Ook zo benieuwd wat de paus nu toch hoe uitlegde aan Angela Merkel in hun gezamelijk respectvolle telefoongesprek? Zouden ze samen Duitslands favoriete Grüne Kohl recepten hebben uitgewisseld?
En hoe goed is hij thuis in de joodse keuken zodat hij donderdag met een USA joodse delegatie op audientie de voors en tegens van mierikswortel in de sauerkraut kan bespreken?
...Het gaat de fraterniteit Pius X niet om het Latijn en de mis met de rug naar het volk. Daarom is de opheffing van de excommunicatie van deze extremisten zo pijnlijk voor een katholiek die zijn kerk graag ziet. Ik wil uit die liefde, mits ik even mijn ogen sluit, de Rotterdamse bisschop Van Luyn graag geloven dat “de paus dit niet geweten heeft”. Maar dat is nog erger, want dat betekent dat de paus in het
Vaticaan niets meer te zeggen heeft of althans de touwtjes niet in handen
heeft.
Toch wel plezierig die scheiding tussen Kerk en Staat met, naast persoonlijk geweten, die Mensenrechten. Je hebt zo van die bisschoppen met weinig realistische ideeen.
Woman on waves
Vaticaan teleurgesteld door Obama’s abortusbeleid.
Hij stopte de Mexico-City policy
Ongeveer 25% van de wereldbevolking woont in landen met zeer restrictieve abortuswetgeving, vooral in Latijns Amerika, Afrika en Azië. In deze landen gelden de strengste abortuswetten. In sommige landen, zoals Chili, krijgen vrouwen nog altijd gevangenisstraf voor een illegale abortus.
Klik hier voor informatie van Harvard Universiteit over abortus wetgeving per land. Legalisering van abortus kan onnodig lijden en sterven van vrouwen voorkomen.
Restrictieve abortuswetgeving schendt het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen, zoals dat is vastgelegd in akkoorden die zijn gesloten tijdens de Internationale VN-Conferentie over Bevolking en Ontwikkeling in Cairo, de Vierde Wereldvrouwenconferentie in Beijing en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (artikel 1, 3, 12, 19 en 27.1).
Vóór het begin van de 19e eeuw bestond er geen abortuswetgeving. In 1869 verklaarde Paus Pius IX dat het leven begint bij de bevruchting. Als gevolg daarvan verboden de wetten in de 19e eeuw alle vormen van zwangerschapsafbreking. Deze wetten vormen de grondslag van de restrictieve wetgeving ten aanzien van abortus die in veel ontwikkelingslanden nog steeds bestaat. Tussen 1950 en 1985 is de abortuswetgeving in vrijwel alle ontwikkelde landen geliberaliseerd op grond van de mensenrechten en de veiligheid. Daar waar abortus nog wettelijk verboden is, is dat vaak op grond van oude koloniale wetten en is dat niet altijd een afspiegeling van de mening van de lokale bevolking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten