Ik heb nu drie dagen geprobeerd mijn verbijstering-understatement- in de hand te houden, edoch: mislukt!
En knap hartgrondig mislukt ook.
Bewijs: ik ben niet eens meer in staat de docu op te (willen) zoeken die ik nodig heb. Het bekende trauma effect van F*** ***, woord dat je niet mag zeggen nog veel belangrijker je beter maar niet kunt denken ook, je zou je zelf wel 's kunnen gaan geloven; in dit geval buitengewoon onverstandig.
De realiteit is dus: zaterdag was verschrikkelijk en heeft mij verbijsterd.
Daar was helemaal geen mijter voor nodig.
Ik was erg blij met de samenvatting van het rapport.
Het gaf mij voor mij 2 heel belangrijke zaken.
Het herstelde Germana in de rol die haar toekomt.
Ik ben niet opgevoed door monsters!
En dat stond daar: gewoon in het openbaar voor iedere ook maar halve sufferd die de moeite wilde nemen te lezen met een uitleg waarmee ik mij redelijk kan vinden. En dat wil wat zeggen, ik kan gigantisch kritisch kijken, zeker als het iemand betreft die maar in de verste verte aan die Echoput verbonden is, dus zeker Marit Monteiro.
Dit verhaal kon ik aan mijn kinderen geven zonder onrecht. Dit deugde voldoende en bood ruimte. Ook voor datgene wat er niet deugde of heeft gedeugd: seksueel misbruik als onderdeel van verder onacceptabel geweld.
Wat ik las was hoe verschrikkelijk dan ook, zindelijk omgaan met het verleden.
Het is het klimaat van vandaag, dat aan de bomen van gisteren de vruchten van morgen bepaalt.
Dat gevoel van blijdschap, die trots zelfs, bleek zaterdagmiddag in Utrecht een leugen te zijn.
En dát was me er nu net eentje te veel!!!
Wat er in dat rapport stond geen flauw idee, alle 3 de delen zaten keurig in een tasje dat we kregen. En daar zat Deetman: roept U maar. En dat deed men dus.
Mensen die hun ellende vertelden. Over dat vroeger, over dat nu. Die veelal afhankelijkheidsvraag hoe nu verder.
Precies die confrontatie die mij in de eerdere confrontatie huilend weg had laten lopen.
Die overdosis afhankelijkheid en mijn kennis van mijn ervaringen en zoveel mensen als ik was voor mij meer dan ik aan kon. Gedemonstreerde resultaat ervan wilde noch wil ik niet aan.
Ik had bovendien mijzelf een aantal nogal voor de hand liggende valkuilen méér dan hartgrondig verboden. Het was fijn dat er een goede meid van slachtofferhulp was, die mij terug gaf wat ik nodig had.
Dit maal samenvatting thuis, resultaat onderzoek in een tasje, mijn opgeluchtheid bij de terechte vette knipoog naar mijn mammoedt over de beslissingen die wij alle 2 namen en een
een knappe bestuurder politicus en leider van een onderzoeksteam, begaafd beschaafd en geschokt, trots op het resultaat van een krankzinnige opdracht waarop hij ja had gezegd - en getraind - genoeg om zijn persoonlijke betrokkenheid erbij ook te laten zien
Maar ik had een paar vragen waarop ik antwoord nodig had om te kunnen ontdekken hoe ik verder wil.
Heb ik de moed bij die club van Stevensen en Wolters die klacht in te dienen? Wil ik de ellende opbrengen hun te informeren. Wil ik Wolters en Stevensen er- en herkennen?
Die verdomde zin van Tutu.
Datgene wat jou ontmenselijkt zal onontkoombaar ook mij ontmenselijken.
De verschrikkelijk wijze pijnlijke les in mediating toen Hoefnagels duizend jaar geleden begon, enig mogelijke oplossingsstrategie op machtsgeweldgeweld destructie, machtsgevecht met de stalen snuffert boven een uitgestoken hand, Mamoedtwet van helden in revalidatie je hebt het grootste gelijk, en je mag gillen en krijsen als het pijn doet en je woedend bent: maar jij loopt de deur niet uit zonder mij die hand te hebben gegeven.
Die wet die eindelijk Germana deed kiezen mammoedt te worden, als God verstandig is heeft ie vast opgelucht adem gehaald bij het roepen om een fysioengel om zijn nek weer recht te krijgen.
Een aantal vrouwen vertelden over hun ellende, nonnen geweld. En werden door Deetman beantwoord, respectvol en vakkundig onder verwijzing naar de onderzoeksopdracht en de daaruit voortvloeiende grenzen.
En, net zo vakkundig, naar buiten de openbaarheid: daar wil ik het na afloop wel even met U over hebben, komt u na de vergadering maar even bij me.
En je zag de rij én bestuurder met microfoongelastigde groeien.
Tijd voor mijn vragen, en dom hoofd, dus.
tadaaaaaaa
Hetzelfde antwoord van de onderzoeksleider, dat nu niet opging.
"Mijnheer Deetman, met alle respect, ik val niet alleen binnen de eerder door Hulp en Recht en door Uw Commissie versmalde definitie maar ik val nog steeds onder uw definitie.
Waarom die veranderde definitie en ik wil ook weten waarom ik nooit enig antwoord heb gekregen of benaderd ben "
belachelijk genoeg in de vooronderstelling: en nu staan er nog een stuk of 3 vrouwen of zo op.
Niet dus.
O ja, er stond er wel een op, om hierover te gaan, wellicht niet door hebbend wat daar gebeurde.
En laat vooral niemand aan Deetmans vakkundigheid twijfelen, zeker niet in zo'n zaal.
Hij gaf dus een keurig antwoord.
Kop in, gordels vast..... tadaaaaaaaa
Hier moest studie over plaats vinden!!!
Waarop een broek niets anders kan dan afzakken.
Mooi verhaal over studie nodig en wij hebben besloten dat hierover meer tijd nodig is.....
wat niet anders was dan knap verpakte gebakken lucht.
Hing mijn afgezakte broek al op mijn enkels, hoeveel broeken wordt een vrouwelijk jeugdslachtoffer van seksueel misbruik in een nonnen-situatie geacht aan te hebben?
Niet alleen kreeg ik geen antwoord op mijn vraag waarom ik nooit enig antwoord had gekregen,
de beste man bestond het om daar met een uitgestreken gezicht te vertellen dat vrouwen kennelijk nog steeds geacht werden géén seksueel misbruik te hebben kunnen hebben gepleegd!!
Zijn hoog geleerde Commissie had hierover dan kennelijk hooggeleerd - en buiten zalen en media om - besloten dat dit nadere studie behoefde en dat meerdere malen gedane toezeggingen doen over zich persoonlijk informeren en lezen van die emails en het erop toezien dat hiermee naar behoren zou worden omgegaan vertrouwen wekt in gebakken lucht.
En daar ben ik dus in gestonken. Dit door mij - binnen iedere termijn die daarvoor stond - aan hem/zijn Club gemeldde misbruik had kennelijk geen onderdeel had uitgemaakt van het onderzoek!!
Namens de RK Kerk en de Comissie Deetman:
Nonnen/ Vrouwen plegen geen seksueel misbruik op kinderen/minderjarigen.
Net zo min kennelijk als tot 1 1/2 jaar terug manlijk kerkelijk functionarissen dat uithaalden.
Wat natuurlijk een buitengewoon interessante noodzakelijke actualisering van Maria Magdalena is om een aantal andere katholieke/christelijke probleempjes nog maar even buiten beschouwing te laten en een net zo terechte aanfluiting van het historisch beleid mbt meiden (overigens waanideeen door het merendeel van mijn nonnen nog aangehangen )
maar te krankzinnig is om los te lopen in Nederland anno 2011 in een onderzoek naar seksueel misbruik gepleegd op minderjarigen.
Waarbij niet alleen seksueel misbruik maar, notabene onder toeziend oog van off all people Prof. dr. M. Monteiro de geschiedenis van vrouwen 1945 - 2011 wordt ontkend.En ik kan niet anders dan concluderen al heb ik geen flauw idee hoe zo'n doorreken sleutel dan zou werken, dat die 10- 20.000 kinderen/jongeren helemaal nergens opslaat!
Er zullen ongetwijfeld een verpletterende hoop kinderen seksueel misbruikt zijn door mannen. Maar waar zijn die cijfers op gebaseerd wanneer misbruik gepleegd door vrouwen gewoon nog steeds ontkend?
Nog afgezien van deze dus kennelijk publicitaire leugen van 1 1/2 jaar lang gericht op vertrouwen, door de Heer Deetman voortdurend gul uitgedeeld en de grofheid ervan naar mij persoonlijk, hoe haalt iemand het in zijn hersens om dat binnen de gegeven situatie naar wie dan ook van de jeugdslachtoffers ( daarmee dus ook die bij hen horen) te flikken?
En wat betekent dat dan naar anderen?Bij wie is dit nog meer geflikt?
En niet te vergeten wat betekent dit naar die door Deetman zaterdag schaamteloos o zo gepromoote slachtoffers organisaties???
(wat overigens ook tot ronduit krankjorume situaties leidde)
Eerst deze poging II dan maar. Ik had mijzelf beloofd niet woedend te worden, valt niet onder het door de NVVH goedgekeurde self-help en ik ben goddank geen kind onderworpen aan eindeloze leugens meer.
Op naar de III.
Want die trappist, waarde Heer Deetman, die is voor mij!
Er wordt tegen mij niet meer gelogen. En ik heb de enig belangrijke reden die er is: mijn kinderen maken hun eigen keuzes. Hun grootmoeder ging alleen maar dood in een samenleving die het verdomde te zorgen voor afhankelijke kinderen. 't Is wel welletjes geweest!
Datgene wat jou ontmenselijkt zal onontkoombaar ook mij ontmenselijken
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten