Het verraad van vrouwen binnen de RKK-N, Zo schreedt de beschaving voort

Als een vrouw, overweldigd en verkracht, een klacht indient zonder zeven getuigen zowel mannen als vrouwen, beproefd en eerlijk, dan mag zij geen voortgang in haar klacht hebben.
art. 48 van het stadsrecht van Haarlem
(1245 AD)

over 17-12-2012

Mevrouw Berndsen (D66):
Dit is wel heel abstract. Ik ga het wat concretiseren. Als de commissie-Deetman zegt dat zij er niets meer voor voelt om het onderzoek naar meisjes en vrouwen te doen, is de minister dan bereid om dat zelf in gang te zetten?

Minister Opstelten:
Ik heb net gezegd dat wij bekijken welk onderzoek wij doen. Het is niet de bedoeling onderzoek naar het verleden te doen, maar wel naar de toekomst. Er moet multidisciplinair onderzoek plaatsvinden naar vormen van geweld, het toenemende geweld in allerlei situaties. We bekijken welk onderzoek er is, hoe we dat gaan uitbreiden en welke conclusies wij daaruit kunnen trekken.

De heer Slob (ChristenUnie):
Het gaat niet om het multidisciplinair onderzoek, maar om het onderzoek naar vrouwen en meisjes, terugkijkend. Ik kan niet overzien of dat nog veel zal opleveren, maar het komt wel iedere keer terug. De minister zegt dat hij het goed zou vinden als de commissie-Deetman daarnaar nog wat aanvullend onderzoek doet, maar hij heeft de commissie niet aan een touwtje. Wat gaat er gebeuren als de commissie dat niet meer doet en het niet verder wordt opgepakt? Ik ben benieuwd naar het antwoord van de minister. Ik snap de spagaat waarin hij zit, omdat het primair een verantwoordelijkheid is die bij de kerk hoort. Wij hopen dat die het gaat oppakken.

Minister Opstelten:
Ik zou ook nog even naar de heer Van der Steur willen gaan, want hij heeft heel specifieke vragen via mij aan de kerk gesteld. Dat geldt trouwens voor veel vragen. Er is gesproken over erkenning, over een aanvullend onderzoek naar de positie van vrouwen en meisjes als slachtoffers, over adequate hulpverlening, klachtenbehandeling en schadeafhandeling, over de aandacht voor gepleegd geweld, over de opvolging van aanbevelingen en adviezen van de commissie-Deetman en over een jaarlijkse monitoring door de commissie. Het is allemaal zeer transparant. Bij al deze punten kan ik mij veel voorstellen. Centraal staat voor mij dat slachtoffers niet in de kou mogen blijven staan. Ik ben bereid de vragen over te brengen aan de vertegenwoordigers van de katholieke kerk. Ik heb het vertrouwen dat daarvoor gehoor bij de kerk zal zijn. Ik zeg dat niet zomaar. In de kern ga ik naar de opdrachtgevers van de commissie-Deetman. Ik zal niet nalaten ook met de commissie, met de heer Deetman zelf daarover te communiceren. Wij zitten in de eerste termijn van dit debat. Wellicht komt er een motie; de heer Van der Steur sprak daarover.
Met deze lijnen moeten wij naar de autoriteiten gaan. Als de Kamer vindt dat de commissie dit moet doen, denk ik dat zij dit gaat doen. Dat is geen zekerheid, maar het is wel mijn gevoel. Ik zal dat gesprek zo snel mogelijk na een Kameruitspraak laten plaatsvinden en de Kamer per ommegaande inlichten over de uitkomst. Dat brengt dit onderwerp met zich mee, dat brengen ook mijn verantwoordelijkheid en die van de staatssecretaris mee. Wij zullen voor die zaken gaan. Er mag voor de slachtoffers geen misverstand bestaan over wat er met die wensen gebeurt.

Minister Opstelten:
Ja, inclusief al deze punten. Ik heb goede hoop dat dit ook kansrijk is. Het is een onderwerp dat de hele samenleving raakt en dat door de hele samenleving wordt gevolgd, en terecht. Ik voel een grote verantwoordelijkheid om over te brengen wat hier leeft. Ik zal de Kamer overbrengen aan welke termijnen men denkt en aan welke werkwijze. De Kamer kan dan haar verantwoordelijkheid nemen en een oordeel geven, ook over de vraag of nader onderzoek nodig is. Daar treed ik niet in, want dat is de verantwoordelijkheid van de Kamer.


De heer Dibi (GroenLinks):
Klopt het dat de minister onderzoek naar meisjes en vrouwen en naar fysiek geweld naast seksueel geweld alleen wil als het vanuit de kerk komt?

Als het niet vanuit de kerk komt, wat doet deze minister dan?

Minister Opstelten:
Ik vind dat het bij de kerk thuishoort. Ik ga in op wat er hier in de Kamer is gezegd. Ik heb zo-even het betoog van de heer Van der Steur samengevat en de punten die hij heeft aangegeven. Ik ben bereid -- dat vind ik ook mijn taak en plicht -- om naar de opdrachtgevers van de commissie-Deetman en naar de heer Deetman zelf te gaan om te zeggen: gaat gij dit doen want de Kamer wil dat en op welke manier gaat gij dat doen? Dan rapporteer ik de Kamer daarover terug met mijn oordeel daarover.

De heer Dibi (GroenLinks):
Ik vroeg niet naar de platitudes die op papier zijn voorbereid. De minister heeft tot op heden zijn hele inbreng vanaf papier opgelezen. Ik vraag nu even wat de minister zelf vindt.

Stel dat wij onze rol totaal onafhankelijk maken van wat de kerk besluit; ik weet dat daar ook mensen met goede bedoelingen zitten, maar we hebben ook een eigen verantwoordelijkheid. Als de kerk zegt fysiek geweld niet te kunnen onderzoeken omdat dit te moeilijk is, als de kerk aangeeft geen onderzoek te willen doen naar de positie van meisjes en vrouwen omdat men denkt niets meer boven tafel te krijgen, vindt de minister dan niet dat hij die onderzoeken zelf moet doen? Daar wil ik graag een antwoord op dat niet op die papiertjes is voorbereid.

Minister Opstelten:
Wat ik hier zeg, staat allemaal niet op papier. Dit is gewoon een vrucht van dit debat en daar bent u een onderdeel van. Het heeft geen zin en het is ook niet goed voor het gezag van de Kamer als gezegd wordt "wij willen dat de commissie-Deetman dat doet" om hier nu al te gaan uitspreken wat er moet gebeuren als de commissie nee zegt. Dat heb ik in deze Kamer nog nooit meegemaakt. Dus daar zou ik ook niet naartoe willen. Als er een nieuwe positie is treft u mij hier weer aan.

Mevrouw Arib (PvdA):
Met de laatste opmerking van de minister ben ik het absoluut niet eens. Natuurlijk heeft de kerk een eigen verantwoordelijkheid. Daar verwijst de minister ook terecht naar. Natuurlijk heeft de Kamer ook een eigen verantwoordelijkheid. Die willen we ook graag dragen. Maar wat is uw verantwoordelijkheid als minister van Veiligheid en Justitie? Want dat komt in het verhaal niet terug. U verwijst naar iedereen, behalve naar uw eigen verantwoordelijkheid. En dat moet u als VVD'er toch aanspreken?

Minister Opstelten:
Zeker en u ook. Het gaat erom dat er een aantal punten vanuit de Kamer worden neergelegd die de commissie-Deetman nog gaat doen in het vervolg. Namens de regering sprekend, zeg ik toe dat ik die zaken bij de kerkelijke autoriteiten, de opdrachtgevers en de commissie-Deetman zal neerleggen. Ik heb er vertrouwen in dat men dat ook gaat doen. Daar hoort het ook in de eerste plaats thuis. U hebt ook gezegd dat u vervolgens in alle transparantie een keer per jaar in een openbare hoorzitting wilt controleren hoe het daarmee gaat. Ik denk dat u uzelf geen geweld moet aandoen. Als ik u nu zeg dat ik doe wat u wilt, dan is dat volgens mij een tegemoetkoming, in ieder geval in deze eerste termijn. Ik ga in op wat er tot nu toe is gezegd.

