Huis van de vrede Dar al-Islam Johannes 2,13-25

Woelige betoging tegen moskee in Kortrijk
Geplaatst door Theo Borgermans op dinsdag 31 maart 2009 om 11:30u (Bron: VRT)

KORTRIJK (RKnieuws.net) - Een betoging van de extreemrechtse partij Vlaams
Belang tegen de mogelijke erkenning van een moskee in de Kortrijkse wijk
Sint-Jan is bijzonder woelig verlopen. Er waren een 100-tal tegenbetogers.

En waarvoor, denkt men, dat die ’torens’ mettertijd zullen dienen?...

In case you wish to identify me more closely, ask my neighbor at home. In his eyes, who am I? Cistercian? Never heard of it! Trappist? Less still! Monk?
Even the Arab word for it isn’t part of his vocabulary. He doesn’t even ask
himself who I am. He knows. I am a rumi, a Christian. That’s all. And in this
generic identification there is something healthy and exacting. One more way to
connect monastic profession to Baptism. You will see too, that in his
description he will only be able to translate this reality according to his own
religious points of reference: “He prays, he believes in God, he keeps ‘Lent’
and gives to the poor . . . that’s almost like us!” Thus after being welcomed at
several of our French monasteries, our young friend Mohammed said to me: “You
know, over there in France, I met some true Moslems!”

...

Bell and muezzin, whose calls to prayer rise, as you know, from the same enclosure, join together to bid us to come to prayer, further than words can say.

Dom Christian de Cherge

who was killed, along with other Trappist monks at the Atlas Monastery in Algiers in 1995.

Hier staat zijn testament.

Hier een deel van zijn erfenis.

Misschien hier ook wel?

De RKK en haar "monster"mensen in de incestueuze familie. "they wanted to be liked"

Bishops were warned of abusive priests
1957 letter: "These men, Your Excellency, are devils, the wrath of God is upon them

Mar. 30, 2009
By Tom Roberts

As early as the mid-1950s, decades before the clergy sexual-abuse crisis broke publicly across the U.S. Catholic landscape, the founder of a religious order that dealt regularly with priest sex abusers was so convinced of their inability to change that he searched for an island to purchase with the intent of using it as a place to isolate such offenders, according to documents recently obtained by NCR.

Fr. Gerald Fitzgerald, founder of the Servants of the Paracletes, an order established in 1947 to deal with problem priests, wrote regularly to bishops in the United States and to Vatican officials, including the pope, of his opinion that many sexual abusers in the priesthood should be laicized immediately.

Fitzgerald was a prolific correspondent who wrote regularly of his frustration with and disdain for priests "who have seduced or attempted to seduce little boys or girls." His views are contained in letters and other correspondence that had previously been under court seal and were made available to NCR by a California law firm in February.

Read copies of letters Fitzgerald exchanged with U.S. bishops and one pope.

Fitzgerald's convictions appear to significantly contradict the claims of contemporary bishops that the hierarchy was unaware until recent years of the danger in shuffling priests from one parish to another and in concealing the priests' problems from those they served.
....
rest artikel NCR

Priest treatment unfolds in costly, secretive world
Psychiatrists, church trade misdeed charges
By Ellen Barry, Globe Staff, 4/3/2002

As far as his parishioners knew, the Rev. Jay Mullinwas on ''sick leave,'' and would be absent from his Plainville pulpit until he felt better.

In truth, he had crossed over into a secretive world of church-funded psychiatry.
...
....
Since the 1970s, psychiatrists at these facilities have treated accused priests with one-on-one therapy, feminizing hormones, and sex addiction support groups. They sent their reports to bishops, estimating the risk of a relapse, then released the priests.

Such treatment is typically paid for by the diocese, and has cost the church at least $50 million over the last 25 years, estimated A. W. Richard Sipe, a psychologist and ex-priest who treated clergy for 40 years.

A few, like Geoghan, were treated again and again, at numerous centers, and each time slid back into their predatory behavior. Victims, especially those who were molested after the priest had completed treatment, are beginning to wonder exactly what was going on inside the costly psychiatric centers.

''No institution can police itself,'' said David Clohessy, national director of the Survivors Network for those Abused by Priests. ''If the church wants to restore trust, leaders should be more open about these treatment facilities. If chemical companies said, `Just trust us - send us your dioxins; we'll clean them up,' the public would be wary.''
The centers denied repeated requests by the Globe for visits, citing privacy rules.

Psychiatrists from Johns Hopkins University and McLean Hospital who have worked with priests at the behest of the church said they believed chuch authorities had made good-faith efforts to enlist the nation's top specialists in the slippery, ever-changing field of treating sexual disorders.

But two weeks ago, psychiatrists at the Institute of Living in Hartford accused church leaders of intentionally disregarding their clinical advice, sometimes with disastrous results. The institute, a secular psychiatric hospital situated on a leafy 35-acre campus, had developed a specialized program for treating clergy, and had been seeing a handful of priests every year.

The two-decade relationship was shaken after New York Cardinal Edward Egan cited the institute's psychiatric reports to justify his decisions to return priests to the ministry, where some reoffended. Top psychiatrists then told reporters at The Hartford Courant that church leaders had used psychiatrists' advice as cover to rush potentially dangerous priests back into ministry.

''I found that they rarely followed our recommendations,'' said Leslie Lothstein, director of clinical psychology at the institute. ''They would put [priests] back into work where they still had access to vulnerable populations.''

Lothstein's comments mark a new chapter in the relationship between the church and psychiatrists. As recently as 1952, the church was so resistant to behavioral sciences that a Vatican official declared it a sin to undergo psychoanalysis. But in treating priests, the church has leaned increasingly on psychiatry, funding six-month stays for priests even as managed care cut psychiatric stays to a week for most Americans.

It has not been a perfect collaboration. In the last few months, critics have blasted church officials for ignoring sexual abuse charges. Some insiders, like Egan, have suggested that part of the blame should be spread to psychiatrists who routinely provided them with independent evaluations.

Seven years ago, Minneapolis psychologist Gary Schoener got a call from a rattled John Roach, archbishop of Minneapolis and St. Paul. Roach asked Schoener to review records the archdiocese had received from the centers that had been treating priests: the St. Luke Institute, the now-defunct House of Affirmation, and the Servants of the Paraclete in New Mexico.
''The archbishop said, `For God's sake, are we getting bad advice?''' Schoener recalled. ''Are they using the wrong tests? Are they misinterpreting them? Is one of the centers better than the others?''
Schoener reported back a few weeks later. He had been impressed by the psychiatric reports, which he said would pass muster in secular hospitals. But he faulted the centers for accepting the church's investigations at face value, for failing to contact victims, and for leaving responsibility for follow-up to the priest's diocese.

In short, the psychiatrists were working for the church. They ''wanted to be liked,'' Schoener said.

''The mindset of these folks was to get him back there, that somehow the guy was fixable,'' said Schoener. ''They are a key part of the mistake.

''It's not that I don't blame the church. I blame them both.''


'We just get an intuition'
The treatment centers had been born in a rush of Christian compassion. On a blustery night during the depths of the Depression, the Rev. Gerald Fitzgerald heard a knock on the back door of his rectory in Brighton and gave food and a coat to a beggar who, as he walked into the dark, turned around and said he, too, was once a priest.
That was the genesis of the Brothers of the Paraclete, a religious order whose mission was to care for troubled priests. In 1947, in New Mexico, Fitzgerald opened a retreat for troubled or alcohol-abusing priests.
Sexual misconduct was not part of the mission then. When Fitzgerald was asked about treating child molesters, he recommended buying a small Caribbean island and isolating them there, said the Rev. Peter Lechner, the current servant general of the Brothers of the Paraclete. By the mid-1960s, though, the Paraclete retreat began welcoming an increasing number of pedophiles and, more commonly, ephebophiles, or adults who are sexually aroused by pubescents, usually males, Lechner said.
Throughout the 1960s, sexual disorders were treated through psychoanalysis, and the Paraclete Center lagged behind even in that. It wasn't until the 1970s that Jemez Springs began to ''approach modern standards,'' Lechner said, with regular therapy and an in-house psychiatrist. In 1976, the Paracletes opened the first treatment center in the world for psychosexual disorders; by 1995, according to a deposition, psychiatrist Jay Feierman had consulted with 1,000 priests about sexual disorders.
......
.....

'They kept the transgressions silent'

Psychiatrists have been mostly silent about the treatment they provided to offenders. Lothstein, from the Institute of Living, would not return phone calls for this article, nor would authorities at St. Luke and the St. John Vianney Center, which is run by the Archdiocese of Philadelphia.

Some psychiatrists have come to the defense of the church. Lechner, head of the Paraclete Center, and Dr. Donna Markham, president of Southdown Institute, both said church leaders have been forthcoming with case histories and compliant with their recommendations.
Others said even specialists may have dispensed bad advice.

''The missing link in this story as I know it is that there have been substantial efforts on the part of the church to deal with some of this through therapeutic channels,'' said Philip Levendusky, a Harvard Medical School associate professor and McLean Hospital psychiatrist who for two years in the late 1990s oversaw an eight-bed residential program for priests with sexual disorders.

''They did go to the top of the ladder. They weren't going to facilities that would put a religious spin on [sexual disorders]. They went to really legitimate assessment facilities.''

Others, though, said the church has manipulated psychiatric expertise.

Sipe treated clergy at Seton Psychiatric Institute and served on the board of St. Luke Institute for two years. He said the earnest efforts of good therapists have fallen on deaf ears for three decades.

''Psychiatry and psychotherapy has been misused by the church in this crisis,'' Sipe said. ''Bishops oftentimes did not give the whole story, but kind of dumped the priests there and just let the psychiatrists `puzzle it out themselves.'
They kept the transgressions silent under the guise of confessional material.''

Then, he said, there were errors of compassion.
''Psychiatrists are kind of hopeful people,'' Sipe said. ''As clinicians and as clergymen, we don't tend to give up on people.''

This story ran on page A1 of the Boston Globe on 4/3/2002.


Then, he said, there were errors of compassion.

bron, één van de vele artikelen in bishop-accountability.org

Zie de berichtgeving rond overlijden Jan ter Laak. They wanted to be liked.

Miracles d'Internet ! Condom wars?? Wrong Message from the Pope? Faith in action? Sure !! But when did all these muslims turned out to be catholics?

Turtles can fly! Ok.

Maar ik ben nu toch wel heel benieuwd wanneer al die moslims die geen humor zouden hebben over een cartoon allemaal katholiek zijn geworden.

Wrong Message from the Pope
FAITH IN ACTION

By Katherine Marshall

Washington Post

The cartoonists had a field day with the Pope's trip to Africa earlier this month.

...

The condom diversion overshadowed the huge excitement and huge crowds (a million in Angola) generated by the Pope's visit. His speeches were far-ranging , and contained much wisdom and courage. Especially important were his comments on the evils of corruption. The story could have been about a dynamic, diverse, complex Church, growing and working towards an African pluralism whose lines are still taking shape. That narrative would highlight the importance of religion and how it links to every facet of Africa's challenges, tragedies, and hopes.

The condom controversy won't go away and it should not. While no group maintains that condoms are the whole answer, most agree that they are a key part of the arsenal.
But the Le Monde cartoon highlights the way the condom debate took over a story that was far bigger and more important than pieces of latex. The papal visit was a chance for us to focus on Africa from a different angle.

Condom wars muddied the messages about fighting corruption and witchcraft, addressing gender issues, and working more aggressively for peace.

Condoom oorlogen?

Sacrilège !,

LE MONDE 27.03.09

Les catholiques ne lancent pas de fatwa, c'est un fait. Mais, en matière d'anathème, ils n'ont de leçons à recevoir de personne. Les agneaux de Dieu peuvent mordre. Preuve en a été faite après la publication, le 19 mars, d'un dessin de Plantu interprétant à sa manière le miracle de la multiplication des pains : à la proue d'un bateau, un Christ amène et barbu, tendance baba cool, distribue des préservatifs à une mer d'Africains, au grand dam de Benoît XVI et d'un évêque négationniste.

Le mot tollé est faible. Ce fut une tempête, que dis-je, un ouragan, un tsunami de protestations. Dès le lendemain tombent les premiers courriels criant au "blasphème" et exigeant des excuses du journal. "En tant que catholique, j'ai été outragé d'apprendre que votre journal a eu l'audace de publier des caricatures blasphématoires à l'endroit de Notre Seigneur et Sauveur Jésus-Christ", écrit Christian Assouad (Montréal, Québec), aussitôt suivi de plusieurs dizaines de messages, le plus souvent rédigés en anglais, demandant, comme Pat Wagner (USA), "que vous vous excusiez pour la caricature et vous engagiez à ne plus jamais publier de tels documents offensants".

Ce n'est qu'un début. Pendant tout le week-end et les jours suivants, les courriels s'accumulent par centaines, puis par milliers, suivant une courbe exponentielle qui, pendant la journée du 25 mars, atteint le rythme de 500/heure et engorge le serveur informatique ! Force est d'installer une dérivation pour éviter la panne.

Du jamais-vu, du moins sous ces cieux tempérés. Car, entre-temps, la formidable puissance du lobby catholique nord-américain s'est mobilisée. Une demande pressante, accompagnée d'une lettre type, a été diffusée via Internet par des groupes de pression divers, tels le centre Fidelis, l'école du Saint-Esprit, l'ordre des chevaliers de Columbus ou le redoutable America Needs Fatima - qui s'était illustré dans la dénonciation du best-seller Da Vinci Code.

Consigne : élever une "énorme protestation" (a thundering protest) contre Le Monde et demander réparation "pour l'amour de Dieu, de l'Eglise catholique et de la morale".
Dans tous les coins du monde, Etats-Unis mais aussi Canada, Australie, Grande-Bretagne, Irlande, Allemagne, Espagne, etc., chaque paroissien y va de son libelle.

rest artikel

Amid Abuse in Brazil, Abortion Debate Flares

By ALEXEI BARRIONUEVO
Published: March 27, 2009
NEw York Times

SÃO PAULO, Brazil — The waiting room at Pérola Byington Hospital resembles a small day care center many days. Young girls play on the cold tile floors or rock hyperactively in plastic chairs, while their mothers stare pensively at the red digital readout on a wall, signaling their place in line.

But this is a women’s health clinic specializing in treating victims of sexual violence. Of the 15 such cases the hospital averages each day, nearly half involve children under 12.

While much of Brazil has been riled by the case of a 9-year-old girl who aborted twins this month after claiming her stepfather raped her, her ordeal was an all too familiar one at the clinic.
The girl’s story of rape and pregnancy at such a young age seemingly caught the nation off guard, reviving a tense debate over reproductive rights in a country with more Catholics than any other. But doctors, clinic workers and other experts say her case is symptomatic of a widespread problem of sexual abuse of under-age girls — one that has long been neglected and may be getting worse.

“Unfortunately, this is becoming more and more common,” said Daniela Pedroso, a psychologist who has worked here for 11 years.

Weighing just 79 pounds and barely four feet tall, the 9-year-old girl, from Alagoinha, a town in the northeast, underwent an abortion when she was 15 weeks pregnant at one of the 55 centers authorized to perform the procedure in Brazil. Abortion is legal here only in cases of rape or when the mother’s life is at risk.

The doctors’ actions set off a swirl of controversy. A Brazilian archbishop summarily excommunicated everyone involved — the doctors for performing the abortion and the girl’s mother for allowing it — except for the stepfather, who stands accused of raping the girl over a number of years.

“The law of God is above any human law,” said José Cardoso Sobrinho, the archbishop, who argued that while rape was bad, abortion was even worse.
The storm intensified when a high-ranking Vatican official supported the excommunications. But then a conference of Brazilian bishops overruled Archbishop Sobrinho, saying that the child’s mother had acted “under pressure” from doctors who said the girl would die if she carried the babies to term, and that only doctors who “systematically” performed abortions should be thrown out of the church.

Finally, the Vatican’s top bioethics official, Archbishop Rino Fisichella, also criticized the initial stance, saying the “credibility of our teaching took a blow as it appeared, in the eyes of many, to be insensitive, incomprehensible and lacking mercy.”
The case has brought to light other instances of young girls being raped and impregnated by family members, especially in the poorer northeastern region.

The number of legal abortions of girls ages 10 to 14 more than doubled last year to 49, up from 22 in 2007, the Ministry of Health reported. That was out of 3,050 legal abortions performed last year in a country of more than 190 million. But the vast majority of Brazil’s abortions are not legal. The Ministry of Health estimates about one million unsafe or clandestine abortions every year.

Brazil’s abortion laws are among the strictest in Latin America. Only Chile, El Salvador and Nicaragua, which have banned abortion outright for any reason, are stricter, according to the Center for Reproductive Rights, which supports abortion rights.
In some parts of the region, most notably Mexico City, where first-trimester abortions are now legal, laws have been relaxed. But in other areas and countries, legislators have sought to toughen the restrictions on abortion.

Twenty years ago, Brazil had just one center to perform abortions. Today, beyond the 55 clinics that can perform them, another 400 or so treat patients that have been sexually abused.
“It’s still not enough,” said Beatriz Galli, a policy associate and human rights lawyer with Ipas, an organization pushing to expand women’s reproductive rights. Most state-financed clinics are in capitals that can be as far as an 11-hour boat ride away, and they are concentrated in the wealthier southeast region.

Anti-abortion advocates, who represent the majority in Brazil’s Congress, are pushing hard to make the law even tighter. Of some 50 abortion-related initiatives being studied in Congress, at least 40 seek to further criminalize abortion, according to a study by the Feminist Center for Studies and Advisory Services, a Brazilian group that supports less restrictive abortion laws. One would require home pregnancy tests to carry labels with warnings like “The penalty for abortion is one to three years in prison.”

Access to legal abortion clinics is also a challenge. The 9-year-old girl from Alagoinha sought medical treatment after complaining of pain. But with no legal abortion center near her home, she had to be driven about 140 miles to a state clinic in Recife. Doctors there said the girl’s uterus was too small to support one baby, let alone two.
The 9-year-old girl’s stepfather was arrested and accused of raping her and her 14-year-old sister on multiple occasions, the police later said.
Luiz Inácio Lula da Silva, Brazil’s president, said he regretted the archbishop’s decision to excommunicate the two doctors, saying they had done the right thing in saving the young girl’s life. She will probably “need decades of psychological care to get her life back to normal,” he said.
Here at Pérola Byington Hospital, doctors said abortions were often necessary to protect the lives of sexual-violence victims. Of the 47 abortions performed at the hospital last year, 13 were girls under 18, all victims of rape.

In more than 80 percent of the cases, fathers or stepfathers committed the sexual abuse, doctors at the clinic said.

“A part of Brazilian society still doesn’t want to stop treating women like they are property,” said Jefferson Drezett, a gynecologist and coordinator of the sexual-abuse victims service at the hospital. “This has to change.”

Earlier this month, a 21-year-old woman walked into the hospital with her 6-year-old daughter. She said the 6-year-old had been sexually molested by the girl’s stepgrandfather, whom the woman was seeking to have arrested.

The woman, who spoke on the condition of anonymity, sat for an interview in a room with tiny chairs and dolls that is used for the psychological evaluation of victims.

She said she had lived with him until she was 14, when she felt uncomfortable with his advances and asked her mother to leave him.

Fighting back tears, she said she worried that the man would abuse other children still living with him, including the daughters of his own son that are close to her daughter’s age.
“We don’t want to believe what happened,” she said. “We think this just happens on television, that it’s a fairy tale. But the reality is it can happen to any family, and it’s very difficult to deal with when it does.”

Mery Galanternick contributed reporting from Rio de Janeiro.

José Cardoso Sobrinho en zijn parochiepriester Rodrigues zouden van Vaticaan én slachtofferbewegingen gezamelijk een medaille moeten krijgen met hun akties over de rug van dat 9 jarige meideke, haar moeder en haar zusje.

Niet eerder werd het seksueel misbruik en de absolute noodzaak van een goede aanpak in Brazilie wereldwijd publiek zo duidelijk. En de reactie. Alsof het een oude krant is voor chips en fish ooit: hoe geloof te gebruiken om er directe minachting en ontkenning in te verpakken. Vrouwenhaat.

Dankzij het internet, de domheid in manipulaties gedemonstreerd door gebral met boordjes en hun hooliganzen.
Demonstraties die eerder dankzij kerkelijke woordvoerders, net als bij het overige kerkelijk seksueel misbruik, zich tot voor kort beperkt zullen hebben tot oostindische oren en vervloekingen vanachter getandde hekken danwel tot spreekkamers van psychiaters en in priesters en nonnen gespecialiseerde instituten.
Education first. De transparantie in de kerk(en)!


Wellicht is dan het opspelden van die medaille, tijdens een met hen gezamelijke retraite olv kardinaal Bernard Law, Mgr. John Magee zal het nog te druk hebben met zijn klus, een penitentie voor de perfect van het hoogste gerechtshof voor het niet luisteren naar de paus?

Maar dan wél midden op het Pietersplein met héél véél camera's, aub.
Kunnen daarmee wereldwijd tenminste weer heel veel katholieken weer aan het werk én ter communie en toch aan het werk in de kinderbescherming, gezondheidszorg, juridische hulpverlening En de politiek natuurlijk. Heel hard.

't Lijkt mij heel redelijk er met een gerust geweten er van uit te gaan dat St. Petrus minder problemen met de noodzakelijk geworden uitbreiding zal hebben, nu die -net al chinese vrouwen -sinds een week, ookallemaal weer toegang tot de hemel hebben gekregen.

Waarover een theoloog natuurlijk best een ander inzicht kan hebben .

' O Conselho Tutelar de Alagoinha, ciente do fato, tomou as devidas providências no sentido de apossar-se do caso para os devidos fins e encaminhamentos. Na sexta-feira, dia 27 de fevereiro, sob ordem judicial, levou as crianças ao IML de Caruaru-PE e depois ao IMIP (Instituto Médico Infantil de Pernambuco), de Recife a fim de serem submetidas a exames sexológicos e psicológicos. Chegando ao IMIP, em contato com a Assistente Social Karolina Rodrigues, a Conselheira Tutelar Maria José Gomes, foi convidada a assinar um termo em nome do Conselho Tutelar que autorizava o aborto. Frente à sua consciência cristã, a Conselheira negou-se diante da assistente a cometer tal ato. Foi então quando recebeu das mãos da assistente Karolina Rodrigues um pedido escrito de próprio punho da mesma que solicitava um "encaminhamento ao Conselho Tutelar de Alagoinha no sentido de mostrar-se favorável à interrupção gestatória da menina, com base no ECA (Estatuto da Criança e do Adolescente) e na gravidade do fato". A Conselheira guardou o papel para ser apreciado pelos demais Conselheiros colegas em Alagoinha e darem um parecer sobre o mesmo com prazo até a segunda-feira dia 2 de março. Os cinco Conselheiros enviaram ao IMIP um parecer contrário ao aborto, assinado pelos mesmos. Uma cópia deste parecer foi entregue à assistente social Karolina Rodrigues que o recebeu na presença de mais duas psicólogas do IMIP, bem como do pai da criança e do Pe. Edson Rodrigues, Pároco da cidade de Alagoinha.

Pe. Edson Rodrigues, Pároco da cidade de Alagoinha. '
.

I like to... the real thing and apple trees, mmmmhh

Paus komt nog terug op Afrika. Condition critical, Pilatus: What do you wish for? MSF

The penalties of rape

Rejected by their husbands or chased away by their families, this is what often happens to women victims of rape in the Kivus. Often, these women will not perceive themselves as victims, but believe they are guilty. As for the rapists, they do encounter much risk. Impunity reigns and justice does not exist.



















living a war for over 15 years. The loss of loved ones, violence and having to flee their homes have shaped their daily lives. But there is hope in the future. These women speak out and tell what their wishes are for their futures.


"... The point of Condition:

Critical is to give a voice to the people of Eastern Congo and we need to make sure as many people as possible are listening to what they have to say.





...
Critical, stating what you wish for them for their future.

