De schoonheid van de bisschop en de blauwe duimpjes van 't hondje

Er zijn een aantal woorden die ik prachtig vind.
De wereld is dankzij het bestaan van kersenbonbons zonder meer mooier , maar er zijn woorden die zijn nóg véél lekkerder. Die passen helemaal goed in je mond en zeker weten dat wanneer je die goed op je tong gebruikt, wat soms effe wat oefenen vereist - maar dat kan een goede kersenbonbon ook -  maar dan nog dat dergelijke woorden veel beter werken als het tussen je kiezen geklemde timmermanspotlood,  waarvan inmiddels bovendien  al aangetoond schijnt te zijn dat dat niet werkelijk werkt.
Proef ondervindelijk het gebruik van die woorden wel,
Zo heb ik er al zo'n jaartje of 1000 in een holle kies een paar uit het Turks opgeslagen die helemaal precies doen wat ze moeten doen,  heb ik inmiddels geleerd heb vooral niet in aanbidding -wat prachtig - aan bepaalde Brazilianen  te vragen aub nog een keertje  goed kwaad te worden en ben ik zelf heel erg kwaad geworden op een paar Portugezen na het zien van een zwaar geschokte heer nadat een in een laken gewikkelde dame hem een paar keurige en hele verstandige zaken zei.  zijn lippen aflikkend  bekende de heers nageslacht dat het i.t.t. kersenbonbons weliswaar heel verstandig maar niet zo heel keurig was geweest, wat niets te maken had met dat laken, slechts met luiheid mij daar van te voren even op te wijzen en behoefte tot krom liggen bij een koloniale versie van een taal.

Mijn vastbeslotenheid nooit iemand welk gesproken woord dan ook van Antjie Krog - die ik verdenk van het bezit van vele prachtige holle kiezen, zelfs met haar kaken op elkaar  - cadeau te doen stamt waarschijnlijk uit die tijd.
Zoals mijn beter- dan- kersenbonbons-woorden voor zover ik weet nog van ver voor die 1000 jaar terug stamt; een cadeautje van mijn grootmoeder is, die er een hondje op na hield en een hondenhok waar een hekje voor stond.
En een van mijn pissigheden rondom dat misbruik zeker is dat ik daardoor nooit in staat zal zijn mijn tijd te besteden aan het uit uitvinden waarom dergelijke woorden nu toch wel zo prachtig zijn en of ik dat cadeautje inderdaad wel van mijn oma kreeg, of dat er niet nog een aantal andere, in koppen meetbare oorzaken - zie de timmermanspotloodkaakklem - zijn.  Het lijkt mij tenminste niet waarschijnlijk dat er zo breed verwezen zal worden naar een of ander onderzoek van een of andere goochemerd  naar kersenbonbonswoorden dat zelfs ik erover struikelen zal,  waardoor ik dat, gebrek aan geloof in het eeuwige leven, waarschijnlijk dus nooit zal weten.

Pokketijd- en energievretende nonnen, en dat terwijl ik er toch de kennelijk nodig geachte draaien om mijn oren en denigrerende rotopmerkingen voor heb gekregen, na zomervakanties - buiten de Jordaan  dus - en er na  Amsterdam zelfs een dame gedeclareerd werd om mij aan mijn mond te peuteren dat spóórbomen géén spoorbómen mochten zijn.

En dan nu, duizelingwekkende getallen wereldwijd oprukkend, zomaar een bisschop met het theologische probleem van de toren van Babel, cadeautje van de TJHC, frankly speaking.

CPS is, and should be seen as, the best possible way for religious leaders to demonstrate to the community that they have in place best practise standards for the protection of children and vulnerable adults.

Talking on ABC radio this week Brisbane Archbishop Mark Coleridge, said there will no doubt be critics and cynics.

“We simply have to live with that. All I can say is that we have learnt many, many things through the agonising process of the Royal Commission.

“We have learnt much from the pain of the past and many of the lessons that we've learnt are gathered up into this new initiative.

“All I can say is: this is a genuine attempt to learn from the past and ensure that the future in no way repeats the past; and that there is a kind of transparency and accountability and a consistency that have been patently lacking in the past.”

Hoewel ik vrees dat het ook die bisschop voor eeuwig een raadsel zal zijn wat de connectie is van kersenbonbons en woorden, en met die woorden  we zullen er mee moeten leren leven en we hebben een hoop geleerd van die RCAU en,  en,  en ben ik het helemaal eens,
maar zijn het diezelfde woorden die mij en zeker niet voor het eerst doen realiseren dat ook puke zo'n woord is dat knap dicht in de buurt komt van in hollekies opnemenswaardige woorden.

Misschien is die holle kies dan wel het geheim van die toren in Babel?
Kwestie van klappertanden en de glad bedorven maag: koeiepoot ipv feijoada

de geestelijkheid doet aan sex zonder dat ze het weten

Trouw 
2 -12 - 2016

KLIK

klik