zondag, april 25, 2010

2010




...


Ontmoeting met familie
Volgens Danneels vernam hij pas begin april 2010 het misbruik, uit de mond van de Brugse bisschop zelf. 'Hij vroeg me namens de familie dat ik hen samen met de bisschop en het slachtoffer zou ontmoeten, vertrouwelijk. Dat heb ik dan ook gedaan.'
'Er zijn meerdere oplossingen mogelijk voor dergelijke feiten', zei de kardinaal. 'Men kan naar het gerecht stappen, naar een kerkelijke instantie gaan, de interdiocesane commissie contacteren of men kan proberen tot verzoening en onderlinge overeengekomen genoegdoening te komen.'
'Aan het eind van dat gesprek had ik de indruk dat een tweede ontmoeting nodig was en dat iedereen daarmee akkoord ging', aldus de Danneels.
De kardinaal zou dan gewacht hebben op een teken van de familie maar dat kwam er niet. Het slachtoffer stapte naar de interdiocesane commissie, waarop bisschop Vangheluwe ontslag nam.




Het doel van de bijeenkomst met het slachtoffer en de familie was net dat er zou geprobeerd worden tot een besluit te komen waarmee iedereen akkoord kon gaan, aldus de kardinaal. 'Ik dacht dat ik in dat vertrouwelijk stadium niet het recht had iets over het misbruik te melden aan derden. Ik heb enkel, misschien uit een al te genereuze en wat onnadenkende hulpvaardigheid, een dienst willen bewijzen aan de bisschop en diens familie. Misschien had ik dat moeten weigeren maar ik had niet verwacht dat die ontmoeting als wapen tegen mij zou gebruikt worden.'




Beschouwingen over de eucharistie
Kardinaal Danneels: Begrijpen jullie wat jullie doen?

24 januari 2005 (Bron: Pastoralia)


MECHELEN (RKnieuws.net) - "Om iets goeds te kunnen doen moet je eerst begrijpen wat je doet. Je kan dus ook niet vieren als je niet weet wat je doet. Zo is het ook met de eucharistieviering: weten we wel wat we doen?": dat schrijft Kardinaal Danneels in het januarinummer van Pastoralia, het informatieblad van het aartsbisdom Mechelen-Brussel.

"Inderdaad, de eucharistieviering is een vreemd gegeven in onze cultuur: ze is van zover in de geschiedenis tot onsgekomen. We kennen wel een maaltijd maar deze maaltijd van de Heer is toch wel heel bijzonder: hij stilt niet eens onze honger, maar hij voedt de ziel. Hij is tegelijk ook offer - en onze cultuur kent helemaal geen offermaal meer. Er wordt voorgelezen uit oude boeken en ook de symboliek komt van heel ver. Er is een heel joods-christelijke achtergrond nodig om de mis te verstaan. Daarenboven is het essentiële van de viering onzichtbaar: je ziet iets, maar niet het voornaamste. Op verre na niet zelfs".
...

Geen opmerkingen: