En tot op heden heb ik spijt dat ik niet een van die prachtige giga houten tafels kocht,
Dit schrijvend realiseer ik me dat die spijt inmiddels over is gegaan in een grinnik.
Wat ik - naast zo'n keurig grijze mooi ingebonden (inmiddels ook al gejatte!) Willibrordusvertaling , - wél kocht - naast 2 andere kerkboekjes ontbrak ook de kennelijk voor 7 - 10 jarigen groen, Avé Vera in slap plastic kaftje- is een van die aluminum theepotjes, die gebruikt werden op een speciaal daarvoor kennelijk bestaande foei-lelijke onderschuivers/presenteerblaadjes.
Iedereen die het bestaan van spreekkamers en het de bezoekers aangeboden kopje thee met het schoteltje koekjes kent, kent waarschijnlijk die afschuwelijke potjes wél.
(het blaadje was te ernstig om zelfs maar op mijn begrafenis in mijn huis gevonden te mogen worden).
Een wijze (Germana-) investering: het potje heeft j-a-r-e-n trouwe dienst gedaan en mij het nodige geld bespaard, al was het maar aan de nivea wanneer ik uit mijn vel dreigde te barsten en andere dokterskosten ter behandeling van een ontzette vuist of dropjes wanneer het slikken moeilijk was.
Thee is er nooit uitgedronken,zoal ik het donkerbruine vermoeden heb dat een paar vrouwen het tegeltje wat ik ooit met dat doel -
en met groot genoegen! - voor ze uit een muur in Velp brak niet als Hindelopens handbeschilderd fraais in hun keuken zullen hebben ingemetseld.
Hoe dan ook:
Wanneer je de kranten leest zijn er in dit land meer dan genoeg medailles uitgeldeeld aan personen uit 's Lands Jeugdzorg en is er zelfs een (voormalige) priester geweest die, toen ik hem ooit belde omdat ik een paar dingen wilde weten, mij - nogal over zijn toeren - uitspuugde of ik wel wist dat hij er ooit óók een kreeg. Zijn meedegedeelde brief /klacht aan het Congregatiebestuur over Germana is niet onmogelijk ook maar weggecensureerd; ik heb er nog geen verwijzing naar gevonden in de inventarisatie van de archieven bij het
En een paar dagen terug heb ik van een verzamel-speldjes-heer een paar van zijn spelden gekocht.(al jaren op internet) met het idee - misschien wil er nog wel iemand eentje.
ze zijn - als het goed is - inmiddels naar mij onderweg.
En ik heb er nog twee over !
Grinnik-ideeën zijn allemaal leuk lief en aardig natuurlijk tot de NRC een leuke vraag stelde:
en toen?
Want er zijn nog een paar andere dingen die ik ook en vooral ook niet wil.
Dus was de volgende logische stap: even wachten op de Commissie de Winter, en -hoewel met een hard hoofd - daar de vraag maar even neer leggen, in de hoop dat ook daar de morgenzon fraai scheen: jongens, de eerste twee Driehuizers die nu hun verhaal inleveren bij Cie. de Winter (waar je je toch even bekend moet maken) én een suvivorspeld willen, kunnen dat daar even laten weten, dan krijg je 'm.
Simpel toch, men neme een envelop waarin gedenk 's lands schatkist - 2 envelopjes mét postzegel waarin elk een survivor-speld, kost mogelijk 3 minuten: opbrengst 2x een grijns - kapitalen waard dus.
En jawel hoor: ook daar scheen de zon en ik had groot gelijk.
In dat harde hoofd.
Zij ook!
Staatscommissies zijn nu eenmaal géén staats-uitdragerijen van 's Lands erfgoed maar een bloedserieuse aangelegenheid.
(wat mij nu ! en zonder vooropgezet plan!) in het kader van de gulle decembermaand dus bij deze leidt tot een puzzel voor rechten-studenten en aanverwanten: hoe zou een juridisch correct antwoord van bewindsman met oranje das kunnen zijn op een vraag in verkiezingstijd - naar de promo van de wetenschappelijke verantwoordde staatsuitdragerij? )
"Hoewel minister en staatssekretaris
het recht op privacy zowel als dat op
een zonnige morgen alsmede op
den Lach als Mensenrecht
erkennen en
slachtofferhandel ten dieptse afkeuren
hebben wij in onze democratie daarvoor
het particulier initiatief uitgevonden en dient de Staat (c.q. haar Cies ) zich -
onder dankzegging voor Uw Particulier Initiatief en
gedachtig aan
eigen sigarenbandjesverzameling en het rode-timmermanspotlood- tussen- de- kaken
trekken wij ons terug?"
De zon scheen !
Vet-leren survivorsspeldden werken !
Blijft de vraag en toen?
En dat werkt !
Al is het dan ook veel te laat.
En is het dood en doodjammer dat haar broer en zus die lach misschien wel nooit hebben mogen zien.
Of die van Germana.
Kortom: mocht ook jij een survivor-speld willen hebben:
er zijn een paar dingen die ik niet wil.
Jouw privacy moeten doorbreken voor een prikbordenspeldje is daar een van.
Dus nog effe geduld, er wordt aan een passende oplossing gewerkt !
Maar ja...bij dat college voor de privacy zitten waarschijnlijk ook juristen.
En da's maar goed ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten