graf van de held en de heldin in betere tijden |
bron |
en dan komen we nu aan de Wensput
- moge er ergens ooit nog 's (een) portret(ten) boven water komen van meiden gekweekt in het moederhuis en - aldus De Kinderboeken van De Voorzienigheid - geplaatst werden bij een Baron de Wijckerslooth
- moge er ooit een van de gipsen kruizen van Zr. Bonefatio boven water komen Er moeten er vanuit Driehuis naar mijn weten tenminste twee richting het door haar zo gemiste Blauhus - waar ze kennelijk de AU anders uitspraken dan in Amsterdam of Driehuis en ze maar niet konden besluiten wat ze met dat dakje moesten - zijn gegaan.
Ze goot ze uit gips op een bedje van glas in een conctructie van lego-blokjes, die ze daarvoor speciaal had waarin bij wijze van kers tenslotte een stukje waslijn werd gestopt, waarmee het kruis stevig kon hangen.
Het was een heldendaad om in dat stikdonkere gat -getiteld het graf van de held en de heldin te klimmen waarvan niemand wist - zelfs de opzichter van het kasteel Duin en Kruid niet, hij verteld in mijn dagboek nog steeds dat het de wijnkelder was - wat het was.
Maar haar glunderend bekkie en de daar regelmatig bij behorende vlaflip in ander glas was een goede helersprijs bij het meenemen van de scherven glas op de grond en het al griezelend overtreden van dat verbod: je mag er niet in hoor.
En zo werd de Baron van Wijkersloot begraven in de vlaflip.
Moge een van die kruizen van die glunderende smoelen boven water komen en het glunderen besmettelijk zijn.
Bedankt Arlindo, ooievaar, mede namens mijn ouders, ben ik effe blij dat jij ook voor de deur stond.
Er is geen géén beter antwoord mogelijk dan dat ik van jou cadeau kreeg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten