donderdag, april 19, 2012

T is

't Is een raar verhaal.
't Is een triest verhaal
't Is een prachtig verhaal
Maar vooral 't is een verhaal van dat wat niet had gemogen maar er is.
't Is  over wat TRC misschien wel is.
't Is een triest verhaal.
Maar misschien is 't wel het verhaal dat  minder dan een minuut duurde.
Minder dan 1 minuut voor een camera en een microfoon in een land waar ik waarschijnlijk nooit zal komen en als ik er al zou zijn mijn tijd zou verdoen.
1 minuut  van een man met wie ik blij ben over andere mannen met wie ik blij was en 't verdom om me die blijdschap te laten afnemen.
Misschien is 't dan wel 't glazig kijken naar een flapdrol met een krijtje is zijn hand  die vond dat hij iets moois had te vertellen en daarom stond te hippen om vervolgens glazig te staan kijken; een haakje en een aatje en een ennetje plus een beetje en dan nog een haakje en een streepje en een nulletje.
Misschien is 't wel alleen maar het verhaal van neuzen.
En ogen van wat waarschijnlijk een hele grote vent is met een verstopte neus. 

Dan is 't een triest verhaal
Dan is 't een raar verhaal
Dan is 't een prachtig verhaal
Over dat wonder dat mijn moeder kon.
Alle moeders kunnen pannekoeken bakken. Maar alleen mijn moeder kon zo in je handen wrijven dat je met de tranen in je ogen ontdekte dat je je neus weer voelde waarna je weer kon hippen hoe leuk het buiten was geweest omdat er een krijtje was geweest en een haakje en een aatje en een ennetje plus


Geen opmerkingen: