privé gegevens en daarmee vooralsnog emailadres door mij zonder overleg verwijderd
Voor nu kan tot dan desgewenst email met mijn garantie op anonimiteit doorgestuurd worden.
donderdag, september 30, 2010
Merck toch hoe sterck
v.d. Goen advocaten:
Geachte dr Ratzinger,
[blablablabla]
[blablabla]
[blabla]
[..seksueel misbruik ]
"voor een overzicht zie Wikipedia"
En dan bij zo'n sommatiebrief het nog presteren om het gironummer van clienten Rik Devillé en Mea Culpa Compaenen vergeten te noemen.
Geachte dr Ratzinger,
[blablablabla]
[blablabla]
[blabla]
[..seksueel misbruik ]
"voor een overzicht zie Wikipedia"
En dan bij zo'n sommatiebrief het nog presteren om het gironummer van clienten Rik Devillé en Mea Culpa Compaenen vergeten te noemen.
Utrecht
Seksueel misbruik in Nederland
‘Vuil van een ander maakt onze straat niet schoner’
T ja
Het was integer!
140 slachtoffers en een opgeluchte bestuurder van formaat die onder een hartgrondig applaus van een zaal en een balkon vol knap rap probeerde weg te komen voor perscontact. Hij had ook anders kunnen gaan. Deetman. Dank je!
Ook in onmacht is verademing mogelijk.
Dank je, Heer Doyle.
Dank je, Diarmuid Martin !
Dank jullie wel, daar. Dank je, heer Adriaenssens.
Bij zoveel bekendheid, zoveel gruwel, zoveel weten is verademing zo verdomd makkelijk te missen.
(gewijzigd 30-9 12.38 tgv berichtgeving lijkwade Maastricht)
‘Vuil van een ander maakt onze straat niet schoner’
T ja
Het was integer!
140 slachtoffers en een opgeluchte bestuurder van formaat die onder een hartgrondig applaus van een zaal en een balkon vol knap rap probeerde weg te komen voor perscontact. Hij had ook anders kunnen gaan. Deetman. Dank je!
Ook in onmacht is verademing mogelijk.
Dank je, Heer Doyle.
Dank je, Diarmuid Martin !
Dank jullie wel, daar. Dank je, heer Adriaenssens.
Bij zoveel bekendheid, zoveel gruwel, zoveel weten is verademing zo verdomd makkelijk te missen.
(gewijzigd 30-9 12.38 tgv berichtgeving lijkwade Maastricht)
woensdag, september 29, 2010
Gepeins
Zou er nog iemand, net als ik, de zenuwen hebben die nog erger is dan het kijken naar die NRC interactieve kaart - zou hij/zij?? - over die vraag of je op die bijeenkomst door die "Zorg" zomaar geconfronteerd wordt met een familielid die ondanks die zorg nog wél blijkt te leven en wat je in godshemelschristusnaam in zo'n mensenmassa dan in vredesnaam doet met die hoekstenen van de samenleving?
Ik hoop dat je net zo bang bent als ik, Deet. Dan komen we die gein van je vanavond wel door.
Ik hoop dat je net zo bang bent als ik, Deet. Dan komen we die gein van je vanavond wel door.
DGUNA-onderzoekers: Commissie Deetman incorrecte informatie
Deetman ontmoet misbruikslachtoffers
Geplaatst door onze redactie op woensdag 29 september 2010 om 13:55u (Bron: Ikon)
UTRECHT (RKnieuws.net) - De commissie Deetman, die onderzoek doet naar misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk, heeft deze week twee besloten ontmoetingen met de ongeveer 1000 misbruikslachtoffers die zich in de afgelopen maanden hebben gemeld bij de commissie.
De commissie wil de slachtoffers tijdens deze bijeenkomsten niet alleen informeren, maar wil ook met hen van gedachte wisselen over de aanpak van het onderzoek. Daarnaast wil ze vooral luisteren naar de slachtoffers en hun ervaringen.
Met de informatie wil de commissie reacties en suggesties inwinnen voor haar advies over een goede organisatie van hulpverlening aan slachtoffers. Deetman liet vanaf het begin van het onderzoek weten dat het opzetten van een goede opvang voor de slachtoffers de hoogste prioriteit heeft van de commissie.
De twee ontmoetingen vinden plaats op woensdag 29 september en vrijdag 1 oktober.
Er lijkt een 3e bijeenkomst met slachtoffers plaats te vinden op donderdag 30 in Den Haag, waarvoor in ieder geval slachtoffers georganiseerd in Mea Culpa uitgenodigd zijn. (bron Mea Culpa )
Nogal verwarrende informatie niet slechts omdat Mea Culpa bij monde van haar voorzitter en anderen voortdurend heeft duidelijk gemaakt geen meldingen te willen doen bij de Commissie Deetman
maar mij in ieder geval vorige week -na plezierig informatief contact - door Commissie medewerker is duidelijk gemaakt dat er (wegens plaatsgebrek)geen mogelijkheden zouden zijn voor 2 slachtoffers welke gezien hun aarzelingen hun mond open te doen/ zich te melden bij zowel Deetman als Samson (RK residentieel "verjaard" misbruik waarvan minstens 1 knap ernstig met verregaande consequenties ) alsnog aanwezig wilden zijn geen mogelijkheden was gebruik te maken van de relatieve anonimiteit van zo'n grote bijeenkomst tbv. volgende noodzakelijke stappen, de kat eens uit de boom te kijken.
Behalve hun aarzelingen zijn zij verstandig genoeg zich niet grenzenloos te storten in de risico's zich bloot te stellen aan de nu al maandenlange voortdurende golf van geweld van informatie.
Zij zouden mogelijk aan een nog te organiseren bijeenkomst kunnen deelnemen, waarvoor "natuurlijk wél duidelijk moet zijn, of zij zich gemeld hebben".
Geplaatst door onze redactie op woensdag 29 september 2010 om 13:55u (Bron: Ikon)
UTRECHT (RKnieuws.net) - De commissie Deetman, die onderzoek doet naar misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk, heeft deze week twee besloten ontmoetingen met de ongeveer 1000 misbruikslachtoffers die zich in de afgelopen maanden hebben gemeld bij de commissie.
De commissie wil de slachtoffers tijdens deze bijeenkomsten niet alleen informeren, maar wil ook met hen van gedachte wisselen over de aanpak van het onderzoek. Daarnaast wil ze vooral luisteren naar de slachtoffers en hun ervaringen.
Met de informatie wil de commissie reacties en suggesties inwinnen voor haar advies over een goede organisatie van hulpverlening aan slachtoffers. Deetman liet vanaf het begin van het onderzoek weten dat het opzetten van een goede opvang voor de slachtoffers de hoogste prioriteit heeft van de commissie.
De twee ontmoetingen vinden plaats op woensdag 29 september en vrijdag 1 oktober.
Er lijkt een 3e bijeenkomst met slachtoffers plaats te vinden op donderdag 30 in Den Haag, waarvoor in ieder geval slachtoffers georganiseerd in Mea Culpa uitgenodigd zijn. (bron Mea Culpa )
Nogal verwarrende informatie niet slechts omdat Mea Culpa bij monde van haar voorzitter en anderen voortdurend heeft duidelijk gemaakt geen meldingen te willen doen bij de Commissie Deetman
maar mij in ieder geval vorige week -na plezierig informatief contact - door Commissie medewerker is duidelijk gemaakt dat er (wegens plaatsgebrek)geen mogelijkheden zouden zijn voor 2 slachtoffers welke gezien hun aarzelingen hun mond open te doen/ zich te melden bij zowel Deetman als Samson (RK residentieel "verjaard" misbruik waarvan minstens 1 knap ernstig met verregaande consequenties ) alsnog aanwezig wilden zijn geen mogelijkheden was gebruik te maken van de relatieve anonimiteit van zo'n grote bijeenkomst tbv. volgende noodzakelijke stappen, de kat eens uit de boom te kijken.
Behalve hun aarzelingen zijn zij verstandig genoeg zich niet grenzenloos te storten in de risico's zich bloot te stellen aan de nu al maandenlange voortdurende golf van geweld van informatie.
Zij zouden mogelijk aan een nog te organiseren bijeenkomst kunnen deelnemen, waarvoor "natuurlijk wél duidelijk moet zijn, of zij zich gemeld hebben".
Jetzt reden wir: Das gemeinsame Arbeitspapier der ehemaligen Heimkinder Vorlage für den "Runden Tisch Heimerziehung" des Deutschen Bundestags
Aktuelle Meldung "[...]
wir der Vorstand des Vereins
...
Wir bieten Sie, die Vorschläge in die Sitzung des Runden Tisches für Ehemahlige Heimkinder am 21-9-2010 gemeinsam einzubringen und...
Over grenzen Beschaafde burgers
Boeren bedrog 
Een dader die zich gedurende lange tijd
als een beschaafd burger heeft gedragen, heeft recht op vergetelheid.
Jelle Flo, advocaat in Brussel
Hoe een man 24 jaar lang het bestaan van vier kinderen en de gevangenschap van zijn oudste dochter geheim kan houden is voor de plaatselijke autoriteiten nog een raadsel. De buren, schrijft dagblad Der Standard, hebben nooit iets gemerkt. De man was volgens hen ’onopvallend’ en ’groette altijd vriendelijk’.
Een dader die zich gedurende lange tijd
als een beschaafd burger heeft gedragen, heeft recht op vergetelheid.Jelle Flo, advocaat in Brussel
Hoe een man 24 jaar lang het bestaan van vier kinderen en de gevangenschap van zijn oudste dochter geheim kan houden is voor de plaatselijke autoriteiten nog een raadsel. De buren, schrijft dagblad Der Standard, hebben nooit iets gemerkt. De man was volgens hen ’onopvallend’ en ’groette altijd vriendelijk’.
dinsdag, september 28, 2010
Heel goed nieuws uit België
Weer een paar slachtoffers minder:
'En ik zal u dat ook schriftelijk laten weten: ik ben géén slachtoffer van Vangheluwe.'
'En ik zal u dat ook schriftelijk laten weten: ik ben géén slachtoffer van Vangheluwe.'
maandag, september 27, 2010
MacKillop banished after uncovering sex abuse
Mary Mackillop exposed child sex abuse
Australia ABC News
Updated Sat Sep 25, 2010 8:20am
Mary MacKillop, the nun who will soon be Australia's first saint, was excommunicated by the Catholic Church because she discovered children were being abused by a priest and went public, the ABC's Compass program can reveal.
In 1871, after only four years as a nun, she was excommunicated from the Roman Catholic Church and turned out onto the street with no money and nowhere to go.
MacKillop's cause for sainthood began in 1925 and has had the tireless backing of the Sisters of Saint Joseph of the Sacred Heart, the order she founded.
On October 17, MacKillop's canonisation by Pope Benedict XVI will be a momentous occasion for Australia's 5 million Roman Catholics.
But these new revelations show there were some in the church who set out to destroy the order that put her on the path to sainthood.
While serving with the Sisters of St Joseph, MacKillop and her fellow nuns heard disturbing stories about a priest, Father Keating from the Kapunda parish north of Adelaide, who was allegedly abusing children.
They told their director, a priest called Father Woods, who then went to the Vicar General.
The Vicar General subsequently sent Father Keating back to his home country of Ireland, where he continued to serve as a priest.
Father Paul Gardiner, who has pushed for MacKillop's canonisation for 25 years, says Father Keating's fellow Kapunda priest Father Horan swore revenge on the nun for uncovering the abuse.
"The story of the excommunication amounts to this: that some priests had been uncovered for being involved in the sexual abuse of children," he said.
"The nuns told him and he told the Vicar General who was in charge at the time and he took severe action.
"And Father Horan, one of these priests, was so angry with this that he swore vengeance - and there's evidence for this - against Woods by getting at the Josephites and destroying them."
Father Horan was by now working for Adelaide's Bishop Shiel and urged him to break the sisters up by changing their rules.
When MacKillop refused to comply, she was banished from the church at the age of 29.
"Mary was not excommunicated, in fact or in law. She submitted to a farcical ceremony where the Bishop had ... lost it," Father Gardiner said.
"He was a puppet being manipulated by malicious priests. This sounds terrible but it's true."
Five months later Bishop Shiel was gravely ill and dying. From his deathbed he instructed that MacKillop be absolved and restored.
A statement from the Sisters of St Joseph says the events of September 1871 have "been comprehensively documented".
"There were several factors that led to this painful period for Mary and the sisters," the statement said.
"The reasons for Mary's excommunication have been written about and commented on in the public domain since that time. This is consistent with the information contained in the Compass program."
In 2009, 100 years after MacKillop's death, Archbishop of Adelaide Philip Wilson publicly apologised to the Sisters of St Joseph for Mary's wrongful excommunication.
"On behalf of myself and the archdiocese I apologise to the sisters, especially to the sisters for what happened to them in the context of the excommunication when their lives and their community life was interrupted and they were virtually thrown out on the streets and that this was a terrible thing," he said.
ABC's Compass program containing the revelations and the story of Mary MacKillop's life will screen on Sunday October 10 , a week before the historic canonisation ceremony.
Australia ABC News
Updated Sat Sep 25, 2010 8:20am
Mary MacKillop, the nun who will soon be Australia's first saint, was excommunicated by the Catholic Church because she discovered children were being abused by a priest and went public, the ABC's Compass program can reveal.
In 1871, after only four years as a nun, she was excommunicated from the Roman Catholic Church and turned out onto the street with no money and nowhere to go.
MacKillop's cause for sainthood began in 1925 and has had the tireless backing of the Sisters of Saint Joseph of the Sacred Heart, the order she founded.
On October 17, MacKillop's canonisation by Pope Benedict XVI will be a momentous occasion for Australia's 5 million Roman Catholics.
But these new revelations show there were some in the church who set out to destroy the order that put her on the path to sainthood.
While serving with the Sisters of St Joseph, MacKillop and her fellow nuns heard disturbing stories about a priest, Father Keating from the Kapunda parish north of Adelaide, who was allegedly abusing children.
They told their director, a priest called Father Woods, who then went to the Vicar General.
The Vicar General subsequently sent Father Keating back to his home country of Ireland, where he continued to serve as a priest.
Father Paul Gardiner, who has pushed for MacKillop's canonisation for 25 years, says Father Keating's fellow Kapunda priest Father Horan swore revenge on the nun for uncovering the abuse.
"The story of the excommunication amounts to this: that some priests had been uncovered for being involved in the sexual abuse of children," he said.
"The nuns told him and he told the Vicar General who was in charge at the time and he took severe action.
"And Father Horan, one of these priests, was so angry with this that he swore vengeance - and there's evidence for this - against Woods by getting at the Josephites and destroying them."
Father Horan was by now working for Adelaide's Bishop Shiel and urged him to break the sisters up by changing their rules.
When MacKillop refused to comply, she was banished from the church at the age of 29.
"Mary was not excommunicated, in fact or in law. She submitted to a farcical ceremony where the Bishop had ... lost it," Father Gardiner said.
"He was a puppet being manipulated by malicious priests. This sounds terrible but it's true."
Five months later Bishop Shiel was gravely ill and dying. From his deathbed he instructed that MacKillop be absolved and restored.
A statement from the Sisters of St Joseph says the events of September 1871 have "been comprehensively documented".
"There were several factors that led to this painful period for Mary and the sisters," the statement said.
"The reasons for Mary's excommunication have been written about and commented on in the public domain since that time. This is consistent with the information contained in the Compass program."
In 2009, 100 years after MacKillop's death, Archbishop of Adelaide Philip Wilson publicly apologised to the Sisters of St Joseph for Mary's wrongful excommunication.
"On behalf of myself and the archdiocese I apologise to the sisters, especially to the sisters for what happened to them in the context of the excommunication when their lives and their community life was interrupted and they were virtually thrown out on the streets and that this was a terrible thing," he said.
ABC's Compass program containing the revelations and the story of Mary MacKillop's life will screen on Sunday October 10 , a week before the historic canonisation ceremony.
'The boycott itself is irrelevant because the message is out'
The Irish Times
Monday, September 27, 2010
Barry Roche and Louise Roseingrave Clonakilty, Co Cork
PROTEST LEADER: THE 81-YEAR-OLD grandmother, who called on women to boycott Mass at the weekend in protest at the Catholic Church’s treatment of women, spent yesterday at her home with her family while also taking some time in private, praying for change within the Catholic Church.
rest
Apology from the Pope not enough says Richhill man abused in institutions
Published Date: 24 September 2010
By Freelance
A RICHHILL man fighting the cause of thousands of children from his generation abused in institutions all over Ireland has welcomed the Pope's apology to victims of Catholic abuse.
However, Tom Hayes (64) who was abused when in the care of the Sisters of Mercy in Killarney and in the notorious Limerick Industrial School, claimed the Pontiff did not go far enough with his apology on his state visit to the UK last week.
He said, “I agree that the Pope’s apology, during his UK visit, to the victims of clerical abuse was acceptable, fulsome and heartfelt.“
But the abuse in Ireland’s 154 Catholic institutions was far more widespread. It was physical, sexual and emotional, and - with the Pope reported to be coming to Ireland in 2012 - I believe he should apologise to all those victims far in advance of such a visit.”
Mr Hayes added that 60,000-plus had been abused in institutions run by groups like the Sisters of Mercy, the Christian Brothers, the De La Salle orphanages, the Good Shepherd group and the notorious Magdalene Laundries.
He has set up the Alliance Support Group of behalf of the survivors of the abuse years and has 14,500 members, who are seeking just such an apology from the Catholic Church and compensation from the Irish Government, which was ultimately responsible for the institutions.
Tom Hayes’ story is heart-rending. He was committed to the care of the Sisters of Mercy and then to the Limerick Industrial School, as “an orphan”.
He left the Limerick institution in 1962 at the age of 16 - still in the belief that both parents were dead - but was told in 2003 that his mother had just died.
“I wasn’t told anything about her life,” he recalled. “She may have been forced to work in one of the notorious Magdalene Laundries for all I know.”
He learned later that his mother had, in fact, married a man from County Mayo, they had settled in Liverpool and she had two daughters and two sons - and there was a large extended family in places like Limerick, Cork, London and the US.
“I’ve met them all since 2003, and it’s hard to get your head round the fact that you have such a big family,” he said.
He also married a Presbyterian from Londonderry, they have two sons and live in Richhill, where Mr Hayes remains a Christian but doesn’t attend any church.
He recalled that he was sexually abused in Limerick, not by the Christian Brothers but by fellow inmates, and when he complained to the Christian Brothers he was badly beaten by them.
“It was hell on earth,” he recalled. “But I was one of an estimated 60,000 abused in these so-called Christians places, with the state turning a blind eye.”
He was cut loose when he was 16, lived rough for a time in Cork and then moved to London, “where the people accepted you for what you are.”After working for a hotel in Marble Arch, his saviour was joining the Army - and an officer called Major Sidney Magowan took the young Tom under his wing, firstly in the Territorial Army and then the Royal Irish where he served for 42 years and then worked for the Ministry of Defence.
“Major Magowan was such an influence in my life,” he recalled.
“I was so sad when I heard recently that he had died. He and the Army were the makings of me and turned my life around.“I was so lucky. My life in the Army and my family life rescued me. The lives of countless thousands were ruined - so many end ed up in the gutter, in drugs, in drink.
“I’m still haunted with the memories and am prone to deep depression, but I have to thank my lucky stars.”His Alliance Support Group has helped force the recent Ryan Report into the institutionalised abuse - its work starts next month and should be completed in time for the projected Pope’s visit to Ireland in 2012 for the Eucharist Congress.
“It is imperative that we receive a Pope’s apology before then,” said Mr Hayes.He recently met with fellow abused in London and the Home Counties and the memories persist. And he has had contacts from emigrants who have sought a new life in countries like Australia, New Zealand, the Far East, Bahrain, Aden and in England and Ireland.
“The effects never leave us no matter where we go,” said Mr Hayes. “It would have been bad enough in any circumstances, but we were left in charge of so-called Christian institutions who not only wrecked our lives, but committed the equally unforgivable sin of denying us our parents.“I don’t know the circumstances under which I was taken from my mother and placed in cruel institutions. We were classed as young delinquents in those places, regardless of the reasons we were there - and that stays with you for life.”
By Freelance
A RICHHILL man fighting the cause of thousands of children from his generation abused in institutions all over Ireland has welcomed the Pope's apology to victims of Catholic abuse.
However, Tom Hayes (64) who was abused when in the care of the Sisters of Mercy in Killarney and in the notorious Limerick Industrial School, claimed the Pontiff did not go far enough with his apology on his state visit to the UK last week.
He said, “I agree that the Pope’s apology, during his UK visit, to the victims of clerical abuse was acceptable, fulsome and heartfelt.“
But the abuse in Ireland’s 154 Catholic institutions was far more widespread. It was physical, sexual and emotional, and - with the Pope reported to be coming to Ireland in 2012 - I believe he should apologise to all those victims far in advance of such a visit.”
Mr Hayes added that 60,000-plus had been abused in institutions run by groups like the Sisters of Mercy, the Christian Brothers, the De La Salle orphanages, the Good Shepherd group and the notorious Magdalene Laundries.
He has set up the Alliance Support Group of behalf of the survivors of the abuse years and has 14,500 members, who are seeking just such an apology from the Catholic Church and compensation from the Irish Government, which was ultimately responsible for the institutions.
Tom Hayes’ story is heart-rending. He was committed to the care of the Sisters of Mercy and then to the Limerick Industrial School, as “an orphan”.
He left the Limerick institution in 1962 at the age of 16 - still in the belief that both parents were dead - but was told in 2003 that his mother had just died.
“I wasn’t told anything about her life,” he recalled. “She may have been forced to work in one of the notorious Magdalene Laundries for all I know.”
He learned later that his mother had, in fact, married a man from County Mayo, they had settled in Liverpool and she had two daughters and two sons - and there was a large extended family in places like Limerick, Cork, London and the US.
“I’ve met them all since 2003, and it’s hard to get your head round the fact that you have such a big family,” he said.
He also married a Presbyterian from Londonderry, they have two sons and live in Richhill, where Mr Hayes remains a Christian but doesn’t attend any church.
He recalled that he was sexually abused in Limerick, not by the Christian Brothers but by fellow inmates, and when he complained to the Christian Brothers he was badly beaten by them.
“It was hell on earth,” he recalled. “But I was one of an estimated 60,000 abused in these so-called Christians places, with the state turning a blind eye.”
He was cut loose when he was 16, lived rough for a time in Cork and then moved to London, “where the people accepted you for what you are.”After working for a hotel in Marble Arch, his saviour was joining the Army - and an officer called Major Sidney Magowan took the young Tom under his wing, firstly in the Territorial Army and then the Royal Irish where he served for 42 years and then worked for the Ministry of Defence.
“Major Magowan was such an influence in my life,” he recalled.
“I was so sad when I heard recently that he had died. He and the Army were the makings of me and turned my life around.“I was so lucky. My life in the Army and my family life rescued me. The lives of countless thousands were ruined - so many end ed up in the gutter, in drugs, in drink.
“I’m still haunted with the memories and am prone to deep depression, but I have to thank my lucky stars.”His Alliance Support Group has helped force the recent Ryan Report into the institutionalised abuse - its work starts next month and should be completed in time for the projected Pope’s visit to Ireland in 2012 for the Eucharist Congress.
“It is imperative that we receive a Pope’s apology before then,” said Mr Hayes.He recently met with fellow abused in London and the Home Counties and the memories persist. And he has had contacts from emigrants who have sought a new life in countries like Australia, New Zealand, the Far East, Bahrain, Aden and in England and Ireland.
“The effects never leave us no matter where we go,” said Mr Hayes. “It would have been bad enough in any circumstances, but we were left in charge of so-called Christian institutions who not only wrecked our lives, but committed the equally unforgivable sin of denying us our parents.“I don’t know the circumstances under which I was taken from my mother and placed in cruel institutions. We were classed as young delinquents in those places, regardless of the reasons we were there - and that stays with you for life.”
zondag, september 26, 2010
“Let him tell us now what he thinks of it!”
Wil wat je doet
And may we find each other, happy “good thieves” in Paradise, if it please God, the Father of us both. . .
And may we find each other, happy “good thieves” in Paradise, if it please God, the Father of us both. . .
zaterdag, september 25, 2010
Celibaatsdiscussies
Bisschop De Korte wil dat celibaat meegenomen wordt in onderzoek Deetman
18 april 2010
Een opmerkelijke column van de bisschop van Groningen-Leeuwarden, bisschop Gerard de Korte. In het Nederlands Dagblad van gisteren schrijft hij dat de commissie Deetman wat hem betreft ook moet onderzoeken of het celibaat een oorzaak kan zijn van seksueel misbruik.
Plan voor recht op euthanasie bij pubers
Geplaatst door onze redactie op zaterdag 25 september 2010 om 09:55u (Bron: Nederlands Dagblad)
GENT (RKnieuws.net) - De liberale Belgische senator Christine Defraigne is van plan op korte termijn in de Senaat een wetsvoorstel in te dienen om het recht op euthanasie uit te breiden. Zij wil dat dit recht ook gaat gelden voor minderjarigen vanaf 15 jaar.
Dat meldde vrijdag de krant Le Soir. De Franstalige politica is van mening dat het tijd wordt dat de Belgische euthanasiewetgeving wordt aangepast ,,aan de - momenteel illegale - realiteit’’.Met die laatste opmerking lijkt zij te verwijzen naar een universitaire studie uit 2009, waaruit bleek dat in Belgische ziekenhuizen regelmatig beslissingen worden genomen over vrijwillige beëindiging van het leven van jonge mensen.
Aan het recht op euthanasie dienen volgens Defraigne - die lid is van Mouvement Réformateur (een verbond van vier Franstalige rechtse en centrumrechtse politieke partijen) - wel enkele strikte voorwaarden verbonden te zijn. Zo zou moeten vaststaan dat de persoon niet lang meer te leven heeft. Ook moet de arts verplicht zijn, vooraf vast te stellen dat de betrokkene het besluit tot euthanasie bij vol bewustzijn genomen heeft. Verder moet de arts over de euthanasie overleg plegen met twee collega’s en met de ouders van de betrokken minderjarige.
18 april 2010
Een opmerkelijke column van de bisschop van Groningen-Leeuwarden, bisschop Gerard de Korte. In het Nederlands Dagblad van gisteren schrijft hij dat de commissie Deetman wat hem betreft ook moet onderzoeken of het celibaat een oorzaak kan zijn van seksueel misbruik.
Plan voor recht op euthanasie bij pubers
Geplaatst door onze redactie op zaterdag 25 september 2010 om 09:55u (Bron: Nederlands Dagblad)
GENT (RKnieuws.net) - De liberale Belgische senator Christine Defraigne is van plan op korte termijn in de Senaat een wetsvoorstel in te dienen om het recht op euthanasie uit te breiden. Zij wil dat dit recht ook gaat gelden voor minderjarigen vanaf 15 jaar.
Dat meldde vrijdag de krant Le Soir. De Franstalige politica is van mening dat het tijd wordt dat de Belgische euthanasiewetgeving wordt aangepast ,,aan de - momenteel illegale - realiteit’’.Met die laatste opmerking lijkt zij te verwijzen naar een universitaire studie uit 2009, waaruit bleek dat in Belgische ziekenhuizen regelmatig beslissingen worden genomen over vrijwillige beëindiging van het leven van jonge mensen.
Aan het recht op euthanasie dienen volgens Defraigne - die lid is van Mouvement Réformateur (een verbond van vier Franstalige rechtse en centrumrechtse politieke partijen) - wel enkele strikte voorwaarden verbonden te zijn. Zo zou moeten vaststaan dat de persoon niet lang meer te leven heeft. Ook moet de arts verplicht zijn, vooraf vast te stellen dat de betrokkene het besluit tot euthanasie bij vol bewustzijn genomen heeft. Verder moet de arts over de euthanasie overleg plegen met twee collega’s en met de ouders van de betrokken minderjarige.
Noi Vittime Dei Preti Pedofoli Italian clerical sex abuse victims gather for first time
Paddy Agnew in Rome
The Irish Times
Saturday, September 25, 2010
ITALIAN VICTIMS of clerical sex abuse will meet today in Verona, northern Italy, for a gathering billed by the organisers as the first of its kind in Italy.
Called “ Noi Vittime Dei Preti Pedofoli ” (We Victims of Paedophile Priests), the meeting will provide an opportunity for sex abuse victims and their families to confront their traumatic experiences together.
Among the 350 victims will be 120 former inmates of the Antonio Provolo Institute, a Verona-based home for the deaf and mute.
In a case similar to that involving Fr Larry Murphy in the diocese of Milwaukee earlier this year, the Provolo Institute made national headlines in Italy in January last year when 67 former inmates, male and female, issued a detailed accusation recounting 30 years of sexual and physical abuse by the priests of the Company of Mary order, who ran the institute.
In March of this year the institute featured in a current affairs programme on state broadcaster RAI, in which three former pupils recounted a series of harrowing tales of sexual, psychological and physical abuse.
Given that the abuse in question took place between the 1950s and the 1980s, the crimes in question have long since fallen under the statute of limitations.
However, last February the Congregation for the Doctrine of the Faith acknowledged an inquiry would be “opportune”. And in July the bishop of Verona, Msgr Giuseppe Zenti, met the Provolo victims’ association, agreeing to collaborate during a forthcoming Curia investigation into the institute.
Members of the La Colpa group, which organised today’s meeting, claim they have done so against a background of national media indifference and of local obstruction and/or embarrassment. La Colpa’s experience mirrors that of other Italian anti-paedophilia lobbies, such as La Caramella Buona, which have long complained about scarce attention from national media for the whole paedophilia problem, clerical or otherwise.
Today’s meeting will have a reserved, intimate aspect to it, so no public demonstration is planned. The organisers say they will take part in a public protest next month at the Vatican. “Reformation Day”, organised by the US sex abuse victims’ group, Survivors Voice, has invited people to join them in Rome and say “Enough”. Bernie McDaid of Survivors Voice, himself a victim, said: “I’m going to fill St Peter’s Square with victim survivors, with their loved ones and with priests of a good heart who want to stand next to us . . . for a day of healing and empowerment.”
In April La Caramella Buona accused the church of systematically covering up recent clerical sex abuse offences in Italy.
Uit de post:
The Irish Times
Saturday, September 25, 2010
ITALIAN VICTIMS of clerical sex abuse will meet today in Verona, northern Italy, for a gathering billed by the organisers as the first of its kind in Italy.Called “ Noi Vittime Dei Preti Pedofoli ” (We Victims of Paedophile Priests), the meeting will provide an opportunity for sex abuse victims and their families to confront their traumatic experiences together.
Among the 350 victims will be 120 former inmates of the Antonio Provolo Institute, a Verona-based home for the deaf and mute.
In a case similar to that involving Fr Larry Murphy in the diocese of Milwaukee earlier this year, the Provolo Institute made national headlines in Italy in January last year when 67 former inmates, male and female, issued a detailed accusation recounting 30 years of sexual and physical abuse by the priests of the Company of Mary order, who ran the institute.
In March of this year the institute featured in a current affairs programme on state broadcaster RAI, in which three former pupils recounted a series of harrowing tales of sexual, psychological and physical abuse.
Given that the abuse in question took place between the 1950s and the 1980s, the crimes in question have long since fallen under the statute of limitations.
However, last February the Congregation for the Doctrine of the Faith acknowledged an inquiry would be “opportune”. And in July the bishop of Verona, Msgr Giuseppe Zenti, met the Provolo victims’ association, agreeing to collaborate during a forthcoming Curia investigation into the institute.
Members of the La Colpa group, which organised today’s meeting, claim they have done so against a background of national media indifference and of local obstruction and/or embarrassment. La Colpa’s experience mirrors that of other Italian anti-paedophilia lobbies, such as La Caramella Buona, which have long complained about scarce attention from national media for the whole paedophilia problem, clerical or otherwise.
Today’s meeting will have a reserved, intimate aspect to it, so no public demonstration is planned. The organisers say they will take part in a public protest next month at the Vatican. “Reformation Day”, organised by the US sex abuse victims’ group, Survivors Voice, has invited people to join them in Rome and say “Enough”. Bernie McDaid of Survivors Voice, himself a victim, said: “I’m going to fill St Peter’s Square with victim survivors, with their loved ones and with priests of a good heart who want to stand next to us . . . for a day of healing and empowerment.”
In April La Caramella Buona accused the church of systematically covering up recent clerical sex abuse offences in Italy.
**Ga je met ons mee naar Rome? **
**Hervormingsdag 31 oktober 2010 Bijeenkomst Sint Pietersplein in Rome **
We hebben jouw stem nodig om met één stem te zeggen:
**“GENOEG!” **
Genoeg van de doofpot
Genoeg van weer een commissie
Genoeg van het gedraai
Genoeg van de onverschilligheid
GENOEG, GENOEG, GENOEG
Genoeg van het zwijgen
Genoeg van de ontkenning
Genoeg van de ongeloofwaardigheid
Genoeg van de excuses die niets voorstellen
GENOEG, GENOEG, GENOEG
Hervormingsdag 2010: een bijeenkomst van mensen uit heel de wereld,als ondersteuning voor overlevenden van seksueel misbruik door geestelijken, om met elkaar met één stem te zeggen dat het genoeg is. Het Sint Pietersplein moet te klein zijn voor alle aanwezigen.
**Hervormingsdag 31 oktober 2010 Bijeenkomst Sint Pietersplein in Rome **
We hebben jouw stem nodig om met één stem te zeggen:
**“GENOEG!” **
Genoeg van de doofpot
Genoeg van weer een commissie
Genoeg van het gedraai
Genoeg van de onverschilligheid
GENOEG, GENOEG, GENOEG
Genoeg van het zwijgen
Genoeg van de ontkenning
Genoeg van de ongeloofwaardigheid
Genoeg van de excuses die niets voorstellen
GENOEG, GENOEG, GENOEG
Hervormingsdag 2010: een bijeenkomst van mensen uit heel de wereld,als ondersteuning voor overlevenden van seksueel misbruik door geestelijken, om met elkaar met één stem te zeggen dat het genoeg is. Het Sint Pietersplein moet te klein zijn voor alle aanwezigen.
Programma
Op 1 oktober, 2010 zal het definitieve programma voor de dag gepubliceerd worden.
Vast staat op dit moment: Internationaal persplatform beschikbaar voor iedereen.
Zondagavond: fakkel wake op het St. Pietersplein
Afleveren van geschreven getuigenissen van overlevenden aan de deuren van het Vaticaan
Oprichten van een herdenkingsmonument; iedereen wordt gevraagd eensteen mee te brengen en deze op te stapelen op het St. Pietersplein
1 minuut stilte, wereldwijd opgevolgd door overlevenden en betrokkenen
Introductie van het “Jaar van de overlevende”
Lees verder op onze website seksueelmisbruik.info of beantwoord deze email met een persoonlijke reactie naar TonLeerschool (Stichting MSM)
Op 1 oktober, 2010 zal het definitieve programma voor de dag gepubliceerd worden.
Vast staat op dit moment: Internationaal persplatform beschikbaar voor iedereen.
Zondagavond: fakkel wake op het St. Pietersplein
Afleveren van geschreven getuigenissen van overlevenden aan de deuren van het Vaticaan
Oprichten van een herdenkingsmonument; iedereen wordt gevraagd eensteen mee te brengen en deze op te stapelen op het St. Pietersplein
1 minuut stilte, wereldwijd opgevolgd door overlevenden en betrokkenen
Introductie van het “Jaar van de overlevende”
Lees verder op onze website seksueelmisbruik.info of beantwoord deze email met een persoonlijke reactie naar TonLeerschool (Stichting MSM)
vrijdag, september 24, 2010
Blijft het bij de grüne kohl en spruitjes of krijgt Boris Becker er een pauslijk lint omheen ?
BERLIJN (ANP) - Slachtoffers van seksueel misbruik in Duitsland worden via tv-spotjes opgeroepen om hun stilzwijgen te doorbreken. Oud-minister Christine Bergmann die door de Duitse regering speciaal is aangesteld voor misbruikzaken, lanceerde dinsdag de campagne 'Spreken helpt'.
,,Als we kinderen beter willen beschermen, dan moeten we ervoor zorgen dat daders niet worden beschermd'', zei Bergmann. Zij is in april aangesteld voor de misbruikzaken. Sindsdien heeft ze achthonderd brieven en 1700 telefoontjes gekregen. De meesten spraken voor het eerst over de incidenten. De oudste beller was 80 jaar, de jongste tien.
Duitsland treft voorbereidingen voor schadevergoedingen. Bergmann werkt daarvoor aan een fonds. Ze prees de Jezuïtenorde, die ook bijdragen aan het fonds toezegde.
Der deutsche Papst empfängt den deutschen Tennishelden. Und geht es nach Boris Becker, wird dabei nicht über Filzkugeln geredet, sondern über weit heiklere Themen."Wenn der Heilige Vater Zeit hat, würde ich mit ihm gern die Themen Missbrauch und Verhütung diskutieren“, sagte der 42-Jährige der Zeitschrift „Bunte“. Becker und seine Frau Lilly werden den Angaben zufolge Ende Oktober bei einer Privataudienz vom Papst empfangen. Bereits im März hatte Becker angekündigt, es sei „ein großer Traum von ihm“ mit seinem Sohn Amadeus zu einer Audienz nach Rom zu reisen. Sein jüngster Sprössling heißt mit zweitem Namen Benedict.
Entschädigung für Missbrauchsopfer? Im Prinzip ja
23.09.2010
Der Tagesspiegel
Auf ihrer Herbst-Vollversammlung haben die katholischen Bischöfe Deutschlands über die Zukunft der Kirche beraten. Entschädigungszahlungen für Missbrauchsopfer sollen möglich werden, konkrete Summen wurden aber nicht genannt.
Eine Pförtnerin im Glaskasten wacht über den Eingang zum Fuldaer Priesterseminar. Mit einem elektrischen Türöffner entscheidet sie, wer in die Kreuzgänge und den rasengrünen Innenhof des barocken Gebäudeensembles gelassen wird. Dicke Mauern erschweren den Handyempfang – wer telefonieren will, muss nach draußen gehen. Abgeschieden von der Welt bildet die katholische Kirche ihren Nachwuchs aus. Abgeschieden von der Welt treffen sich hier auch die 67 katholischen Bischöfe Deutschlands, um in den nichtöffentlichen Sitzungen ihrer Herbst-Vollversammlung über die Zukunft der Kirche zu beraten.
Eine Zukunft, die auch Entschädigungen für Missbrauchsopfer beinhalten könnte. „Wir sind dazu bereit“, sagte der Vorsitzende der Deutschen Bischofskonferenz (DBK), Freiburgs Erzbischof Robert Zollitsch. „Wir wollen eine Selbstverpflichtung eingehen, die über bislang erbrachte Hilfen hinausgeht.“
Doch zur Höhe der Entschädigungen oder die Zahl der Opfer, die davon profitieren würde, wollte er sich nicht äußern.
Zollitsch und der Missbrauchsbeauftragte der DBK, der Trierer Bischof Stephan Ackermann, verwiesen auf die in der nächsten Woche stattfindende Sitzung des Runden Tischs der Bundesregierung, bei dem die katholische Kirche einen Vorschlag, „der viele einbezieht und der ganzen Gesellschaft dienen soll“, einbringen will.
Direkte Gespräche der Bischofskonferenz mit einzelnen Opfergruppen, etwa mit den Mitgliedern des „Eckigen Tischs“ der Jesuitenopfer lehnte der DBK-Generalsekretär, Pater Hans Langendörfer, hingegen ab. „Was an den Jesuitenschulen passiert ist, soll auch mit den Jesuiten besprochen werden“, sagte Langendörfer.
Die Bischofskonferenz habe etwa über ihre Telefonhotline Kontakt zu Missbrauchsopfern. Bislang hätten sich dort 3000 Menschen gemeldet, sagte Ackermann. Allerdings riefen nur noch etwa 60 Personen pro Woche bei der Hotline an, die Zahl der Mitarbeiter sei von 20 auf vier reduziert worden.
In der historischen Bibliothek der theologischen Fakultät stellten die Bischöfe auch eine neue „Rahmenordnung zur Prävention von sexuellem Missbrauch an Minderjährigen“ vor. „Ihr Ziel ist es, alle Personen im kirchlichen Bereich zu sensibilisieren und zu befähigen, Hinweise auf sexuellen Missbrauch zu erkennen und mit diesen angemessen umzugehen“, sagte Ackermann. Die Kirche wolle dafür ein „transparentes, nachvollziehbares und kontrollierbares“ Qualitätsmanagement schaffen. Klare Regeln für ein „fachlich adäquates Nähe-Distanz-Verhältnis“ zwischen Mitarbeitern und Kindern sollten dazu ebenso beitragen wie „die Prävention von sexuellem Missbrauch als Thema bei der Personalauswahl“.
Außerhalb des Priesterseminars protestierten die Gläubigen: Vertreter der Reformgruppe „Wir sind Kirche“ übergaben 12 000 Unterschriften gegen den Zölibat an den Generalsekretär der Bischofskonferenz. Die Entscheidungen der Bischöfe sahen sie kritisch: Mit dem Verzicht auf konkrete Entschädigungsangebote für Missbrauchsopfer hätten die Bischöfe eine Chance vertan, sagte der Sprecher des „Wir sind Kirche“-Bundesteams, Christian Weissner.
Der Tagesspiegel
Auf ihrer Herbst-Vollversammlung haben die katholischen Bischöfe Deutschlands über die Zukunft der Kirche beraten. Entschädigungszahlungen für Missbrauchsopfer sollen möglich werden, konkrete Summen wurden aber nicht genannt.
Eine Pförtnerin im Glaskasten wacht über den Eingang zum Fuldaer Priesterseminar. Mit einem elektrischen Türöffner entscheidet sie, wer in die Kreuzgänge und den rasengrünen Innenhof des barocken Gebäudeensembles gelassen wird. Dicke Mauern erschweren den Handyempfang – wer telefonieren will, muss nach draußen gehen. Abgeschieden von der Welt bildet die katholische Kirche ihren Nachwuchs aus. Abgeschieden von der Welt treffen sich hier auch die 67 katholischen Bischöfe Deutschlands, um in den nichtöffentlichen Sitzungen ihrer Herbst-Vollversammlung über die Zukunft der Kirche zu beraten.
Eine Zukunft, die auch Entschädigungen für Missbrauchsopfer beinhalten könnte. „Wir sind dazu bereit“, sagte der Vorsitzende der Deutschen Bischofskonferenz (DBK), Freiburgs Erzbischof Robert Zollitsch. „Wir wollen eine Selbstverpflichtung eingehen, die über bislang erbrachte Hilfen hinausgeht.“
Doch zur Höhe der Entschädigungen oder die Zahl der Opfer, die davon profitieren würde, wollte er sich nicht äußern.
Zollitsch und der Missbrauchsbeauftragte der DBK, der Trierer Bischof Stephan Ackermann, verwiesen auf die in der nächsten Woche stattfindende Sitzung des Runden Tischs der Bundesregierung, bei dem die katholische Kirche einen Vorschlag, „der viele einbezieht und der ganzen Gesellschaft dienen soll“, einbringen will.
Direkte Gespräche der Bischofskonferenz mit einzelnen Opfergruppen, etwa mit den Mitgliedern des „Eckigen Tischs“ der Jesuitenopfer lehnte der DBK-Generalsekretär, Pater Hans Langendörfer, hingegen ab. „Was an den Jesuitenschulen passiert ist, soll auch mit den Jesuiten besprochen werden“, sagte Langendörfer.
Die Bischofskonferenz habe etwa über ihre Telefonhotline Kontakt zu Missbrauchsopfern. Bislang hätten sich dort 3000 Menschen gemeldet, sagte Ackermann. Allerdings riefen nur noch etwa 60 Personen pro Woche bei der Hotline an, die Zahl der Mitarbeiter sei von 20 auf vier reduziert worden.
In der historischen Bibliothek der theologischen Fakultät stellten die Bischöfe auch eine neue „Rahmenordnung zur Prävention von sexuellem Missbrauch an Minderjährigen“ vor. „Ihr Ziel ist es, alle Personen im kirchlichen Bereich zu sensibilisieren und zu befähigen, Hinweise auf sexuellen Missbrauch zu erkennen und mit diesen angemessen umzugehen“, sagte Ackermann. Die Kirche wolle dafür ein „transparentes, nachvollziehbares und kontrollierbares“ Qualitätsmanagement schaffen. Klare Regeln für ein „fachlich adäquates Nähe-Distanz-Verhältnis“ zwischen Mitarbeitern und Kindern sollten dazu ebenso beitragen wie „die Prävention von sexuellem Missbrauch als Thema bei der Personalauswahl“.
Außerhalb des Priesterseminars protestierten die Gläubigen: Vertreter der Reformgruppe „Wir sind Kirche“ übergaben 12 000 Unterschriften gegen den Zölibat an den Generalsekretär der Bischofskonferenz. Die Entscheidungen der Bischöfe sahen sie kritisch: Mit dem Verzicht auf konkrete Entschädigungsangebote für Missbrauchsopfer hätten die Bischöfe eine Chance vertan, sagte der Sprecher des „Wir sind Kirche“-Bundesteams, Christian Weissner.
donderdag, september 23, 2010
onze vader
De tot zes jaar veroordeelde ex-psychiater Th. Finkensieper, voormalig directeur van de Heldringstichting in Zetten, is naar het Europese Hof van Justitie gestapt. Hij wil dat het hof uitspreekt dat hij geen eerlijk proces heeft gehad. Het hof veroordeelde Finkensieper in 1991 tot zes jaar cel wegens seksueel misbruik en intimidatie van minderjarige meisjes
die door justitie in Zetten waren geplaatst.
Commissie Samson: misverstand opgehelderd!!! Wat sluipt daar door het struikgewas...
Het was de verkeerde afdeling van Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport!!
Die commissie Samson is kennelijk een studieproject voor een stel hotemoten naar methodes van Auguste Boal c.s.
En ik maar denken dat het bij iets met die poot Jeugdzorg van VWS te maken had: het was de afdeling Cultuur.
'k Ging naar de markt
kocht een koe
"De commissie-Samson doet niet aan waarheidsvinding, maar wil laten zien hoe misbruik plaats kon vinden, waarom het nooit eerder naar buiten is gekomen en welke lessen er uit te trekken zijn."
Is natuurlijk ook hartstikke leuk voor op vakbondsbijeenkomsten van vroeger bewakingspersoneel.
En dan een eigentijdse - natuurlijk multimediale - produktie voor verspreidig in bredere kring.
Dom, dom, dom natuurlijk om dat niet door te hebben gehad!
Wat zou zo'n grap de belastingbetaler kosten, of kan dat via Joop vande Ende geregeld worden?
En dan nu allemaal uit volle borst:
(Bedankt, Fransje!
Moge je ook gelukkig zijn (geweest)).
Die commissie Samson is kennelijk een studieproject voor een stel hotemoten naar methodes van Auguste Boal c.s.
En ik maar denken dat het bij iets met die poot Jeugdzorg van VWS te maken had: het was de afdeling Cultuur.
'k Ging naar de markt
kocht een koe
"De commissie-Samson doet niet aan waarheidsvinding, maar wil laten zien hoe misbruik plaats kon vinden, waarom het nooit eerder naar buiten is gekomen en welke lessen er uit te trekken zijn."
Is natuurlijk ook hartstikke leuk voor op vakbondsbijeenkomsten van vroeger bewakingspersoneel.
En dan een eigentijdse - natuurlijk multimediale - produktie voor verspreidig in bredere kring.
Dom, dom, dom natuurlijk om dat niet door te hebben gehad!
Wat zou zo'n grap de belastingbetaler kosten, of kan dat via Joop vande Ende geregeld worden?
En dan nu allemaal uit volle borst:
Wat sluipt daar door het struikgewas
(Bedankt, Fransje!
100 meldingen over misbruik bij jeugdzorg
NRC
Den Haag, 23 sept.
Gepubliceerd: 23 september 2010 08:41 Gewijzigd: 23 september 2010 13:19
Binnen twee maanden zijn er ruim honderd meldingen van seksueel misbruik gedaan van kinderen die door de overheid in een jeugdinrichting of een pleeggezin zijn geplaatst.
„Ik vind 100 meldingen in twee maanden al behoorlijk veel, maar niet overmatig”, aldus Rieke Samson-Geerlings, voorzitter van de commissie die het misbruik gaat onderzoeken. Het gaat om jongeren die vanaf 1945 onder dwang in de jeugdzorg zijn geplaatst. Een tiental meldingen overlapt met de commissie-Deetman, die misbruik binnen katholieke instellingen onderzoekt.
Onderzoeksplan
Samson deed haar uitspraken vanochtend tijdens de presentatie van het onderzoeksplan van de commissie die op 19 juli is ingesteld. Het kabinet besloot tot een onderzoek naar seksueel misbruik van minderjarigen in de jeugdzorg, omdat de rol van de kinderbescherming niet wordt belicht in het onderzoek van Deetman.
De meldingen van kindermisbruik variëren van licht seksuele handelingen tot frequente verkrachtingen. Verkrachtingen zijn in de minderheid. Eén melding betreft misbruik in 2010. Circa een derde van de misbruikgevallen zou plaats hebben gevonden in pleeggezinnen, tweederde in jeugdinstellingen, aldus Samson.
De commissie-Samson doet niet aan waarheidsvinding, maar wil laten zien hoe misbruik plaats kon vinden, waarom het nooit eerder naar buiten is gekomen en welke lessen er uit te trekken zijn
Slachtoffers die zich bij het telefonisch meldpunt van de commissie kenbaar maken en hulp nodig hebben, worden doorverwezen naar slachtofferhulp en het meldpunt kindermishandeling (AMK).Sommige zaken legt de commissie voor aan het Openbaar Ministerie. Die kijkt of ze niet verjaard zijn en of er voldoende aanknopingspunten zijn voor het slachtoffer om aangifte te doen. Samson hoopt dat daders zich ook zullen melden. Zij lopen geen risico vervolgd te worden, benadrukt zij.
Omvang.
Het zal volgens haar heel moeilijk worden de omvang van het misbruik vast te stellen, mede omdat het onderzoek een lange periode beslaat. Veel dossiers van de raad van de kinderbescherming zijn om privacyredenen vernietigd. De commissie verwacht nog anderhalf jaar nodig te hebben.
Den Haag, 23 sept.
Gepubliceerd: 23 september 2010 08:41 Gewijzigd: 23 september 2010 13:19
Binnen twee maanden zijn er ruim honderd meldingen van seksueel misbruik gedaan van kinderen die door de overheid in een jeugdinrichting of een pleeggezin zijn geplaatst.
„Ik vind 100 meldingen in twee maanden al behoorlijk veel, maar niet overmatig”, aldus Rieke Samson-Geerlings, voorzitter van de commissie die het misbruik gaat onderzoeken. Het gaat om jongeren die vanaf 1945 onder dwang in de jeugdzorg zijn geplaatst. Een tiental meldingen overlapt met de commissie-Deetman, die misbruik binnen katholieke instellingen onderzoekt.
Onderzoeksplan
Samson deed haar uitspraken vanochtend tijdens de presentatie van het onderzoeksplan van de commissie die op 19 juli is ingesteld. Het kabinet besloot tot een onderzoek naar seksueel misbruik van minderjarigen in de jeugdzorg, omdat de rol van de kinderbescherming niet wordt belicht in het onderzoek van Deetman.
De meldingen van kindermisbruik variëren van licht seksuele handelingen tot frequente verkrachtingen. Verkrachtingen zijn in de minderheid. Eén melding betreft misbruik in 2010. Circa een derde van de misbruikgevallen zou plaats hebben gevonden in pleeggezinnen, tweederde in jeugdinstellingen, aldus Samson.
De commissie-Samson doet niet aan waarheidsvinding, maar wil laten zien hoe misbruik plaats kon vinden, waarom het nooit eerder naar buiten is gekomen en welke lessen er uit te trekken zijn
Slachtoffers die zich bij het telefonisch meldpunt van de commissie kenbaar maken en hulp nodig hebben, worden doorverwezen naar slachtofferhulp en het meldpunt kindermishandeling (AMK).Sommige zaken legt de commissie voor aan het Openbaar Ministerie. Die kijkt of ze niet verjaard zijn en of er voldoende aanknopingspunten zijn voor het slachtoffer om aangifte te doen. Samson hoopt dat daders zich ook zullen melden. Zij lopen geen risico vervolgd te worden, benadrukt zij.
Omvang.
Het zal volgens haar heel moeilijk worden de omvang van het misbruik vast te stellen, mede omdat het onderzoek een lange periode beslaat. Veel dossiers van de raad van de kinderbescherming zijn om privacyredenen vernietigd. De commissie verwacht nog anderhalf jaar nodig te hebben.
Zes vragen over misstanden in de jeugdzorg
25-8- 2010
Volkskrant
AMSTERDAM - Kinderen lopen onaanvaardbare risico’s in particuliere jeugdzorginstellingen, zo waarschuwde de Inspectie Jeugdzorg minister Rouvoet (Jeugd en Gezin) woensdag. Personeel heeft geen diploma’s, kinderen worden hardhandig aangepakt of krijgen helemaal geen zorg.
Wat is het verschil tussen particuliere en ‘gewone’ jeugdzorg?
De reguliere jeugdzorg valt onder de verantwoordelijkheid van de provincies. Kinderen kunnen door Bureau Jeugdzorg worden aangemeld voor een select aantal zorgaanbieders. Deze zorginstellingen worden deels gefinancierd door de provincie en zijn vooraf ‘gescreend’. Bovendien staan zij onder toezicht van de Inspectie Jeugdzorg. De particuliere jeugdzorg staat hier helemaal los van. Deze aanbieders hebben meestal een winstoogmerk en niemand houdt er toezicht.
Geen toezicht, hoe kan dat?
De particuliere jeugdzorgaanbieders zijn ontstaan na de komst van het persoonsgebonden budget (pgb) in de zorg. Ouders van kinderen met een pgb mogen zorg ‘inkopen’ bij wie ze willen. Particulieren spelen hier handig op in, door bijvoorbeeld zelf een tehuis of zorgboerderij te beginnen. Wordt de zorg door een pgb gefinancierd, dan is het volgens de overheid aan ouders om te checken of de kwaliteit wel goed is. Het idee is dat ouders vanzelf ergens anders heen gaan met hun kind als de zorg niet deugt. Marktwerking dus. Maar inmiddels komen ook kinderen via Bureau Jeugdzorg (dus zonder pgb) soms in deze particuliere instellingen terecht. En dan is er niemand die de kwaliteit in de gaten houdt.
Wanneer ging het mis?
In de zomer van 2009 sloeg de Inspectie Jeugdzorg voor het eerst groot alarm. Bij de particuliere instellingen Back to Basics en Stichting Kind werden toen ongeveer twintig kinderen weggehaald. Er was sprake van verwaarlozing en in het geval van Stichting Kind waarschijnlijk ook van seksueel misbruik. Als gevolg van deze incidenten droeg minister Rouvoet de provincies op ervoor te zorgen dat er geen kinderen meer geplaatst worden in particuliere instellingen. Hij werd hierin ondersteund door het Interprovinciaal Overleg (IPO), waarin alle provincies vertegenwoordigd zijn.
Dat is bijna een jaar geleden. Waarom blijkt nu dan dat er nog steeds kinderen op risicovolle plekken wonen?
Hoewel het IPO zich heeft aangesloten bij de visie van Rouvoet, zijn het de individuele provincies die zo’n besluit moeten doorvoeren. Niet alle provinciebestuurders zijn ervan overtuigd dat de particuliere jeugdzorg zulke risico’s met zich meebrengt. Zij varen dus hun eigen koers en Rouvoet heeft daar weinig greep op. Bovendien is er een enorm wachtlijstprobleem. Als bij Bureau Jeugdzorg op vrijdagavond om half elf een kind wordt binnengebracht en er is nergens plek, dan heeft de jeugdzorgmedewerker weinig andere keus dan het kind in een particuliere instelling te plaatsen. Daarnaast worden de moeilijkste kinderen met de grootste problemen het vaakst geweigerd bij de reguliere instellingen. Terwijl particulieren eerder geneigd zijn om te zeggen ‘kom maar bij ons’ – elke cliënt levert immers geld op.
Wat is de oplossing?
De Inspectie Jeugdzorg erkent het wachtlijstprobleem en vindt het dus wat te simpel om zomaar te zeggen dat kinderen dan maar niet meer bij de particuliere zorgaanbieders mogen worden opgevangen. In plaats daarvan stelt zij voor het toezicht uit te breiden. Particuliere zorgaanbieders moeten zich dan laten registreren en de kwaliteit van de geboden zorg wordt door de inspectie getoetst.
Klinkt logisch, waarom gebeurt dit dan nog niet?
Het gaat vermoedelijk om honderden tehuizen en zorgboerderijen. Wil je die allemaal aan inspectie onderwerpen, dan kost dat veel tijd en dus geld. En dat is er niet.
Volkskrant
AMSTERDAM - Kinderen lopen onaanvaardbare risico’s in particuliere jeugdzorginstellingen, zo waarschuwde de Inspectie Jeugdzorg minister Rouvoet (Jeugd en Gezin) woensdag. Personeel heeft geen diploma’s, kinderen worden hardhandig aangepakt of krijgen helemaal geen zorg.
Wat is het verschil tussen particuliere en ‘gewone’ jeugdzorg?
De reguliere jeugdzorg valt onder de verantwoordelijkheid van de provincies. Kinderen kunnen door Bureau Jeugdzorg worden aangemeld voor een select aantal zorgaanbieders. Deze zorginstellingen worden deels gefinancierd door de provincie en zijn vooraf ‘gescreend’. Bovendien staan zij onder toezicht van de Inspectie Jeugdzorg. De particuliere jeugdzorg staat hier helemaal los van. Deze aanbieders hebben meestal een winstoogmerk en niemand houdt er toezicht.
Geen toezicht, hoe kan dat?
De particuliere jeugdzorgaanbieders zijn ontstaan na de komst van het persoonsgebonden budget (pgb) in de zorg. Ouders van kinderen met een pgb mogen zorg ‘inkopen’ bij wie ze willen. Particulieren spelen hier handig op in, door bijvoorbeeld zelf een tehuis of zorgboerderij te beginnen. Wordt de zorg door een pgb gefinancierd, dan is het volgens de overheid aan ouders om te checken of de kwaliteit wel goed is. Het idee is dat ouders vanzelf ergens anders heen gaan met hun kind als de zorg niet deugt. Marktwerking dus. Maar inmiddels komen ook kinderen via Bureau Jeugdzorg (dus zonder pgb) soms in deze particuliere instellingen terecht. En dan is er niemand die de kwaliteit in de gaten houdt.
Wanneer ging het mis?
In de zomer van 2009 sloeg de Inspectie Jeugdzorg voor het eerst groot alarm. Bij de particuliere instellingen Back to Basics en Stichting Kind werden toen ongeveer twintig kinderen weggehaald. Er was sprake van verwaarlozing en in het geval van Stichting Kind waarschijnlijk ook van seksueel misbruik. Als gevolg van deze incidenten droeg minister Rouvoet de provincies op ervoor te zorgen dat er geen kinderen meer geplaatst worden in particuliere instellingen. Hij werd hierin ondersteund door het Interprovinciaal Overleg (IPO), waarin alle provincies vertegenwoordigd zijn.
Dat is bijna een jaar geleden. Waarom blijkt nu dan dat er nog steeds kinderen op risicovolle plekken wonen?
Hoewel het IPO zich heeft aangesloten bij de visie van Rouvoet, zijn het de individuele provincies die zo’n besluit moeten doorvoeren. Niet alle provinciebestuurders zijn ervan overtuigd dat de particuliere jeugdzorg zulke risico’s met zich meebrengt. Zij varen dus hun eigen koers en Rouvoet heeft daar weinig greep op. Bovendien is er een enorm wachtlijstprobleem. Als bij Bureau Jeugdzorg op vrijdagavond om half elf een kind wordt binnengebracht en er is nergens plek, dan heeft de jeugdzorgmedewerker weinig andere keus dan het kind in een particuliere instelling te plaatsen. Daarnaast worden de moeilijkste kinderen met de grootste problemen het vaakst geweigerd bij de reguliere instellingen. Terwijl particulieren eerder geneigd zijn om te zeggen ‘kom maar bij ons’ – elke cliënt levert immers geld op.
Wat is de oplossing?
De Inspectie Jeugdzorg erkent het wachtlijstprobleem en vindt het dus wat te simpel om zomaar te zeggen dat kinderen dan maar niet meer bij de particuliere zorgaanbieders mogen worden opgevangen. In plaats daarvan stelt zij voor het toezicht uit te breiden. Particuliere zorgaanbieders moeten zich dan laten registreren en de kwaliteit van de geboden zorg wordt door de inspectie getoetst.
Klinkt logisch, waarom gebeurt dit dan nog niet?
Het gaat vermoedelijk om honderden tehuizen en zorgboerderijen. Wil je die allemaal aan inspectie onderwerpen, dan kost dat veel tijd en dus geld. En dat is er niet.
How the New Atheists are abusing the truth Did Catholic priests really rape 10,000 children over the past 50 years ... No, they didn't.
Mass rape by paedophile Catholic priests is a mythm says secular humanist magazine
14-09-2010
Monday 13 September 2010
How the New Atheists are abusing the truth
Did Catholic priests really rape 10,000 children over the past 50 years, as respectable media outlets claim? No, they didn't.
Brendan O’Neill
Apparently the British state is about to roll out the red carpet for a seriously evil rape facilitator. Pope Benedict XVI is the boss of a church that acts as a ‘patron, protector and financier of child rape’, says one secularist writer. Last week the UK Independent reported that in America, ‘over 10,000 people have come forward to say they were raped as part of this misery-go-round’ overseen by His Holiness and His Lackeys. In Ireland alone, a tiny country of 4.5million people, ‘Thousands were raped in reform schools’, said a British broadsheet headline last year, ramming home the ugly truth of how many kids have been raped by the Catholic Church’s army of paedophile priests.
But how true is this ugly truth? Were 10,000 children in America and thousands more in Ireland really raped by Catholic priests? In a word, no. Instead, what has happened is that in the increasingly caliginous, almost Inquisitorial mindset of sections of the New Atheist anti-pope lobby, every allegation of abuse against a Catholic priest - whether it involved sex talk or fondling or actual penile penetration - has been lumped together under the heading of ‘rape’, and every allegation has been described as an actual proven ‘rape’ regardless of whether it resulted in a legal trial, never mind a conviction.
The term ‘paedophile priest’ has become such a part of everyday cultural lingo that most people, when they read in last week’s relatively respectable UK Independent that ‘over 10,000 children have come forward to say they were raped [by Catholic priests]’, would probably think, ‘Yeah, that’s possible’. But it isn’t true. The Independent was referring to a study commissioned in 2002 by the US Conference of Catholic Bishops, which was published in 2004 under the heading ‘The Nature and Scope of the Problem of Sexual Abuse of Minors by Catholic Priests and Deacons in the United States’. This study covered the period of 1950 to 2002, and it did indeed find that 10,000 individuals in the US - 10,667, to be precise - had made allegations of sexual abuse against priests (against 4,392 priests in total, around four per cent of the 109,694 Catholic priests active in the US between 1950 and 2002). But this doesn’t mean that these 10,000 ‘[came] forward to say they were raped’.
The 10,667 made various allegations, ranging from verbal abuse (being forced to indulge in sex talk) to being shown pornography to being touched by a priest over or under their clothing. Then there were the more serious allegations, which included being coerced into mutual masturbation, oral sex and, in some instances, rape. Yet where 3,553 of the individuals claimed to have been touched over their clothing and 3,981 to have been touched under their clothing, a smaller number claimed to have been subjected to what is described in the report as ‘penile penetration or attempted penile penetration’, that is rape or attempted rape; 990 boys and 213 girls made this allegation – a total of 1,203 individuals, not 10,000.
Moreover, if we are serious about such Enlightened ideals as justice and equality before the law, then we have to accept the fact that not all of these allegations were ultimately proven to be true. Out of the 10,000-plus allegations made against priests in America, 3,300 were not investigated at all because they were made after the accused priest had died (surely even the most riled anti-pope commentator accepts that a man who is no longer around to defend himself cannot be convicted of a crime). Of the 4,392 priests in America who were accused of sexual abuse in the period of 1950 to 2002, 1,021 were investigated by the police, and of these, 384 were charged, of whom 252 were convicted. So around six per cent of all American priests who had allegations made against them were finally convicted. (Of course there are many reasons for this relatively tiny number of convictions: some alleged victims were pressured to keep quiet; some (25 per cent in the US) didn’t make their allegations for more than 30 years after the alleged incident occurred; and in some instances there was just a lack of evidence.)
So nothing like 10,000 individuals in America ‘say they were raped’ by Catholic priests. In truth, 1,203 made this allegation. And not all of them resulted in a conviction. Every allegation of rape should be treated seriously, of course, but what happened to the idea of innocent until proven guilty? How did a complex US report about all manner of allegations against priests come to be translated in the words of the Independent into the idea that ‘over 10,000 people have come forward to say they were raped [by priests]’? Because in the outlook of certain sections of the intolerant New Atheist lobby, everything from sex talk to fondling to being shown a porn flick is ‘rape’ - if it’s done by a priest, that is - and every priest is guilty of what he is accused of despite the question of whether or not he was convicted in a court of law.
A similarly warped conflation has been made in relation to Ireland, now widely looked upon as a country where crazy priests spent most of their days handing out communion wafers and/or raping children. When the report of the Commission to Inquire into Child Abuse was published in May 2009 - with its analysis of accusations of abuse made by individuals who had attended Irish reform schools between 1940 and 1999 - the media reported it as if it had uncovered apocalyptic, Caligulan levels of sexual depravity. ‘Thousands were raped in Irish reform schools’, said the Independent. ‘Thousands raped in Ireland’s Christian Brothers schools’, said the Belfast Telegraph. ‘Thousands raped and abused in Catholic schools in Ireland’, said the Guardian.
So were thousands of children - in particular boys, the main focus of the media reports - raped in Irish reform schools? No - 68 were, allegedly. Two-hundred-and-forty-two male witnesses made 253 reports of sexual abuse against the staff of Irish reform schools at the Commission to Inquire into Child Abuse - and of these, 68 claim to have been raped. Once again, not all of the allegations resulted in convictions. Some witness reports involved priests who had died, and out of the 253 male reports of sexual abuse, 207 related to the period of 1969 or earlier; 46 related to the 1970s and 1980s. How did 68 claims of anal rape made against the staff of Irish reform schools over a 59-year period translate into headlines about thousands being raped? Because once again, everything from being neglected to being smacked to being emotionally abused - which thousands of Irish reform-school kids were subjected to - was lumped together with being raped, creating a warped image of a religious institution that rapes children on an almost daily basis. (If it were true that 10,000 Americans had claimed to have been raped by priests between 1950 and 2002, that would have amounted to more than one alleged priest-rape every two days.)
Why is it worth pointing out these basic facts? Not in order to defend the Catholic Church, which clearly has a sexual abuse problem, or to minimise the suffering of those individuals who ‘only’ suffered being verbally abused, shown dirty photos or fondled over their clothing by Catholic priests - all of those acts are abhorrent and potentially punishable in a court of law. No, it is worth pointing out the reality of the extent of allegations against the Catholic Church in order to expose the non-rationalist, anti-humanist underpinnings of the current fashion for Catholic-baiting amongst the liberal, opinion-forming classes in the US and the UK. The wildly inaccurate claim about thousands of children being raped by the representatives of an institution which actively ‘protected and financed child rape’ suggests that modern-day atheism, this New Atheism, has zero interest in applying the tools of rational investigation and critical questioning to the problem of certain religions’ infrastructure, and instead is hellbent on using the politics of fear to invent a fantastical rape-happy ogre, in contrast to which it can pose as the pure defender of childlike innocence and societal integrity.
The irony is almost too much. For in the past, of course, it was the Catholic Church, especially during the period of the Inquisition, which viewed being accused as the same thing as being guilty, and which demonsied its enemies, on the basis of questionable evidence, as depraved perverts whose mad habits posed a threat to morality and stability. Now, somehow, bizarrely, worryingly, the so-called New Atheists have adopted these very tactics in their drive to depict religion as the greatest evil of our age.
THIS WEEK: On 16 September, as the pope arrives in Britain, spiked will be publishing a special on religion, atheism and tolerance in the twenty-first century. Don’t miss it!
Brendan O’Neill is editor of spiked. Visit his personal website here.
reprinted from: http://www.spiked-online.com/index.php/site/article/9548/
14-09-2010
Monday 13 September 2010
How the New Atheists are abusing the truth
Did Catholic priests really rape 10,000 children over the past 50 years, as respectable media outlets claim? No, they didn't.
Brendan O’Neill
Apparently the British state is about to roll out the red carpet for a seriously evil rape facilitator. Pope Benedict XVI is the boss of a church that acts as a ‘patron, protector and financier of child rape’, says one secularist writer. Last week the UK Independent reported that in America, ‘over 10,000 people have come forward to say they were raped as part of this misery-go-round’ overseen by His Holiness and His Lackeys. In Ireland alone, a tiny country of 4.5million people, ‘Thousands were raped in reform schools’, said a British broadsheet headline last year, ramming home the ugly truth of how many kids have been raped by the Catholic Church’s army of paedophile priests.
But how true is this ugly truth? Were 10,000 children in America and thousands more in Ireland really raped by Catholic priests? In a word, no. Instead, what has happened is that in the increasingly caliginous, almost Inquisitorial mindset of sections of the New Atheist anti-pope lobby, every allegation of abuse against a Catholic priest - whether it involved sex talk or fondling or actual penile penetration - has been lumped together under the heading of ‘rape’, and every allegation has been described as an actual proven ‘rape’ regardless of whether it resulted in a legal trial, never mind a conviction.
The term ‘paedophile priest’ has become such a part of everyday cultural lingo that most people, when they read in last week’s relatively respectable UK Independent that ‘over 10,000 children have come forward to say they were raped [by Catholic priests]’, would probably think, ‘Yeah, that’s possible’. But it isn’t true. The Independent was referring to a study commissioned in 2002 by the US Conference of Catholic Bishops, which was published in 2004 under the heading ‘The Nature and Scope of the Problem of Sexual Abuse of Minors by Catholic Priests and Deacons in the United States’. This study covered the period of 1950 to 2002, and it did indeed find that 10,000 individuals in the US - 10,667, to be precise - had made allegations of sexual abuse against priests (against 4,392 priests in total, around four per cent of the 109,694 Catholic priests active in the US between 1950 and 2002). But this doesn’t mean that these 10,000 ‘[came] forward to say they were raped’.
The 10,667 made various allegations, ranging from verbal abuse (being forced to indulge in sex talk) to being shown pornography to being touched by a priest over or under their clothing. Then there were the more serious allegations, which included being coerced into mutual masturbation, oral sex and, in some instances, rape. Yet where 3,553 of the individuals claimed to have been touched over their clothing and 3,981 to have been touched under their clothing, a smaller number claimed to have been subjected to what is described in the report as ‘penile penetration or attempted penile penetration’, that is rape or attempted rape; 990 boys and 213 girls made this allegation – a total of 1,203 individuals, not 10,000.
Moreover, if we are serious about such Enlightened ideals as justice and equality before the law, then we have to accept the fact that not all of these allegations were ultimately proven to be true. Out of the 10,000-plus allegations made against priests in America, 3,300 were not investigated at all because they were made after the accused priest had died (surely even the most riled anti-pope commentator accepts that a man who is no longer around to defend himself cannot be convicted of a crime). Of the 4,392 priests in America who were accused of sexual abuse in the period of 1950 to 2002, 1,021 were investigated by the police, and of these, 384 were charged, of whom 252 were convicted. So around six per cent of all American priests who had allegations made against them were finally convicted. (Of course there are many reasons for this relatively tiny number of convictions: some alleged victims were pressured to keep quiet; some (25 per cent in the US) didn’t make their allegations for more than 30 years after the alleged incident occurred; and in some instances there was just a lack of evidence.)
So nothing like 10,000 individuals in America ‘say they were raped’ by Catholic priests. In truth, 1,203 made this allegation. And not all of them resulted in a conviction. Every allegation of rape should be treated seriously, of course, but what happened to the idea of innocent until proven guilty? How did a complex US report about all manner of allegations against priests come to be translated in the words of the Independent into the idea that ‘over 10,000 people have come forward to say they were raped [by priests]’? Because in the outlook of certain sections of the intolerant New Atheist lobby, everything from sex talk to fondling to being shown a porn flick is ‘rape’ - if it’s done by a priest, that is - and every priest is guilty of what he is accused of despite the question of whether or not he was convicted in a court of law.
A similarly warped conflation has been made in relation to Ireland, now widely looked upon as a country where crazy priests spent most of their days handing out communion wafers and/or raping children. When the report of the Commission to Inquire into Child Abuse was published in May 2009 - with its analysis of accusations of abuse made by individuals who had attended Irish reform schools between 1940 and 1999 - the media reported it as if it had uncovered apocalyptic, Caligulan levels of sexual depravity. ‘Thousands were raped in Irish reform schools’, said the Independent. ‘Thousands raped in Ireland’s Christian Brothers schools’, said the Belfast Telegraph. ‘Thousands raped and abused in Catholic schools in Ireland’, said the Guardian.
So were thousands of children - in particular boys, the main focus of the media reports - raped in Irish reform schools? No - 68 were, allegedly. Two-hundred-and-forty-two male witnesses made 253 reports of sexual abuse against the staff of Irish reform schools at the Commission to Inquire into Child Abuse - and of these, 68 claim to have been raped. Once again, not all of the allegations resulted in convictions. Some witness reports involved priests who had died, and out of the 253 male reports of sexual abuse, 207 related to the period of 1969 or earlier; 46 related to the 1970s and 1980s. How did 68 claims of anal rape made against the staff of Irish reform schools over a 59-year period translate into headlines about thousands being raped? Because once again, everything from being neglected to being smacked to being emotionally abused - which thousands of Irish reform-school kids were subjected to - was lumped together with being raped, creating a warped image of a religious institution that rapes children on an almost daily basis. (If it were true that 10,000 Americans had claimed to have been raped by priests between 1950 and 2002, that would have amounted to more than one alleged priest-rape every two days.)
Why is it worth pointing out these basic facts? Not in order to defend the Catholic Church, which clearly has a sexual abuse problem, or to minimise the suffering of those individuals who ‘only’ suffered being verbally abused, shown dirty photos or fondled over their clothing by Catholic priests - all of those acts are abhorrent and potentially punishable in a court of law. No, it is worth pointing out the reality of the extent of allegations against the Catholic Church in order to expose the non-rationalist, anti-humanist underpinnings of the current fashion for Catholic-baiting amongst the liberal, opinion-forming classes in the US and the UK. The wildly inaccurate claim about thousands of children being raped by the representatives of an institution which actively ‘protected and financed child rape’ suggests that modern-day atheism, this New Atheism, has zero interest in applying the tools of rational investigation and critical questioning to the problem of certain religions’ infrastructure, and instead is hellbent on using the politics of fear to invent a fantastical rape-happy ogre, in contrast to which it can pose as the pure defender of childlike innocence and societal integrity.
The irony is almost too much. For in the past, of course, it was the Catholic Church, especially during the period of the Inquisition, which viewed being accused as the same thing as being guilty, and which demonsied its enemies, on the basis of questionable evidence, as depraved perverts whose mad habits posed a threat to morality and stability. Now, somehow, bizarrely, worryingly, the so-called New Atheists have adopted these very tactics in their drive to depict religion as the greatest evil of our age.
THIS WEEK: On 16 September, as the pope arrives in Britain, spiked will be publishing a special on religion, atheism and tolerance in the twenty-first century. Don’t miss it!
Brendan O’Neill is editor of spiked. Visit his personal website here.
reprinted from: http://www.spiked-online.com/index.php/site/article/9548/
woensdag, september 22, 2010
dinsdag, september 21, 2010
Holy Watergate
The scandal that didn't go away: the causes and consequences of sex abuse in the Catholic Church
Bearing witness to a dramatic unfolding of historic events, the filmmaker spends over four years gathering stories from all sides of the clergy sex abuse crisis. Resisting simplistic or sensational explanations, Holy Water-Gate instead bravely investigates disturbing and unanswered questions of this tragedy, providing razor sharp insight into the causation and consequences of the sex abuse in the Catholic Church.
Winner: Cine Golden Eagle for Investigative journalism;
Winner: Best Documentary 2005 Rhode Rhode Island International Film Festival.
Jezuiten
...sondern auch Genugtuung leisten...
"[..] Het verleden is onomkeerbaar. Dat is een belangrijke reden om goede dingen te doen, de goddelijke waarden te beoefenen. De slechte dingen blijven natuurlijk ook, dat is de hel: dat je beseft dat je verleden een geweldige mislukking is."
Tutu, waar zijn je glimoogies
...sondern auch Genugtuung leisten...
"[..] Het verleden is onomkeerbaar. Dat is een belangrijke reden om goede dingen te doen, de goddelijke waarden te beoefenen. De slechte dingen blijven natuurlijk ook, dat is de hel: dat je beseft dat je verleden een geweldige mislukking is."
Tutu, waar zijn je glimoogies
maandag, september 20, 2010
Rent a priest: ontdoop U rites; schuit met muisjes
Persoonlijk verkeer ik nog in dubio of mijn voorkeur nu wel echt uitgaat naar Rizerova.
Ik wil Woeste Willem en Platvoetje zeker nog niet uitsluiten.
Heks vertelt verhalen in de kerk
KNESSELARE (RKnieuws.net) - De bibliotheek van Knesselare trekt op donderdag 29 oktober om 20 uur naar de parochiekerk van Knesselare voor een Halloweenactiviteit.
Heks Rizerova komt mysterieuze verhalen vertellen.
Toegangskaarten voor de avond kosten 2 euro. En wie in aangepaste kledij komt, krijgt een extraatje.
Ik wil Woeste Willem en Platvoetje zeker nog niet uitsluiten.
Heks vertelt verhalen in de kerk
KNESSELARE (RKnieuws.net) - De bibliotheek van Knesselare trekt op donderdag 29 oktober om 20 uur naar de parochiekerk van Knesselare voor een Halloweenactiviteit.
Heks Rizerova komt mysterieuze verhalen vertellen.
Toegangskaarten voor de avond kosten 2 euro. En wie in aangepaste kledij komt, krijgt een extraatje.
Morning after pil Auteur schrapt hoofdstuk over oud-leerling Roger Vangheluwe
Leuk feestje natuurlijk, maar zie jij na het begin van het schooljaar dan maar hoe jij je kind als de donder op een andere school geplaatst krijgt waar ze wél mogen weten wie de plaatselijke zouaven waren.
zondag, september 19, 2010
zaterdag, september 18, 2010
o cao D Pantaleo e o outro cao; over grenzen
Kinder- en jeugdpsychiater Peter Adriaenssens 11 september 2010
het belang van limburg over een bisschop Bak! stenen en een kamerlid.
teşekkür ederim !
De commissie Samson aan het werk: wie van de 3?
Is me dat effe interessant.
Secretariaats medewerker de Heer J. heeft kennelijk na gistermiddag nog heel hard gewerkt aan de website. Stond er gistermiddag niet meer op dan hier hieropzij al stond en door de man tussen zijn grofheden door ook nog eens ontkend werd ook "de site is niet open want ik gooi het er zelf op" , een overspannen term niet uit Het Groene Boekje. (link voor een sterrenvrouw met buiging)
Nog veel interessanter is de vraag wie van 3 zou er nu knock out onder een bureau liggen?
Wat laat er nu toch inmiddels op die site zie vraag en antwoord gewoon een aantal van de vragen en de antwoorden staan waar ik vorige week omvroeg en waarover zich gisteren volkomen krankzinnige taferelen over afspeelden! Alsof ik om de pincode van de schoonmoeder van Mevrouw Samson-Geerlings herself vroeg.
Zou toch mooi zijn wanneer meerdere gewijzigde beleidsbeslissingen zo rap gingen, zonder onzinnige belerende opmerkingen van een dame die meent "De Onderzoeker"s leven te moeten beschermen met anonimiteit, onderwijl wél door een realistische burger tegen zichzelf beschermd moet worden dus daar hebben ze simpel weg nooit over nagedacht leidend tot het kop zonder kop scenario met bijpassend gemekker tegen gebruikers/klanten.
Om, wanneer de klant volstrekt niet geinteresseerd is in dergelijke discussies - en gebruikt maakt van de voor iedere burger openstaande mogelijkheid conform de Wet Openbaarheid Bestuur ( Vriendelijke correcte dame: "Nee, nog nooit van de Commissie Samson gehoord, maar ik kan wel zorgen dat U terug gebeld wordt") door een domme onhandige telefoniste verkeerd verbonden - met de Comissie waar ik uitdrukkelijk had gezegd die niet te wensen te spreken, hierdoor vervolgens de collega van belerende dame, heer J. alsnog te krijgen, die ook meer waarde hecht aan zijn collegiale bescherming dan aan het geven van gevraagde informatie "Dat gaat U niets aan", en vervolgens een gooi doet naar het kampioenschap "grofste ambtenaar van de week spuit zijn vooroordelen en ellende" Kennelijk is er in een week tijd het nodige veranderd in wat dan wel erkend wordt, wellicht waren ook anderen weinig onder de indruk van de geruststellende, Wij erkennen U hoor, en waar vorige week een simpele vraag om informatie de overval betekende van direct maar meteen deelnemer zijn aan het onderzoek, betekent inmiddels dezelfde vraag om informatie deze roerende erkenning nu deelname aan het kampioenschap.
Om wanneer je dan nog steeds je mond niet houdt maar om de informatie te vraagt vervolgens bij Heer 3 terecht te komen. Niet onwaarschijnlijk een echte. Wat volstrekt niet wil zeggen dat hij niet grof is, maar dat is hij dan tenminste persoonlijk en niet naar de overige deelnemers, hij is meer gewend aan grof blaffen dan aan het slachtoffer spelen wat al een slok op een bak koffie scheelt, zodat tussen het grauwen door in ieder geval duidelijk wordt dat kennelijk die hele commissie nog helemaal niets weet en helemaal niemand ook maar iets mag weten ook, ("Dan meldt U zich maar bij het OM".
"Heb ik al gedaan mijnheer.") U wacht maar tot volgende week donderdag De Persconferentie. Alsof de overheidsinformatie aan je burgers, of vroegere slachtoffers, persverantwoordelijkheid is.
En dan: voilá, ergens heeft er iemand haar/zijn/het hersens gebruikt en besloten dat ze dergelijke deelnemers vooral niet meer wensen te spreken en informatievragers alsnog naar hun website kunnen sturen, wat voor het gezicht van ex-ministers natuurlijk wel zo handig is.
Blijft de vraag wie van de 3 er knock out onder een bureau is geschoven. maar eigenlijk kan me dat heel wat minder schelen dan dat bordje wat hij/zij daarbij in de hand houdt:
"Het belang voor iedereen van het begrip transparantie begint hier heel langszaam door te dringen."
Wie weet kunnen we het dan ooit ook nog wel eens gaan hebben over misbruik van kinderen waarvoor die overheid verantwoordelijk was.
Dan mag de overheid deze ervaringskennis invoegen bij haar bijlagen van het onderzoek: zodra je een ander niet meer kunt zien als mens - wat volgens de paus een ziekte is - is het misbruiken van die ander gewoon vanzelfsprekend. Het ongecorrigeerd zijn daarvan, de weg al zo oud als die naar Rome, kwam gewoon heel goed uit.
Maar die krankzinnige Samsontaferelen gisteren over de - niet eens geplande- vraag en de daarop volgende waanzin over "Dat gaat U niets aan" mbt kinderbescherming uit angst toegespitst op de volstrekt niet doordachte kennelijke toverspreuk van de stam "Anonimiteit" geven verdomd weinig hoop over wie er dan kan rekenen op bescherming in de toekomst.
Secretariaats medewerker de Heer J. heeft kennelijk na gistermiddag nog heel hard gewerkt aan de website. Stond er gistermiddag niet meer op dan hier hieropzij al stond en door de man tussen zijn grofheden door ook nog eens ontkend werd ook "de site is niet open want ik gooi het er zelf op" , een overspannen term niet uit Het Groene Boekje. (link voor een sterrenvrouw met buiging)
Nog veel interessanter is de vraag wie van 3 zou er nu knock out onder een bureau liggen?
Wat laat er nu toch inmiddels op die site zie vraag en antwoord gewoon een aantal van de vragen en de antwoorden staan waar ik vorige week omvroeg en waarover zich gisteren volkomen krankzinnige taferelen over afspeelden! Alsof ik om de pincode van de schoonmoeder van Mevrouw Samson-Geerlings herself vroeg.
Zou toch mooi zijn wanneer meerdere gewijzigde beleidsbeslissingen zo rap gingen, zonder onzinnige belerende opmerkingen van een dame die meent "De Onderzoeker"s leven te moeten beschermen met anonimiteit, onderwijl wél door een realistische burger tegen zichzelf beschermd moet worden dus daar hebben ze simpel weg nooit over nagedacht leidend tot het kop zonder kop scenario met bijpassend gemekker tegen gebruikers/klanten.
Om, wanneer de klant volstrekt niet geinteresseerd is in dergelijke discussies - en gebruikt maakt van de voor iedere burger openstaande mogelijkheid conform de Wet Openbaarheid Bestuur ( Vriendelijke correcte dame: "Nee, nog nooit van de Commissie Samson gehoord, maar ik kan wel zorgen dat U terug gebeld wordt") door een domme onhandige telefoniste verkeerd verbonden - met de Comissie waar ik uitdrukkelijk had gezegd die niet te wensen te spreken, hierdoor vervolgens de collega van belerende dame, heer J. alsnog te krijgen, die ook meer waarde hecht aan zijn collegiale bescherming dan aan het geven van gevraagde informatie "Dat gaat U niets aan", en vervolgens een gooi doet naar het kampioenschap "grofste ambtenaar van de week spuit zijn vooroordelen en ellende" Kennelijk is er in een week tijd het nodige veranderd in wat dan wel erkend wordt, wellicht waren ook anderen weinig onder de indruk van de geruststellende, Wij erkennen U hoor, en waar vorige week een simpele vraag om informatie de overval betekende van direct maar meteen deelnemer zijn aan het onderzoek, betekent inmiddels dezelfde vraag om informatie deze roerende erkenning nu deelname aan het kampioenschap.
Om wanneer je dan nog steeds je mond niet houdt maar om de informatie te vraagt vervolgens bij Heer 3 terecht te komen. Niet onwaarschijnlijk een echte. Wat volstrekt niet wil zeggen dat hij niet grof is, maar dat is hij dan tenminste persoonlijk en niet naar de overige deelnemers, hij is meer gewend aan grof blaffen dan aan het slachtoffer spelen wat al een slok op een bak koffie scheelt, zodat tussen het grauwen door in ieder geval duidelijk wordt dat kennelijk die hele commissie nog helemaal niets weet en helemaal niemand ook maar iets mag weten ook, ("Dan meldt U zich maar bij het OM".
"Heb ik al gedaan mijnheer.") U wacht maar tot volgende week donderdag De Persconferentie. Alsof de overheidsinformatie aan je burgers, of vroegere slachtoffers, persverantwoordelijkheid is.
En dan: voilá, ergens heeft er iemand haar/zijn/het hersens gebruikt en besloten dat ze dergelijke deelnemers vooral niet meer wensen te spreken en informatievragers alsnog naar hun website kunnen sturen, wat voor het gezicht van ex-ministers natuurlijk wel zo handig is.
Blijft de vraag wie van de 3 er knock out onder een bureau is geschoven. maar eigenlijk kan me dat heel wat minder schelen dan dat bordje wat hij/zij daarbij in de hand houdt:
"Het belang voor iedereen van het begrip transparantie begint hier heel langszaam door te dringen."
Wie weet kunnen we het dan ooit ook nog wel eens gaan hebben over misbruik van kinderen waarvoor die overheid verantwoordelijk was.
Dan mag de overheid deze ervaringskennis invoegen bij haar bijlagen van het onderzoek: zodra je een ander niet meer kunt zien als mens - wat volgens de paus een ziekte is - is het misbruiken van die ander gewoon vanzelfsprekend. Het ongecorrigeerd zijn daarvan, de weg al zo oud als die naar Rome, kwam gewoon heel goed uit.Maar die krankzinnige Samsontaferelen gisteren over de - niet eens geplande- vraag en de daarop volgende waanzin over "Dat gaat U niets aan" mbt kinderbescherming uit angst toegespitst op de volstrekt niet doordachte kennelijke toverspreuk van de stam "Anonimiteit" geven verdomd weinig hoop over wie er dan kan rekenen op bescherming in de toekomst.
De kat in de boom van Deetman en Samson
Een van de voordelen van de aanplant van een giga blaauwe Ammeretia in een buurt is dat je bij de uitgesmeerde volksoploop die zoiets organiseert nog eens langs je neus weg semi-nonchalant aan de kwek kunt met buurtgenoten op leeftijd over zaken die verder gaan dan buurgebonden jeugdverledens met een boom ook op leeftijd hetgeen soms zelfs kan leiden tot het eens even opbellen naar die Commissie Deetman of er met een beetje smoezen niet een mouw gepast kan worden aan een kat uit de boom kijken ook al is de inschrijvingstermijn daarvoor al verstreken.
Daarbij blijkt dan die Deetman over een bijzondere cocosmat met welkom erop te beschikken, een leuke vrouwmens bij het CAOP ingeval van hotemetotenvergadering.
Commissies hebben natuurlijk Voorzitters en Hotemetoten nodig, maar willen die ten gevolge van de criminele doofpot iets onderzoeken bij gebrek aan kennis en in dit geval geheel conform de onderzoeksopzet ook onderzoeksobjecten, hetgeen het werk kennelijk al erstig belemmerd dan wel lastig maakt - ratje wilt U zwijgen Wij onderzoeken De Rooms Katholieke Doofpot - dus vooral dergelijke dames met een brede lach, (geen seksistische ervaringskennis! ik erken het toenemend gerucht dat er zelfs mannen bestaan die dat ook kunnen) "Geen idee of ik U kan helpen, maar kom maar op"
Gevolg: In no-time binnen alle regeltjes, redelijkheid en mogelijkheden een prima oplossing voor 2 mensen haar en mijn eigen onmacht gevonden, die, zelfs als de mouw niet gepast kan worden, verdere mogelijkheden insluit. Hoewel ik vrees niet het salaris, dus wél de hersens van een directeur van het Centrum voor werkverhoudingen, wordt vervolgd!
Aangezien een ander lid van dat team al eens het benul had om bedankt voor de informatie te zeggen, enthousiast door de publicatie van de Ronde Tafel - waarom zou een hotemetoot over dergelijke relatieve marginaliteiten weten - de informatie dus even doorgegeven.
Dan de Commissie Samson nog even gebeld met de vraag of ik wellicht iets fout had gedaan mbt het eerder telefonisch doorgegeven url van de informatie site om te ontdekken dat je verschillende soorten seXKs hebt en je dat altijd even zorgvuldig moet controleren .
Was het ministriele seKs probleem nog wel oplosbaar, dus de site bleek bereikbaar, al stond er dan nauwelijks iets op, de bom barstte toen ik het in mijn hersens haalde om het gebod gij-zult- in- het- kader-van-de-europeese-gedachte-niet-betrokken-of-enthousiast zijn-over-de- kruidenier-om-de-hoek overtrad - en aanbood ook even een link te sturen indien voor geval die publicatie vers van de bakker niet bekend was. (Niet zo heel erg vreemd, aangezien een week geleden een andere onderzoeker/collega had laten weten niet te weten wat het Ryan rapport was, welke weinig vrolijke constatering mij braaf op de tong bleef liggen).
Nu schijnt de Commissie Samson onderzoekers en DGUNA-Onderzoekers en ONDERZOEKERS te hebben. De ene soort -gisteren door een onderzoeker werd mij gezegd dat dit er 6 zouden zijn - onderzoekers daar heb je kennelijk een gesprek mee, zo werd vorige week mij op mijn informatieve vraag naar de procedures duidelijk: nog voor ik iets wist was ik onderdeel van Het Onderzoek en werd ik veelvuldig verzekerd van erkenning. (Die erkenning was kennelijk dermate dat dezelde onderzoeker meende daarover nu een knap bedenkelijke opmerking uit zijn mond kunnen latem glijden)
Echter of een Onderzoeker zo'n publicatie kent kan de onderzoeker dan weer niet zeggen. En haal het dan vooral niet in je hoofd gewoon even te vragen wie die Onderzoeker dan is. Dát zijn namelijk DGUNA-Onderzoekers wiens leven en veiligheid kennelijk met gevaar voor eigen leven beschermd worden. "Dat gaat U niets aan" (!) " ik wil die naam graag, U bent toch bezig met een onderzoek in mijn belang"
Gemekker, kleinerende leslezerij en onnodige discussie uitlokkend waarin ik volstrekt niet geinteresseerd was - netzomin als de namens 2 ministers uitgesproken mening dat ik niet moet denken dat ik de enige ben is mijn al dan niet redelijk zijn onderdeel van het onderzoek noch, voor mij interessante informatie waarom ik vroeg.
Het nationaal belang gaat bij het verdedigen van de anonimiteit van de DGUNA-Onderzoeker door de onderzoeker kennelijk knap ver, hoewel enig benul van het omgaan met haar eigen belang volstrekt ontbreekt. Net als vorige week ben ik in beide gevallen degene die - leve het simpel boerenfatsoen in het kader van dat "dat gaat U niets aan" - even informeert hoe zij genoemd wensen te worden, ze hadden kennelijk zelf nog nooit bedacht dat iemand informatie op internet zou kunnen zetten, maar na enig overleg blijkt de voorkeur dan uit te gaan naar "secretariaatsmedewerker"
En dan wordt in het kader van die kennelijke nationale veiligheid en de pincodes duidelijk dat naast nog een paar zaken "de Commissie moet nog beslissen wie die onderzoekers misschien wel de DGUNA-Onderzoekers worden".
Wat voor Een Onderzoek door de 2 ministers al in maart aangekondigd natuurlijk bijzonder roerend is.
Waar ter vergelijking bv. in Duitsland er naast alle ontwikkelingen rond de elite scholen en de kerk(en) niet alleen al een 2e Ronde Tafel georganiseerd kon worden, maar zelfs een telefoonlijn waardoor Cristine Bergmann na 11 weken al een inzicht kon geven aan de Europeese bijeenkomst, terwijl in België ondanks alle op zijn kop staan Adriaenssens met een onaf rapport kon komen waar je U tegen zegt, hebben wij, Verenigd Oostindisch Doof, inmiddels poepgeheime "Dat gaat U niets aan" Onderzoekers.
Daarbij blijkt dan die Deetman over een bijzondere cocosmat met welkom erop te beschikken, een leuke vrouwmens bij het CAOP ingeval van hotemetotenvergadering.
Commissies hebben natuurlijk Voorzitters en Hotemetoten nodig, maar willen die ten gevolge van de criminele doofpot iets onderzoeken bij gebrek aan kennis en in dit geval geheel conform de onderzoeksopzet ook onderzoeksobjecten, hetgeen het werk kennelijk al erstig belemmerd dan wel lastig maakt - ratje wilt U zwijgen Wij onderzoeken De Rooms Katholieke Doofpot - dus vooral dergelijke dames met een brede lach, (geen seksistische ervaringskennis! ik erken het toenemend gerucht dat er zelfs mannen bestaan die dat ook kunnen) "Geen idee of ik U kan helpen, maar kom maar op"
Gevolg: In no-time binnen alle regeltjes, redelijkheid en mogelijkheden een prima oplossing voor 2 mensen haar en mijn eigen onmacht gevonden, die, zelfs als de mouw niet gepast kan worden, verdere mogelijkheden insluit. Hoewel ik vrees niet het salaris, dus wél de hersens van een directeur van het Centrum voor werkverhoudingen, wordt vervolgd!
Aangezien een ander lid van dat team al eens het benul had om bedankt voor de informatie te zeggen, enthousiast door de publicatie van de Ronde Tafel - waarom zou een hotemetoot over dergelijke relatieve marginaliteiten weten - de informatie dus even doorgegeven.
Dan de Commissie Samson nog even gebeld met de vraag of ik wellicht iets fout had gedaan mbt het eerder telefonisch doorgegeven url van de informatie site om te ontdekken dat je verschillende soorten seXKs hebt en je dat altijd even zorgvuldig moet controleren .
Was het ministriele seKs probleem nog wel oplosbaar, dus de site bleek bereikbaar, al stond er dan nauwelijks iets op, de bom barstte toen ik het in mijn hersens haalde om het gebod gij-zult- in- het- kader-van-de-europeese-gedachte-niet-betrokken-of-enthousiast zijn-over-de- kruidenier-om-de-hoek overtrad - en aanbood ook even een link te sturen indien voor geval die publicatie vers van de bakker niet bekend was. (Niet zo heel erg vreemd, aangezien een week geleden een andere onderzoeker/collega had laten weten niet te weten wat het Ryan rapport was, welke weinig vrolijke constatering mij braaf op de tong bleef liggen).
Nu schijnt de Commissie Samson onderzoekers en DGUNA-Onderzoekers en ONDERZOEKERS te hebben. De ene soort -gisteren door een onderzoeker werd mij gezegd dat dit er 6 zouden zijn - onderzoekers daar heb je kennelijk een gesprek mee, zo werd vorige week mij op mijn informatieve vraag naar de procedures duidelijk: nog voor ik iets wist was ik onderdeel van Het Onderzoek en werd ik veelvuldig verzekerd van erkenning. (Die erkenning was kennelijk dermate dat dezelde onderzoeker meende daarover nu een knap bedenkelijke opmerking uit zijn mond kunnen latem glijden)
Echter of een Onderzoeker zo'n publicatie kent kan de onderzoeker dan weer niet zeggen. En haal het dan vooral niet in je hoofd gewoon even te vragen wie die Onderzoeker dan is. Dát zijn namelijk DGUNA-Onderzoekers wiens leven en veiligheid kennelijk met gevaar voor eigen leven beschermd worden. "Dat gaat U niets aan" (!) " ik wil die naam graag, U bent toch bezig met een onderzoek in mijn belang"
Gemekker, kleinerende leslezerij en onnodige discussie uitlokkend waarin ik volstrekt niet geinteresseerd was - netzomin als de namens 2 ministers uitgesproken mening dat ik niet moet denken dat ik de enige ben is mijn al dan niet redelijk zijn onderdeel van het onderzoek noch, voor mij interessante informatie waarom ik vroeg.
Het nationaal belang gaat bij het verdedigen van de anonimiteit van de DGUNA-Onderzoeker door de onderzoeker kennelijk knap ver, hoewel enig benul van het omgaan met haar eigen belang volstrekt ontbreekt. Net als vorige week ben ik in beide gevallen degene die - leve het simpel boerenfatsoen in het kader van dat "dat gaat U niets aan" - even informeert hoe zij genoemd wensen te worden, ze hadden kennelijk zelf nog nooit bedacht dat iemand informatie op internet zou kunnen zetten, maar na enig overleg blijkt de voorkeur dan uit te gaan naar "secretariaatsmedewerker"
En dan wordt in het kader van die kennelijke nationale veiligheid en de pincodes duidelijk dat naast nog een paar zaken "de Commissie moet nog beslissen wie die onderzoekers misschien wel de DGUNA-Onderzoekers worden".
Wat voor Een Onderzoek door de 2 ministers al in maart aangekondigd natuurlijk bijzonder roerend is.
Waar ter vergelijking bv. in Duitsland er naast alle ontwikkelingen rond de elite scholen en de kerk(en) niet alleen al een 2e Ronde Tafel georganiseerd kon worden, maar zelfs een telefoonlijn waardoor Cristine Bergmann na 11 weken al een inzicht kon geven aan de Europeese bijeenkomst, terwijl in België ondanks alle op zijn kop staan Adriaenssens met een onaf rapport kon komen waar je U tegen zegt, hebben wij, Verenigd Oostindisch Doof, inmiddels poepgeheime "Dat gaat U niets aan" Onderzoekers.
Abonneren op:
Posts (Atom)