March 11, 2009
Interview: MSF's expulsion leaves health care vacuum for 100,000 in Kalma Camp, Darfur

On March 4 and 5, the Holland, then France, sections of MSF were expelled from Darfur by the Sudanese government.
...
“We had started to prepare for a mass vaccination campaign that was going to cover around 80,000 people. The Ministry of Health, however, only confirmed it was meningitis the day before our expulsion. So right now there is no treatment available in the camp, no one to refer patients to the hospital in Nyala, and no mass vaccination. It means that people may die.”

What other concerns do you have for the people of Kalma Camp?
“Although the number of sexual violence and rape patients we saw in the clinic had reduced over time, we were still seeing up to six patients a month. We used to hear from the community that there were more cases than those we saw in the clinic but a lot of women were afraid of coming in. Sexual violence is still happening in Kalma on a regular basis. It happens when women attempt to leave the camp to collect firewood or tend fields in the land around the camp.

“But if people don’t leave the camp to collect firewood or grow crops, then there’s no dinner. One woman told me that if her husband left the camp to collect firewood he would be killed, but if she went, she would only run the risk of being raped. This is life for women in Kalma. It’s a harsh reality.

“Every day we had a woman in a complicated labour or a child born with a life-threatening complication - and every day in the clinic the staff would perform small miracles.

“We didn’t do surgery in the camp, but when necessary we would transfer emergencies to the hospital in Nyala, where we had an MSF doctor following up every case. Now that MSF has gone, women will somehow have to make their own way to the hospital in Nyala, and that’s really dangerous. I fear that, now we’re not there, these women and children will suffer.”

Stille genocide. Verkrachting als oorlogswapen.

’Goed georganiseerd verkrachtingssysteem wordt ingezet als oorlogswapen’
Geplaatst door Theo Borgermans op vrijdag 27 maart 2009 om 00:05u (Bron: Caritas)

KINSHASA (RKnieuws.net) - In RDC Congo bestaat er een goed georganiseerd verkrachtingssysteem dat wordt ingezet als oorlogswapen. Dat zegt Lulu Mitshabu, die voor Caritas Australië werkt als Afrika coördinator.

Volgens Lulu Mitshabu worden in Congo tienduizenden vrouwen stelselmatig sexueel misbruikt, waardoor volledige gemeenschappen gedestabiliseerd en gegijzeld raken. ’Verkrachting wordt er gebruikt als oorlogswapen, om zo de doelstellingen van de regering en het leger te verwezenlijken’, zegt ze. "Vrouwen zijn kwetsbaar als ze naar buiten moeten om water te gaan putten, meisjes zijn het mikpunt van sexueel geweld wanneer ze van of naar school gaan, enz. De situatie is zo slecht, dat een vrouw méér in levensgevaar verkeert dan een soldaat aan het front". "Het komt neer op seksslavernij en gedwongen prostitutie, om zo militaire doelen te verwezenlijken," aldus Lulu Mitshabu. Vrouwen worden soms verkracht door maar liefst 20 mannen. De leeftijd van de vrouwen variëert van minder dan zes maanden tot meer dan 70 jaar. Jonge meisjes worden gevangen genomen om ze als seksslavinnen in te zetten".

Getraumatiseerd
"Vrouwen worden geslagen of verkracht in het bijzijn van hun familie en echtgenoot. Er zijn gevallen bekend van penetratie met messen en andere voorwerpen. Resultaat: vele gezinnen blijven voor de rest van hun dagen getraumatiseerd. Ook de mannen worden diep getroffen, omdat zij niet in staat bleken om hun echtgenotes en dochters te beschermen’.

"Het doel van een dergelijke massale verkrachting is het destabiliseren van oppositiegroeperingen", zegt Lulu. "Het is een publieke gezondheidscrisis. Verkrachting leidt vaak tot ernstige gezondheidsproblemen, zoals de snellere verspreiding van HIV/AIDS, die momenteel ongeveer 60 procent van de bevolking treft. Maar ook andere ziekten steken weer de kop op. Sommige jonge meisjes lijden bijvoorbeeld aan fistel-ontstekingen. Een groot aantal infecties komt niet in de statistieken terecht want vele vrouwen doen geen beroep op medische hulp, omdat die niet betaalbaar ofwel gewoon niet beschikbaar is’.

Grote zorgen
Uit aanvullende informatie blijkt dat een toenemend aantal kinderen voortkomt uit verkrachtingen. Als hulporganisatie maakt Caritas zich grote zorgen. Als deze spiraal van verkrachtingen niet snel stopt, gaan de jongeren een verkrachting beschouwen als ’normaal’. Op lange termijn betekent dat een absolute ramp voor Congo.

Stille genocide
"Massale verkrachtingen blijven in Congo dagelijkse kost", zegt Lulu. "Maar ze halen niet de krantenkoppen - en worden evenmin overgenomen door de andere media. "Mensen willen het niet horen. Het klinkt zo vreselijk", zucht ze.
Tegelijk roept ze op om niet langer te zwijgen over de golf van verkrachtingen in Congo. Regeringen, politici, televisie- en radio stations, kranten en parochies moeten weten hoe in deze 21e eeuw de massale verkrachting van vrouwen wordt aangewend als oorlogswapen in de DR Congo.

"Het is een stille genocide", aldus Misthabu. (tb)

Het is (inmiddels) niet slechts Lula Mitshabu van Caritas die dit zegt, Zoals de documentaire van Lisa F Jackeson The Greatest Silence laat het zien.

Omdat zij vrouwen maar én verkrachtende mannen,

hulpverleensters en troostende, zorgende mannen aan het spreken kreeg.

Jackson, Amerikaanse was zélf slachtoffer van bende verkrachting in de VS.

Zij die het durven weten, weten dat dat slechts het gruwelijke topje van de ijsberg is die, als bij iedere genocide niet gehoord en gezien mag worden.
Vrouwen zwijgen.
Anderen zwijgen.
Zij worden weggekeken.
Zij kijken weg als zij in beeld zijn.


Het werd een film van heel bijzonder gewone vrouwen en mannen.
Zij brachten gezamelijk de moed op, en velen hoop, zich te laten horen en te laten zien.

Gift van gruwelijkheden, omdat gruwel en zorg hoop en geloof bij elkaar horen.
Die keuze, iedere keer weer, over dat Ich habe es nicht gewusst.

Op youtube staan stukjes. KLIK leidt tot de hele documentaire.

Moeder, waarom hebben de giraffen...over een postkoets met cocosnoten, katholieken en 10 pond bananen. Mujer caminando.

Mgr Dadeus Grings, Porte Alegre waiting for his ex-communiation

Braziliaanse aartsbisschop relativeert Holocaust
Geplaatst door Theo Borgermans op zaterdag 28 maart 2009 om 08:30u

RIO DE JANEIRO (RKnieuws.net) - Mgr. Dadeus Grings, de aartsbisschop van Porte Alegre in het zuiden van Brazilië, heeft vrijdag een polemiek doen ontstaan door te stellen dat de katholieken en de zigeuners tijdens de Tweede Wereldoorlog meer vervolgd werden dan de joden.
’De joden spreken van zes miljoen doden. Maar hoeveel katholieken werden slachtoffer van de Holocaust? Het waren er 22 miljoen in het totaal’, verklaarde de aartsbisschop in een interview.

In het interview zegt de aartsbisschop ook dat de joden stellen dat zij de grootste slachtoffers zijn van de Holocaust. "Maar de belangrijkste slachtoffers waren de zigeneurs want zij werden uitgeroeid’, aldus aartsbisschop Grings. (tb)

Schisma in Brazilië ten einde
Geplaatst door onze redactie op zaterdag 19 januari 2002 om 00:00u

SAO PAULO, Brazilië (RKnieuws.net) - Vrijdag keerde een grote groep aanhangers van de in 1988 geëxcommuniceerde bisschop Lefebvre terug in de Rooms-Katholieke kerk. Daarmee kwam er een einde aan een schisma van meer dan een kwart eeuw in de katholieke Kerk van Latijns-Amerika.

Volgelingen van de ultraconservatieve bisschop Lefebvre verwierpen een aantal van de hervormingen van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965). Deze hervormingen betroffen onder andere de mogelijkheid om de Eucharistie in de volkstaal te vieren, waarbij de priester niet langer met de rug naar het volk stond. Ook stonden de traditionalisten afwijzend ten aanzien van de houding van het Vaticaan ten aanzien van andere godsdiensten. Lefebvre, die in 1991 overleed, legde in 1970 zijn bisschopsambt in Tulle neer en stichtte een seminarie in Econe (Zwitserland), waar men de liturgische vernieuwingen van het Tweede Vaticaans Concilie naast zich neerlegde.

Na de wijding van 13 priesters, zonder de toestemming van de paus, kwam het in 1976 tot een eerste breuk. Toen Lefebvre in 1988 zonder toestemming ook bisschoppen wijdde kwam het tot een definitief schisma tussen Rome en de Lefebvre-aanhangers. Sinds die tijd heeft het Vaticaan veel moeite gedaan om de aanhangers van Lefebvre te bewegen terug te keren naar de Rooms-Katholieke kerk.

De groep in Brazilië die deze stap nu daadwerkelijk zet, bestaat uit bisschop Licinio Rangel, 26 priesters en zo´n 28.000 lekengelovigen. De priesters zullen zich aansluiten bij de apostolische administratie Jean Marie Vianney, die direct onder de paus valt. Ze hebben gehoorzaamheid aan de paus gezworen, maar krijgen toestemming om de Eucharistie te blijven vieren op de oude wijze.

Een vertegenwoordiger van het Vaticaan, Kardinaal Dario Castrillon Hoyos, verklaarde het conflict officieel beëindigd tijdens een ceremonie in de Sao Salvador Kathedraal in Campos.

"We voeren de opdracht van Christus uit om elkaar lief te hebben", zei Kardinaal Hoyos over de historische verzoening.


Maar ik blijf toch een probleem houden.
Die avond, 't lijkt zo'n duizend jaar geleden, dat ik -eindelijk- het bestaan van
Tutsies en Hutu's ontdekte.
Er was genocide en een buurman stukje verderop voor nodig, voor het eindelijk tot mij doordrong dat zij bestonden.
Misschien wel dat ik daarom , blij dat ze hun gang maar gaan, die volkomen achterhaalde processies van Mrg Punt door Amsterdam en die gay pride parade zo hartgrondig verfoei.

Duitsland en haar analfabete Bondskanselier ’Een leugen over de Holocaust mag nooit onbesproken blijven’

Vrouwen links, mannen rechts!
en links twee drie en rechts twee drie
slof slof slof
buik in, borst* vooruit.

Het gebruik van de Holocaust in de investituurstrijd.
't Moet toch niet krankzinniger worden ook!

Nu Merkel analfabeet blijkt te zijn krijg je een interessante situatie:
zou BXVI het ook maar in zijn hersens halen iets anders te doen dan vriendelijk te lachen naar die dame, kan weldenkend duitsland niet anders dan zich en masse uit die kerk te laten uit schrijven, desnoods na zich voor dit doel eerst te hebben in geschreven.

Maar Meisners oproep tot herhaling van de gang naar Canossa...

Misschien had het toch christelijker geweest haar uit te nodigen tot het openen van een leuke campagne voor alfabetisering in het Zuiden.
De Broeders van Liefde hebben vast nog wel ergens een hiertoe zeer geschikt project!
Of over ex-communicatie.

Het vervelende hierbij is natuurlijk wel dat, nu dankzij het misbruik priesters niet meer alleen met een vrouw in een ruimte mogen zijn, net zomin als priesterstudenten nog mogen worden blootgesteld aan de vrouwelijke verleiding, het canoniekregtelijk vraagstuk zich heeft opgedrongen of een aartsbisschop nog wel een geheimpje in een vrouwenoor mag fluisteren.
Psssst Excelentrische Amicea, nu we het er toch over hebben...

Maar hijs je hiervan afgezakte broek maar weer op: de oplossing in deze is simpel.
Stuur een oudburgemeester van Amsterdam langs!
Dát mag - joods christelijke dialoog - nu juist weer wel.
Mits aangepakt met de juiste toverspreuken kun je er zelfs subsidie voor krijgen.

En laat dan van Thijn eens vertellen over die dag toen hij in zijn raad de Centrumpartij moest installeren. Maar laten beiden dan wél zijn héle verhaal horen.

Kunnen vervolgens de problemen rond de Heimatskinder tenminste ook eens
even worden opgelost!


’Een leugen over de Holocaust mag nooit onbesproken blijven’
Bondskanselier weigert opnieuw paus excuses aan te bieden
Geplaatst door onze redactie op zaterdag 28 maart 2009 om 00:10u

BERLIJN (RKnieuws.net) - De Duitse Bondkanselier Angela Merkel heeft opnieuw geweigerd paus Benedictus XVI excuses aan te bieden voor haar openlijke kritiek op zijn beleid rond de Holocaustontkenner Mgr. Richard Williamson.
Zij is daartoe vandaag opgeroepen door de aartsbisschop van Keulen, kardinaal Meisner. In een interview met de Duitse Bildzeitung vraagt hij Angela Merkel “grootmoedig te zijn en de paus haar excuses aan te bieden”.

Scherpe kritiek van Merkel

Vorige maand uitte de Duitse Bondskanselier scherpe kritiek op het opheffen van de excommunicatie van bisschop Williamson, die het bestaan van gaskamers in de concentratiekampen van de Nazi’s ontkent. Merkel vroeg de paus duidelijk afstand te nemen van diens opvattingen. Zij voegde daar uitdrukkelijk aan toe dat de persoonlijke houding van de paus tegenover de Shoa “boven iedere twijfel verheven is”.

rest

O, enne uh, en als we het dan toch over internationale analfabetiseringscampagnes hebben, ik durf het haast niet te vragen, maar uh, mag ik dan een bezwaarschrift indienen tegen mishandelen van penintenten?

*tot nader order mogen dit nog borsten zijn.

bij gebrek aan Watutsi's van de slagerij van Kampen.

tentje bouwen

ik heb een odvergeten gruwelijke hartgrondige pest hekel aan openbare discussies over
Zo dat is er eindelijk uit.

En na het doosje met bijbehorende medaille namens Benedictus uitgepakt te hebben, blijft dus de vraag naar dat verplicht celibaat van dat wasbaasmannetje in dat Haagse gesticht!
Wáár is die foto?

one tiny little secret

Prefect van de hoogste Vaticaanse rechtbank Archbishop Raymond Burke: I'm sorry it came out.Not talking messages Pope or a little Brasilian girl

Over there, say the word to prepare
and it ain't over till its over over there
Rollin', rollin', rollin'
keep you're eyeballs growing
Raw hide!!

De paus waarschijnlijk nog niet bijgekomen van zijn reis en boodschappen tegen corruptie, tegen seksuele uitbuiting en geweld, de noodzaak van educatie boven condooms, niet te vergeten tegen ethnocentrisme en particularisme en zeker de noodzaak van gerechtigheid vergeving en verzoening, of de voorzitter van het hoogst kerkelijk rechtscollege herbevestigt zijn (openbare) VS verleden door te laten weten dat het hem spijt.

Geweldig!

Tot blijkt dat hij overeenkomstig de Kerkleer en de urgentie vanuit zijn functie niet zijn licht liet schijnen over bv. Afrika of een klein Braziliaans verkracht meiske dat een levensparende tweelingabortus nodig had, haar analfabete moeder en haar eveneens verkrachte geestelijk gehandicapte zusje. En het geweld wat vervolgens door de Kerk met haar ex-communicatie op hen werd uitgeoefend.

Of over het verslag hiervan in O lado que a imprensa deixou de contar van parochiepriester Edson Rodrigues, Pároco da cidade de Alagoinha, wat meer dan rk ruimhartig verspreid wordt om aandacht hiervoor te vragen waardoor nog meer geweld uitgeoefend wordt, en rechten en noodzakelijke bescherming geschonden worden.

Niks daarvan. Niks geweldig. De man komt melden dat hij, nu in het Vaticaan, alwéér gezakt is voor zijn zoveelste inburgeringscursus voor voormalige vorsten.

Het spijt hem niet wát hij zei, maar het spijt hem dat wat hij zei over zijn VS collega's openbaar is geworden.

Zo'n verhaal vanuit het Vaticaan over zijn geroddel en kwaadsprekerij na de Afrikareis (Australie én de VS ) van de paus en diens uitspraken. de schandalen van de afgelopen paar maanden, hoe passend in zijn eerdere waarschuwingen tegen Zwijnsteins modderbloedjes en sorteerhoeden .


Op de vraag naar ...
...the most pressing issue facing the Catholic Church here, Burke replied, "How to organize our parishes and our Catholic schools."

Some dirty little secrets:
Iedere vrouw in de kerk had hem kunnen vertellen dat met door het stof kruipen bij schoonmaken je het stof slechts doet opwaaien, ramen en deuren open zetten en er een frisse wind door heen laten waaien is de enige methode!
Maar deze canoniek rechterlijk opperhotemetoot, een functie die heel handig dan kennelijk prefect heet, met deze bodschap over zijn intergriteit - en dat zo direct na de reis van de paus - heeft een visie die de verzekeringen na de uitgegeven biljoenen door dat andere wat nooit bekend had mogen worden - het kerkelijk seksueel misbruik - vast met hem eens zijn.

Want hiermee realiseer je je ook dat inderdaad dat verslag van die parochiepriester Rodrigues weer meer waarschijnlijk-werkelijk-waar waarde krijgt. Teveel overeenkomsten in methoden om ze niet te zien.

Iemand nog een dubbeltje?

Dan kunnen we het vervolgens weer over Gods dienst hebben in Gods Schepping: Leven!

Toen een van de beklaagden gisteren in de rechtszaal om vergiffenis
vroeg, gaf de pastoor hem een lesje godsdienst: ’Jij weet niet wat wroeging is.
Daarvoor moet je de feiten erkennen en dat doe je niet. Er kan geen sprake
zijn van vergiffenis, of ik nu pastoor ben of niet.’
Volgende week is er het vonnis.

Bij deze.

Wisconsin judge sentenced a serial predator priest to six months in jail. Sometime between 2003 and 2006, Burke let that cleric, Fr. Bruce MacArthur, move to a church center for pedophile priests in Franklin County , even though MacArthur had been accused of molesting at least seven girls and was indicted in the attempted rape of a disabled, mute 54-year-old patient at a nursing home.

He’s quietly letting an admitted pedophile priest work at/near and live on/near St. Louis University .He’s Fr. Vincent Bryce, who was suspended from two Michigan parishes in 2002 when he admitted molesting a child. (His direct supervisors have acknowledged the admission in writing). Bryce works at the Aquinas Institute, directly across the street from SLU and lives in Jesuit Hall, at the northwest corner of Grand and Lindell.
In December, a Chicago area newspaper disclosed that Bryce is here, but no St. Louis media have yet mentioned his name.

He’s quietly letting Fr. Robert Osborne work at a Kirkwood parish. Osborne left Vianney high school after being accused of molesting a boy. He later admitted giving liquor to kids and a second alleged sex abuse victim came forward.Osborne was sued and his victim received a substantial settlement. Osborne’s direct supervisors, a religious order called the Marianists, refuse to reassign him to any of their dozens of schools they run across the US .
But Burke lets him work in a parish here.

In 2006, he quietly let a Yakima priest work at St. Joseph’s in Clayton & St. Ambrose on the HiIl. Back in Washington state, that cleric, Fr. Darell Mitchell, had naked photos of boys on his computer and admitted that he had gone to other websites that showed naked boys. He’d also been accused of giving beer and numerous gifts to one minor, holding ‘boys-only’ dinners and game nights at his home, letting young men spend the night at the rectory, taking a minor on a European trip, and letting one boy live at the rectory with the priest for weeks one summer, introducing that minor to others as his “godson.” (When reports of his admissions & the allegations against him surfaced in St. Louis , he abruptly resigned.)

In 2005, he quietly let a Kansas priest live and work at St. Ambrose on the Hill. That cleric, Fr. Nicholas Voelker, had been accused recently of twice sexually assaulted a parishioner who got a protective order and a substantial settlement from church authorities because of the assaults.6. He quietly let eight or nine proven, admitted or credibly accused archdiocesan predator priests live at Regina Cleri (a retirement home with virtually no security) in Shrewsbury .

In 2005, when SNAP publicly disclosed this, Burke told the Post Dispatch the nun overseeing the sex offenders “is very strict - their comings and goings, everything is monitored. She is right on top of things.” However, that same nun told the Post Dispatch that the priests in question serve as the facility’s “volunteer employees” doing everything from driving older priests to the hospital or drugstore to fixing computers. She admitted “she does not monitor the men if they go to a movie or for a walk. ‘I don’t police them like that. I would trust them all. I would.’”Among the pedophile priests at Regina Cleri: Michael Campbell, Hugh Creason, Alfred Fitzgerald, and Robert Johnston.

In 2004, he let a fugitive Canadian cleric, move to a church center for pedophile priests in Franklin County . Br. Gerald Chumik after California parishioners demanded he be moved for the safety of their kids. Media accounts describe him as a fugitive. He’s wanted for felony child molestation in Canada .

In June 2008, he named Fr. Alex Anderson a pastor in DeSoto. Anderson is accused of molesting three boys, none of whom know each other. The archdiocese paid one of his victims $22,500. Anderson sued one of his accusers for slander, and vowed to take his victim to court unless a number of concessions were met (a written retraction of the allegation, the removing Anderson ’s name from the SNAP website, etc.) None of those conditions were met.

In 2005, he “put up a half-million dollars to keep out of jail a priest convicted of sodomizing a teenage boy,” according to the Post Dispatch. More than a year later, that cleric, Fr. Thomas Graham, won a reversal of his conviction on a legal technicality - the statute of limitations. But he would have likely spent a year behind bars (and kids would have been safer) had Burke not spent $500,000 to free him, despite being convicted by an impartial jury that heard all the evidence.

He repeatedly ignored SNAP’s call for a moratorium on importing proven, admitted, and credibly accused serial predator priests at two church-run facilities:- RECON, also known as the Wounded Brothers Project, near Robertsville in Franklin County & - St. John Vianney Renewal Center near Dittmer in Jefferson County.

SNAP estimates that Burke has let literally dozens of sex offender clergy come to these centers, almost always without warning to neighbors, parishioners or the public. (In some instances, they are convicted, so are put on the state child molester’s registry.) Some of them are among the most prolific and notorious pedophile priests in the US (including Fr. James McGreal of Seattle who faced 35 accusers, and Thomas S. Schaefer and Alphonsus Smith, both priests from Washington who were among four priests who were indicted in 1995 on charges of sexually abusing nine boys.)

Bron: een van de vele artikelen ook over (nog-geen prefect) Mgr. Richard Burke in Bishop Accountibility

Sorry it came out? Dát zullen velen met hem zijn.

"Hypocrisie is de grootste morele fout" Richard Sipe

Excommunicatie. Van wie is die baarmoeder eigenlijk

Vaticaan: ’Abortus toegestaan bij gevaar moeder’
Geplaatst door Theo Borgermans op woensdag 25 maart 2009 om 08:25u (Bron: Nederlands Dagblad)
VATICAANSTAD (RKnieuws.net) - Binnen de Rooms-Katholieke Kerk is abortus toegestaan wanneer de moeder in levensgevaar verkeert, dus ook in het geval van het negenjarig Braziliaanse meisje dat verkracht is. Dat zegt woordvoerder Federico Lombardi van het Vaticaan als nadere uitleg van uitlatingen die de paus vrijdag deed in Angola.

In een bijeenkomst sprak paus Benedictus over ,,de ironie van degenen die abortus propageren als vorm van maternale gezondheidszorg’’. Daarmee keerde de paus zich enkel tegen abortus als een manier van geboortebeperking, stelde Lombardi. ,,De kerk is van mening dat levensgevaarlijke ziekten bij de moeder genezen moeten worden, ook al betekent dat de dood van het kind.’’
Daarbij kunnen per geval verschillende ,,ethische afwegingen’’ gemaakt worden, aldus de woordvoerder.

Zo ook in het geval van een negenjarig Braziliaans meisje, dat na verkrachting zwanger werd van een tweeling en een abortus onderging. Volgens Lombardi reageerde de plaatselijke aartsbisschop Sobrinho ,,te gehaast’’ door alle betrokkenen uit de kerk te zetten. Hij noemde deze beslissing ,,betreurenswaardig’’.

Op het internet circuleert op braziliaanse en portugese rk blogs en andere sites een verslag getiteld O lado que a imprensa deixou de contar ( De kant die de pers niet vermeldde) onder naam van pater Edson Rodrigues, Pároco da cidade de Alagoinha, de parochiepriester direct betrokken bij het drama rond dat meideke, haar zusje, haar moeder, haar verkrachtende stiefvader én de vele verschillende zorginstanties, sociaal, juridisch, medisch en kerkelijk.

Met dit verslag, titel, moment en wijze van verspreiding wordt de indruk gegeven dat dit een feitenverslag van de gebeurtenissen is van deze priester die de reden waren tot ex-communicatie. Indien dit verhaal inderdaad afkomstig is van deze parochiepriester is het van groot belang!

En kan ik in ieder geval niet anders met diepgaande afschuw en toenemende woede lezen wat daar kennelijk is uitgehaald met en rond die moeder, haar beide dochters en die verkrachtende stiefvader.

Zoals ook bischoppen hun standpunten - én vragen - duidelijk maakten. Niet slechts in Brazilie.

Wanneer dit verslag inderdaad van deze parochiepriester afkomstig is, en geen internet flauwe kul verhaal, de man én zijn aartsbisschop niet hebben gehandeld in verstandsverbijstering, kan het Vaticaan zich met een dergelijke verklaring van deze zaak niet verder (uit de openbaarheid) terug trekken.
Maar heeft het, naast haar overige verantwoordelijkheden, de plicht tot het inschakelen van, onafhankelijk, burgerlijk mensenrecht die deze zaak en wat daar gebeurd is tot op de bodem uitzoekt.

Deze verslaglegging door één van haar priesters is door de Kerk (voor zover mij bekend) niet weersproken.

De Kerk(elijke hierarchie) heeft er, om haar redenen, kennelijk voor gekozen iedere grens van privacy van betrokkenen te passeren, die van de beide kinderen en hun moeder voorop. Deze publiekelijke verspreidde verslaglegging door de parochiepriester is (voor zo ver mij bekend) niet weersproken.

Ook in dit verslag wordt de privacy niet slechts van de betrokken moeder, haar beide dochters en de verkrachtende stiefvader -de man wordt met name genoemd - geschonden. Ook betrokken werkers en vrijwilligers in die Zorg en parochie worden met duidelijk opgezet doel, mede verantwoordelijk actor dan wel als getuigen met naam en handeling vermeld. Door én met deze schendingen, om welke reden dan ook, is deze info wereldinformatie kunnen worden en geworden.

Maar vooral wordt hiermee door de betrokken parochiepriester verslag gedaan van onwaarschijnlijk onzorgvuldig handelen, manipulatie, misbruik en het kennelijk niet bestaan van onafhankelijk Recht en bescherming c.q. daarop gebaseerd beleid en procedures.

Zorgrecht en verplichting, van zowel Staat als Kerk t.a.v. individuele personen. Dit Recht en de noodzakelijke bescherming lijkt, ondanks rechterlijke uitspraken, kennelijk bij gebrek aan serieus te nemen (of genomen) procedures en beleid afhankelijk te zijn gemaakt van individuele personen en hun (individueel) handelen -en dus ook falen. Met onacceptabele gevolgen vandien. De waanzin rond al dan geen kerkelijke ex-communicatie van de moeder en gezondheidszorgverleners is er hiervan slechts één.

De Kerk heeft de verplichting dit te (laten) onderzoeken, de wereld duidelijk te maken wat hier wel en niet is gepasseerd en zich daarover uit te spreken c.q. duidelijk te maken welke maatregelen , anders dan het doodzwijgen ervan, er zijn en worden getroffen dat dit niet meer zal gebeuren!

Zoals de Braziliaanse overheid, indien die verslag geen broodje internet flauwekul is, die verplichting heeft binnen de haar daartoe bestaande nationale en internationale gremia.

Die toekijkende wereld kan zich, in plaats van zich alweer druk te maken, (besmuikt) te lachen, spotten, schamen of zwijgen over de misschien wel zoveelste communciatiemiskleun in dat Vaticaan zich dat maar beter realiseren.

Als dit verslag van die Braziliaans parochiepriester werkelijkheid is, dan is dit géén zaak (meer) van al dan geen ex-communicatie door de (plaatselijke) kerk en een zich al dan niet onhandig uitdrukkende paus onderweg.

Maar de vraag rond ex-communicatie door die toekijkende wereld en (het eind van) VN verdragen, mensenrechtenverdragen en de implementatie daarvan.

Laat die Kerk maar laten zien wat óók zij, gegeven de bestaande -door haar zelf gezochte -publieke realiteit daarmee doet.
Of inderdaad -suggestie van velen - haar VN-adviseurschap(pen!) beëindigen, dan wel ontnomen worden, als zijnde een staatsgevaarlijke tent! Niet om haar uitspraken over condooms, maar het (ver)hinderen van staatsbescherming aan haar burgers. Afhankelijke gebruikers én werkers in Zorg. En dát zijn onze kinderen en wij, itt. rooms katholiek gelovig, dus wél allemaal!

*voor alle duidelijkheid: deze tekst is door mij meerdere malen gewijzigd in een poging dit beter te schrijven. Ik schrijf beroerd, ik ben geen politicus of kerkelijk verantwoordelijke, geen hotemetoot of wetenschapper, geen jurist of wat en mens nog allemaal meer niet kan bedenken . Maar ik spreek mij wél, en in het openbaar uit. Met mijn mogelijkheden tot persoonlijke, en dus maatschapelijke en religieuse integriteit en de daaraan verbonden verantwoordelijkheden. Slechts het tijdstip van dit log stemt dus niet overeen. Het zij zo. *

Van wie is die baarmoeder?

Foetus
door Koert van Bekkum
25 maart 2009 09:20
Nederlands Dagblad

Het afgelopen jaar leidde de invoering van een standaard echo bij een zwangerschap van twintig weken tot een stijging van het aantal abortussen en een daling in de sterfte van pasgeborenen.

Met alle gemengde gevoelens van dien. Hebben gehandicapte kinderen nog recht van bestaan? En is er nog ruimte de zwangerschap van een niet-levensvatbaar kind uit te dragen en het waardig te laten sterven? Tegelijk is door de steeds verdergaande zorg voor de foetus de beschermwaardigheid van het ongeboren leven opnieuw aan de orde. Artsen komen op voor de belangen van de foetus. Soms zelfs tegen de mening van de ouders in. Wie heeft dan het laatste woord? Vandaar dat de Gezondheidsraad maandag een apart advies wijdde aan de ethische en juridische aspecten van de 'foetale therapie'.

In de meeste culturen - zo ook in het Bondsboek van het Bijbelboek Exodus - geldt het ongeboren leven als beschermwaardig en van waarde, zij het wel minder dan dat van een geboren leven. In Nederland houdt dit in dat een foetus pas met 24 weken de status krijgt van een 'ander'. Vanaf dan is het kind immers levensvatbaar en bestaat er dus een juridische grond om beschermend op te treden, als de omgeving een gevaar voor die 'ander' vormt.

Anno 2009 kan dat betekenen dat kinderbeschermers en artsen niet alleen achter voordeur mogen ingrijpen, maar zelfs tot in de baarmoeder. Als de behandeling maar aanvaard is, het kind wordt behoed voor aanzienlijke of onherstelbare schade en de zwangere niet aan onaanvaardbaar risico wordt blootgesteld, aldus de Gezondheidsraad.

Maar hoe zit het dan met een foetus van minder dan 24 weken? Op dit punt is het advies merkwaardig tweeslachtig. Als het gaat om een abortus, moeten hulpverleners zich 'non-directief' opstellen, zo heet het. Maar als dit niet aan de orde is, mag de autonomie van de moeder ineens worden doorbroken. Men is dan immers 'medeverantwoordelijk voor het welzijn van het toekomstige kind'.
In deze formulering sluit het advies naadloos aan bij de huidige abortuswetgeving. Maar de vraag dringt zich op of het wel ethisch houdbaar is onder geen beding te willen spreken van de rechten van een foetus. Inmiddels stellen ivf-klinieken tal van eisen aan de moeder. Hulpverleners pleiten ervoor verslaafde vrouwen te dwingen gedurende hun zwangerschap af te zien van alcohol of drugs. En kinderartsen dringen aan op een standaard twaalfwekenecho, omdat zo jaarlijks dertig kinderen kunnen worden gered. En dat alles in het belang van kinderen veel jonger dan 24 weken.

De prenatale diagnostiek stelt voor een indringende, bijna niet te beantwoorden vraag: Wat is de status van het door God geschapen, ongeboren leven? Deze vraag kan niet worden ontlopen door alle leven vanaf de conceptie even 'heilig' te verklaren. Maar ook niet door de grens te blijven leggen bij het moment waarop het kind levensvatbaar is.

now who's talking?

Eén ding is zeker: er hebben er in ieder geval een paar hoofdpijn. En terecht!
Morgen verder.

Paus en het Maputo Verdrag; Turtles can fly!

25 maart :-)

Benedictus: no one has the Gospel for himself alone, it is a gift for all !

Dani Jones, Aesopus, the tortoise and the hare,

Anne-Marie Perks, the tortoise who bragged.

Catholic and African Leaders Oppose the Maputo Protocol
Pope Benedict XVI himself said on January 8, 2007 in an address to the diplomatic corps accredited to the Holy See:

“How can we not be alarmed, moreover, by the continuous attacks on life, from conception to natural death? Such attacks do not even spare regions with a traditional culture of respecting life, such as Africa, where there is an attempt to trivialize abortion surreptitiously, both through the Maputo Protocol and through the Plan of Action adopted by the health ministers of the African Union --shortly to be submitted to the Summit of Heads of State and Heads of Government.”
On April 19, 2007, a joint statement was released by many prominent African bishops:

“We would like to draw the attention of the political leaders of Africa to our strong reservations concerning some aspects of Article 14 of the Maputo Protocol.…We observe that the rights of women to protect and promote their sexual and reproductive health in this article exclude the rights of the couple, the family and the larger society (civil, traditional, cultural and religious) from playing a part in promoting precisely the women’s rights to their health care. For instance, the authorization to have recourse to abortion and the choice of any method of contraception by the women (cf. Article 14, # 1, c and # 2, c) are particularly incompatible with our Catholic Church teaching, tradition and practice…. Additionally, the Church has continually affirmed since the first century that it is a moral evil for any person or agent to procure an abortion.

This teaching has not changed and remains unchangeable…. In the light of this, we observe that abortion and infanticide are abominable crimes to almost all of our African cultures, traditional societies and religions.”

China en Afrika Zuid-Afrikaanse kardinaal geschokt door visumweigering dalai lama

Geplaatst door onze redactie op dinsdag 24 maart 2009 om 22:40u
DURBAN (RKnieuws.net) - De aartsbisschop van Durban, kardinaal Wilfrid Napier, is geschokt door de weigering van de regering van Zuid-Afrika een visum te verlenen aan de geestelijk leider van de Tibetanen, de dalai lama.
Komend weekend zou in Johannesburg een vredesconferentie worden gehouden waar de dalai lama voor was uitgenodigd. Thema van de bijeenkomst: hoe kan voetbal een rol spelen in de bestrijding van racisme en vreemdelingenhaat. Volgend jaar wordt het WK voetbal in Zuid-Afrika gespeeld.

“Ik ben er bezorgd over dat deze man van vrede niet in ons land wordt toegelaten, op een moment dat wij hem nodig hebben om ons te inspireren. Ik ben bang dat ons recht van vergadering, godsdienstvrijheid en meningsuiting het weer eens heeft verloren van de economische en politieke belangen”, aldus kardinaal Napier. Ook Nobelprijswinnaar bisschop Desmond Tutu is geschokt door het besluit de dalai lama geen visum te verstrekken.

Niet in belang Zuid-Afrika
Volgens een regeringswoordvoerder is de dalai lama de toegang tot Zuid-Afrika geweigerd omdat men bang was dat de conferentie meer over Tibet en minder over voetbal zou gaan. En dat is niet in het belang van Zuid-Afrika dat veel handel voert met China.

Omdat veel deelnemers zich na de visumweigering hebben teruggetrokken, is de conferentie voor onbepaalde tijd uitgesteld.

Joost Middelhoff


Durban Cardinal Wilfrid Napier expressed "shock and regret" that the Dalai Lama, Tibet's exiled spiritual leader and head of its self-proclaimed government-in-exile, was denied a visa to attend a meeting in South Africa.
...
The Dalai Lama, winner of the 1989 Nobel Peace Prize, was scheduled to attend a peace conference sponsored by the 2010 FIFA World Cup in Johannesburg March 27. However, Irvin Khoza, chairman of the World Cup organizing committee, announced March 24 that the conference had been postponed indefinitely "to ensure it is held under conducive conditions."The conference schedule had included other Nobel peace laureates who were to discuss topics such as using soccer to fight racism and xenophobia.

The South African government said it refused the Dalai Lama a visa because it wanted the meeting to stay focused on South Africa, which is hosting next year's soccer World Cup, and not on Tibet.

Retired Anglican Archbishop Desmond Tutu, winner of the 1984 Nobel Peace Prize, criticized his government's decision and said March 23 that he would not attend the conference. He called the decision "disgraceful, in line with our country's abysmal record at the United Nations Security Council."

"We are shamelessly succumbing to Chinese pressure. I feel deeply distressed and ashamed," he was quoted as saying.

China, a major trade partner for South Africa, claims sovereignty over Tibet. Many Tibetans, including those loyal to the Dalai Lama, want a return to autonomy for the region.

Former South African President F.W. de Klerk also had said he would not participate in the conference but expressed hope that the government would rescind its decision.


Druk van China te groot?
Paus zal Dalai Lama niet ontvangen
Geplaatst door Theo Borgermans op maandag 26 november 2007 om 14:25u (Bron: DPA)

VATICAANSTAD (RKnieuws.net) - De paus zal de Dalai Lama bij diens voor december gepland bezoek aan Italië niet in het Vaticaan ontvangen. Een officieus voor 13 december voorziene ontmoeting van Benedictus met het geestelijke opperhoofd van de Tibetanen zal niet plaatsvinden, bevestigde maandag de vicedirecteur van de persdienst van het Vaticaan, pater Ciro Benedettini.

De krant La Repubblica becommentarieerde dat de druk uit China op de H. Stoel waarschijnlijk te groot is.
Het Chinese leger was in 1951 in Tibet binnengevallen.
Sindsdien beschouwt Peking de regio als een deel van China. De Dalai Lama leeft in India in ballingschap.

De woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken Liu Jianchao had begin november benadrukt: "We hopen dat het Vaticaan niets onderneemt wat de gevoelens van de Chinese bevolking zou kwetsen, en ernstig laat zien dat het de betrekkingen met China door concrete stappen wil verbeteren".

Benedictus XVI probeert sinds maanden de decennialange spanningen tussen het Vaticaan en Peking bij te leggen. In een pauselijk schrijven aan alle katholieken in China had hij in juni tot dialoog en verzoening opgeroepen.

De katholieke kerk in China is sinds de breuk met de communisten in 1951 afgescheurd van het Vaticaan. Er bestaat een door Peking gecontroleerde Chinese staatskerk, die de autoriteit van Rome afwijst. Volgens officiële cijfers zijn er 5 miljoen gelovigen bij aangesloten. Bovendien is er een een roomsgezinde ondergrondse kerk, die ongeveer tien miljoen aanhangers zou hebben. Deze kerk lijdt sinds jaren onder vervolgingen.

Paus Benedictus heeft de Dalai Lama een jaar geleden al in privé-audiëntieontvangen. Om ergernis met Peking te vermijden, werd de ontmoeting evenwel niet in de officiële agenda van de paus opgenomen. Ook Johannes Paulus II heeft herhaaldelijk de Dalai Lama ontmoet.

De jongste ontvangsten van de Dalai Lama door de Duitse bondskanselier Angela Merkel, de Amerikaanse president George W. Bush en de Canadese premier Stephen Harper leidden steevast tot fel protest van Peking.

Zie Google China's minister van Buiza: Mr. Yang Jiechi (en Obama, maart 2009)

Angola : Pope denounces slavery