Ierse RK priesters op een -soms knap maf - weblog
Toen aartsbisschop Diarmuid Martin donderdag in een van de uitzendingen (goed werk van RTÉ!) zei hoe zwaar, hij gebruikte het woord traumatiserend, het zou kunnen zijn voor mensen, slachtoffers van dat kerkelijk misbruik die nooit aangifte hadden kunnen of willen doen, nu bij het uitkomen van dit Murphy rapport hun ervaringen zwart op wit terug te lezen was ik het grondig met hem eens.
Er waren eerdere rapporten die uitkwamen. Er was de nacht dat Ferns viel, de domino dagen erna. Er waren andere justitiele en parlementaire overheidsonderzoeksrapport
Thomas Doyle, Sipe en zijn makkers.
Er is en was moed voor nodig om te lezen. Ellende die dwas door je heen gaat.
Er was en is SNAP en anderen -soms hartsikke gek en prachtig - en zeker het werk van bisshop-accountability, er zijn de weblogs, er is Australie, er zijn netwerken ook buiten de angelsaksische gebieden.
Soms zelfs te veel omdat je ermee moet leren omgaan in rigoreusiteit tov jezelf.
Er was het Ryan rapport.
Er waren de nachten van de verslagen van de Ryan onderzoekscommissie, nachten die ook ik nooit meer over wil doen.
Een cadeau wat ik, en met mij velen, buiten Ierland kregen.
Ik was blij, na de ervaringen rond het Ryan rapport, met die opmerking van Diarmuid Martin.
Ik dacht dat ik hem verstond.
Niet dus.
Teveel, zo kort na het Ryan rapport, Canada, en zeker Australie in dat (on)redelijk isolement van de Nederlandse leugens.
Krankzinnige dagen én nachten, voor een niet-Ier. Voor mij. Waarmee ik ongelooflijk blij ben.
Er is niet alleen trauma. Ook voor een niet-Ier is en was er nog steeds dat delen.
Van sommigen letterlijk dag en nacht.
Ubuntu! Wereldwijd.
En de moed van die kerels daar, Ierse priesters op een weblog.
Door gaand waar ik moest en wilde afhaken. Daar moeten ze heel veel moed voor hebben gehad!
Woede, Liefde, Hoop.
En gulle vastberadenheid om het Ierse werk te delen.
God heeft mensen nodig. ze waren er! Ogen, oren, stemmen, handen. Zelfs kippevel in proeven, wegen en weten. Ruikend kopvel.
Dank jullie wel.
Ierse revolutie dagen. Het waren dagen die ik nooit zal vergeten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten