zondag, mei 13, 2012

wall of fame in rotte vis en chipps hal

cuando un grupo de amigos hizo un “abrazo” al hospital para solidarizarse con su pedido de una muerte digna, Melina le dictó a su mamá: “Nadie más debería sufrir este calvario. Les pido a nuestros legisladores y políticos que despierten del letargo. Donde hay una necesidad hay un derecho. Yo tengo una necesidad y no hay leyes, no existen. Pido una ley de muerte digna”.


Ik heb mijn Congregatie moeten bellen.
Ik heb een paar jaar geleden besloten dat niet meer te wensen.

Er was er een die zei: schrijft U maar een brief.
An me dooie nooit niet! 
Een gek meende tegen mij te kunnen zeggen:  ik beeindig nu dit gesprek.
Die maakte een vergissing.


Spaanse rechtbanken negeren slachtoffers Franco-dictatuur

BUENOS AIRES -- Spaanse rechtbanken blokkeren rechtszaken van de familie van slachtoffers van de mensenrechtenschendingen tijdens de burgeroorlog (1936-1939) en de dictatuur van generaal Francisco Franco (1939-1975). Dat blijkt uit documenten die Amnesty International gisteren (woensdag) heeft gepresenteerd voor een Argentijnse rechtbank.
Spaanse rechtbanken negeren slachtoffers Franco-dictatuurHet rapport werd aan een federale rechter gepresenteerd door de voorzitter van de Spaanse afdeling van mensenrechtenorganisatie Amnesty International, Esteban Beltrán. De Argentijnse rechter onderzoekt mensenrechtenschendingen uit het Franco-tijdperk op verzoek van de familie van slachtoffers, volgens het principe van universele jurisdictie.
In het rapport worden 21 van de 47 zaken die de Audiencia Nacional, het Spaanse Hooggerechtshof, verwees naar provinciale rechtbanken, onderzocht. In vrijwel alle gevallen werd er geen actie op de dossiers ondernomen door de provinciale rechtbanken.
Slechts in twee gevallen werden maatregelen genomen om lichamen van slachtoffers op te graven om de resten te identificeren en over te dragen aan familieleden, staat in het rapport. Maar daarna werden de zaken stopgezet.
"We dringen er bij de Argentijnse justitie op aan om verder te gaan met het onderzoek. We hebben laten zien dat dit niet in Spanje wordt gedaan en dat zaken daar systematisch op de plank belanden", zegt Beltrán in een reactie.

Baltasar Garzón

De internationaal bekende Spaanse rechter Baltasar Garzón werd het eerder onmogelijk gemaakt de zaken in Spanje te onderzoeken.
Garzón had zijn onderzoek gebaseerd op het principe van universele jurisdictie, wat betekent dat misdaden tegen de menselijkheid, genocide en terrorisme overal ter wereld berecht kunnen worden. Dat principe had hij toegepast bij onderzoek naar de misdaden tijdens de dictaturen in Chili en Argentinië, terwijl in die landen amnestiewetten van kracht waren.
Hoewel het Spaanse Hooggerechtshof Garzón in februari vrijsprak van de beschuldiging dat hij zijn boekje te buiten was gegaan bij het onderzoek naar de slachtoffers van de dictatuur, sprak het hof ook kritiek uit op zijn interpretatie van de internationale mensenrechtenwet. Garzón had volgens het hof geen onderzoek moeten beginnen omdat er sinds 1977 amnestie geldt voor mensenrechtenschendingen begaan tijdens de dictatuur.
Het Hooggerechtshof zette Garzón echter voor elf jaar uit zijn functie voor een andere zaak: het illegaal aftappen telefoonverkeer in een grote corruptiezaak.

Twintig zaken

De Spanjaarden Inés García Holgado en Darío Rivas, verwanten van slachtoffers van het Franco-regime, stapten in 2010 naar een Argentijnse rechtbank om de zaak aanhangig te maken. Familieleden van andere slachtoffers sloten zich daarna aan.
Volgens Carlos Slepoy, een Argentijnse advocaat die in Spanje werkt en verschillende eisers vertegenwoordigt, zegt dat de rechtszaak momenteel twintig zaken omvat. Dat aantal kan volgens hem stijgen "tot honderden" als andere slachtoffers zich melden.

Ik ben blij dat ik mij zo ellendig kon voelen over dat telefoontje en mijn verschillende keren uitgesproken  verontschuldigingen  zo hard grondig meende.
Ik ben blij dat ik inderdaad ook werkelijk geloof dat het mens geen idee had waar ik het over had.
Dat is verschrikkelijk.

3 Groenestein mannen haalden een heel ernstige misdaad uit.
2 van hen hadden  in ieder geval een moeder. Die mocht het opknappen zodat ze niet aan flarden zouden worden geschoten;de rest had een stropdas en een uniform, een pet, de wapens en een wetgeving die zegt dat  terorisme waarmee je het leven van anderen in gevaar brengt niet mag.
De vrouw die haar zoon zoende had een Stockholm syndroom, wisten de wijsneuzen.
En Anneke Goudsmit sprak de demonstranten toe: de vervolging tegen de kliniek ging gewoon door ook al werd het debat uitgesteld.

Justitie was alle files kwijt.
Zeiden ze.

De suffers.

En dan:  mirakel, mirakel
Zouden ze nou onder de M.  hebben gelegen, de H van Heilige Anthonius, de D van Dominicanen wellicht of de SJ van Sint Joep ? 

"t Staat in ieder geval gewoon allemaal op  het internet, voor iedere suffert, te vinden
als je de keuze maakt: en nu is het afgelopen,    zei  de burgemeester van Den Haag.
Zouden ze dan  hun hemd   mogen houden

Geen opmerkingen: