donderdag, september 14, 2017

Jacobus aan de ketting. Wie zei U dat Franz Kafka is? vroeg de hittepetit boven een lepel saromapudding

Mijn jas is bijna droog, gelukkig wel want het seizoensgebonden op en neer sjouwen van waslijn naar droogrek is tot daar aan toe, maar ruim een jaar geleden belandde ik onderaan de trap en mijn schouder is nog steeds knap pijnlijk, maar maandag vergat iemand haar telefoons bij mij op tafel. 


Ik had verwacht dat de lezers-mailbox van Het Parool zou exploderen. Niks. Ik wil bij dezen laten weten dat de column van Roos Schlikker van een paar weken terug over de val, en als gevolg daarvan de coma van haar moeder mij zeer aangreep.

Mijn hart brak toen ik haar verhaal las, en hoe zij met zo veel liefde over haar moeder schreef. Afgelopen zaterdag brak het weer. In deze column beschreef zij een parallelle situatie die zich had afgespeeld nadat haar moeder gevonden was door haar vader.

In Pauw maandag vertelde ze dat haar vader zich op het moment van de val niet in hetzelfde huis bevond maar gealarmeerd door vrienden daarheen gegaan was en 112 gebeld heeft.
Dat belooft niet veel goeds, als dit de 'normale' gang van zaken is
Wat daarna gebeurde beschreef Roos in haar column. Wat een verschrikking, trauma op trauma. Wat een schande. En toen ook nog een agent had gezegd dat 'ze blij mochten zijn dat we in Nederland wonen', sloeg de angst me om mijn hart.

Dat belooft niet veel goeds, als dit de 'normale' gang van zaken is. Dit intimiderende bureaucratische systeem waaruit de menselijke maat verdwenen is. Ik hoop dat het OM en de politie op zijn minst excuses aanbieden.

M. M. Amsterdam


Geen opmerkingen: