maandag, september 13, 2010

Het dromenpaleis



Het is werkelijk verbijsterend om te ontdekken dat, na decennia van vervalste geschiedenis en ideologische manipulatie, uiteindelijk niets uit de herinnering verdwijnt.'
zei Václav Havel, 1993
tegen Ismael Kadare
Hij had al een Mercedes Benz.



De moed om alle vragen te stellen
Een ooggetuigenverslag van Tweede Oecumenische Kirchentage in München
Woensdag 12 mei startte de Tweede Oecumenische Kirchentag in München. Een indrukwekkende viering als opening, waarin het motto: Opdat jullie hoop hebben zeer spannend werd uitgewerkt. Vier dagen lang een programma om in te verdwalen. De zoektocht n het programma laat goed zien op hoeveel punten onze wereld hoop behoeft: economische crisis, toenemende armoede, oorlogen, intolerantie tegenover immigranten en vooral moslims in Europa; geloofsvragen, ethische vragen, de oecumene die lijkt te stagneren. Zeer concrete themastellingen voor deze complexen.
En bij de opening spraken zowel prelaten als politici de echte kerkelijke crisis van dit moment aan: misbruik door ambtsdragers en kerkleiding die dat dekte. Toch wordt op dit punt hoop uitgesproken: dat deze crisis de kerk ertoe zal brengen zichzelf innerlijk geheel te vernieuwen, tot diepe interne bezinning te komen.

En gesteld wird, dat het een goede christelijke gewoonte is om het samenkomen te beginnen met schuld belijden. Schuld werd beleden, en gebeden voor de slachtoffers, en dat Gods Geest de broodnodige vernieuwing moge brengen.

Nog niet halverwege, heeft deze kerkendag reeds iets zeer bemoedigends: de moed om alle vragen te stellen die er te stellen zijn, op alle levensterreinen die ons mensen raken in het dagelijkse leven.
Deze moed zou ik ons in de Nederlandse kerken willen toewensen.
Tegelijk is hier ook basiskerk aanwezig, in diverse gestalten. Onder hen leeft onvrede om datgene dat dan toch niet gezegd mag worden. Een zwaarwegend punt is het onvermogen van de katholieke kerk om tot Tafelgemeenschap te komen.

Theologen maken zichtbaar dat de katholieke bisschoppen zichzelf niet de ruimte geven die in het Vaticaans Concilie gegeven was. En wat zeer pijnlijk bewust is aan de basis: “ Wij zijn de kerk“ had zeven jaar geleden een oecumenische viering gehouden waarin twee katholieke priesters meewerkten aan met een volledige Tafelgemeenschap. Zij werden gesuspendeerd, uit het ambt gezet. Dat is bijzonder wrang tegen de achtergrond van de huidige crisis. Vanuit deze kringen klinkt de dringende vraag aan de katholieke kerk om haar prioriteiten te verleggen en terug te keren tot de openheid en moed die Jezus van Nazareth kenmerkte.


Yosé Höhne-Sparborth
Utrecht, 14 mei 2010
Naar Janice

Het VN Kinderrechtenverdrag, José, kwam voor het vrouwenverdrag.
En dat is niet toevallig!
Groetjes,

Geen opmerkingen: