30 januari 2018
Van de kinderen die in een jeugdzorginstelling wonen, vindt 79 procent dat hun vader of moeder er altijd voor hen is. Dit blijkt uit onderzoek van stichting Het vergeten kind.
De stichting vroeg aan 338 kinderen in een kwetsbare situatie hoeveel steun zij ervaren van ouders, familieleden en vrienden. Van deze kinderen woont ongeveer een derde in een jeugdzorginstelling en de helft thuis. Van de kinderen die niet thuis wonen is het contact met de ouders niet altijd stabiel. Maar de ouders blijven wel het belangrijkst voor hen. Van de thuiswonende kinderen heeft 96 procent het gevoel dat hun vader of moeder er altijd voor hen is.
Het vergeten kind heeft ook zes groepsgesprekken gevoerd met 29 kinderen, tussen de 11 en 20 jaar, die wonen in een jeugdzorgvoorziening of een COA-locatie. De kinderen voelen zich geholpen als er met aandacht naar hen wordt geluisterd. Ze kunnen hun verhaal niet altijd kwijt bij hulpverleners, omdat zij niet altijd beschikbaar zijn. Verder vinden zij het belangrijk dat volwassenen hen vertrouwen geven en hen het gevoel geven er altijd te zullen zijn.
 |
| De Voorzienigheid en aandacht |
Bron: Het vergeten kind
Rapport De kracht van aandacht
En God had het er maar druk mee.... dat leven op die klok van de nonnen. Nou bovendien maar hopen dat dat rapport niet uitgelegd gaat wirden als aanmoediging tot kindermishandeling.... leve de fikkiesteek draai om mijn oren van míjn moeder, leve onze vader en onze moeder die in de hemel zijt
Dank, dank dank, Mevrouw Dr. Alicia Dunlop "I have the right to laugh"
't Zou wel 's een leuke onderzoeksvraag kunnen zijn: hoeveel voormalige RKK kinderbeschermingspupillen zouden er eigenlijk rondlopen met zo'n plek in je nek waarvan je precies weet dat dat de landingsplek van de bekende soeplepel was?
Moge dát onderzoeksrapport dan aangeboden worden aan een of andere hotemetoot van de KNR in het AMC bij wijze van eerbetoon aan de hersens die de bouwers ervan hadden bij de inrichting destijds van de centrale hal en het restaurant.
Hoewel het Anthonius, Zeeweg, IJmuiden voor hun restaurant daarvoor zeker ook een knipoog verdient.
Maar de vetste knipoog, met vele soepogen, dient te gaan naar de jongens verderop in de Elandsstraat (en het Amsterdams Stadsarchief waarin het bewaard bleef) die de (zijnde ook hún) nonnen daarvan zelfs betitelden als "de soeplepels" en daarmee mij inderdaad in verbijstering met open mond een avondje druipende ogen bezorgden: zij ook al....?
De logistiek van instituties
Onderwijl mij realiserend dat er dit land dan zomaar een Revolutie is uitgehaald die geen hond meer zal snappen. Da's 2 keer slikken: 1x omdat ik die inderdaad uithaalde en de 2e keer omdat ik merk dat dat niet meer zullen snappen mij eigenlijk héél erg goed bevalt !!
Er zijn zaken uit het collectief geheugen waaarvan ik het heel erg plezierig vind dat die verdwijnen!
En God had het er maar druk mee.... dat leven op die klok van de nonnen. Nou bovendien maar hopen dat dat rapport niet uitgelegd gaat wirden als aanmoediging tot kindermishandeling.... leve de fikkiesteek draai om mijn oren van míjn moeder, leve onze vader en onze moeder die in de hemel zijt
Dank, dank dank, Mevrouw Dr. Alicia Dunlop "I have the right to laugh"
't Zou wel 's een leuke onderzoeksvraag kunnen zijn: hoeveel voormalige RKK kinderbeschermingspupillen zouden er eigenlijk rondlopen met zo'n plek in je nek waarvan je precies weet dat dat de landingsplek van de bekende soeplepel was?
Moge dát onderzoeksrapport dan aangeboden worden aan een of andere hotemetoot van de KNR in het AMC bij wijze van eerbetoon aan de hersens die de bouwers ervan hadden bij de inrichting destijds van de centrale hal en het restaurant.
Hoewel het Anthonius, Zeeweg, IJmuiden voor hun restaurant daarvoor zeker ook een knipoog verdient.
 |
| bron persoonlijk archief |
De logistiek van instituties
Onderwijl mij realiserend dat er dit land dan zomaar een Revolutie is uitgehaald die geen hond meer zal snappen. Da's 2 keer slikken: 1x omdat ik die inderdaad uithaalde en de 2e keer omdat ik merk dat dat niet meer zullen snappen mij eigenlijk héél erg goed bevalt !!
Er zijn zaken uit het collectief geheugen waaarvan ik het heel erg plezierig vind dat die verdwijnen!
 |
| link |
Mammoeten naar Antwerpen en Pinquins terug in de kroeg op de Zuidpool
Geen opmerkingen:
Een reactie posten