Ze had er zo veel talent voor dat ze daarvan ook knap gul uitdeelde ook: ze maakte daarin volgens m,ij niet zo heel erg veel onderscheid.
Het enige onderscheid dat ze maakte was dat tussen mopperen en kankeren: ze kankerde nóóit!
Ze is ook het enige mens wat ik ken of ooit gekend heb - denk ik - die die gave had, écht had. Er waren best nonnen bij die daar regelmatig hun best voor deden, of misschien wel hebben gedaan zonder dat ik dat door had, maar haar talent miste. Josef kwam een heel eind in de richting, maar vloog ook regelmatig uit de bocht als ze 's avond d'r kantjes zat te klossen zodat haar collega koffie kon gaan drinken. En dan kon ze knap vals worden ook. De enige die ik ken of ooit heb gekend die dat dan deed met een stoere snuffert: zeer tevreden met zichzelf: zo, dat had ze dan weer mooi opgelost! Orde hersteld.
Het had misschien toch handiger geweest wanneer d'een of andere goochemerd d'r eens uit had gelegd dat ze in zo'n geval een bordje met een krijtje moest gebruiken om de naam van dat kind dat ze net op zolder had gegooid even op te schrijven: Marietje met een kruisje achter de naam. Dan wist Marietje met het kruisje tenminste dat ze alsnog flink op haar donder zou hebben kunnen krijgen edoch dat scheelde dan toch weer een nacht op die zolder zitten, hangen, liggen of in stilte wachten
tot de volgende ochtend of - in het beste geval een paar uur later - omdat de rest van de slaapzaal in slaap was gevallen voordat er even doorgegeven kon worden dat Marietje niet in haar bed lag, zodat zo weer van die zolder afgehaald kon worden en afgedroogd naar bed kon na het afwassen van die koffiekopjes en Josef die háár kop er weer 's niet bij had gehouden.
Natuurlijk was het nóg handiger geweest wanneer zo'n goochemerd haar gewoon even had leren schreeuwen: en nu allemaal je kop dicht. Afgelopen!! Dan waren natuurlijk die 2 rijen kleintjes voor mijn rij natuurlijk waarschijnlijk wel wakker geworden, maar na het weten - al was het maar door ons gegiechel- oh, da's Josef waarschijnlijk wel weer doorgeslapen. Er waren tenslotte zo vaak geluiden waarvan je wakker werd en bepaald niet altijd gegiechel, Zelfs kopbonkers leerde je -al kon dat lang duren - verstaan. Ze niet meer horen is gebleken veel langer te duren. Die kunnen al jaren weg zijn vóór ze weer een tijdje weer langs komen.
Om Rudolfa's gemopper kon ik lachen. Misschien wel omdat zij en ik ruilden: ik kon wél kankeren en kreeg dan haar gemopper. waarbij ze geen onderscheid des persoons maakte. 't Kon een van de nonnen zijn of een van de kinderen.
Behalve als zij slaapdienst had, op die andere zaal. Waar Angela aan de koffie wilde waarvan het best kan zijn dat God die schonk.
Ik niet in ieder geval, wat dan ook de reden was waarom Rudolfa heel zachtjes over die slaapzaal liep en je ook heel zachtjes wakker maakte. Vaker dan zo'n 2 maal op een avond deed ze dat niet, als ze dat al haalde. Voor dat koffie tafelritueel was één oog half open doen dan ook niet nodig, daar was met open mond haar handendrilpoging ruim 10 jaar te laat voor, zoals de vakantiefilm uit Nederhorsterberg (Altra archief) demonstreert. En te giechelen was er weinig, niet in die rij. Integendeel.
Vandaag is een goede dag om Rudolfa te herinneren. Wat me wel vaker gebeurt. Maar vanavond is het een goede tijd om haar te missen.
Die baai was verkeerd en Leonora hartstikke gek ....
Maar eindeloos veel mensen blijken antwoord te kunnen geven op die vraag: was was jij toen Rudolfa ons wakker maakte omdat JFK neer was geschoten.
Rudolfa was heel bang. Maar ik mis haar. Ik had dat zo graag van haar willen kunnen gaan verstaan.
Want nu zitten mijn handen in de weg.
En met dat weten is dat Zuster Rudolfa.
En voor mij het steunbewijs van de schuld van zich een broeder noemende Amatus Meurders.
Het spijt mij Meurders dat ik jou die dag in Voorhout, februar 2006, toen je je vertelde dat jij pupillen bij je in bed nam wanneer het onweerde en mij probeerde te manipuleren ik niet deed wat ik had moeten doen !
Dat spijt me, Dalmatius.
Ik kon alleen maar nee! zeggen en daarmee weggaan.
Ik was er dankzij Josef en Zuster Rudolfa te perplex voor !
Dank je Rudolfa, het is goed dat te weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten