Bericht 18/10/2012 – Verdwijning dossiers: zoveelste slag voor de slachtoffers
Jan Hertogen
De Standaard berichtte op 17/10/2012 dat er tientallen pv’s, en volgens advocaat Keuleneer van de kerk, “veel meer en niet alleen pv’s maar ook andere ‘stukken’ verdwenen” bij de overdracht van de bevoegdheid van onderzoeksrechter Wim De Troy en z’n griffier Coppens naar onderzoeksrechter Calewaert en haar griffie op 1 april 2012.
Waarom is Van Steenbrugge niet op de hoogte? Het is dus meer dan een half jaar geleden dat de nieuwe onderzoeksrechter Calewaert heeft vastgesteld dat het dossier onvolledig was en dat zij van de hulp-griffier, die nog 7 maanden onder De Troy gewerkt heeft, informaties heeft over hoe dit is kunnen gebeuren. Zoals de 78 burgerlijke partijen waarvan Van Steenbrugge er een goed aantal vertegenwoordigd, had Van Steenbrugge punctueel dit verdwijnen vanaf 11 april 2012 al kunnen vaststellen en actie ondernemen. Waarom is dat niet gebeurd en toont hij zich verontwaardigd over dit ‘nieuwe’ element?
Wat is de ‘thuis’ van Mevr. Coppens Mevr. Coppens, griffier van Wim De Troy en in zwangerschapsverlof, neemt onder ogen van de hulpgriffier, zonder registratie, dossiers mee naar huis en brengt ze niet terug. Waarom deed zij dat en wat is hierbij de ‘thuis’ van Mevr. Coppens, en interfereerde dat mogelijks niet met de ‘thuis’ van andere aan het gerecht verbonden personen. Kan het dat dossiers zonder registratie, mee naar ‘huis’ genomen worden en niet meer terugkomen?
Is de poetsdienst verantwoordelijk voor de dossiers? Bij het gereedzetten van haar materiaal door mevr. Coppens, waarbij toevallig ook de notities van de hulpgriffier werden meegenomen, was er blijkbaar ook een zak met dossiers die samen met andere 2 zakken, men heeft er blijkbaar het raden naar, door de poetsdienst meegenomen zijn. Waarom moest die zak met dossiers ook mee naar Coppens thuis? En waarom werd niet beter toegekeken? Is de poetsdienst verantwoordelijk voor dossiers of de selectie van materiaal wat door hen dient verwerkt? En hoe is zulk een onachtzaam en onverantwoordelijke handelswijze van een onderzoeksrechter en z’n griffie ‘in congé’ te begrijpen?
Een alerte hulp-griffier Blijkbaar gebeurde dit allemaal onder de ogen van de nieuwe griffier, anders had onderzoeksrechter Calewaert het nooit geweten Het is langs een Pro Justitia dat mevr; Calewaert het parket-generaal op de hoogte bracht, die een controle KIB gevat heeft om op 30/10/2012 na te gaan wat er allemaal aan de hand is geweest, wat verdwenen is en welke schade aan het onderzoek ‘operatie kelk’ is aangebracht.
En de schade voor de slachtoffers Niemand spreekt evenwel over de schade die weer eens aangebracht wordt bij de slachtoffers van seksueel misbruik in de kerk. Nadat hun spreken bij de commissie Adriaenssens werd gestopt en hun dossier in beslag genomen met de juridische nietigheid tot gevolg, worden nu, door diezelfde De Troy, de twijfel gezaaid bij slachtoffers die na 24/06/2010 gesproken hebben of wiens dossier in januari 2012 bij 30 nieuwe inbeslagnames werd meegenomen. “Is het mijne daarbij, bevindt het zich op een ‘geheime plaats’ bij mevr. Coppens, of is het in handen gekomen van een of andere poetsvrouw of poetsdienst”, dat zijn de vragen waar vele slachtoffers mee zitten en waar niemand naar luistert en die met hun vragen ook niet naar buiten zullen komen.
De ravage bij de slachtoffers en de maatschappelijke onverschilligheid En wat te denken van de nieuwe meldingen van seksueel misbruik in de psychiatrie, de meestal loze oproepen om toch naar buiten te komen, zich naar het gerecht te wenden, hulp te zoeken. Als men hulp zoekt riskeert men de beslagname, als men zich tot het gerecht wend of als het in beslag genomen is riskeert men de verdwijning door onachtzaamheid, blokkage of eventuele sabotage. Wie laat het eens tot zich doordringen welke ravages bij slachtoffers door dit gerechtelijk optreden, de inbeslagnames bij de commissie Adriaenssens voorop, en de onachtzame behandeling van dossiers is aangericht.
Geloofwaardigheid en het isolement van slachtoffers Welke geloofwaardigheid heeft een gedeelte van de advocatuur of al of niet vermeende belangenverdediging van slachtoffers nog als men aan de slachtoffers vraagt deze inbeslagnames en onderzoek zoals gevoerd door het parket van Brussel toe te juichen en te vertrouwen? Wie is nog een steun voor de slachtoffers die in overgrote meerderheid zwijgen, ook met de mogelijkheid van de arbitragecommissie voor ogen. Wanneer gebeurt de inbeslagname van de dossiers bij de arbitragecommissie, de enige manier voor het gerecht om een volledig overzicht van het seksueel misbruik in de kerk te krijgen?
En wat met het onderzoek naar schuldig verzuim? Het was het parket van Brussel en onderzoeksrechter Wim De Troy, en Calewaert vanaf 01/04/2012 die het onderzoek naar schuldig verzuim voor het ganse land coördineerden. De federale procureur en de plaatselijke parketten gaven elk dossier m.b.t. schuldig verzuim door aan het parket van Brussel. Het verdwijnen van dossiers uit dit onderzoek heeft dus een ‘nationale’ betekenis en elk slachtoffer, waar ook woonachtig, kan er door geschaad of in twijfel gebracht zijn. Wat gaat er bij hen om. Zijn ook hier geen essentiële stukken verdwenen. Is van alles wel een inventaris opgemaakt of een kopie beschikbaar. Als de advocaten van de kerk mag geloofd is dit niet altijd het geval geweest. En wat met de rechtszaak naar schuldig verzuim in Gent en de ‘class action’, komt die ook op de helling?
Wat met de verontwaardiging van Van Steenbrugge? En wat te denken van de uitspraak van advocaat Van Steenbrugge op VTM op 17/10/2012 dat dit alles een vuile streek is van de kerk die hierdoor de afhandeling van ‘operatie kelk’ en het proces voor schuldig verzuim wil vertragen. Waarom is Van Steenbrugge verrast door dit ‘nieuws’, dat sinds april 2012 open bloot in het dossier is vast te stellen? Heeft hij het laatste half jaar het dossier operatie kelk niet meer ingezien? Zou zijn verontwaardiging niet beter uitgaan naar het belang van de slachtoffers en zijn eigen rechtszaken die hier in geding zijn? Is er nog iemand over om zich met de zaak van slachtoffers bezig te houden en die hiermee te doen heeft?
En wat zal de opstelling zijn van het openbaar Ministerie? En zal het openbaar Ministerie een even lamlendige houding aannemen bij het controle-KIB van 30/10 en het 4de KIB van 20/11/2012, als bij de 3de behandeling voor het KIB, waarin ze gelukkiglijk niet gevolgd zijn door de rechter.
Worden de burgerlijke partijen uitgenodigd op het controle KIB van 30/10/2010 En zal het controle-KIB publiek zijn, zullen de burgerlijke partijen uitgenodigd worden en zal Van Steenbrugge zich hier met dezelfde iever en doordrijvendheid opstellen als bij het 1ste KIB waar hij langs Cassatie gelijk kreeg. Het belang van de slachtoffers bij de verdwijning van dossiers is even groot als bij de inbeslagname ervan. Of zal het OM hierop anticiperend er op staan dat de burgerlijke partijen van de slachtoffers allemaal uitgenodigd worden en kunnen horen wat onderzoeksrechters Wim De Troy en Calewaert en hun respectievelijke griffiers over de verdwijningen te zeggen hebben.
Slachtoffers informeren over verdwenen stukken die hen betreffen De vraag aan het controle-KIB van 30/10/2012 is dan ook dringend en fundamenteel: opmaken van een lijst van verdwenen stukken en nagaan welke namen van slachtoffers hierin vermeld zijn. De slachtoffers dienen zo vlug als mogelijk op de hoogte gebracht worden of hun dossier ‘verdwenen’ is en langs welke weg of kanaal (kuisploeg, afvalverwerking, ten huizen van Coppens of elke andere weg). Deze lijst van verdwenen stukken dient aan het dossier toegevoegd en moet consulteerbaar zijn voor elkeen die toegang heeft tot het dossier.
Waarom is Van Steenbrugge niet op de hoogte? Het is dus meer dan een half jaar geleden dat de nieuwe onderzoeksrechter Calewaert heeft vastgesteld dat het dossier onvolledig was en dat zij van de hulp-griffier, die nog 7 maanden onder De Troy gewerkt heeft, informaties heeft over hoe dit is kunnen gebeuren. Zoals de 78 burgerlijke partijen waarvan Van Steenbrugge er een goed aantal vertegenwoordigd, had Van Steenbrugge punctueel dit verdwijnen vanaf 11 april 2012 al kunnen vaststellen en actie ondernemen. Waarom is dat niet gebeurd en toont hij zich verontwaardigd over dit ‘nieuwe’ element?
Wat is de ‘thuis’ van Mevr. Coppens Mevr. Coppens, griffier van Wim De Troy en in zwangerschapsverlof, neemt onder ogen van de hulpgriffier, zonder registratie, dossiers mee naar huis en brengt ze niet terug. Waarom deed zij dat en wat is hierbij de ‘thuis’ van Mevr. Coppens, en interfereerde dat mogelijks niet met de ‘thuis’ van andere aan het gerecht verbonden personen. Kan het dat dossiers zonder registratie, mee naar ‘huis’ genomen worden en niet meer terugkomen?
Is de poetsdienst verantwoordelijk voor de dossiers? Bij het gereedzetten van haar materiaal door mevr. Coppens, waarbij toevallig ook de notities van de hulpgriffier werden meegenomen, was er blijkbaar ook een zak met dossiers die samen met andere 2 zakken, men heeft er blijkbaar het raden naar, door de poetsdienst meegenomen zijn. Waarom moest die zak met dossiers ook mee naar Coppens thuis? En waarom werd niet beter toegekeken? Is de poetsdienst verantwoordelijk voor dossiers of de selectie van materiaal wat door hen dient verwerkt? En hoe is zulk een onachtzaam en onverantwoordelijke handelswijze van een onderzoeksrechter en z’n griffie ‘in congé’ te begrijpen?
Een alerte hulp-griffier Blijkbaar gebeurde dit allemaal onder de ogen van de nieuwe griffier, anders had onderzoeksrechter Calewaert het nooit geweten Het is langs een Pro Justitia dat mevr; Calewaert het parket-generaal op de hoogte bracht, die een controle KIB gevat heeft om op 30/10/2012 na te gaan wat er allemaal aan de hand is geweest, wat verdwenen is en welke schade aan het onderzoek ‘operatie kelk’ is aangebracht.
En de schade voor de slachtoffers Niemand spreekt evenwel over de schade die weer eens aangebracht wordt bij de slachtoffers van seksueel misbruik in de kerk. Nadat hun spreken bij de commissie Adriaenssens werd gestopt en hun dossier in beslag genomen met de juridische nietigheid tot gevolg, worden nu, door diezelfde De Troy, de twijfel gezaaid bij slachtoffers die na 24/06/2010 gesproken hebben of wiens dossier in januari 2012 bij 30 nieuwe inbeslagnames werd meegenomen. “Is het mijne daarbij, bevindt het zich op een ‘geheime plaats’ bij mevr. Coppens, of is het in handen gekomen van een of andere poetsvrouw of poetsdienst”, dat zijn de vragen waar vele slachtoffers mee zitten en waar niemand naar luistert en die met hun vragen ook niet naar buiten zullen komen.
De ravage bij de slachtoffers en de maatschappelijke onverschilligheid En wat te denken van de nieuwe meldingen van seksueel misbruik in de psychiatrie, de meestal loze oproepen om toch naar buiten te komen, zich naar het gerecht te wenden, hulp te zoeken. Als men hulp zoekt riskeert men de beslagname, als men zich tot het gerecht wend of als het in beslag genomen is riskeert men de verdwijning door onachtzaamheid, blokkage of eventuele sabotage. Wie laat het eens tot zich doordringen welke ravages bij slachtoffers door dit gerechtelijk optreden, de inbeslagnames bij de commissie Adriaenssens voorop, en de onachtzame behandeling van dossiers is aangericht.
Geloofwaardigheid en het isolement van slachtoffers Welke geloofwaardigheid heeft een gedeelte van de advocatuur of al of niet vermeende belangenverdediging van slachtoffers nog als men aan de slachtoffers vraagt deze inbeslagnames en onderzoek zoals gevoerd door het parket van Brussel toe te juichen en te vertrouwen? Wie is nog een steun voor de slachtoffers die in overgrote meerderheid zwijgen, ook met de mogelijkheid van de arbitragecommissie voor ogen. Wanneer gebeurt de inbeslagname van de dossiers bij de arbitragecommissie, de enige manier voor het gerecht om een volledig overzicht van het seksueel misbruik in de kerk te krijgen?
En wat met het onderzoek naar schuldig verzuim? Het was het parket van Brussel en onderzoeksrechter Wim De Troy, en Calewaert vanaf 01/04/2012 die het onderzoek naar schuldig verzuim voor het ganse land coördineerden. De federale procureur en de plaatselijke parketten gaven elk dossier m.b.t. schuldig verzuim door aan het parket van Brussel. Het verdwijnen van dossiers uit dit onderzoek heeft dus een ‘nationale’ betekenis en elk slachtoffer, waar ook woonachtig, kan er door geschaad of in twijfel gebracht zijn. Wat gaat er bij hen om. Zijn ook hier geen essentiële stukken verdwenen. Is van alles wel een inventaris opgemaakt of een kopie beschikbaar. Als de advocaten van de kerk mag geloofd is dit niet altijd het geval geweest. En wat met de rechtszaak naar schuldig verzuim in Gent en de ‘class action’, komt die ook op de helling?
Wat met de verontwaardiging van Van Steenbrugge? En wat te denken van de uitspraak van advocaat Van Steenbrugge op VTM op 17/10/2012 dat dit alles een vuile streek is van de kerk die hierdoor de afhandeling van ‘operatie kelk’ en het proces voor schuldig verzuim wil vertragen. Waarom is Van Steenbrugge verrast door dit ‘nieuws’, dat sinds april 2012 open bloot in het dossier is vast te stellen? Heeft hij het laatste half jaar het dossier operatie kelk niet meer ingezien? Zou zijn verontwaardiging niet beter uitgaan naar het belang van de slachtoffers en zijn eigen rechtszaken die hier in geding zijn? Is er nog iemand over om zich met de zaak van slachtoffers bezig te houden en die hiermee te doen heeft?
En wat zal de opstelling zijn van het openbaar Ministerie? En zal het openbaar Ministerie een even lamlendige houding aannemen bij het controle-KIB van 30/10 en het 4de KIB van 20/11/2012, als bij de 3de behandeling voor het KIB, waarin ze gelukkiglijk niet gevolgd zijn door de rechter.
Worden de burgerlijke partijen uitgenodigd op het controle KIB van 30/10/2010 En zal het controle-KIB publiek zijn, zullen de burgerlijke partijen uitgenodigd worden en zal Van Steenbrugge zich hier met dezelfde iever en doordrijvendheid opstellen als bij het 1ste KIB waar hij langs Cassatie gelijk kreeg. Het belang van de slachtoffers bij de verdwijning van dossiers is even groot als bij de inbeslagname ervan. Of zal het OM hierop anticiperend er op staan dat de burgerlijke partijen van de slachtoffers allemaal uitgenodigd worden en kunnen horen wat onderzoeksrechters Wim De Troy en Calewaert en hun respectievelijke griffiers over de verdwijningen te zeggen hebben.
Slachtoffers informeren over verdwenen stukken die hen betreffen De vraag aan het controle-KIB van 30/10/2012 is dan ook dringend en fundamenteel: opmaken van een lijst van verdwenen stukken en nagaan welke namen van slachtoffers hierin vermeld zijn. De slachtoffers dienen zo vlug als mogelijk op de hoogte gebracht worden of hun dossier ‘verdwenen’ is en langs welke weg of kanaal (kuisploeg, afvalverwerking, ten huizen van Coppens of elke andere weg). Deze lijst van verdwenen stukken dient aan het dossier toegevoegd en moet consulteerbaar zijn voor elkeen die toegang heeft tot het dossier.
Waarom is alles gericht op ‘vernietiging’ en niet op ‘verheldering’ in operatie kelk’? Of moeten we er van uitgaan dat gans de opzet van de inbeslagnames bij Adriaenssens, aartsbisdom en Danneels als uitsluitend doel hadden de kerk uit de wind te zetten, en dat voor overgebleven en nadien binnengekomen dossiers er schade diende toegebracht zodat ook deze nieuwe meldingen van slachtoffers letterlijk de vuilhoop opmoesten. Gaat het hier niet van meet af aan om een opzettelijke opzetten en uitlokken van ‘vernietigende’ handelingen zodat van gans het onderzoek niets zou komen. En wat zijn daarvoor dan de onderliggende redenen? Om de kerk af te schermen, hetgeen verwonderlijk zou zijn, of om kennis te krijgen van info die gerechtelijke, politionele of veiligheidsdiensten zelf in het gedrang hadden kunnen brengen? Eens die verkregen deed het er niet meer toe en kon het onderzoek geliquideerd en op 1 april 2011 overgedragen naar het federale niveau. Op 1 april 2012 kon men dan zelf z’n schup kuisen of om andere redenen geen verantwoordelijkheid meer dragen. Wie betere ‘verklaringen’ heeft is welkom.
Zullen alle burgerlijke partijen nog uitgenodigd worden op het 4de KIB? Tot slot nog vermelden dat de 4de KIB in een nieuwe samenstelling op 16/10 de vraag stelde of de burgerlijke parijen die geen cassatie hadden ingesteld wel op de zitting aanwezig mochten zijn, dus of in plaats van de 78 genodigde burgerlijke partijen er slechts enkel de burgerlijke partijen van het cassatieberoep - nl 17 of hoeveel juist? - dit 4de KIB mochten volgen. Volgens Van Steenbrugge en Co was dit zo en dienden, ondermeer ikzelf en alle andere in m’n geval, geweerd van de volgende zitting. Een verwonderlijk standpunt voor iemand die op 5 augustus 2010, bij het 1ste KIB, stelde dat de burgerlijke partijen niet waren uitgenodigd en die gelijk kreeg in cassatie. Dat Van Steenbrugge nu enkel een selectief aantal burgerlijke parijen op de zitting duld wekt dan ook verwondering. De advocaten van de kerk argumenteerden in dit verband dat alle burgerlijke partijen dienden uitgenodigd omdat het voorwerp van de verdere KIB behandeling en waar zij uitspraak over moet doen in het belang is voor alle slachtoffers en niet enkel voor wie in cassatie gegaan was. Zien dus wie nog zal uitgenodigd worden voor de verdere behandeling door het 4de KIB op 20/11/2012 om 9h in het justitiepaleis in Brussel, en of er daarover dus, zoals bij vorige zittingen, in een bericht nog verslag kan gegeven worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten