Mea Culpa: Fysiek geweld, niet als corrigerende tik! Rechtsherstel?

Een leerzame tijd.

schrijft Annemie Knibbe:

Ik zat in Venray bij de Ursulinen van 1965 tot 1967. Ik was 12 jaar oud toen ik daar terecht kwam. Ik heb daar geweld ondervonden. Ik heb geaccepteerd dat het met mij gebeurd is, en vergeven. Ik heb behoefte aan rechtsherstel : erkenning van de feiten en vaststelling van de ontoelaatbaarheid ervan. Het maakt het leven al gemakkelijker nu niet meer te ontkennen is dat er sprake was van wreedheden in de katholieke internaten. De last van het gebeurde ligt nu bij de daders en hun leiding. Ik word sinds de onthullingen 's morgens wakker met een veel lichter gevoel over het leven. Laat de verantwoordelijken nu tot inzicht komen in hun aandeel in dit geweld en gedwongen worden te voorkomen dat het anderen in vergelijkbare situaties nog overkomt. Daar zit ik nog mee. Gelofte van gehoorzaamheid = organisatie van lamme onverantwoordelijkheid.
Wat gebeurde er:
rest


Ha Annemie, Goed een stukje van je verhaal te kunnen lezen, dank je wel.Het spijt me voor je dat het 2 zulke beroerde jaren voor je zijn geweest, met zulke kennelijk diepgaande gevolgen. Vooral goed te lezen dat je 's morgens beter wakker wordt door de vele onthullingen en - naar ik aanneem - de afgedwongen openheid over dat verleden.

Voor mij is rechtsherstel een knap zwaar begrip, wat ik bloedserieus wens te nemen. Maar wat mij een raadsel is - misschien wel door de andere situatie waarin wij verkeerden? - en mij alleen maar bijzonder verbaast is dat je rechtsherstel eist. Van wie dan en mbt. welk(e) recht(en)die je ontnomen zouden zijn? "

Ik kan het na herhaald overlezen en herkauwen in je verhaal niet vinden. Misschien gebruik je - mede gezien de privacy waarop ook jij en anderen natuurlijk alle recht hebben - dezelfde truc als ik mbt. mijn persoonlijk verleden in de Voorzienigheid, daar heb ik geen idee van.
Maar dat zou wel betekenen dat anderen, als ik, die je verhaal graag willen verstaan en de daar mogelijk bij horende (h)erkenning onthouden blijft. Ik (h)erken nu wel het nodige, maar met dat maar beter verd... serieus te nemen "rechtsherstel" heeft dat weinig te maken.

Ik hoop dat je in staat bent mijn vraag/opmerkingen niet verkeerd te lezen. Vanzelfsprekend ontken ik op geen enkele wijze het recht, de noodzaak en het belang van wie dan ook zich over dat haar/zijn jeugd/het verleden te uiten en iets te laten zien wat dat verder heeft betekend. Maar dat acht ik niet hetzelfde als (maatschappelijk en/of kerkelijk) rechtsherstel.
Omdat ik die eis over dat rechtsherstel- waarin wij kennelijk het nodige delen - zo serieus acht en ik veel tamtam en beschuldigingen op onduidelijke en bevraagbare gronden óók een aantasting van Rechten - toen en nu -acht, deze vraag mijnerzijds ook in het openbaar dan maar. Dan zien we wel weer hoe we verder komen.
Naast mijn dank voor je (deel)verhaal ook die voor die geboden mogelijkheid dus.
Hartelijke groet

--------------------

toegevoegd 6-6-2010 11.00 uur

5-6-2010 21:08:57 (GMT Daylight Time, UTC+01:00)
Beste Crispina, Misschien vul jij de term rechtsherstel in met iets heel specifieks?
We zien in vele landen nu dat de kerk ter verantwoording wordt geroepen. Hier moet dat nog gebeuren. Wat er te bewijzen valt dat kan ik niet overzien. Ik vond de bekentenissen van Simonis, die wel zorgen had voor zijn eigen religieuzen en niet voor de kinderen die aan hun misdadige gewoontes overgeleverd waren bijvoorbeeld een heel verwijtbaar standpunt.(Andere tijden) Zelf vond hij dat hij "toen niet kon weten dat dat fout was". Zo'n standpunt alleen al laat zien wat er onder zo'n leiding mogelijk was. Een samenleving moet dat niet toelaten.

Verder: elke afzonderlijke getuigenis mist bewijskracht, maar de vele verschillende verhalen met dezelfde systematische patronen van ontsporing, kunnen niet zonder gevolgen blijven. Een samenleving kan niet blijven wachten terwijl het intussen ook verder gaat. Ik kon jouw verhaal niet vinden: je vertelt dat je een enigszins vergelijkbare situatie hebt doorgemaakt? Bij de "Voorzienigheid"?

Annemie Knibbe
annemie Knibbe a dot knibbeAT NOSPAMtocfe dot nl

-----------------------------------------------------------------

enig mogelijke reactie mijnerzijds, na weigering mijn vingertoppen af te bijten, met dank aan de krokodillen van Antjie Krog:

Zucht !

*******************************************************

TOEGEVOEGD 18-6-2010 23.31 een leerzame tijd, ich hatte es nicht gewusst:
de jongetjes van Overbunde

Wat ervaringskennis al niet mogelijk maakt.