Dat betekent dat wij géén "normaal" onderwijs kregen.
Ik heb er geen flauw idee van hoe dit bij de voor de jongeren (dus jongere klassen) was.
Dat betekende - in ieder geval in mijn jaren en nog een paar jaar erna terwijl ik (weer) op "normale" school ging dat - wat in het "normaal" onderwijs de (4e en ) 5e en de 6e klas zouden zijn geweest bij elkaar in het zelfde lokaal alleen zaten
Die (4e/) 5e en 6e klas werd gedeeltelijk ook samen gedaan met een deel van de oudere meiden, "de huishoudschool", ten dele het zelfde klaslokaal - afgezet met een glazen wand en een gordijn van een van de klassen van die huishoudschool, namelijk die klas waar in 2 rijen ook de gasstellen met hun eeuwig lekkende slagen stonden en waar zowel kook- als wasles werd gegeven. Een klein rothok, waar nooit voldoende ruimte was omdat te doen wat er gedaan moest worden....dus er - veel te zware en vooral bloedhete - wasketels altijd in de gang gezet moesten worden.
Het "strijkonderwijs" gebeurde in die jaren eerst vóór die glazen wand, dus ook in onze (4e/) 5e/6e klas.
En ook de docente werd voor een deel gedeeld.
Daarnaast was er -eind van de gang - het gymlokaal, waar de huishoudklassen -alweer volgens goed klooster commune traditie - gedeeld onderwijs kregen:
godsdienst, naaien en typen (en vooral niet te vergeten het maken van zo'n honderduizend pompoenen volgens het recept 2 pompoenen = 1 kuiken en daar wordt je baby later heel gelukkig, waardoor mijn kinderen dan ook naar de bliksem zijn gegaan omdat ik - gediplomeerd en wel - hen dit levensgeluk heel hartgrondig heb ontzegd)
Ook daar hoorde een IVIO cursus bij: AVV-1 en voor een (kleiner) deel van de meiden AVV-2.
Voor zover dat onderwijs - uit die AVV cursusboeken niet samenging met dat naaien en typen, gebeurde dat aan de tafel in het spreekkamertje van Bonaventura, mits daar geen psycholoog of logopediste zat of dat de "docentenkamer" moest zijn, door een man.
De stage- praktijk werd gedaan in het oude huis, de naaikamer, de school zelf , welhaast dagelijks - na afloop van de les uren
het (Anthonius in IJmuiden, allemaal, door een enkeling in Haarlem.'t Johannes de Deo en/of de Mariastichting ) ziekenhuis tijdens weekenden - mn. de zondag - en de vakantie periodes (de keuken en het aangrenzend tuin-lijkenhuis die blijkbaar onder dezelfde afdeling, zijnde de kok, vielen.) en
vooral - wie nog niet naar het ziekenhuis mocht ivm leeftijd - bij particulieren in de omgeving, waaronder mn. de Nunspeet chauffeurs/ auto-bezitters (of - in mijn geval - de econoom van het Anthonius en een fabrikant, maar mijn veel te korte carriere startte bij een oud-onderwijzeres die wijs genoeg was geweest behalve veel te reizen zich een uitgebreidde collectie koper en zilver te hebben geschaft, die dan ook menig woensdagmiddag weer op reis ging terwijl zij mij aan haar tafel leerde dat je poetsen vooral heel langszaam moet doen opdat alles en iedereen rond die tafel glom. Ook in haar tijd werd er door oude vrijsters veel te weinig verdiend in het onderwijs, ze had best plaats gehad voor nog heel veel meer bestek en potjes. De rest had kinderen en een man dus veel te veel houtwerk, ramen en matten zodat je daar ook tijdens schooluren praktijk kon lopen ).
Er waren heel enkelen die na die stages gewapend met Algemeen vrouwelijke vorming aan het werk gingen in een winkel (Haarlem en zélfs, zeer uitzonderlijk) een juwelier op stations-loopafstand in Amsterdam en daardoor ook jarenlang 5/7 géén vers warm eten kregen
w.v.
toegevoegd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten