donderdag, december 13, 2012

Kerstkonijn

----- Original Message -----
From: 
To:  mij
Sent: Thursday, December 13, 2012 6:52 PM
Subject: [crispina] Nieuwe opmerking over De Voorzienigheid.


hoi hier marijke a hoe gaat het met je en b ik wil je even wat voor leggen
ik heb vandaag een gesprek met ellen en de andere zuster ketelaar gehad ik he ellen vertelt dat ik jou heb ontmoet via de sitte nou daar had ze geen goed woord voor over en ze zij dat ik uit moet kijken en dat je niet aardig was /bent geweest voor mij
ik vroeg hoezo ze zij ik heb ook internet en kan mee lezen
ik heb besloten om de zaak als nog opnieuw onder de aandacht te brengen bij de commissie ook nu ik weer een beetje op de been en en weer kan terug vechten
er waren wat dinggen uit hun verweerschrift die ze fout hadden en ik het wel goed had ook had ze gehoort dat joke dood is ik denk dat ze dat heeft gelezen wat kan ik doen ?????? gr marijke


3 opmerkingen:

crispina zei

Ha meissie, hoi Marijke.
Wat fijn weer iets van je te horen!
En vooral om te lezen dat je weer een beetje begint op te krabbelen.
Daar ben ik werkelijk heel blij mee, Marijke.

En ik moest dus ook om je lachen ook, zo iets van: ha kerstkonijn.
Omdat ik me herinnerde dat ik rond de Paas erg pissig op je was en je een dom konijn had gevonden met je alsmaar een boodschap zetten op dat blog van De Voorzienigheid ook al had ik je al; zo'n 100 keer of zo gevraagd en uitgelegd waarom het daar niet over sexueel misbruik te hebben.
En het dus maar weer 's verplaatste...

En dan nu: floeps, ha kijk, daar is Marijke, en ja hoor...verkeerde plek, maar 't gaat weer wat beter met je en ik kan dus alleen maar een blije grijns hebben: ha jij daar Kerstkonijn!!

Eerst dus maar 's even na die grijns en fijn, meid, effe lezen wat je zegt :-) :-)

En je kerstboodschap verplaatst.
grrrr!

crispina zei

a. Weer zo'n typische marijke vraag, hu? knap lastig waarover ik niet weet of ik daar nu over moet lachen of moet huilen. 't Gaat me wel ok, geloof ik. Ik heb een erg zware tijd achter de kiezen, en sta nog flink te tollen, maar wel ok, denk ik.
Net als jij een beetje teveel confrontaties met doden in de directe familie ( 6 in nog geen 2 jaar tijd) Voor ieder mens een knap ingewikkelde situatie.
Waarschijnlijk voor de meeste mensen met jouw en mijn verleden
misschien nog wel anders?

Welke reden er dan ook was, we zaten tenslotte waar we allemaal zaten inderdaad niet niet voor zweetvoetjes, maar als zorg-afhankelijken (met alles wat daar bij hoorde) omdat we de de Zorg niet kregen die in eerste instantie bij die familie hoorde.
(met alles wat daar dan weer bij hoorde en soms is blijven horen).

En, wat er dan ook gebeurt is in dat verleden, die tehuizen hebben (in de meeste gevallen) bepaald niet in ieder geval niet een erg handige gereedschapskist voor de rest van je leven opgeleverd.
En zeker niet voor vrouwen.

Dan zijn 6 confrontaties met dood terwijl om je heen het mannen geweld losbarstte rond dat misbruik en je eigen verleden..tja...zullen we het maar een onhandige timing noemen ??

En ik denk dat dat bij een hoop van ons ieder op haar of zijn manier een wel bekend probleem zal zijn. In ieder geval ook bij jou.

De afgelopen maanden kreeg ik daar bovendien nog een erg kwalijk cadeautje bij, wat net zo hard ook bij dat verleden hoort.
Letterlijk 5 minuten voor het eindelijk openbaar worden van dat Samson onderzoek, waar ik dan toch mocht komen omdat ze dáár hun foutje hadden ontdekt, alsnog ontbrak gezien zijn agenda, - waar ik heel erg tegenop had gezien/bang voor was geweest - kreeg ik van mijn hulpverlener te horen te horen dat ik dood kon vallen. Hij gaf de voorkeur aan zijn hypotheek.
Hij had van een zooitje bazen en bovenbazen te horen gekregen dat hij met onmiddelijke ingang de relatie met mij diende te stoppen... de zoveelste herstructurering van de herstructurering van de herstructuur
en dat deed hij dus.

Geweldige timing!!

Maar kennelijk waren we het over en weer wel eens.
Hij liet tenminste weten dat hij "heel veel van me had geleerd, doei...." (volslagen krankjorum dus!)
Dat had ik gelukkig in de tijd daarvoor ook door hem.

Dus ik heb mezelf vervolgens maar getrakteerd op het lidmaatschap van de vereniging voor vrijwillige euthenasie. Wat ik een goed besluit vind Zo iets van: nope, jij mag er best een einde aan maken, maar dan doe je dat vrijwillig, niet omdat de GGZ niet deugt.
Vond ik wel een gezond besluit eigenlijk.

En jij hebt kennelijk net zo iets besloten. En daar ben ik erg blij mee, Marijke ! Heel hartgrondig.

eerst effe een shaggie nu maar, dame met je lastige vragen.

Maar de conclussie op je vraag is dus: 't is wel ok met me, geloof ik. Hoewel ik af en toe verdacht ernstig de slappe lach heb van een overdaad aan wijsneuzen. Misschien hoort dat wel bij dat nog redelijk staan te tollen, zoals de bekende slome duikelaar. Misschien schiet ik daar wel een beetje in door. Maar dat bevalt me op dit moment eigenlijk nog wel. 't Is wel ok, dus.

crispina zei

Goed te lezen, dank je wel, dat je vandaag een gesprek hebt gehad met Ellen en Zr. Ketelaar.
(Ik ken Zr. Ketelaar overigens niet, alleen van een aantal telefonische contacten de afgelopen 7 of 8 jaar, geloof ik)

Ik hoop dat je de komende dagen een beetje zult kunnen ontdekken wat het voor je betekent

Daar zul je effe tijd voor nodig hebben. En het een waardevolle ervaring zult kunnen vinden. Nu of over een tijdje.
Daarom hoop ik vooral dat je jezelf die tijd ook geven kunt. En je ook vooral blij met je zelf zult zijn kunnen zijn, dat je dat hebt gedaan, dat gesprek hebt gehad.
Dat is wat je wilde. En dat heb je dan dus mooi voor elkaar (gekregen ) ook !
Want ik denk dat daar het antwoord op je vraag die je nu aan mij voorlegt "wat kan ik doen" in zit, eigenlijk.

Ik heb geen flauw idee wat jij kan doen. En dat hoef ik ook helemaal niet te hebben ook, volgens mij. Want dat weet je zelf uitstekend.
Dat bewijs je iedere keer weer. Hier de afgelopen zowat 2 jaar, maar vooral: daar ben je toch ook zowat 60 mee geworden?

En volgens mij moet je daar dus vooral gewoon mee door gaan.
En hoe dat er precies uitziet?
Geen idee. Ik hoor het graag van je. 't Is blijkbaar op de manier zoals je dat elke keer weer ontdekt.
Je doet toch gewoon precies wat je wilt, dus ga daar aub vooral mee door!

Misschien klinkt dat wel heel flauw, maar dat bedoel ik absoluut niet. Dat is je kracht.
Het is jouw leven en daarmee kan jij doen wat jij wilt
Nu toch ook met de dood van Joke -ondanks je verdriet- ben je in staat zijn tóch weer een hulpverlener te hebben gevonden en vooral weer op te krabbelen en nu wéér een weg te vinden, je was vandaag bij Ellen en Zr. Ketelaar en hopelijk een aantal andere zaken die je graag wilt of wilde ook.

Marijke je weet het dus uitstekend! En dat je 100.000 andere dingen nog niet weet...
ja da's lullig, kan bar vervelend, zelfs knap beangstigend zijn - maar dan nog, ontdek je het wel wel weer, stap voor stap voor stap. Dat heb je goddank al die tijd gedaan, dus is dat je kracht en daarom kon ik lachen: ha kerstkonijn, fijn je te lezen!
Je had tenslotte ook kunnen kiezen om niet wéér op te krabbelen...!
Niet meer te willen.

Dat er ook mensen zijn die een ander, en misschien wel rustiger leven hebben (of net doen alsof), tja...dat wist je al, toch? Net als dat Nederlandse nonnen over het algemeen nu eenmaal heel wat ouder worden dan de kinderen voor wie ze zorgden.

Ik hoop daarbij wel dat je met dat zoeken naar wat je dan wilt en hoe dan, je vooral ook je mond blijft open doen.
Soms zijn we, en dat geldt voor alle mensen, nu eenmaal allemaal in staat om knap ongezonde dingen te willen. En dat nog te gaan geloven ook... En daar kunnen we onszelf beter tegen beschermen, door je mond open te doen niet alleen naar een ander maar zeker ook heel goed naar jezelf te luisteren.
Dan neem jij, en dat heb je dus laten zien ook, een goed besluit. Jouw besluit !

Knabbel en Babbel spelen : nootjes verzamelen, kauwen en hard smakken dus. Het handige van oud worden en geen kind meer zijn is nu eenmaal dat je stinkend rijk bent, een hele hoop verkeerde beslissingen hebt genomen en miskleunen hebt gemaakt, dus ervaring zat hebt.

En wat je heel concreet naar die meldpunt club kunt doen?
Misschien met je hulpverlener nog 's kijken?
Volgens mij weet je dat ook veel beter dan ik, anders kun je ze natuurlijk gewoon even bellen,
ze schijnen je volgens de berichten nog steeds niet op te vreten :-) Maar bij kerstkonijnen? Ik garandeer je niks.
je advocaat vragen? Desnoods dat Slachtofferhulp nummer, hoewel dat een feestneus is gebleken, ze sturen je door naar KLOKK dus die weg ken je al.

Maar je komt er wel uit, let maar op.
Ik zal in ieder geval morgen weer ´s een zakje kersenbonbons aanschaffen, voor als je weer langs komt zwemmen. Voor nu moet je het doen met een aai op je badmuts.

Dag Marijke, dag kerstKonijn, bedankt! Fijn dat je er was.