woensdag, februari 29, 2012
Afwikkeling compensatie aan slachtoffers vertraagd
UTRECHT (RKnieuws.net) - De eerste 47 aanvragers van 
compensatie hebben deze week bericht gehad dat de behandeling van hun aanvragen meer tijd in beslag heeft genomen dan de Compensatie Commissie aanvankelijk heeft aangenomen. “Wij betreuren dat zeer. Maar voor de commissie staat voorop dat iedere aanvraag zeer zorgvuldig moet worden beoordeeld en dat gelijke gevallen gelijk behandeld moeten worden”, aldus voorzitter mr. B. Holthuis van het Meldpunt Seksueel Misbruik RKK.
De commissie is half december voortvarend aan de slag gegaan. Tot nu toe zijn 63 aanvragen in behandeling genomen en is er vier keer vergaderd. Om iedere aanvraag zorgvuldig te beoordelen is het nodig dat binnen de commissie nauwkeurige afstemming plaats vindt over de indeling in een van de 5 categorieën, die de regeling aangeeft. Onder meer daaraan heeft de commissie meer tijd moeten besteden dan aanvankelijk werd voorzien. Daarnaast wil de commissie in gevallen waarin het advies onvoldoende duidelijk is, meer inzicht via de Klachtencommissie over de aard en de ernst van het misbruik.
compensatie hebben deze week bericht gehad dat de behandeling van hun aanvragen meer tijd in beslag heeft genomen dan de Compensatie Commissie aanvankelijk heeft aangenomen. “Wij betreuren dat zeer. Maar voor de commissie staat voorop dat iedere aanvraag zeer zorgvuldig moet worden beoordeeld en dat gelijke gevallen gelijk behandeld moeten worden”, aldus voorzitter mr. B. Holthuis van het Meldpunt Seksueel Misbruik RKK.Dit alles heeft helaas geleid tot vertraging in de afhandeling van de eerste 47 aanvragen”, aldus mr. Holthuis. “We hebben er alle begrip voor dat mensen teleurgesteld zijn. We hebben onderschat dat we meer tijd nodig hadden om binnen de in het vooruitzicht gestelde termijn te reageren. Vandaar de brief met korte uitleg”.
De Compensatie Commissie doet haar uiterste best alle aanvragen zo spoedig mogelijk en in elk geval binnen de toegezegde termijn van zes weken te behandelen, aldus voorzitter Holthuis.
Tweede Kamer 28 februari 2012 Kinderombudsman en asielzoekers Waarom zouden kinderrechten niet met elkaar vergeleken mogen worden?
bron
Aan de orde is het dertigledendebat over de uitspraak van de Kinderombudsman dat er te weinig oog is voor de klinisch medische schade die kinderen van asielzoekers tijdens lange procedures oplopen en het bericht dat de IND gemartelde asielzoekers uitzet.
Mevrouw Gesthuizen (SP):
...
De Kinderombudsman trok begin december 2011 aan de bel over kinderen met onder andere angstpsychoses, slaapstoornissen, eetstoornissen en andere problematiek. In het antwoord op mijn mondelinge vragen over de conclusies van de Kinderombudsman is door het kabinet eigenlijk ontkend dat een kind geen keuze heeft. Bovendien wees het kabinet alle kritiek van de hand door te stellen dat de Kinderombudsman ernaast zat; de problemen kwamen heus niet zo vaak voor.
Daarnaast stelde het dat de Kinderombudsman appels met peren vergeleek; rechten van kinderen uit het Kinderrechtenverdrag wil het kabinet niet vergelijken met rechten van kinderen in het vreemdelingenrecht.
Daarnaast stelde het dat de Kinderombudsman voor zijn beurt sprak; er was namelijk nog geen onderzoek. Dit is een gemiste kans. Ik vraag de minister dan ook of hij niet zelf kennis had kunnen nemen van onderzoek dat al jaren wordt gedaan en waarin wel degelijk wordt aangetoond dat er klinisch medische schade ontstaat bij kinderen door te lange procedures en een uiteindelijke uitzetting. Ik verwijs bijvoorbeeld naar het onderzoek van mevrouw Kalverboer. Zij doet al sinds 2004 onderzoek en bracht al vele rapportages uit. Ik mag toch aannemen dat een minister van Asiel hiervan kennisneemt.
Waarom zouden kinderrechten niet met elkaar vergeleken mogen worden?
...
Mevrouw Arib (PvdA):
Voorzitter. De zorgen van de Kinderombudsman over de schade voor kinderen die al heel lang in Nederland wonen, maar gedwongen uitgezet worden, zijn niet nieuw. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat kinderen van asielzoekers vaak lijden aan eet- en slaapstoornissen en angstpsychoses hebben. De onzekerheid waar kinderen aan bloot worden gesteld, brengt veel schade met zich.
Deze kinderen hebben al het nodige meegemaakt. Vaak zijn ze gevlucht uit landen waar oorlog en geweld aan de orde van de dag zijn. Gisteren nog zagen we oud-collega Femke Halsema bij Pauw & Witteman namens Stichting Vluchteling vertellen over haar ervaringen in Congo. Zij heeft daar kinderen gesproken die met seksueel geweld werden geconfronteerd.
Seksueel geweld werd daar als oorlogswapen gebruikt.
Je zal maar als kind zijn gevlucht uit Congo, in Nederland aankomen en dan worden neergezet als een profiteur. Dat lijkt me afschuwelijk. Ik kan me absoluut niet voorstellen dat een minister van CDA-huize deze afschuwelijke ervaringen van kinderen en de gevolgen hiervan op hun psychische welzijn niet als criterium meeneemt bij de beoordeling van hun asielaanvraag. Graag krijg ik hierop een reactie.
Bij kinderen moet je niet met twee maten meten.
Aan de ene kant roept het kabinet dat Nederland zich houdt aan internationale verdragen zoals het Verdrag inzake de rechten van het kind en het EVRM. Aan de andere beschouwt het kabinet deze kinderen, als het erop aankomt, als nieuwkomers en wijst het hun aanvraag af. Wat weegt voor de minister zwaarder, het belang en de bescherming van de rechten van kinderen zoals vastgelegd in die verdragen, of het zich houden aan wat de PVV wil en het uitvoeren van haar agenda voor het terugdringen van de migratie?
Wat is het ware gezicht van het CDA?
...
Ontwikkeling van jonge asielzoekers onder de loep
Trouw
Aan de orde is het dertigledendebat over de uitspraak van de Kinderombudsman dat er te weinig oog is voor de klinisch medische schade die kinderen van asielzoekers tijdens lange procedures oplopen en het bericht dat de IND gemartelde asielzoekers uitzet.
Mevrouw Gesthuizen (SP):
...
De Kinderombudsman trok begin december 2011 aan de bel over kinderen met onder andere angstpsychoses, slaapstoornissen, eetstoornissen en andere problematiek. In het antwoord op mijn mondelinge vragen over de conclusies van de Kinderombudsman is door het kabinet eigenlijk ontkend dat een kind geen keuze heeft. Bovendien wees het kabinet alle kritiek van de hand door te stellen dat de Kinderombudsman ernaast zat; de problemen kwamen heus niet zo vaak voor.
Daarnaast stelde het dat de Kinderombudsman appels met peren vergeleek; rechten van kinderen uit het Kinderrechtenverdrag wil het kabinet niet vergelijken met rechten van kinderen in het vreemdelingenrecht.
Daarnaast stelde het dat de Kinderombudsman voor zijn beurt sprak; er was namelijk nog geen onderzoek. Dit is een gemiste kans. Ik vraag de minister dan ook of hij niet zelf kennis had kunnen nemen van onderzoek dat al jaren wordt gedaan en waarin wel degelijk wordt aangetoond dat er klinisch medische schade ontstaat bij kinderen door te lange procedures en een uiteindelijke uitzetting. Ik verwijs bijvoorbeeld naar het onderzoek van mevrouw Kalverboer. Zij doet al sinds 2004 onderzoek en bracht al vele rapportages uit. Ik mag toch aannemen dat een minister van Asiel hiervan kennisneemt.
Waarom zouden kinderrechten niet met elkaar vergeleken mogen worden?
...
Mevrouw Arib (PvdA):
Voorzitter. De zorgen van de Kinderombudsman over de schade voor kinderen die al heel lang in Nederland wonen, maar gedwongen uitgezet worden, zijn niet nieuw. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat kinderen van asielzoekers vaak lijden aan eet- en slaapstoornissen en angstpsychoses hebben. De onzekerheid waar kinderen aan bloot worden gesteld, brengt veel schade met zich.
Deze kinderen hebben al het nodige meegemaakt. Vaak zijn ze gevlucht uit landen waar oorlog en geweld aan de orde van de dag zijn. Gisteren nog zagen we oud-collega Femke Halsema bij Pauw & Witteman namens Stichting Vluchteling vertellen over haar ervaringen in Congo. Zij heeft daar kinderen gesproken die met seksueel geweld werden geconfronteerd.
Seksueel geweld werd daar als oorlogswapen gebruikt.
Je zal maar als kind zijn gevlucht uit Congo, in Nederland aankomen en dan worden neergezet als een profiteur. Dat lijkt me afschuwelijk. Ik kan me absoluut niet voorstellen dat een minister van CDA-huize deze afschuwelijke ervaringen van kinderen en de gevolgen hiervan op hun psychische welzijn niet als criterium meeneemt bij de beoordeling van hun asielaanvraag. Graag krijg ik hierop een reactie.
Bij kinderen moet je niet met twee maten meten.
Aan de ene kant roept het kabinet dat Nederland zich houdt aan internationale verdragen zoals het Verdrag inzake de rechten van het kind en het EVRM. Aan de andere beschouwt het kabinet deze kinderen, als het erop aankomt, als nieuwkomers en wijst het hun aanvraag af. Wat weegt voor de minister zwaarder, het belang en de bescherming van de rechten van kinderen zoals vastgelegd in die verdragen, of het zich houden aan wat de PVV wil en het uitvoeren van haar agenda voor het terugdringen van de migratie?
Wat is het ware gezicht van het CDA?
...
Ontwikkeling van jonge asielzoekers onder de loep
Trouw
Margrite Kalverboer, orthopedagoog en universitair hoofddocent aan de Rijksuniversiteit Groningen, heeft het geld bij elkaar voor de oprichting van een onderzoeks- en expertisecentrum voor kinderen en vreemdelingenrecht. "Als we met ons werk iets willen bereiken, dan is een lange adem vereist. Met dit geld kunnen we het gevecht om erkenning voor de rechten van kinderen in het asielbeleid aangaan."
Kalverboer doet sinds 2004 onderzoek naar de ontwikkeling van asielkinderen en hun belang in het vreemdelingenrecht. Ze maakte samen met promovendus Elianne Zijlstra en onderzoeker Mijntje ten Brummelaar orthopedagogische rapportages die regelmatig een rol speelden in rechtszaken rond asielaanvragen van gezinnen met kinderen die in lange procedures ontwikkelingsstoornissen en trauma's opliepen. Kalverboer: "We hebben eigenlijk over alle kinderen gerapporteerd die later bekend werden, zoals Sahar en Mauro. Het werd steeds drukker, we worden door steeds meer asieladvocaten benaderd."
"We draaien nu productie, door al die rapportages is het onderzoek zelf een beetje stil komen te liggen. Er is nu geld om uit te breiden, waardoor er voor mij ook weer meer tijd vrijkomt voor de wetenschappelijke fundering van ons werk en om de methodiek voor het diagnostisch onderzoek van asielkinderen verder te ontwikkelen en goed vast te leggen."
Het geld voor het onderzoekscentrum (ruim 280.000 euro) komt van de Stichting tot Steun, die wetenschappelijk onderzoek en innovatieve projecten ondersteunt. De intentie is er nog een tweede gift van 300.000 euro aan toe te voegen. De subsidie is bedoeld voor een periode van vier jaar. Kalverboer zal het centrum leiden, de rapportages zullen voortaan worden gemaakt door studenten, "onder onze supervisie".
Kalverboer, die naast orthopedagoge ook juriste is, wijst al jaren op een zwakke juridische positie van kinderen in het vreemdelingenrecht. Net als Unicef, Defence for Children en de Kinderombudsman stelt ze dat in Nederland kinderrechtenverdragen worden geschonden. "Veel rechten die we voor Nederlandse kinderen de normaalste zaak van de wereld vinden, gelden dan ineens niet. In het strafrecht en civiel recht staat het belang van het kind altijd voorop, maar deze minister erkent gewoon openlijk dat hij het asielrecht belangrijker vindt dan de rechten van het kind. Dat hij liever blijft uitstralen dat onze grenzen dicht zijn, dat je hier niet welkom bent, dan dat je kijkt naar de trauma's die kinderen door het lange wachten, de onzekerheid, de angst oplopen."
Kalverboer ziet hoopgevende ontwikkelingen, bijvoorbeeld door gerechtelijke uitspraken waar ze haar rapportages inbracht. Het grote struikelblok blijft de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), zegt ze. "Voor de rechtbank stelt de IND dat onze rapportages niet objectief, niet deskundig en wetenschappelijk zijn. We krijgen vaak het verwijt dat we voor een verblijfsvergunning pleiten. Dat klopt. Maar dat komt omdat we vooral worden ingezet in bijzonder schrijnende gevallen, door advocaten die echt schrikken van het leed bij kinderen en die het uiterste proberen om zo'n gezin te helpen." | |
"We draaien nu productie, door al die rapportages is het onderzoek zelf een beetje stil komen te liggen. Er is nu geld om uit te breiden, waardoor er voor mij ook weer meer tijd vrijkomt voor de wetenschappelijke fundering van ons werk en om de methodiek voor het diagnostisch onderzoek van asielkinderen verder te ontwikkelen en goed vast te leggen."
Het geld voor het onderzoekscentrum (ruim 280.000 euro) komt van de Stichting tot Steun, die wetenschappelijk onderzoek en innovatieve projecten ondersteunt. De intentie is er nog een tweede gift van 300.000 euro aan toe te voegen. De subsidie is bedoeld voor een periode van vier jaar. Kalverboer zal het centrum leiden, de rapportages zullen voortaan worden gemaakt door studenten, "onder onze supervisie".
Kalverboer, die naast orthopedagoge ook juriste is, wijst al jaren op een zwakke juridische positie van kinderen in het vreemdelingenrecht. Net als Unicef, Defence for Children en de Kinderombudsman stelt ze dat in Nederland kinderrechtenverdragen worden geschonden. "Veel rechten die we voor Nederlandse kinderen de normaalste zaak van de wereld vinden, gelden dan ineens niet. In het strafrecht en civiel recht staat het belang van het kind altijd voorop, maar deze minister erkent gewoon openlijk dat hij het asielrecht belangrijker vindt dan de rechten van het kind. Dat hij liever blijft uitstralen dat onze grenzen dicht zijn, dat je hier niet welkom bent, dan dat je kijkt naar de trauma's die kinderen door het lange wachten, de onzekerheid, de angst oplopen."
Kalverboer ziet hoopgevende ontwikkelingen, bijvoorbeeld door gerechtelijke uitspraken waar ze haar rapportages inbracht. Het grote struikelblok blijft de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), zegt ze. "Voor de rechtbank stelt de IND dat onze rapportages niet objectief, niet deskundig en wetenschappelijk zijn. We krijgen vaak het verwijt dat we voor een verblijfsvergunning pleiten. Dat klopt. Maar dat komt omdat we vooral worden ingezet in bijzonder schrijnende gevallen, door advocaten die echt schrikken van het leed bij kinderen en die het uiterste proberen om zo'n gezin te helpen." | |
dinsdag, februari 28, 2012
Tweede Kamer stemmingen seksueel misbruik binnen Rooms Katholieke Kerk-N
28 februari 2012
bron
Aan de orde zijn de stemmingen over moties, ingediend bij het debat over het eindrapport van de commissie-Deetman over seksueel misbruik binnen de katholieke kerk,
De voorzitter:
- de motie-Arib over voorstellen voor een parlementair onderzoek (33000-VI, nr. 84);
bron
Aan de orde zijn de stemmingen over moties, ingediend bij het debat over het eindrapport van de commissie-Deetman over seksueel misbruik binnen de katholieke kerk,
De voorzitter:
- de motie-Arib over voorstellen voor een parlementair onderzoek (33000-VI, nr. 84);
Voorgesteld 15 februari 2012
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
overwegende, dat uit het rapport van de commissie-Deetman blijkt dat seksueel misbruik van minderjarigen in de rooms-katholieke kerk van 1945 tot 2010 van structurele aard was en een grote omvang kende;
van mening, dat het onderzoek van de commissie-Deetman zich niet uitstrekte naar de specifieke rol van de overheid, de politie en het openbaar Ministerie (OM) bij het tegengaan van misbruik binnen de Rooms Katholieke Kerk;
verzoekt het Presidium voorstellen te doen voor de opzet en de vorm van een parlementair onderzoek naar misbruik binnen de katholieke kerk en de rol van genoemde overheidsinstellingen daarbij,
en gaat over tot de orde van de dag.
Arib
Op verzoek van mevrouw Arib stel ik voor, haar motie aan te houden.
Daartoe wordt besloten.
- de motie-Arib (33000-VI, nr. 83).
Daartoe wordt besloten.
- de motie-Arib (33000-VI, nr. 83).
Voorgesteld 15 februari 2012
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
overwegende, dat uit het rapport van de commissie-Deetman blijkt dat seksueel misbruik van minderjarigen in de rooms-katholieke kerk van 1945 tot 2010 van structurele aard was en een grote omvang kende;
van mening, dat er onvoldoende inzicht bestaat in de aard en omvang van lichamelijke en geestelijke mishandeling binnen de katholieke kerk;
verzoekt de regering onderzoek te laten verrichten naar de aard en omvang van lichamelijke en geestelijke mishandeling binnen de katholieke kerk, en gaat over tot de orde van de dag.
Ik constateer dat de aanwezige leden van de fracties van de SP, de PvdD, de PvdA en GroenLinks voor deze motie hebben gestemd en de aanwezige leden van de overige fracties ertegen, zodat zij is verworpen.
- de motie-Van der Steur c.s. (VVD, CDA, PVV) over de inzet ten opzichte van slachtoffers (33000-VI, nr. 85 (herdruk)).
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
constaterende dat uit het rapport van de commissie-Deetman blijkt dat er vanaf 1945 binnen de rooms-katholieke kerk sprake is geweest van zeer ernstig seksueel misbruik van minderjarigen;
constaterende dat zowel in de bisdommen als bij de ordes en congregaties bekend was dat er sprake was van seksueel misbruik en dat dit als gevolg van de door Deetman geconstateerde zwijgcultuur niet openbaar werd gemaakt, dat geen adequate stappen werden gezet om het misbruik te beëindigen en geen aangifte werd gedaan;
constaterende dat er stelselmatig geen aandacht werd besteed aan het leed dat slachtoffers werd toegebracht en dat de slachtoffers structureel in de steek werden gelaten;
constaterende dat de bisdommen, ordes en congregaties daarmee grovelijk in strijd gehandeld hebben met de beginselen die zij prediken en dat hun daarvoor een zeer ernstig verwijt gemaakt kan worden;
spreekt haar afschuw uit over de geconstateerde feiten;
spreekt uit, dat zij meeleeft met de slachtoffers en hun familieleden die dit leed zonder erkenning jaren hebben moeten dragen;
roept de verantwoordelijken binnen de bisdommen, de ordes en congregaties en de Stichting Beheer en Toezicht inzake seksueel misbruik in de rooms-katholieke kerk in Nederland daarom op om alles te doen wat mogelijk is om zorg te dragen voor:
- erkenning van het leed dat aan slachtoffers is toegebracht;
-zorgvuldige en voortvarende nakoming van de door de commissie-Deetman gegeven adviezen;
- adequate slachtoffergerichte hulpverlening aan de slachtoffers, hun familieleden en/of nabestaanden;
- snelle, slachtoffergerichte en zorgvuldige behandeling van alle klachten waarbij een lichte bewijslast wordt toegepast, waarbij ook schrijnende gevallen waarbij alleen sprake is van geweld bij de hulpverlening en de schadevergoeding worden betrokken;
- snelle en adequate behandeling van de verzoeken om vergoeding van de geleden (gevolg)schade waarbij de verjaring en het feit dat een dader wellicht overleden is geen rol mogen spelen;
- goede samenwerking met de slachtoffergroepen zodat deze een belangrijke rol vervullen bij zowel het (onafhankelijke) meldpunt als het toezicht op de nakoming van de gemaakte afspraken en de slachtoffergroepen daartoe te financieren;
- aangifte tegen (vermoedelijke) daders;
- verzoekt de regering, de hierboven geformuleerde oproep te ondersteunen en het Openbaar Ministerie te verzoeken de aangiftes zo spoedig mogelijk in behandeling te nemen,
en gaat over tot de orde van de dag.
Ik constateer dat deze motie met algemene stemmen is aangenomen.
- de motie-El Fassed/Dibi over het instellen van een begeleidingscommissie (33000-VI, nr. 86);
Voorgesteld 15 februari 2012
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
overwegende, dat de commissie-Deetman de uitvoering van de aanbevelingen en de hulpverlening aan slachtoffers naar aanleiding van het onderzoek naar seksueel misbruik binnen de rooms-katholieke kerk de komende tijd zal volgen;
overwegende, dat het van het grootste belang is dat slachtoffers zich gehoord weten in dit voortgangsproces en moeten kunnen meepraten over de wijze waarop hun materiële en immateriële belangen worden behartigd door zowel de rooms-katholieke kerk als door de overheid;
verzoekt de regering om vertegenwoordigers van slachtoffers te vragen, zich te verenigen in een begeleidingscommissie die, vergelijkbaar aan de commissie-Deetman, jaarlijks rapporteert over hun ervaringen met de hulpverlening en schadevergoedingsprocedures en deze rapportages expliciet te betrekken bij de informatievoorziening over de voortgang aan de Kamer,
en gaat over tot de orde van de dag.
El Fassed
Dibi
Ik constateer dat de aanwezige leden van de fracties van de SP, de PvdD, de PvdA, GroenLinks en D66 voor deze motie hebben gestemd en de aanwezige leden van de overige fracties ertegen, zodat zij is verworpen.
- de motie-Voordewind over gratis vog voor medewerkers van kerkelijke instellingen (31015, nr. 72).
Kindermishandeling
Voorgesteld 22 december 2011
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
constaterende, dat is besloten dat de vog voor bepaalde vrijwilligersgroepen die met kinderen/jongeren werken, gratis wordt;
constaterende, dat het niet zeker is of kerkelijke instellingen hier ook onder vallen;
verzoekt de regering de vog-aanvraag ook voor medewerkers van kerkelijke instellingen die met kinderen/jongeren werken, gratis te maken,
en gaat over tot de orde van de dag.
Voordewind
Ik constateer dat de aanwezige leden van de fracties van de SP, de PvdD, de PvdA, GroenLinks, de SGP en de ChristenUnie voor deze motie hebben gestemd en de aanwezige leden van de overige fracties ertegen, zodat zij is verworpen.
maandag, februari 27, 2012
zondag, februari 26, 2012
zaterdag, februari 25, 2012
Vastenaktie 2012 Vaticaan laat zich informeren over draagmoederschap
*klik
50 jaar na VAt II en afwijzing paaldansen buigt het Vatic
aan zich over zusters in bikini. Nederland wacht gespannen op reactie kardinaal Eijk. 'Bij ons was dat natuurlijk onmogelijk", zo liet de kardinaal waarvan het gerucht gaat meer in de boerkini te zien al eerder weten, welke uitspraak onrust teweeg brengt in de Commissie Deetman II.bron
Zullen de media de volgende kardinaal de volgende Wir haben es nicht gewußt uitspraak kunnen ontlokken en valt dan het hieraan gekoppelde snoepreisje naar de Himalaya Professor Monteiro toe, zal Deetman zich met dit onderzoek gaan bezig houden of zal Mr. Stevens besluiten dit getuigenverhoor persoonlijk te willen uitvoeren en welke verzekering dekt dit dan nu duidelijk is dat de Zusters van De Voorzienigheid bij monde van hun voormalige bajesklant hebben laten weten iedere medewerking zullen weigeren ?
"Wir haben es gewußt, onze pupillen hebben ons er op gewezen, maar in onze archieven is daarvan niets terug te vinden en van onze foto's blijft iedereen af, wij staan pal achter onze bisschop " zo liet deze weten.
news today
Joh. 14 27
klik* na verwijdering " Gij zult over publieke functionarissen publiek geen associatieve onzin schrijven" 25-2, teruggezet 27-2-2012 11.10u:
Ieder idee dat dit (dan wel het weghalen) ook maar iets te maken zou kunnen hebben met de in tijd parallel lopende zoveelste smeerlapperij van rorate te maken zou kunnen hebben is onzindelijk. Hoewel zeker geintrigeerd -en niet voor het eerst - door RK Nieuws, had ik op het moment van het schrijven hiervan had ik dáár, goddank, nog geen flauw idee van. Het weghalen gebeurde ruim voordien.
vrijdag, februari 24, 2012
For the child taken and the parent left behind. They came for the children.
Nous le regrettons
We are sorry
Nimitataynan
Niminchinowesamin
Mamiattugut
11 June 2008
Ottawa, Ontario
Transcript
Chief Phil Fontaine (National Chief of the Assembly of First Nations):
Prime Minister, Chief Justice, members of the House, elders, survivors, Canadians: for our parents, our grandparents, great grandparents, indeed for all of the generations which have preceded us, this day testifies to nothing less than the achievement of the impossible.
This morning our elders held a condolence ceremony for those who never heard an apology, never received compensation, yet courageously fought assimilation so that we could witness this day.
Together we remember and honour them for it was they who suffered the most as they witnessed generation after generation of their children taken from their families' love and guidance. For the generations that will follow us, we bear witness today in this House that our survival as first nations peoples in this land is affirmed forever.
Therefore, the significance of this day is not just about what has been but, equally important, what is to come. Never again will this House consider us the Indian problem just for being who we are.
We heard the Government of Canada take full responsibility for this dreadful chapter in our shared history. We heard the Prime Minister declare that this will never happen again. Finally, we heard Canada say it is sorry.
Brave survivors, through the telling of their painful stories, have stripped white supremacy of its authority and legitimacy. The irresistibility of speaking truth to power is real.
Today is not the result of a political game. Instead, it is something that shows the righteousness and importance of our struggle. We know we have many difficult issues to handle. There are many fights still to be fought.
What happened today signifies a new dawn in the relationship between us and the rest of Canada. We are and always have been an indispensable part of the Canadian identity.
Our peoples, our history, and our present being are the essence of Canada. The attempts to erase our identities hurt us deeply, but it also hurt all Canadians and impoverished the character of this nation.
We must not falter in our duty now. Emboldened by this spectacle of history, it is possible to end our racial nightmare together. The memories of residential schools sometimes cut like merciless knives at our souls. This day will help us to put that pain behind us.
But it signifies something even more important: a respectful and, therefore, liberating relationship between us and the rest of Canada.
Together we can achieve the greatness our country deserves. The apology today is founded upon, more than anything else, the recognition that we all own our own lives and destinies, the only true foundation for a society where peoples can flourish.
We must now capture a new spirit and vision to meet the challenges of the future.
As a great statesman once said, we are all part of one “garment of destiny”. The differences between us are not blood or colour and “the ties that bind us are deeper than those that separate us”. The “common road of hope” will bring us to reconciliation more than any words, laws or legal claims ever could.
We still have to struggle, but now we are in this together.
I reach out to all Canadians today in this spirit of reconciliation.
Meegwetch.
February 24, 2012 – Vancouver, BC
The Truth and Reconciliation Commission of Canada (TRC) released today its Interim Report. Additionally, the TRC also launched a new historical publication entitled; They Came for the Children: Canada, Aboriginal Peoples, and Residential Schools.
The Truth and Reconciliation Commission of Canada: Interim Report, reflects activities undertaken by the Commission since June 2009 and provides 20 recommendations that touch on five key areas including the operation of the Commission, education, support for survivors, reconciliation and commemoration. It represents a brief summary of what the Commissioners have heard directly from as many as three thousand former students and staff who were most affected by the schools. Read more
To download the documents, please click here
Watch highlights from the media conference in Vancouver
donderdag, februari 23, 2012
Abdij Mehrerau „Für mich war es auch selbstverständlich für das Opfer sämtliche entstehende Fahrtkosten zu übernehmen"
Bei der Einrichtung der (Klasnic-)Kommission ging es darum„Opfern möglicher Weise jahrelange juristische Auseinandersetzungen und Prozesse mit psychiatrischen Begutachtungen und unsicherem Ausgang zu ersparen. Zudem müssen im österreichischen Rechtssystem die Kläger bei Einbringung einer Klage, sofern sie keine Verfahrenshilfe erhalten, Gerichtsgebühren in beträchtlicher Höhe hinterlegen.“
Der heute 57-Jährige war in den 1960er-Jahren von einem Geistlichen mehrfach vergewaltigt worden. Die Klage auf Schmerzensgeld und Verdienstentgang ist die erste zivilrechtliche Klage eines Missbrauchsopfers, strafrechtliche Verfahren gegen den von mehreren Männern beschuldigten Geistlichen waren wegen Verjährung eingestellt worden.
Sanyai Doshi, der Anwalt des Klägers, sah das Kloster in der moralischen Pflicht, keinen Verjährungseinwand zu erheben und damit das Verfahren zu ermöglichen. Abt Anselm van der Linde verweist das Opfer in einer Aussendung jedoch, wie bereits vor der Klage, an die Klasnic-Kommission. Das Kloster sei nicht bereit, die Haftung für vorsätzliche Taten eines Ordensmitglieds zu übernehmen. In die Opferschutzkommission flossen bisher, so Pressesprecher Harald Schiffl, rund 200.000 Euro aus der Mehrerau.
B. "der vielleicht 20, 30 oder mehr Kinder missbraucht hat" war bereits 1967 einschlägig verurteilt worden, dennoch blieb er Lehrer und Erzieher. 1982, nach Bekanntwerden eines weiteren sexuellen Übergriffs, wurde er versetzt. B. arbeitete dann in Tirol als Pfarrer - auch mit Kindern.
Der Abt habe von nichts gewusst
" Unglaubwürdig", sagt der ehemalige Mehrerauer Philipp Schwärzler , der Psychologe arbeitet seit zwei Jahren für die unabhängige "Hotline für Betroffene kirchlicher Gewalt".
Das würde bedeuten, dass Altabt Kassian Lauterer seinen Nachfolger nicht über die Missbrauchsfälle informiert hätte.
....> artikel Jutta Berger, DER STANDARD, Printausgabe, 22.2.2012
(Bregenz, 21.02.2012) Die Abtei Mehrerau hat gestern, 20.02.2012, fristgerecht die Beantwortung der Klage eines Opfers von sexuellem Missbrauch bei Gericht eingebracht.
Generell stellt Abt Anselm van der Linde dazu fest: „Um den Opfern des oft jahrzehntelang zurückliegenden und dadurch juristisch verjährten Missbrauchs auf alle Fälle eine Entschädigungszahlung zu ermöglichen, wurde von der Bischofskonferenz die Opferschutzkommission eingerichtet. Dort werden Opfer unabhängig, sensibel und diskret beraten und unterstützt. Und es werden in möglichst kurzer Zeit Entschädigungen und Therapiekosten ausbezahlt.“
Kloster nimmt seine Verantwortung wahr
Abt Anselm verweist darauf, dass die Opferschutzkommission nach dem Verursacherprinzip verfährt und die zugesprochenen Entschädigungssummen von den Tätern bzw. den Diözesen, Organisationen oder Orden an die Kommission refundiert werden müssen. „Wir nehmen auch in dieser Hinsicht unsere Verantwortung wahr und sorgen für Entschädigung der Opfer.“
Bei der Einrichtung der Kommission ging es darum „Opfern möglicher Weise jahrelange juristische Auseinandersetzungen und Prozesse mit psychiatrischen Begutachtungen und unsicherem Ausgang zu ersparen. Zudem müssen im österreichischen Rechtssystem die Kläger bei Einbringung einer Klage, sofern sie keine Verfahrenshilfe erhalten, Gerichtsgebühren in beträchtlicher Höhe hinterlegen.“
Die Opferschutzkommission wurde auch eingerichtet, dass Opfer und ihre Perspektive und ihr Leiden nicht mehr ausgeblendet werden.
Seit 2010 Kontakt mit dem Opfer – intensiver Rat sich an die Opferschutzkommission zu wenden
Seit 2010 gab es von Seiten des Klosters mit dem Opfer mehrfach Kontakt. „Ich habe in einem persönlichen Gespräch und auch schriftlich meine tiefe Betroffenheit über das Leid, das dem Opfer angetan wurde, zum Ausdruck gebracht und, sofern dies möglich ist, um Vergebung gebeten,“ so Abt Anselm, der berichtet, dass er dem Opfer eindringlich und intensiv empfohlen hat, sich direkt an die Opferschutzkommission zu wenden. Abt Anselm: „Für mich war es auch selbstverständlich für das Opfer sämtliche entstehende Fahrtkosten zu übernehmen. Mein Wunsch war, dass ihm bei der Kommission rasch, verantwortungsvoll und unbürokratisch geholfen wird. Dieser Weg steht dem Opfer über die Ombudsstelle in Feldkirch immer noch offen.“
In der Klagebeantwortung wird festgestellt, dass keine Haftung des Klosters nach § 1313a ABGB für vorsätzliches Handeln einzelner Mitglieder besteht und die Taten aus juristischer Sicht verjährt sind.
Anselm van der Linde
Abt von Wettingen-Mehrerau
woensdag, februari 22, 2012
Europese dag van het slachtoffer; "Niets mis met buitenlandse buik"
We've got the whole world in our hands
In our womb we've got the tiny little baby
we've got the whole world in our womb
"Niets mis met een buitenlandse buik" dacht ook mijn moeder.
En danste de Hokey Cokey met de zwarte kok van de Canadezen.
maandag, februari 20, 2012
Catholic victims claim new betrayal
The Age
Cameron Houston
19-2-2012
Cameron Houston
19-2-2012
A SUPPORT group set up by the Catholic Church to counsel victims of clerical sexual abuse is being investigated over allegations of mistreatment and breaches of patient confidentiality.
At least seven victims of sexual assaults by Catholic priests are believed to have lodged formal complaints against staff of the group, Carelink, with the Australian Health Practitioner Regulation Agency.
Carelink was established by the Catholic Archdiocese of Melbourne as part of its Melbourne Response in 1996, which was the church's internal structure to deal with hundreds of sexual assault cases across Victoria.
A letter seen by The Sunday Age confirms that Carelink is the subject of an investigation by the Psychology Board of Australia on behalf of the regulator.
Some victims have claimed Carelink counsellors failed to deliver the psychological and pastoral support they required, which in some cases had exacerbated their suffering. The Catholic Archdiocese of Melbourne ''categorically rejects'' the allegations.
Jim Boyle, 71, has filed a complaint on behalf of himself and his deceased brother Gavan Boyle, who was raped at a Shoreham camp by Monsignor Penn Jones, a former chaplain of the Archdiocese of Melbourne who died in 1995. Gavan Boyle died in 2005 from a combination of alcohol abuse, starvation and undiagnosed cancer, while Jim Boyle has battled poor health and the mental anguish of witnessing his brother's struggle.
Mr Boyle says Carelink staff had blamed Gavan for his inability to cope with the psychological trauma caused by sexual abuse. He says Carelink also failed to offer him appropriate support after his brother's death. In his complaint, Mr Boyle claims he was discriminated against when he began to investigate the treatment of his brother.
He also alleges that Carelink breached professional confidentiality when it referred private information to the archdiocese's lawyer. Mr Boyle says he has never threatened legal action against Carelink or the church.
Another victim, who asked not to be named, has also filed a complaint with the regulator, after suffering chronic depression for decades. The 66-year-old woman says she was raped by a Jesuit brother in 1978 while undergoing treatment for anorexia at a Melbourne hospital. She claims Carelink had ignored her since June last year, when she severed ties with a psychologist who was appointed and paid for by the support agency.
''I wish I'd never gone to them [Carelink]. I feel like I've been betrayed by the church again,'' the woman said.
A spokesman for the Archdiocese of Melbourne rejected the specific allegations made by Mr Boyle and the unnamed victim. The spokesman said similar claims by Mr Boyle had been investigated and dismissed by the former Psychologists Registration Board of Victoria. Mr Boyle does not deny this.
''The services provided by Carelink are of the highest professional standard,'' the archdiocese spokesman said. ''The majority of victims are satisfied with the assistance they receive, whilst it is acknowledged that no amount of support can ever wholly undo the wrongs perpetrated upon them. It is inevitable that a small number of victims will be dissatisfied with and be critical of the archdiocese's attempts to help them.
''On various occasions in the past, allegations have been made against the Melbourne Response and Carelink in particular which have been examined by various external bodies and rejected.''
The spokesman said the church's lawyers only became involved when Carelink had to respond to legal threats or demands by clients or their lawyers.
Helen Last, director of victim advocacy group In Good Faith, said some victims were reluctant to seek help through Carelink but had to because they could not afford private psychologists.
A spokeswoman for the Australian Health Practitioner Regulation Agency said it could not comment on any ongoing investigations.
cadeautje van de Petrus Canisius troep; flapdrollen, rotte tomaten en een oud directeur van de Stasi-archieven
Ik denk niet dat er sinds augustus 2003 ook maar één zin is geweest waar je me zo witheet mee kon krijgen als met die iedere keer weer smerige tot de n-de macht gehanteerde zin
"Ja, maar je moet het natuurlijk wél in die tijd zien ......."
Moge jouw kostschoolperiode je levenslang een chronische camouflagegroenepuistenuitslag op je zitvlak hebben bezorgd, Wim Peeters!!
w.v.
"Ja, maar je moet het natuurlijk wél in die tijd zien ......."
Moge jouw kostschoolperiode je levenslang een chronische camouflagegroenepuistenuitslag op je zitvlak hebben bezorgd, Wim Peeters!!
w.v.
Abonneren op:
Posts (Atom)
