Twee kinderverkrachtingen, beide door stiefvaders, gevolgd door zwangerschappen en levensnoodzakelijke abortussen deze week in Brazilië.
En ongelooflijke reacties van een kennelijk volslagen wereldvreemde imorele randidioot: Jose Cardoso Sobrinho, aartsbischop.
In Brazilie is abortus wettelijk verboden. Rond een miljoen illegale abortussen en de gevolgen ervan , een ziekenhuis verklaart dat er meer dan 215.000 levensnoodzakelijke post-abortieve curatages uitgevoerd worden, zijn de 4e doodsoorzaak bij vrouwen.
De wet voorziet wél in abortusmogelijkheden in geval van zwangerschap na verkrachting of levensgevaar voor de moeder.
De Kerk steigert tegenover wanneer de overheid als bij carnaval condooms wil uitdelen.
En toen ging meisjes verkrachting, in beide gevallen door een stiefvader, gevolgd door zwangerschap samen met het criminaliseren van vrouwen en hun gezondheidszorg...
En meende een imorele herder zijn punt maken ten koste van een 9 jarig kind, haar moeder en gezondheidszorgers.
Walgelijk genoeg een vent die, volgens de berichten, al knap wat strijd - maar dan met volwassenen! - voert om zijn kerkhierarchische positie.
Net zo min als ik een verkrachter of een andere tegen geloofswaarden ingaande leugenaar erken als priester erken ik géén mannen die maatschappelijk ethisch-theologische debatten voeren over de rug van een klein kind als te respecteren gezaghebbenden.
Zoals burgerlijk recht noodzakelijke gedragsregulering is maar daarmee niet automatisch rechtvaardigheid of zelfs moreel acceptabel is, is wat dat soort figuren dan wél zouden zijn slechts een canoniek rechterlijk vraag, die met mijn geloof niets te maken heeft.
De realiteitszin van gelovig lid te zijn van een geloofsgemeenschap die óók een misdadige (mannen)machtsorganisatie is.
Een kennelijk niets wetende moeder gaat met haar 9 jarige dochter naar een arts, om geconfronteerd te worden met dat haar al 3 jaar misbruikte dochters buikpijn een levensgevaarlijke tweelingzwangerschap is, wiens man tijdens een vluchtpoging wordt opgepakt, waarbij duidelijk wordt de stiefvader ook al jaren haar 14 jarige geestelijk gehandicapte dochter misbruikt, krijgt midden in al die ellende niet alleen politie en de parochie priester maar ook halsoverkop de gemijterde kerkprovincie - uitermate laks, understatement, in haar optreden tegen de pedofilie in eigen geledingen en kennelijk geen cent vertrouwen in haar parochiepriester, met een advocaat(!!).
Als die man, namens God, net zo gekeken heeft als op sommige foto's heeft het mens alleen al daardoor tot drie dagen na haar begrafenis de nachtmerries van. Door mijn schuld, door mijn allergrootste schuld.
Wanneer zij vervolgens het juridisch enig mogelijke doet in een levenbedreigende situatie van haar dochter, vragen om een abortus, meent het gemijterde gezag, haar aan te moeten klagen voor moord.
Om een dag later, wanneer de zwangerschap inderdaad beeindigd is en het kind gecurateerd moet worden, kennelijk om politieke redenen hard behoefte hebbend aan een zalig verklaring van haar aan haar zwangerschappen overleden kind, nog steeds de noodzakelijke hulp te onthouden en haar notabene kerkelijk te ex-communiceren.
En met haar de gezondheidswerkers die hun, ongetwijfeld afschuwelijk moeilijke, verantwoordelijkheid namen.
Dat de mijter daarmee onderwijl ook nog eens een krankzinnige toer uithaalde richting het Vaticaan met haar actuele problemen rond ex-communicatie al dan niet en wie dan wel van een kerkleer afwijzende én maatschappelijk uiterst onaanvaardbare club en het rookgordijn rond Murial Maciel Delgollado waarbij maar liefst de hoogste geledingen van die kerkelijke hierarchie persoonlijk bij betrokken zijn..... tja...
Een nachtmerrie en van die momenten dat je alleen maar kunt hopen op hele goede Zorg die menswaardig Leven weer dragelijk maken.
Misschien wel het moment om je handen te vouwen of een kaarsje op te steken voor die Zorgverleners, de moeder en het oudere zusje van dat wurm, je vragen stellend - meiden, wat nu? - zelfs tegen alle instincten in hopend dat de vader zijn gevangenschap zal overleven.
Een vent die een gods held wilde zijn. Wat een held, over de rug van een een kind.
Precies zoals dit 9 jarige urm waarover het openbaar ministerie van Pernambuco besloot dat zij niet terug mag naar haar eigen plek, maar in Recife zal moeten blijven: moge hij verbannen worden. En dat lijkt mij nog een zeer milde vervloeking!
De verbanning om haar eigen bestwil uit Pernambuco was niet alleen ten gevolge van de daden van die misbruikende stiefvader.
Daaraan hielp ook een publiciteitgeile-mijter-namens- god mee!
Braziliaanse instellingen die de rechten van de vrouwen, kinderen en adolescenten verdedigen, kanten zich vierkantig tegen de maatregel van de katholieke kerk. Theoloog en ex-professor van het PUC (katholieke universiteit) in São Paulo João Batistiole verklaarde: "Dit is een harde houding die moeilijk te begrijpen is, de mening van een instituut. Ik denk dat de kerk hierdoor aan geloofwaardigheid inboet bij zijn gelovigen"."De wet schrijft voor dat een zwangerschap mag worden afgebroken in geval van verkrachting, of als het leven van de moeder in het geding is. Verder is het alleen de mening van de kerk. Ik ben hierdoor erg geschokt", liet Minister van Gezondheid José Gomes Temporão in een verklaring weten.
Zijn hierbij aanwezige collega van Milieu Carlos Minc, voegde daaraan toe "Ik wil hier een uitspraak doen als gewone burger: ik ben erg verontwaardigd. Dit kind werd het slachtoffer van seksueel geweld, heeft al een enorm trauma te verwerken. De kerk, in plaats van hulp te verlenen, maakt dit alles nog erger. Het slachtoffer word hier gecriminaliseerd".
Volgens de artsen gaat het, goddank! met het kind inmiddels goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten