Riet: gevangenschap en dwangarbeid, ook voor zwangere meisjes
“De huisarts kent mij vijfendertig jaar. Hij heeft het boek van Danielle Hermans en Esther Verhoef gelezen en zegt: ‘ ik heb er nooit de vinger op kunnen leggen waarom jij bent zoals je bent. Ik heb hier veel van geleerd ook voor anderen.’
Er zaten ook zwangere meisjes en meisjes en vrouwen in de Goede Herder die afstand hadden gedaan. Voor de bevalling gingen ze naar een tehuis voor ongehuwde moeders. Er mocht niet over gesproken worden.
Het was een totaal regime, je had niets te zeggen, je had niets voor jezelf, of je linksom of rechtsom ging daar had je niets over te zeggen. Je kon niet uit het raam naar buiten kijken, je kwam niet buiten. Je leefde niet, je werd geleefd, elke dag hetzelfde. Je werd genegeerd. Je wist niet waarom of hoelang.”
Riet heeft vier jaar in opsluiting en isolement industriële arbeid verricht, van haar dertiende tot haar zeventiende jaar, als een zwaargestrafte misdadiger. Ze ging niet naar school. Buiten de naaiateliers was er ook werk vanaf het opstaan tot het slapen gaan, met weinig pauze. Er was geen moment rust, geen vrijheid van bewegen of spreken, geen privacy en geen inkomen.
De overheid heeft ons daar gedumpt, er was nooit inspectie.
De Goede Herder is ontoegankelijk. Ze zijn waarschijnlijk bang dat die beerput opengaat.”
De Goede Herder is ontoegankelijk. Ze zijn waarschijnlijk bang dat die beerput opengaat.”
Het zijn extreme leefomstandigheden geweest. De gevolgen voor haar latere leven waren enorm. Een lid van de commissie voor Herstel, Erkenning en Genoegdoening zei tegen Riet: "van werken is nog nooit iemand slechter geworden." Dwangarbeid behoorde niet tot de definities van de commissie.
5-10-2015
5-10-2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten