Maria kaakjes

Bron

KLIK

RAPPORT 'SLACHTOFFERS GETUIGEN' (ROEVENS & AERTSEN, 2014)

Bron

De Vlaamse overheid, met name het departement Welzijn, Volksgezondheid en Gezin coördineert diverse acties om slachtoffers van historisch geweld en misbruik in jeugd- en onderwijsinstellingen in Vlaanderen te erkennen en te ondersteunen. Dit engagement kadert in de uitvoering van de Resolutie van het Vlaams Parlement van 2 april 2014 betreffende “de erkenning van de slachtoffers van historisch geweld en misbruik in jeugd- en onderwijsinstellingen in Vlaanderen en het omgaan met geweld in het algemeen”.
Dit engagement wordt bevestigd in het recente Regeerakkoord van de Vlaamse Regering. Vanaf het najaar 2014 wordt uitvoering gegeven aan onderstaande acties: het publiekelijk erkennen van het leed van slachtoffers via een tentoonstelling in het Guislain museum in Gent, de oprichting van een ‘Erkennings- en Bemiddelingscommissie voor Slachtoffers van Historisch Misbruik’, het voorzien in een voldoende (deskundig) aanbod van hulp- en dienstverlening, en het faciliteren van lotgenotencontacten. Voorliggend onderzoek beoogt de uitvoering van de genoemde acties te ondersteunen. Bijzondere aandacht gaat daarbij uit naar de ‘Erkennings- en Bemiddelingscommissie voor Slachtoffers van Historisch Misbruik’. Deze commissie wordt in november 2014 op tijdelijke basis, voor een periode van vier tot zes maanden, opgericht om aanvragen te behandelen van slachtoffers van feiten van misbruik en geweld die zich in de periode tussen 1930 en 1990 afspeelden in jeugd- en onderwijsinstellingen in Vlaanderen. De commissie zal slachtoffers, naast- en nabestaanden van “historisch” misbruik ontvangen en werkt vanuit volgende finaliteit: het bieden van erkenning voor het leed aangedaan aan slachtoffers, het bieden van ondersteuning aan slachtoffers en het bijdragen tot de (maatschappelijke) bewustwording van de ernst van het misbruik dat plaatsvond in de betrokken instellingen.

Het experten-panel “historisch misbruik” ging op vraag van Vlaams Minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Vandeurzen reeds in 2013 na welke aanpak wenselijk is om slachtoffers en over-levers te erkennen en bij te staan in de verwerking van hun leed en hoe gelijkaardige situaties vermeden kunnen worden in de toekomst. Hiervoor werden de geregistreerde getuigenissen bij de hulplijn 1712 in de periode april-september 2013 geanalyseerd alsook materiaal uit relevant onderzoek in binnen- en buitenland. Dit soort dataverzameling op basis van zogenaamde “secundaire bronnen” reikt heel wat informatie aan maar draagt de beperking in zich dat de beschikbare informatie niet rechtstreeks bij de slachtoffers zelf verzameld werd.

TERUG