Heeft Nederland effe mazzel dat die Belgen ook Nederlands schrijven

HEHE! Wat een mazzel dat die Belgen ook Nederlands schrijven!

Kerk+Leven kritisch voor Vaticaan in affaire Poolse aartsbisschop Wielgus.’Pijnlijk onbegrijpelijk’
Geplaatst door Theo Borgermans op
do 18 jan '07 om 00:01u



ANTWERPEN (RKnieuws.net) - In zijn wekelijkse column is Toon Osaer ,de hoofdredacteur van K+L, kritisch voor de manier waarop de Romeinse curie het dossier van de Poolse aartsbisschop Wielgus heeft benaderd. Hij vindt dat de curie nog altijd onvoldoende vertrouwd is met pluralistische democratieën en uit de pedofilie-affaires in Amerika niet de gepaste lessen lijkt te hebben getrokken.

"Ongewild wekte het de indruk van de ontknoping van een slechte vaudeville. Nog geen 24 uur na zijn aanstelling als aartsbisschop van Warschau bood mgr. Stanislaw Wielgus al zijn ontslag aan. Zijn benoeming had van meet af aan voor beroering gezorgd. Volgens het rechtse blad Gazeta Polska zou hij een informant zijn geweest van de gehate communistische geheime dienst.

„Niets van aan”, klonk het vastberaden, ook bij de Poolse bisschoppenconferentie en het Vaticaan. En de paus heette op de hoogte te zijn van alle details van Wielgus’ voorgeschiedenis. Een katholieke Poolse onderzoekscommissie bevestigde evenwel de contacten met de geheime dienst. Harde bewijzen voor laakbare daden leverde het onderzoek nochtans niet op. Volgde dus Stanislaw Wielgus’ aanstelling tot aartsbisschop, zij het in besloten kring. Uiterst ongewoon voor een land waar de Kerk niet wordt vervolgd. Kort nadien gaf de nieuwe aartsbisschop in een verklaring toch toe voor de geheime dienst te hebben gewerkt. Hij bekende fouten te hebben gemaakt en sprak een mea culpa uit. Om vervolgens onder Vaticaanse druk de dag nadien ontslag te nemen.
Niet meteen een verheffend spektakel. Wij kunnen uiteraard niet oordelen of de man al dan niet moreel laakbare daden stelde. We zijn evenmin zo naïef te denken dat in een oudcommunistisch land, waar decennialang terreur en chantage regeerden, geen oude rekeningen moeten vereffend. Toch moeten we toegeven, de Kerk heeft dit dossier op z’n minst bijzonder onhandig aangepakt.

Bisschop Wielgus kan best wel overtuigd geweest zijn van zijn persoonlijke onschuld. Vraag is of van een kandidaat-aartsbisschop niet mag verwacht worden dat hij kan inschatten of zijn benoeming wel een dienst aan de Kerk is. Dat hij kan onderscheiden of zijn verleden niet voor onoverkomelijke verdeeldheid en verwarring zal zorgen.

Ook in Rome liet men serieuze steken vallen. Op zich is het een groot goed om in volle vrijheid en onafhankelijkheid te kunnen beslissen over de benoeming van bisschoppen. Hopelijk ook vrij van lobbygroepen en zonder druk van de media. Dat mag er nochtans niet toe leiden blind te zijn voor de omstandigheden, noch doof voor wat er waarlijk leeft. Want het gevaar zich verheven te voelen boven de werkelijkheid is dan nooit veraf.

Vrees voor gezichtsverlies voor de Kerk is in dit dossier allicht een slechte raadsman gebleken. Evenzeer de onvertrouwdheid van Rome met de hedendaagse pluralistische democratieën. Na de pedofilieschandalen in de Verenigde Staten leefde nochtans de verwachting dat die wereldvreemdheid tot het verleden behoorde. Het is naïef te denken dat dossiers zoals dat van mgr. Wielgus vertrouwelijk kunnen blijven. Overigens ruikt zoiets al snel naar doofpotten, met alle negatieve gevoelens die dat oproept. Neen, in Rome heeft men nog altijd moeite met een welbegrepen doorzichtigheid.

Intussen is veel kwaad geschied en heeft deze zaak de Kerk alweer veel schade berokkend. Niet enkel in Polen, ook elders en bij ons. Het slechte imago waarmee het instituut blijft kampen wordt er enkel door versterkt. Zoiets is koren op de molen voor wie het instituut verkettert en ziet als een belemmering voor de boodschap van het evangelie. Maar het brengt ook vele gewone weldenkende gelovigen in verlegenheid.

We kunnen slechts hopen dat die betreurenswaardige geschiedenis heilzaam mag zijn voor het inzicht van curiemedewerkers en mag bijdragen tot een nieuwe bestuurscultuur in Vaticaanse kringen", aldus Toon Osaer.
.