The survival of the spirit and the toxic wastes of the ecclesiatical swamp; Doyle in Dutch

We the survivors and We the supporters
en Soeterbeeck

klik

Dat is de man die mij heeft misbruikt', zegt Ton Leerschool. Hij wijst op een foto, een kunstwerk, dat hij zelf gemaakt heeft. Er staat een pater op. Het gelaat van de geestelijke is vervaagd door vlammen. Op Tons hoofd rust een hand. Er gaat geen dag voorbij zonder dat hij naar het beeld kijkt. Ton is een van tienduizenden slachtoffers van misbruik in de Rooms-Katholieke kerk.

Zijn eigen verhaal heeft Ton allang afgesloten, toch krijgt hij 'nog steeds de kriebels' als hij een priester ziet. Van de hand op zijn hoofd heeft hij nog steeds last. 'Het is een terugkerende nachtmerrie', zegt de man die op 13-jarige leeftijd werd misbruikte door pater Piet op het internaat Eymard Ville in Stevensbeek. De hand staat voor de katholieke kerk. 'Die wil ik aanpakken. Op de knieën krijgen. Al gaat me dat toch niet lukken.'

Strijdend ten onder
'Ik ga waarschijnlijk strijdend ten onder', zegt Leerschool als het hem even te veel wordt. Van ophouden wil hij echter niet weten. 'Ophouden? Ik denk er wel aan, maar ik krijg er energie van om anderen te helpen.' Gisteren hoorde hij nog het verhaal van een slachtoffer in Colombia. De foto's van de brandwonden kreeg hij erbij.

Voor Leerschool begon de nachtmerrie toen hij op zijn stuitje viel. Het beetje créme dat de priester ter verzachting op de pijnlijke plek smeert, mondt al snel in seks uit. Ton krijgt uiteindelijk de schuld, als het hoofd van het internaat hem bij zich roept, en meedeelt dat het 'nu maar eens moet ophouden met dat gerotzooi.' Jarenlang denkt Leerschool niet aan pater Piet. In 2003 slaat het verleden toe, na een therapeutische sessie.

4000 euro 'zwijggeld'
De therapeut adviseert Ton om naar de katholieke instantie Hulp en Recht te stappen, die seksueel misbruik binnen de kerk onderzocht. Daar wordt pater Piet schuldig bevonden. Hij mag niet meer in contact komen met kinderen. Leerschool krijgt zijn therapierkosten vergoed, en de orde biedt hem 4000 euro aan. Op voorwaarde dat hij geen verdere stappen tegen pater Piet onderneemt. 'Zwijggeld', noemt Ton het. 'Ze waren doodsbang dat mijn verhaal zou uitlekken.'

Het verhaal van Ton Leerschool sluit naadloos aan op de conclusies van het deze week verschenen rapport van de commissie-Deetman. Ton reageert emotioneel wanneer hij, samen met het AD, naar de persconferentie kijkt. 'Tss... goh...', klinkt het terwijl hij zijn blik afwendt. Ton is niet onder de indruk van de spijtbetuiging die de kerk diezelfde middag maakt. 'Ze hadden nooit zolang moeten wachten. Het klinkt als een pr-praatje', zegt hij. 'Ik ben heel cynisch. Eerst zien, dan geloven'.

17 -12-2011
AD