De heer Van der Steur (VVD):
Ik heb goed geluisterd naar wat de minister heeft gezegd naar aanleiding van mijn inbreng. Ik heb mijn inbreng en die van de collega's Helder en Van Toorenburg evenals een aantal onderwerpen die door andere collega's aan de orde zijn gesteld, vervat in een motie die ik van plan was in de tweede termijn in te dienen en vervolgens ter stemming voor te leggen. Maar spoedheidshalve denk ik dat ik er verstandig aan doe om die punten die er in staan nu alvast aan de minister mee te geven. Ik zal zorgen dat de minister er kennis van kan nemen, zodat hij het gesprek dat hij zo-even aankondigde met de heer Deetman nog voor de tweede termijn kan voeren. In de tweede termijn kunnen wij dan meenemen wat het resultaat ervan is. Dan weten we ook of de commissie-Deetman bereid is om bijvoorbeeld dat aanvullende onderzoek naar vrouwen en meisjes te doen. Het is misschien staatsrechtelijk niet heel gebruikelijk maar ik denk wel dat het heel praktisch is.

De voorzitter:
Dus u gaat die punten de minister toespelen, begrijp ik.

De heer Van der Steur (VVD):
Ik wil ze hier nu ook wel voorlezen, maar ik denk dat u daar niet blij van wordt. Dus mijn suggestie is dat ik zorg dat de minister die punten krijgt, met een kopie aan de collega's.

De voorzitter:
Ja, dat kan.

De heer Van der Staaij (SGP):
Voorzitter. Ik vind het op deze manier een beetje een rommelige procedure worden. Volgens mij is het helder dat op een aantal punten door de heer Van der Steur en anderen een duidelijk aanvullende wens is geformuleerd. De minister heeft daarop positief gereageerd. Hij heeft gezegd dat hij de punten heeft gehoord en dat hij die naar de commissie-Deetman zal doorgeleiden. Kunnen we de minister dan niet vragen om met een reactie op die punten te komen voordat we de tweede termijn hebben? Dat betekent dus: wat is de reactie van de commissie-Deetman op de punten die de heer Van der Steur en anderen al vrij concreet in hun termijn hebben benoemd?

De voorzitter:
Helder. Dan doen we het zo.

Minister Opstelten:
Voorzitter, als het binnen uw orde past -- ik ben wat dat betreft natuurlijk afhankelijk van wat u in de procedure vindt en we moeten helder zijn -- dan wil ik dat gaarne zo doen, omdat dat dan ook het tempo aangeeft waarin dingen duidelijk worden. Daar hebben de staatssecretaris en ik baat bij, evenals het kabinet en de Kamer, maar vooral de mensen om wie het gaat. Zo weten zij precies wat er wel en wat er niet gaat gebeuren en welke termijnen er worden gehanteerd.


groetjes, John Jay.

De beraadslaging wordt geschorst.

art 1 De klompvoet en De Vervuiling van de lange tenen

ability, stocks of gin and coffee chantilly

Would you stop making a joke out of this?

Dystonia is a neurologic movement disorder characterized by sustained muscle contractions, usually producing twisting and repetitive movements or abnormal postures or positions. Almost all dystonic movements share a directional quality that is typically sustained, sometimes for an instant, as well as a consistency and predictability Dystonia movements are directional, forcing the involved body part or region into an abnormal position, which is consistently present.

Heel goed nieuws vooraf aan een kamerdebat O’Grady Ex-priest jailed for three years over child pornography

The Irish Times
31-1-2012

A FORMER priest and convicted child abuser has been jailed for three years for possession of large amounts of child pornography.

Oliver O’Grady (66) had thousands of explicit images of children stored on computers and USB drives, some depicting victims as young as two. Gardaí also found more than six hours of child pornography videos and more than 500 pages of online discussions on the subject of child pornography.

O’Grady, Charlemont House, Dublin, was sentenced to 14 years in California for abusing children while a priest. He was deported to Ireland in 2001 after serving seven years of his sentence.

The images were discovered after O’Grady left his laptop on an Aer Lingus flight. A staff member examined the computer and alerted gardaí after coming across the files.

O’Grady pleaded guilty at Dublin Circuit Criminal Court to three counts of possessing child pornography at Dublin airport on February 15th, 2010, and at Citi Hostel, Charlemont Street, and Elephant storage unit, Tallaght, on December 10th, 2010.

Det Garda Gerard Keane of the paedophile investigations unit told Kerida Naidoo, prosecuting, that he found nearly 280,000 images on O’Grady’s laptops and hard drives, the majority showing children in sexual poses. He also found more than 1,000 child pornography video files which totalled more than six hours in length.

An audio file was also discovered. It started off with O’Grady discussing religious matters but after several minutes he began discussing the sexual abuse of a male child before returning to the topic of religion.

Det Garda Keane also found more than 500 pages of chat logs which showed O’Grady’s “serious fixation” on children. Most of the data had already been deleted by O’Grady but Garda computer experts were able to recover it.

On February 15th, 2010, O’Grady was returning to Dublin from Amsterdam on an Aer Lingus flight. He left his laptop on the aircraft and it was put in the lost property department by airline staff.

Aer Lingus rules state that if lost property is not claimed within three months, the staff member who found it is allowed to keep it. When a staff member claimed possession of the computer and examined its contents, they found the illegal files and alerted gardaí.

Gardaí went to the hostel where O’Grady was staying and he showed them to a locker containing several USB devices and an external hard drive. He also told them about more computer equipment in a storage facility in Tallaght. All the devices contained illegal files.

In interview, O’Grady admitted the equipment was his but answered “no comment” to all other questions.

Phillipp Rahn SC, defending, said O’Grady was “a socially isolated man”.

He was born in Limerick and emigrated to California after joining the priesthood. In 1993 he was sentenced to 14 years for four counts of lewd acts against children and was deported to Ireland on his release.

After leaving the priesthood, he moved to Amsterdam for several years before returning to Ireland on the flight where he left his laptop behind. While here, he had to move residence several times because of his notoriety.

“If people didn’t download child pornography,” Judge Martin Nolan said, “there is a good chance that those

children would not be abused in the first place.”

He said O’Grady had a serious problem and prison in America had not rehabilitated him.

He took into account his early guilty plea and limited co-operation with gardaí before jailing him for three years.

Hielp deze gedane melding, waarop ook al nooit zelfs maar een uw bericht ontvangen, dank U, reactie kwam wellicht mee, Heer Deetman dat uw keffende sekretaris zelfs de door U gedane toezeggingen - komt u na de bijeenkomst maar even langs tactiek - ook nog steeds niet na is gekomen? 't kwam, een paar uur voor de openheid over het Hofnarretje en een PvdA congres inderdaad beroerd uit, mijnheer de politicus

Man, man, man wat een stank in 2 jaar tijd.
't Zal je kind maar wezen

In pursuit of Justice; over vrouwen slachtofferbelangen transparantie en volksvertegenwoordiging

It is fitting that this edition of Progress of the World’s Women, with its focus on justice, is being published in the first year of the life of UN Women. The international community set up this important new agency in affirmation of a simple fact: achieving women’s equality is a fundamental human right and a social and economic imperative.

Justice is central to the effort to help women become equal partners in decision-making and development.
Without justice, women are disenfranchised, disempowered and denied their rightful place. But with sound legal and justice systems, women can flourish and contribute to the advancement of society as a whole, including by helping to improve those very same systems for future generations – daughters and sons alike.

This edition of Progress of the World’s Women examines the injustice that far too many women endure. It also highlights how essential it is to see women as far more than victims, but as agents of change. The report’s comprehensive statistics, compelling stories and keen analysis combine to offer a sound basis for action.
I commend it to all people who care about building a world of equality, opportunity and justice for all.

Ban Ki-moon


> Subject: Geplande manifestatie op 24 januari in Den Haag t.g.v. bijeenkomst met Deetman
> From: tonleerschool@
> Date: Thu, 6 Jan 2011 11:16:42 +0100
> CC: anne@
> To: info@bertsmeets.nl
>
> Beste Bert,
>
> Allereerst wens ik jou en alle mensen achter MCU heel veel succes, inzicht en doorzettingsvermogen toe voor het nieuwe jaar!
>
> Op jouw blog las ik van de geplande Magdalena Manifestatie op 24 januari t.g.v. de bijeenkomst met de commissie Deetman.
> Hoewel mij het onderwerp van de manifestatie heel na aan het hart ligt, en ik overtuigd ben dat voor de betrokken vrouwen inderdaad nog heel veel moet gebeuren, vraag ik je hierbij af te zien van de deze manifestatie op die dag, op die plek.
>
> Hoe legitiem deze manifestatie ook is, hij moet volgens mij niet bij Deetman, maar bij de kerk gehouden worden, want daar ligt nou eenmaal zoals altijd het probleem.
> Door deze manifestatie op dat moment dáár te houden riskeert een speerpunt, dat belangrijk is voor iedereen die zich serieus met dit onderwerp bezig houd, onder te sneeuwen namelijk:
> Dat het onderzoek van Deetman weg moet bij de kerk en door de overheid opgepakt moet worden!
> Daarin lijkt nu een lichtpuntje te ontstaan en jij brengt dat op deze manier in gevaar.
>
> Laat me dat toelichten:
> Er lijkt een kleine opening te komen in de gesprekken met Deetman. Hij is/wordt genaaid door de bischoppen en religieuzen, dat begint hij te voelen, hoe die heilige heren in elkaar zitten, en zoekt nu de dialoog met de slachtoffers.
> Wat precies zijn gedachten zijn weet ik natuurlijk nog niet, maar ik maak bovenstaande op uit de voorgestelde agenda...
> Wij zijn deze bijeenkomst van verschillende kanten goed aan 't voorbereiden, zodat wij, mocht zich een kans voordoen, de argumentatie hebben hem over de brug te trekken en hij zijn opdracht vanwege de onuitvoerbaarheid teruggeeft.
> Daarmee ligt dan de weg open om de gesprekken met de politiek aan te gaan...en ook daar bereiden wij ons op voor.
>
> De media zullen direct (kortstondig - zoals altijd) springen op dit nieuwe aspect van misbruik en de aandacht zal afgeleid worden van wat wij allemaal belangrijk vinden: onderzoek weg bij de kerk.
> Met andere woorden: door nu, op de zelfde dag en plaats, aandacht te vragen voor deze (voor de buitenwereld) nieuwe dimensie van misbruik, hoe legitiem dan ook, wordt de zaak voor alle slachtoffers geschaad!
> En daarom vraag ik je dan ook deze manifestatie te verplaatsen naar een andere plaats of naar een ander moment.
>
> Wij strijden alletwee voor de zelfde zaak, tegen de zelfde vijand. Het enig wat ons onderscheid is de manier "waarop", nooit het "waarom"...wij gaan ieder onze eigen weg en dat is OK.
> Als Deetman de opdracht teruggeeft is dat een geweldige klap in 't gezicht van de kerk. En die slag wil ik graag binnen halen en ik denk jij ook...
>
> Ik hoor graag van je.
>
> Met vriendelijke groet,
> Ton Leerschool
>
From: anne@
To: tonleerschool@
Subject: RE: Geplande manifestatie op 24 januari in Den Haag t.g.v. bijeenkomst met Deetman
Date: Thu, 6 Jan 2011 11:55:32 +0000

Hallo Ton,

Bedankt voor je reactie. Ik heb even tijd nodig om er mijn gedachten over te vormen.

Ik houd contact,


Annemie

On 6 jan 2011, at 14:12, Annemie wrote:


Hallo Bert,


Ik ben er niet voor om nu een manifestatie voor vrouwen te organiseren. Ik ben er gewoon niet aan toe.
Als jij dat wel voor mekaar krijgt, dan heb ik daar alle respect voor.
Mijn inschatting is dat het te vroeg is. Bij de blijerheidejongens was er heel veel opgebouwd voordat het gebeurde.
Mijn voorstel is daarom om het uit te stellen.


Annemie




From: info@bertsmeets.nl
To: anne@
Subject: Re: Geplande manifestatie op 24 januari in Den Haag t.g.v. bijeenkomst met Deetman
Date: Thu, 6 Jan 2011 14:34:49 +0100

Annemie bij de Bleijerheide jongens hebben zich steeds meer 'engelen' aangesloten. Het begint klein en stroomt uit naar alle kanten. Dus er was geen 'opbouw' no way...zo zit het leven niet elkaar. Opeens stormt het, maar vaak weet je dat het er gaat aankomen.
Ik vind het treurig dat mannen wel in de media worden genoemd en vrouwen niet. Vandaar dat het verjarings argument precies op de goeie plek en het juiste moment kan worden aangesneden. Tijd bepaalt niet alleen de 'coming out' dat heeft een duwtje nodig. Ton Leerschool zal dit duwtje niet geven, maar wij wel.
Jij kunt wat mij betreft mee naar binnen, maar buiten staan wij ook...anders wordt het zo'n elitaire organisatie.
Dat de Lelkens boys het 'spiegel overleg' omarmen, zou op zijn minst aardig zijn dit met mij te bespreken. Hier gebeurt andermaal wat ze voorheen ook al hebben geflikt..weglopen met onze initiatieven en MCU te verdelen in 'the good girl and the bad guy'.

grt
Bert

bisschop Jan Hendriks open sollicitatie via Nederlandse tv?

Zouden ze de man niet hebben verteld dat Santos Abril y Castelló al is benoemd?

Oproep genealogen en andere solidaire bottengravers niet in de buurt van Glanenburg.

Mocht jij niet in de buurt van Glanenburg zitten maar wél de wens hebben je solidariteit met slachtoffers van historisch geweld en misbruik concreet te maken: ook jij bent nodig!

Een van de ernstige fouten die er zijn gemaakt met kinderen in de kindertehuizen is dat hen de toegang tot hun verleden is ontzegd door zowel (RK) Kerk als de Staat (als eigen [pleeg] families).
Dat is door heel (in ieder geval west-) Europa gebeurd, het is in Nederland gebeurd.
Om een aantal verschillende redenen en op een aantal verschillende manieren.

Die redenen zijn lang niet altijd criminaliteit of doofpot geweest.
En heeft niet slechts bij criminaliteit plaats gevonden.
Daar kun je uitgebreid over discussiëren, daar hebben direct betrokken maar ten dele iets aan.

De hulp die daar voor nodig is ontbreekt voor een groot deel nog steeds en is heel concreet: wie zijn of waren mijn (groot) ouders, waar heb ik gewoond of gezeten.

Het lijken de meest simpele vragen, ze zijn het niet.
Niet door de omvang, niet door de individuele antwoorden, niet door de noodzaak, niet door de daarmee samenhangende noodzakelijke aanpak.
Maar op iedere ingewikkelde vraag kunnen simpele (deel-) antwoorden worden gezocht en gemaakt.

Op het het historisch geweld waarvan het sexueel misbruik een onderdeel was zijn antwoorden op die zo simpel lijkende vragen noodzakelijk.

Er is behoefte aan een netwerk van mensen op wie bij voor dit soort vragen - het herstel van Mensen Rechten - een beroep kan worden gedaan.
Daarvoor kan jij mee van belang zijn. Wil je dat, laat iets van je horen.

Uit eigen ondervinding én de ervaringen in het buitenland blijkt de ervaringskennis die de meeste genealogen/bottengravers ook kennen. Familiegeheimen kunnen knap pijnlijk zijn, en kinderbescherming was geen nederlandse remedie tegen zweetvoeten.
Wanneer mensen die vragen nog steeds hebben hebben zij dus geen zweetvoetproblemen maar ieder hun redenen om de antwoorden (nog) niet te hebben.

Maar je hoeft geen psychotherapeut te zijn om deze noodzakelijke hulp te bieden.

Zodra de waanzin van het Circus Deetman komende week voorbij is kan hiervoor slachtofferhulp benaderd worden. Want met een beetje intelligentie en een half zakje geld kan hiervoor een noodzakelijk aanbod gedaan worden naar zowel hulpvrager als een hand aanbieder.
De (deel-) kennis daarvoor is bovendien zowel in Nederland als in het buitenland ruim beschikbaar, maar niet beschikbaar gesteld.

Zoals altijd: de stemmen waren er wel, het was het oor dat ontbrak.
Met schending van Mensenrechten en de daarbij behorende vele gevolgen vandien.
Gelukkig, met een diepe buiging naar Hennekamp cs., ook het werk en ontwikkelde kennis van individuen.

Maar een solidaire hand en een paar A-4tjes is nog steeds goedkoper dan een psychotherapeut.

Oproep Glanerbrug en omgeving

Mocht er in die contreien een enthousiasteling zitten die haar/zijn handen wil laten wapperen en zijn/haar tijd en energie - en liefst lokale kennis - mee wil steken aan het boven water krijgen van de puzzelstukken uit dat RKK-N verleden neem dan aub even contact op.

Puzzelen over dat verleden doe je samen en is dankzij onze belastingcenten afhankelijk van keuzes en communicatie niet van professoren .
Er liggen daar nog een paar stukjes die ik graag met iemand samen mee boven water zou willen krijgen. De betrokkenen zijn allemaal dood wat de beladenheid er van afhaalt, maar de uitkomsten ervan zijn voor de informatie van belang en kunnen voor slachtoffers en hun kinderen behulpzaam zijn.
Archief ervaring is niet noodzakelijk, daar kan dankzij de Nederlandse openbare archieven iedereen met tijd mee leren omgaan, en ik ben een leuk mens om mee samen te werken.
Succes verzekerd dus.

Glanerbrug; Cie. Deetman en z'n keffertjes

ENSCHEDE - In het internaat St. Josef Gronau-Glanerbrug zijn jongeren in de jaren vijftig en zestig seksueel misbruikt door paters redemptoristen. Het jongensinternaat, dat in 1967 gesloten werd, was een vooropleiding voor het Collegium Josefinum in Bonn, waaraan ook een internaat verbonden was.

De paters redemptoristen woonden destijds in het klooster in Glanerbrug, dat vlakbij de grens met Duitsland lag.

Externe deskundige

Het seksueel misbruik blijkt uit een rapport van de president van de kantonrechtbank van Leverkusen, Hermann-Josef Merzbach, dat onlangs is gepubliceerd. Merzbach onderzoekt als externe deskundige sinds 2003 in opdracht van de (religieuze) orde van de paters redemptoristen het seksueel misbruik van minderjarigen. Zijn rapport betreft de Keulse provincie van de orde, die in 2005 fuseerde met de Nederlandse, Vlaamse en Zwitserse provincie.

In beide jongensinternaten, in Glanerbrug en in Bonn, hebben zich in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw ernstige gevallen van seksueel misbruik van minderjarigen voorgedaan. In totaal 28 slachtoffers die op de internaten hebben gezeten hebben zich gemeld.

Systematisch

Volgens het rapport van rechtbankpresident Merzbach misbruikte pater Willibald D. systematisch kinderen en jongeren. D. was eerst leraar en later directeur van de school en het internaat in Glanerbrug. De pater is reeds overleden.

Dat de inmiddels ook overleden pater Franz S. zich in Glanerbrug aan minderjarigen heeft vergrepen is niet bekend. S. werd echter vanwege verkrachtingen in het internaat in Bonn naar Glanerbrug overgeplaatst.

'Waarheid onder ogen'

„Voor ons als redemptoristen zijn de verhalen van de slachtoffers beschamend”, zegt pater Johannes Römelt, de provinciaal van de orde. „We willen echter heel bewust deze waarheid over de donkere kant van de geschiedenis van onze gemeenschap onder ogen zien.”

----- Original Message -----
From: mij
To: info@commissiedeetman.nl
Cc: secretariaat@hulpenrecht.nl
Sent: Wednesday, December 08, 2010 2:24 AM
Subject: FYI


Geachte Heer Deetman, Dames en ook Heren

Hierbij ter uwer informatie een oproep vanuit Duitsland.
Ik nam aan dat tbv Uw inzicht zowel als werkzaamheden U hierin ook geinteresseerd kon zijn.

Hartelijke groet

CC onder mijn netnaam Crispina naar o.m. mannenhulpverlening en
hermann-josef.merzbach@ag-leverkusen.nrw.de.


Wer war zwischen 1954 und 1964 im Internat der Redemptoristen in Glanerbrug/Niederlande?
--------------------------------------------------------------------------------

Wer war zwischen 1954 und 1964 im Internat der Redemptoristen in Glanerbrug/Niederlande?

Dieses Internat war ein Zubringer-Juvenat für

rest

Ik stond laatst voor een poppenkraam

"Als de generaal kinderen moest baren, o mein Gott, dan zouden heel wat dingen er anders uitzien. Mein Gott. Maar de natuur heeft de mannen die scholing onthouden"

De onschuldigen van Neurenberg, Seweryna Szhaglewska, pp 300-301
gesprek Duitse getuige met de schrijfster.

En mischien kreeg ik wel het best mogelijke van een hele knappe oplichter die de doei, kusje hand vergezeld liet gaan met you're far too smart for a woman. Wij waren het eens; hij was een man.
Dank je Schultz! dank je Tutu, ik snap ze!

pays bah anansi

Misschien is het beste uit dat hele circus Deetman wel verdeeld over 2 pagina's

Broeder Dalmatius werd in 1962 de algemeen overste. Zijn verkiezing had voor Harreveld tenminste twee consequenties.
De broeders werd uit huis geplaatst
en vonden een nieuwe communiteit in de woonwijk van het dorp Barneveld.
En de notulen van de algemene raad werden voortaan een besluitenlijst
zonder de directe verslaglegging van de verschillende, soms onthullende dis-
cussies.

'66

Article 17

1. No one shall be subjected to arbitrary or unlawful interference with his privacy, family, home or correspondence, nor to unlawful attacks on his honour and reputation.

2. Everyone has the right to the protection of the law against such interference or attacks.

Article 18

1. Everyone shall have the right to freedom of thought, conscience and religion. This right shall include freedom to have or to adopt a religion or belief of his choice, and freedom, either individually or in community with others and in public or private, to manifest his religion or belief in worship, observance, practice and teaching.

2. No one shall be subject to coercion which would impair his freedom to have or to adopt a religion or belief of his choice.

3. Freedom to manifest one's religion or beliefs may be subject only to such limitations as are prescribed by law and are necessary to protect public safety, order, health, or morals or the fundamental rights and freedoms of others.

4. The States Parties to the present Covenant undertake to have respect for the liberty of parents and, when applicable, legal guardians to ensure the religious and moral education of their children in conformity with their own convictions.

International Covenant on Civil and Political Rights

Adopted and opened for signature, ratification and accession by General Assembly resolution 2200A (XXI)
of 16 December 1966

entry into force 23 March 1976 (Article 49)

Netherlands Sign 25 Jun 1969 - Rat. 11 Dec 1978

United Nations, Treaty Series, vol. 993

A. Pilgrim Het proces

Titel Ervaringen Jozefhuis

Austrian priest Nicolaas Janssens publishes names of former Catholics

Here's a new form of evangelization:

Publish the names of all the Catholics who have formally left the church.

A pastor in an Austrian church did exactly that. What was he thinking?

The Vienna archdiocese immediately apologized. According to ABC News, "a statement says those affected have been asked 'for forgiveness,' noting making the names public 'is not allowed by state or church rules.'

Those who formally renounce their membership in the Austrian Catholic church are freed from paying the mandatory church tax."

Recolectan firmas para solicitar destitución de 4 obispos que habrían sido cómplices de Karadima

BioBiochile.cl
27-1-2012
por Pamela Hidalgo

Uno de los denunciantes del sacerdote Fernando Karadima, Juan Carlos Cruz, está recolectando firmas a través de Internet para pedir al Vaticano que se sancione y destituya de sus cargos a cuatro obispos que habrían sido cómplices de los abusos sexuales de Karadima.

El abogado y denunciante del ex párroco del bosque, Juan Carlos Cruz, inició hace algunas semanas una recolección de firmas a través de un sitio de peticiones en internet para entregar una carta al Vaticano.

Cruz acusa a los obispos Andrés Arteaga, Juan Barros, Horacio Valenzuela y Tomislav Koljatic de haber sido cómplices y encubridores de los abusos sexuales cometidos por el sacerdote Fernando Karadima.

Según explicó Juan Carlos Cruz a nuestro medio asociado CNN Chile, la red de apoyo de Karadima ha hecho mucho daño.

Según Cruz, el obispo Barros habría violado su secreto de confesión, Tomislav realizó pagos para acallar acusaciones y Arteaga quiso detener la investigación en contra de Karadima señalando que los denunciantes estaban locos.

Hasta el momento, se han recolectado más de 2000 firmas que apoyan la iniciativa, que también es respaldada por los denunciantes James Hamilton y José Andrés Murillo.

Juan Carlos Cruz pretende entregar estas firmas junto a una carta al Visitador Apostólico, al Presidente de la Conferencia Episcopal de Chile, al Nuncio y al Jefe de la Congregación Vaticana de los obispos

Austrian priest Nicolaas Janssens publishes names of former Catholics

Here's a new form of evangelization: Publish the names of all the Catholics who have formally left the church.
A pastor in an Austrian church did exactly that. What was he thinking?

The Vienna archdiocese immediately apologized. According to ABC News, "a statement says those affected have been asked 'for forgiveness,' noting making the names public 'is not allowed by state or church rules.'

Those who formally renounce their membership in the Austrian Catholic church are freed from paying the mandatory church tax."

Klerekasten

By NewOrleansSaints.com

Posted Jan 19, 2012

New Orleans Saints Owner Tom Benson and his wife, Gayle Benson have received from Pope Benedict XVI the highest Papal award granted to a lay person. This special Papal recognition was granted by the Pope at the request of Oblate Bishop Michael Pfeifer, OMI, of the Diocese of San Angelo, Texas who points out that he recommended the Bensons for this highest award for their long, constant and most outstanding generosity and service to the Missionary Oblates of Mary Immaculate, especially in the San Antonio area for almost 50 years, and the wider Church.

The special Papal recognition that will be bestowed upon the Bensons is the Pro Ecclesia et Pontifice award – for outstanding service to the Church and the Pontiff (Pope).

Bishop Pfeifer points out that this award is most unique and given to very few people, and that the Bensons truly deserve this special recognition for their constant and generous long service of promoting the mission, the ministries of the Oblates, and helping many individual Oblates for five decades.

“Tom and Gayle are longtime friends and benefactors of the Oblates who bring out the best in us,” stated Bishop Pfeifer. “They are true friends who not only make many of our good works possible, but they help make us be our best: courageous and daring, generous and forgiving, determined and faithful—good Oblate missionaries. I find this true of them on a personal level and a corporate level. Their friendship has been life-giving personally to countless Oblates.” The Bensons have been the most generous givers to the building project an Oblate School of Theology in San Antonio which provides theological preparation for many seminarians and future lay leaders.”

Bishop Pfeifer points out that Mr. and Mrs. Benson, who presently reside in New Orleans, have also been very great supporters of the Catholic Church in both the New Orleans and San Antonio regions, as well as other areas throughout the states of Louisiana and Texas.

A special date to bestow these awards on the Bensons is being arranged and will take place at the chapel of the Oblate School of Theology in San Antonio at a date to be determined.

Poppenkast voor volwassenen

Jan Peeters

28 januari 2012

Katholiek Nieuwsblad

Gaat het ooit nog goed komen tussen slachtoffers en katholieke Kerk? Het vertrouwen lijkt voorgoed naar de knoppen.

"De opvattingen in de Kamer [over seks met minderjarigen –red.] zijn ook erg veranderd", leek PvdA-Tweede-Kamerlid Khadija Arib zich quasi terloops te laten ontvallen. Ze nam vorige week deel aan de hoorzitting over het misbruikrapport van de commissie Deetman. De soms rumoerige slachtoffers op de publieke tribune lieten haar ermee wegkomen. Want als het in de jaren tachtig aan de PvdA, VVD, D66 en een aantal andere partijen had gelegen was het wettelijk verbod op seks met kinderen helemaal opgeheven. Het is precies dat wat Arib terloops leek te willen neutraliseren.

Lastig te begrijpen
In de jaren zeventig en tachtig heeft de politiek heftig gediscussieerd over het verlagen van de leeftijdsgrens voor strafbaarstelling van seksuele handelingen. Die werd uiteindelijk in 1991 teruggebracht naar twaalf jaar. Tot achttien jaar waren seksuele handelingen nog wel strafbaar, maar alleen na aanklacht.

Op de wetswijziging hadden tientallen hoogleraren, psychiaters en psychologen aangedrongen: seks met minderjarigen kon op zijn minst geen kwaad, als het maar vrijwillig gebeurde. Die gedachte steunde onder meer op de beweringen van 'seksuoloog' Alfred Kinsey (1894-1956), de 'grondlegger van de seksuele revolutie'. Die baseerde deze overigens op de opgetekende ervaringen (!) van pedoseksuelen.

Dat maakt het wel lastig te begrijpen waarom huidige kerkelijke leiders wel, maar politici kennelijk geen verantwoording hoeven af te leggen voor zaken uit het verleden. Zeker nu het nemen van politieke verantwoordelijkheid juist de afgelopen jaren in onbruik is geraakt.

Onafhankelijkheid
De vraag lijkt er nu vooral om te gaan of kerkelijk verantwoordelijken wisten dat er misbruik plaatsvond. Maar minstens net zo belangrijk is of men wist dat misbruik zulke verwoestende gevolgen zou hebben. Zonder iets ook maar enigszins te willen vergoelijken: dat onderscheid is wezenlijk om het handelen van destijds achteraf objectief te kunnen beoordelen.

Wat de politiek betreft: hoe lang heeft het geduurd voordat de rookvrije werkplek werd verplicht, terwijl jarenlang bekend was dat (mee)roken dodelijk is? En waren de politieke drempels daarvoor niet geld (accijns) en electorale macht?

De Kamercommissie was erg kritisch over de veronderstelde onafhankelijkheid van de hulpinstanties die de Kerk heeft ingevoerd op voorstel van de commissie Deetman. Oud-CDA-minister Karla Peijs, voorzitter van de stichting achter het nieuwe meldpunt, liet er geen twijfel over bestaan. "Ik ben katholiek opgevoed. Daarmee houdt het echt op." Bij de minste of geringste poging tot beïnvloeding door de kerkelijke leiding "ben ik weg", zei ze met instemming van oud-president Wiel Stevens van het Gerechtshof in Den Bosch, voorzitter van de klachtencommissie.

Soms heel domme vragen
Dat bisschoppen en religieuze oversten onder een glazen stolp zitten en hen twee kritische evaluatiemomenten boven het hoofd hangen, maakt op Kamerlid Tofik Dibi (GroenLinks) geen indruk. Voor hem zijn het allemaal vriendjes en zou de onafhankelijkheid alleen door de overheid gegarandeerd kunnen worden. Alsof het vriendennetwerk niet juist eigen is aan het politieke bedrijf, denk je dan als toehoorder.

Oud-rechter Stevens diende hem van repliek. Deze zei in de korte tijd dat hij bij het misbruik betrokken is nog nooit zo onafhankelijk heeft kunnen werken. En is het niet de overheid, zei hij, die omwille van de euro's zaken die behandeld zouden moeten worden door een meervoudige kamer rustig bij één rechter op het bordje legt?

Al met al maakte de bijna vijf uur durende hoorzitting niet de indruk dat het nu echt om waarheidsvinding ging. Daarvoor was het te duidelijk óók politiek theater met soms heel domme vragen: "Dus het kerkelijk recht schuift soms het strafrecht opzij?", vroeg advocate en PVV-kamerlid Lilian Helder.

Zij reageerde op mgr. Wim Eijk, die had uitgelegd dat de Kerk, ongeacht of een misbruikverdachte strafrechtelijk wordt vervolgd of niet, een kerkrechtelijk strafproces voert. Verdenking is voldoende om een geestelijke in afwachting van verder onderzoek onmiddellijk op non actief te zetten en (tijdelijk) te laten verhuizen.

'Terecht afgerekend'
De voorzitter van de bisschoppenconferentie sprak van een "schokkend rapport vol pijnlijke details" dat hem "vervult met schaamte en verdriet dat dit in onze instellingen heeft kunnen gebeuren". Hij noemde het "terecht" dat "wij die hoge normen prediken op het gebied van huwelijk en seksualiteit", "daarop worden afgerekend". Er is de slachtoffers "iets vreselijks aangedaan". Hij gaf toe dat er "onvoldoende is opgetreden" tegen daders en dat er "geen besef was van de gevolgen".

"Wij zijn vastbesloten deze misdrijven met wortel en tak uit te roeien en in de toekomst te voorkomen, daders aan te pakken en slachtoffers de nodige hulp te bieden om hun wonden te helen."

Mgr. Eijk onderstreepte dat de Kerk groot belang hecht aan het "herwinnen van het vertrouwen, ook van de Nederlandse bevolking". Dat hopen de bisschoppen en religieuzen te bereiken door de "uiterst kostbare aanbevelingen" van de commissie Deetman door te voeren.

Rode lap
Het kon de aanwezige slachtoffers en hun vertegenwoordigers niet overtuigen. Alleen al het priesterboordje van de bisschop werkte als een rode lap op een stier. Er klonk kennelijk te weinig empathie door in de stem van Eijk, hoewel hij recent nog in een aantal zaken onmiddellijk heeft ingegrepen. Ook deed hij tegenover de Kamercommissie ad hoc de toezegging dat kandidaten voor het pastoraat voortaan een verklaring van goed gedrag moeten overleggen.

De emoties liepen ook op als prof. dr. Wim Wolters aan het woord kwam, voorzitter van het Platform voor Hulpverlening aan Misbruikslachtoffers. Hij zou slachtoffers hebben geschoffeerd door ervoor te waarschuwen zich te identificeren met hun slachtofferschap.

Dat Wolters zo slecht ligt, is best wel wrang: hij was in de jaren tachtig één van weinigen die zich krachtig verzette tegen de door volwassenen bedachte en door de politiek destijds overgenomen mythe dat seks met kinderen geen kwaad kon.

Misschien is het zinnig het rapport van de commissie Samson af te wachten: dan weten we hoe het de misbruikslachtoffers in handen van de overheid is vergaan. Ben benieuwd naar de hoorzitting.

antwoord aan Professor Merkelbach je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd

uh, om te beginnen door beter naar de paus te luisteren, Professor?
Als die lastige dingen zegt in diplomatenklasjes
en dan weet ik er nog wel een paar
Er ontbrak kennelijk iets aan uw raster
Dat heet in het Belgisch: schuldig verzuim
Mijn 2e suggestie is dan ook de aanbeveling iets aan Neerlands taalgebruik te doen want omissie is bepaald geen eyeopener en als zodanig strijdig met de Mensenrechten in het bijzonder die van Kinderen en Vrouwen
Zuiver wetenschappelijk gezien, Professor, kunnen de bellen maar beter gaan rinkelen.
Maar ja, ik ben natuurlijk geen wetenschapper.
Ik was een kind, ik ben een vrouw en werd als zorgafhankelijke kind - als jongere- seksueel misbruikt door 2 vrouwen. Aan beide heb ik zélf een eind gemaakt.
De een viel binnen de walgelijkheden van de RKK zo'n 1000 jaar terug en wat veel belangrijker is dat ik daar dankzij een mammoedt zélf dat einde aan heb gemaakt leerde de Cie. Samson mij.
Ik had een directrice met hersens.
Maar ik werd kennelijk mede door jou belazerd en bedonderd, want de tweede, heer Merkelbach,
viel volledig binnen zelfs jullie -nl-uitgeklede definitie!

Dank U professor Wagenaar.
Ik hoefde mij niet te laten belazeren en bedonderen !
Niet door mijzelf, maar al helemaal niet door hotemetoten.
Ook mammoedten hebben grenzen. Dát leerde Wolters mij, zo'n 500 jaar terug al.
Wist hij veel.
Dat deed ie zomaar, spontaan.
Door een heel gemotiveerd vervelend mannetje met hersens te zijn. In de media! Over clowns en nog zo wat tunnelvisies.
Want aan andere wetenschappers heb je niks!

En U heeft een probleem, heer Merkelbach.
U was niet deskundig. En dát had een collega professor u zonder enig probleem kunnen vertellen! Daar is Mevr. Monteiro namelijk professor in.
Er was kennelijk een andere agenda.

Sex, priests en Eancodes

Dringend gezocht een poëet Πύραμος καὶ Θίσβη Hoe vraag ik anders een Belgisch onderzoeksrechter ten huwelijk?

Dit is het bloedig moordverhaal van Pyramus en Thisbe
d'Amsterdamse stedemaagd
wiens oude moer in vis dee

Cardinal's profit mission and an FBI investigation into sale of church property

Jason Berry

Jason Berry is a multi award-winning journalist in the US for his pioneering work on clergy child abuse. His latest book is the newly-released Render unto Rome: The Secret Life of Money In the Catholic Church.

[..]Cardinal Angelo Sodano, Vatican secretary of state from 1990 to 2006, was a pivotal figure in the university's growth in Rome.

Maciel and Sodano forged a friendship in Chile in the 1980s during the Augusto Pinochet dictatorship. The Legion needed Cardinal Raúl Silva Henríquez's permission to function. Haunted by the regime's torturing and abducting of people, Silva had a tense relationship with Sodano, who as papal nuncio appeared on TV in support of Pinochet. Several Chilean bishops implored Silva not to admit Maciel's group, which had a tainted reputation as "millonarios de Cristo" for their obsessions with fundraising. "In a society as polarized as Chile," Andrea Insunza and Javier Ortega wrote in a book on the Legion in Chile, "the Legionaries found a key ally: the apostolic nuncio, Angelo Sodano." Silva approved the Legionaries' presence in Chile.

Back to Rome in 1989, Sodano, in preparing to become secretary of state, took English lessons at a Legion center in Dublin, Ireland. He vacationed at a Legion villa in Southern Italy. An honored guest at Legion dinners and banquets, Sodano became Maciel's biggest supporter. Glenn Favreau, a Washington, D.C., attorney and former Legionary in Rome, said: "Sodano intervened with Italian officials to get zoning variances to build the university" on a wooded plateau of western Rome. Maciel hired Sodano's nephew, Andrea Sodano, as a building consultant. Pontificial Athenaeum Regina Apostolorum is the name of the complex.

But Legionaries overseeing the project complained to Maciel that Andrea Sodano's work was late and poorly done; they were reluctant to pay his invoices. To them, Maciel yelled: "Pay him! You pay him!"

Andrea Sodano was paid.

In 2008, a flashy Italian businessman, Raffaello Follieri, was indicted in New York on fraud and money-laundering charges for his business that bought shuttered church properties and parishes for commercial resale. Andrea Sodano was Follieri Group's vice president. Cardinal Sodano attended the company's 2004 launch party in New York, accorded to press reports. As NCR reported March 3, 2006, the firm's literature trumpeted its "deep commitment to the Catholic church and its long-standing relationship with senior members of the Vatican hierarchy."

After the company secured major backing from billionaire Ron Burkle's Yucaipa development company, Follieri spent wildly on his jet-set romance with movie star Anne Hathaway. As the Follieri-Yucaipa partnership found properties, Follieri sent payments to Andrea Sodano's office in Italy by bank wire transfer.

Documents obtained by the FBI show that Follieri fabricated backdated invoices from Sodano to justify a two-month flurry of payments in 2005 that Follieri had already obtained from the investors. These included: $75,000 on Aug. 22, for "Engineering Services"; a Sept. 12 invoice for $15,000 for work in Atlantic City, N.J., and $80,000 in Orland Park in the Chicago archdiocese; Oct. 21, for $70,000 in Canyon City (no state given in the invoice); another $50,000 for Orland Park; and $75,000 for unspecified "Engineering Services," making a tidy $225,000 net on that single day. None of the single-page invoices has a paragraph on work done.

In the weekly conference calls with Burkle's company, Follieri escalated his request for funds to pay Sodano, stressing that the Vatican needed the engineering reports in order to grant approval for the sales of church property. Yucaipa paid $800,000 to that end, with Follieri providing fabricated, backdated invoices to document payments purportedly made to Andrea Sodano.

On March 8, 2006 — two months before Maciel was banished from the priesthood — Cardinal Sodano sent a letter of complaint to Follieri.[...]

RITE AND REASON: IN 2005 parishioners of St James in the farm belt town of Kansas, Ohio, recoiled when Toledo Bishop Leonard Blair, facing a tight budget, closed the parish, steering them to one several miles away. They filed an appeal to the Vatican. It failed.

Then they sued in a local county court, arguing that the bishop was a trustee but parishioners owned the property. The state sided with the bishop. “We spent $100,000 in legal fees,” said parishioner Virginia Hull. “Bishop Blair paid his lawyers with $77,957 from our parish account.” Blair had the church demolished.

Canon law says a parish is “a juridic person”. But that “person”, like an olden slave, does not own itself. The bishop does. Nevertheless, a federal court in Springfield, Massachusetts barred the bishop there from razing a church deemed a historic landmark. Parish ownership is unresolved in American law.

A US Catholic parish has closed on average once a week for the last 20 years. Many bishops have sold churches to plug deficits, or pay for abuse cases caused by their negligence or their predecessors’.

The idea that each bishop stands in a lineage going back to Jesus’s disciples renders them immune from prosecution for recycling abuse predators or selling churches to cover mistakes. Since 2005 at least 95 parishes from 21 US dioceses have appealed to Vatican courts. At least 12 closures won partial reprieves in the Syracuse, Buffalo, and Allentown, Pennsylvania dioceses.

The Apostolic Signatura (Vatican supreme court), in a split-the-baby ruling, decided that the protesting parishes were “sacred” property not to be sold, but would not restore them as active churches. Juridic “persons” slumber in the folds of legal farce.

In July 2003 Boston’s then new archbishop Cardinal Seán O’Malley visited Rome seeking financial help to resolve 552 abuse cases. He met Secretary of State Cardinal Angelo Sodano and Cardinal Castrillon Hoyos, then in charge of the Congregation for the Clergy, which oversees the liquidation of diocesan assets.

They gave O’Malley carte blanche to sell properties. In Boston, parish sit-ins ignited bad press and a deep slide in donations.

Cardinal Sodano saw profit horizons. He installed an under-secretary at the Vatican who fed information on closing churches to a New York company, the Follieri Group. Its vice-president was Andrea Sodano, a building engineer in Italy and a nephew of the cardinal. The cardinal greeted potential investors at a New York launch party.

The Follieri website promoted its ties to Vatican officials. Its business plan: find churches, buy low, sell high. When an investor sued Follieri for profligate spending, the FBI investigated.

Follieri had wired $387,000 to the Vatican Bank account of a lay staffer in cahoots with Andrea Sodano. Cardinal Sodano’s nephew’s invoices netted more than $800,000 for work the FBI deemed worthless. Raffaello Follieri today is in prison for fraud and money laundering.

Nepotism, from the Italian “nipote”, means nephew. The FBI considers Andrea Sodano, the Vatican under-secretary and a lay staffer there to be “unindicted co-conspirators”. It helps to have an uncle in robes.

Pope Benedict should empanel constitutional scholars to create a court system for criminal issues and church property. But first, he should sack Cardinal Sodano – now Dean of the College of Cardinals and who will oversee the election of the next Pope.

It would give some sign of papal belief that St Augustine was correct: justice is a virtue.

Kind kan de was doen Monument voor misbruikslachtoffers Hengelo; Leentje en haar mantelzorg

Kusje Augustinus

leg dan geen bloemen op mijn graf
stamp geen fanfare in de kerk
maar zorg
dat mijn schoenen passen
en denk eens
aan mijn eksterogen

CLAN : Justice for Victims consultation paper David Shoebridge NSW Parliament Roman Catholic Church Trust Property Amendment Bill 2011

The Greens MP David Shoebridge has produced a consultation paper regarding a proposed legal reform which will make it easier for victims of sexual abuse to seek fair compensation from the Catholic Church.

David Shoebridge Greens MP is asking interested parties to read this consultation paper and put in submissions based on the ten consultation questions.

Please understand this is not about you writing your personal story, it is a chance to comment on the consultation paper only and you need to answer the 10 questions.

Comments must be submitted to
davidshoebridge/justice-for-victims

OR : kym.chapple@parliament.nsw.gov.au

OR

David Shoebridge,
NSW Parliament,
Macquarie Street,
Sydney NSW 2000.

Comments must be submitted by February 6th 2012.

Norbert Denef 's NetzwerkBetroffener von sexualiesierter Gewalt will sich abschaffen

NetzwerkB

Stand: 20.01.2012
Bundeskinderschutzgesetz

Stellungnahme zum neuen Bundeskinderschutzgesetz und zur Anzeigenpflicht

Das neue Bundeskinderschutzgesetz hat lange auf sich warten lassen. Was letztlich nun nach jahrelanger Debatte herausgekommen ist, weist immer noch den mangelnden Willen zur Aufarbeitung sexualisierter Gewalt bei Kindern auf. Als Beispiel hierfür können die Resultate des Gesetzes für behinderte Kinder betrachtet werden. Statt einer ursprünglich angedachten Meldepflicht bei Verdachtsfällen auf Kindesgefährdung gibt es nun eine Art Empfehlung, Beratung bei einer unabhängigen Fachkraft des Jugendamtes anzunehmen. Die Paragraphen, die eine Verpflichtung zum Handeln vorsahen, sind nach endlosen Beratungen und Überarbeitungen schlicht weggelassen und zu einer unverbindlichen Gesetzesformel aufgeweicht worden. Grundsätzliche Probleme beim Kinderschutz geht der Gesetzgeber mit dem pompös klingenden Bundeskinderschutzgesetz nicht an. Vielmehr bleibt die notwendige Verantwortungsübernahme des Staates, seiner Institutionen und Mitarbeiter aus. Jeder, der daher von Straftaten in Institutionen weiß, ist nicht gleichzeitig verpflichtet, Verdachtsfälle zu melden. Dies begünstigt By-Stander-Effekte, dem tatenlosen Zusehen, da jeder hofft, ein anderer greift ein. Das neue Gesetz entpuppt sich somit nicht nur als zahnloser Tiger, sondern erweist sich als Täterschutz, welches Sozialstrukturen, die sexualisierte Gewalt ermöglichen, weiterhin begünstigt.

Opferverbände sprechen sich am Runden Tisch gegen eine Meldepflicht aus

Unserer Ansicht sind diese untragbare Nachlässigkeiten auch auf ungünstige, soziale Prozesse zurückzuführen. Auffällig ist so zum Beispiel, dass vor allem Opferverbände sich gegen eine Meldepflicht bei sexualisierter Gewalt aussprechen. Nach ihrer Argumentation würde das abzusehende Chaos einer Meldepflicht das Vertrauen in viele Institutionen beschädigen und letztlich für Kinder die Situation zunächst verschlimmern. Wie hingegen glauben: Das bevorstehende Chaos ist ein notwendiges Chaos, um eingewachsene und falsche Strukturen zu beseitigen. Dieses betrifft auch die Restrukturierung gegenwärtiger Opferverbände. Hierin aber zeigt sich sogleich das soziale Dilemma: Opferschutzorganisation können ab einem gewissen Punkt ihrer Integration in politische Prozesse nicht mehr das Richtige fordern, da sie so gezwungen wären gegen sich selbst zu arbeiten. So wäre beispielsweise eine zentrale Organisation von Nöten (dies könnte ein reformiertes Jugendamt sein), das bevorstehende Chaos in den Griff zu bekommen. Damit jedoch müssten regionale Strukturen aufgebrochen werden und es würden schließlich Aufgabenbereiche regionaler Opfervereine in Frage gestellt werden. Unglücklicherweise geht es auch hier um Geld. Zusammenarbeit zwischen den Behörden, wie es bei anderen Vergehen und Verbrechen Gang und Gäbe ist, wird hier also verhindert, obwohl diese unumgänglich ist, so darf beispielsweise ein Betroffener nicht vom Glück einer guten Institutionenstruktur in seiner Stadt oder seinem Bundesland abhängig sein. Dies bedeutet aber schmerzhafte Umstrukturierungen für Opferschutzverbände.

Gefährdung der Betroffenenvereine

Ein radikales Umdenken gefährdet also die sozialen Vereine in ihrem Bestand und ihrer Legitimation. Zusammenarbeit müsste vereinbart werden, Menschen müssten sich in erster Linie verstehen wollen und auch bereit sein, aufgrund der Neuaufteilung von Arbeitsbereichen ihren Arbeitsplatz für die Sache aufzugeben. Dieses soziale Dilemma ist sicher ein Grund, warum wirtschaftlich abhängige Vereine für radikales Denken nicht eintreten können. Die Gründe dafür, dass eine Meldepflicht nicht in Angriff genommen wird, sind daher auch immer in ungünstigen Sozialstrukturen zu suchen.

netzwerkB will mehr als nur eine Meldepflicht

Kann das zu erwartende Chaos also zentrales Argument sein, warum eine Meldepflicht in Deutschland nicht existieren darf? Wenn klar ist, dass zehntausende Kinder in Deutschland unter unhaltbaren Bedingungen groß werden, dann muss sich etwas ändern. Bei netzwerkB als wirtschaftlich ungebunden Verein ist die Position daher eindeutig: Wenn nicht heute radikale Korrekturen stattfinden, so werden wir die Situation noch in 100 Jahren vor uns herschieben. Nicht das Chaos einer Restrukturierung der Verantwortungsbereiche ist das Problem, sondern die gegenwärtigen nebulösen Verantwortungsbereiche und das Fortbestehen der Katastrophe. Um diese Strukturen zu beseitigen und Kriminalität zu verhindern, brauchen wir daher nicht nur eine Meldepflicht, sondern müssen mit der bisherigen Politik der Verschlimmbesserung noch radikaler brechen. Das heißt: Wir brauchen eine Anzeigenpflicht. Institutionen und Arbeitgeber würden folglich in die Pflicht genommen werden und müssten sich eindeutige Strategien für ihr Handeln überlegen, denn andernfalls machen sie sich strafbar. Weil sexualisierte Gewalt nicht allein im Verborgenen stattfindet, sondern oftmals viele Mitwisser hat, besteht die berechtigte Hoffnung, dass sich mit einer Anzeigenpflicht grundsätzlich Änderung einstellt. Anstatt also das Problem noch Jahrhunderte vor uns herzuschieben, müssen wir das entstehende Chaos zunächst in Kauf nehmen, um klar einzusehen, was in Deutschland tatsächlich der Fall ist. Unsere Kinder sind vielfach sexualisierter Gewalt ausgesetzt. Die entstehenden Mehrkosten für die Umwälzung muss ein Sozialstaat, der für das Gerechte eintritt, in Kauf nehmen, denn allein so bekommen gerade die Mitglieder unserer Gesellschaft, die sich selbst nicht wehren können, eine Chance auf freie Entwicklung der Persönlichkeit. Alternativen zu diesem Anspruch gibt es nicht.

•Versicherungspflicht der Institutionen
An dieser Stelle denken wir bei netzwerkB darüber hinaus auch eine Versicherungspflicht derartiger Institutionen an, um die Sicherheit der Kinder auch monetär verpflichtend und messbar zu machen. Diese Versicherungspflicht besteht bereits in den USA, hat es aber wegen der vielen Versäumnisse im Umgang mit sexualisierter Gewalt in Deutschland noch nicht gegeben.
Konsequenzen der Anzeigenpflicht

Mit der Einführung einer Anzeigenpflicht sind verschiedene Konsequenzen verbunden. Viele Formen der Vertuschung, wie wir es über viele Jahrzehnte erlebt haben, werden der Vergangenheit angehören. Letztlich aber würde eine derart grundlegende und fortwährende Restrukturierung auch bedeuten, dass mittelfristig Opferschutzorganisationen ihre Aufgabenbereiche verlieren, was zugleich ihre Legitimation gefährdet. Wenn Betroffene sogleich von den Tätern befreit werden und somit Therapien schnell greifen können, wird es auch nach und nach weniger Tätigkeitsfelder für diese Vereine geben.

netzwerkB will sich abschaffen

Es ist ein soziales Dilemma, dass sobald Opferschutzorgansiationen entstehen, diese im Kampf um Gelder ihre Positionen oftmals kontraproduktiv verteidigen müssen. So bedingen soziale Strukturen, dass grundlegende Strukturreformen ausbleiben. Der eigentliche Skandal aber ist nicht, dass eine fortwährende Debatte um die Opferschutzorganisationen besteht, sondern dass es Opferschutzorganisationen überhaupt geben muss. Ziel einer Opferschutzorganisation kann daher nicht ihr Bestand sein, sondern ursprüngliches Ziel einer Opferschutzorganisation muss sein, dass es sie irgendwann nicht mehr gibt. Die Probleme müssen nicht symptomatisch behandelt werden, wie es nach gegenwärtiger Gesetzeslage geschehen soll, sondern müssen ihrem Grund nach gelöst werden. Jene Herangehensweise verlangt aber auch radikal nicht allein den eigenen Posten zu verteidigen. Aus diesem Grund bewahrt sich netzwerkB seine finanzielle Unabhängigkeit und tritt vor allem dafür ein, dass es uns in 50 Jahren nicht mehr gibt. Die Abschaffung der Verjährungsfristen und die Einführung einer Anzeigenpflicht sind die ersten Schritte dorthin.

Helfen Sie mit bei der Abschaffung von netzwerkB, treten Sie unserem Verein bei oder bewerben Sie sich bei uns als ehrenamtlicher Mitarbeiter. E-Mail hierzu bitte an info@netzwerkB.org

--------------------------------------------------------------------------------


Weitere Positionspapiere von netzwerkB

Ihre Meinung, konstruktive oder kritische Anmerkungen sind erwünscht. Bitte Mitteilung an info [at] netzwerkb.org

•Was kritisieren wir am Ausdruck „Missbrauch“?
•Was kritisieren wir am Begriff „Opfer“ bzw. am Umgang damit?
•Was kritisieren wir am Ausdruck „Pädophilie“?
•Warum sprechen wir von „Überlebenden“?
•Warum sprechen wir von „Seelenmord“?
•Wer sind die Täter?
•Entschädigung
•Verjährungsfristen
•Gesetzentwurf Verjährungsfristen aufheben
•Rückwirkungsverbot
•Engagement
•Bundeskinderschutzgesetz
•Mythos der Vergebung