Moge óók jouw moeder benen hebben gehad!
Vandaag was het dan zo ver na aanvankelijk wat strubbelingen, misverstanden, verdwenen brief en een keertje boos worden van mijn kant, mocht ik de stukken komen bekijken.
Vannacht heb ik prima geslapen,maar vanochtend was ik letterlijk ziek, hoofdpijn, misselijk en trillen als een espenblaadje. Op dit soort momenten vind ik het jammer dat ik geen medicijnen gebruik en zou ik graag iets willen hebben om die aanval iets te verzachten, maar ja daar denk ik altijd te laat aan. Ik houd mezelf wel altijd voor dat er niets aan de hand is, dat ik alleen maar wat papieren ga lezen, maar het helpt niet echt. Ik blijf hopen dat deze reaktie ooit nog eens minder word.
De doos met dossiers stond al voor me klaar en op een afgeschermd stuk mocht ik die inzien. Later kwam de archivaris die het opgezocht had er even bij om wat uitleg te geven. Hij vertelde dat hij ook maar alvast alles gekopieerd had en ik dat mee kon krijgen. Wat een service. Ondanks mijn eerdere aanvaring blijkt het een hele sympathieke man te zijn die me graag verder wilde helpen en ook nog wat ideeën aandroeg.
Het meeste wat er bewaard is gebleven is droge kost: voogdijkaarten, uitspraken van de rechtbank over OTS en uiteindelijk de ontheffing uit de ouderlijke macht van mijn vader. Maar 1 dossier was zeker heel interessant, een rechtbankverslag over mijn broer, die veel eerder uithuis geplaatst is, waarin eveneens enkele dingen over mij aangehaald werden, waaruit blijkt dat er wel degelijk het een en ander bekend was. Verder staan er toch dingen in die ik nog niet wist, bv; dat de kinderrechter een vrouw was verbaasde me, ik wist niet dat er begin jaren 60 al vrouwelijke rechters waren. Ja, ik ben heel erg naïef.
Nu de terugslag, ik ben heel erg moe en mijn verwarming staat op 22 graden in de hoop dat ik weer een beetje warm word. Maar al met al is het een zeer positieve ervaring en binnenkort ga ik eens op mijn gemak de kopieën doorlezen.
Dit is al weer een paar weken geleden. Op advies van de archivaris heb ik de persoonskaart van mijn moeder opgevraagd en die kwam van de week binnen. Een half a4tje met daarop haar naam, geboorte/ sterfdatum en huwelijksdatum, de namen van haar ouders en de adressen waar ze gewoond heeft. Een simpel papiertje met een paar gegevens, maar het effect dat het heeft….. Ik heb een moeder! Zij heeft echt bestaan.
Natuurlijk heb ik altijd geweten dat ik een moeder heb, maar toch, het was een abstract begrip, maar nu heb ik het “bewijs”, iets tastbaars. Vreemd dat zo’n papiertje me doet beseffen dat ik echt een moeder heb en ik nu iets over haar weet.
Trijntje.
Trijntje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten