bron

veroordeling Micha Kat tot 10 maanden onvoorwaardelijk voor smaad NOS-hoofdredacteur

ECLI:NL:RBMNE:2015:4800

Wegens het herhaald plegen van smaadschrift aan het adres van de hoofdredacteur van NOS Nieuws Marcel Gelauff heeft de rechtbank Midden-Nederland vandaag de publicist Micha Kat veroordeeld tot een onvoorwaardelijke celstraf van tien maanden. 

De straf is gelijk aan de eis van het Openbaar Ministerie.

“Publicaties op internet zijn tegenwoordig voor veel mensen makkelijk te vinden en de gevolgen van deze aantijgingen kunnen dan ook verstrekkende gevolgen voor Gelauff hebben. 
Verdachte heeft zich in de onderhavige zaak in zijn publicaties voornamelijk gericht tegen de persoon van Gelauff. 
Hij heeft gedurende een lange periode krenkende teksten gebruikt en daarmee structureel en stelselmatig inbreuk gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van Gelauff.”  

Het was nacht, stikdonkere nacht

klik

Africae Munus

What age, holy father?

Counsel said the number of people was "in the teens", 

adding he was referring to the number, and not age.

Heeft Rhianna nou een knipoog naar de pastoor gegooid of gaf ze hem de volle laag? had ze haar paspoort niet bij zich voor de fietsenboer onderweg naar Keuvelaar of zat ze met haar tengels in haar parochiekas ?

27-2-2014










"
...
Rhianna is geen alledaagse verschijning 
...
Ik ben actief voor de katholieke kerk en ik wordt door iedereen altijd keurig behandeld’ "




Opgebouwd in jaren, maar afhankelijk van de waan van de dag

ben toch zeker klaas niet

bron KNR  studie dag 

Sebastião

 Rue de Rome

bron KK

Heeft u hulp nodig? Neem dan contact op met de Nederlandse ambassade in Athene.

bron

bron

Heeft u direct hulp nodig? Bel het alarmnummer 112.

Atenas, Mitropoleos 23, Síndagma

Bietjes op m´n knietjes

olijkebollekes voorschriften: 

behandel het lof als bloemkool. 

Tik Tak tik tak

met de groeten van Jo Gijsen

en nu maar hopen





 dat er  nog effe heel snel een paar zomercursussen Latijn georganiseerd kunnen worden



Geachte griffier,

Voor de komende PV zouden collega Jeroen van Wijngaarden (VVD) en ik willen voorstellen om een hoorzitting te organiseren rondom afstandsmoeders en hun lang verzwegen leed. Het betreft jonge vrouwen die ongehuwd zwanger waren en onder druk van de Rooms-Katholieke Kerk  hun baby’s afstonden.

...
 Aan deze problematiek is nauwelijks aandacht besteed door de commissie Deetman. Het gaat hier om misschien wel het laatste hardnekkige taboe binnen de Rooms Katholieke Kerk. Wij zouden graag een hoorzitting willen organiseren over dit thema. Zou u dit willen agenderen voor de rondvraag. Doel van de hoorzitting is om als Kamer beter inzicht te krijgen in het leed van deze vaak vergeten groep.

Met vriendelijke groet, mede namens collega van Wijngaarden,

Marith Rebel Tweede Kamerlid PvdA

bron

bron

bron

als je later een dame bent

met hooggehakte schoentjes

hoedjes met pompoentjes 

en een jurkje van zij

denk dan ook nog eens aan mij

Royal Commission: Remaining submissions for redress consultation paper published

 

The Royal Commission has published further submissions in response to its consultation paper on redress and civil litigation, released by the Royal Commission 30 January 2015. 

Submissions were required to undergo procedural fairness and privacy checks prior to publication.

The Royal Commission released a consultation paper on redress and civil litigation on 30 January 2015. The consultation paper sought community input on the issues raised in the paper. The Royal Commission received a number of submission from governments, non-government organisations and individuals.

The Royal Commission has published the submissions made in response to the consultation paper from governments, as well as the non-government organisations and individuals, subject to any procedural fairness and privacy restrictions.

 The submissions are available on the Royal Commission website

Sean Brady says abuse kept secret to save church’s ‘good name’

 “The welfare of children, which should have been the 
first priority, was not even a factor to be considered 
in the early stages . . .
 Instead, the focus was on the avoidance of scandal 
and the preservation of the good name, status and 
assets of the institution and of what the institution 
regarded as its most important assets: the priests.”

Ms Justice Murphy

Patsy McGary

...

And the Angelus bell.

Spiritual.

Lovely.

Secret.

Old.

And they hid in the open.

We did what we were told.

schreef Joseph O'Connor, bijna

Sunday May 31 2009

Clerics involved in investigating child sex abuse were bound to secrecy so the Catholic church’s “good name” could be protected, Cardinal Sean Brady has claimed.

Sean Brady, who retired on reaching the age of 75 as Archbiship of Armagh and Primate of All Ireland last year, was giving evidence to the Historical Abuse Inquiry (HIA) in Banbridge, Co Down.

He said: “These were unspeakable crimes.

screwdriver

“There was a confidentiality resting upon us too.”

The senior cleric faced fierce criticism after it emerged he had attended meetings where two teenage victims of paedophile priest Father Brendan Smyth were sworn to secrecy in 1975.

Never handed over

Their evidence was never handed over to police, allowing the west Belfast churchman to continue abusing children before he was finally jailed in 1994.

He added: “There was a shroud of secrecy and confidentiality with a view not to destroying the good name of the church.

“The scandal that somebody who was ordained to serve people should so abuse the trust for their own pleasure was appalling and it was.

“To offset that, the scandal was kept a secret — very, very secret.

“Everybody involved would be bound to secrecy too.”

The evidence from Smyth’s victims was never handed over to police, allowing the west Belfast churchman to continue abusing children before he was finally jailed in 1994.

On reflection, the Cardinal conceded the secret church inquisition would have been intimidating for a 14-year-old and that some of the 30 questions posed were “inappropriate”.

klik

He said he was motivated by an anxiety to stop the sex offender but acknowledged that little or no consideration was given to the impact on the victims — instead the focus was on the offending priest.
The Cardinal said: “I have reflected a lot on this. The reasons for such an inquiry would be to assess the impact of the scandal — the scandal being the unspeakable crime being committed against a minor — was to see how that affected their (Smyth’s) own life, a life of faith and morals.”

Retired judge Sir Anthony Hart is leading the HIA inquiry, one of the UK’s largest inquiries into physical, sexual and emotional harm to children at homes run by the church, state and voluntary organisations.

Systematic failings

One week was set aside to deal with the activities of Smyth and to examine whether systemic failings allowed him to get away with his crimes for so long.

The serial child molester frequented Catholic residential homes and groomed children in family settings after befriending their parents.

Former Catholic primate faced criticism over role in meeting Smyth victims

Instead of reporting him to the civic authorities Smyth was moved between parishes, countries and even continents where he continued to target children. The only sanctions imposed were temporary bans on hearing confessions and celebrating mass.

Although he has publicly apologised for the church’s mishandling of the sexual deviant, Cardinal Brady has defended his own role in the 1975 internal investigation claiming that, as a priest he had no authority over Smyth.

On Wednesday the inquiry heard that gardaí in Dublin knew about Smyth’s paedophilia as far back as 1973.

Fr William Fitzgerald, head of the Norbertine order to which Smyth belonged, also told the panel that the west Belfast priest’s poisonous legacy had effectively ruined them.

Earlier it was revealed Smyth had told a doctor in 1994 that the number of victims he sexually assaulted could run into the hundreds.

Smyth’s abuse has already been described by a number of witnesses who have previously given evidence to the inquiry.

This week’s module has been concentrating on an examination of what opportunities there were to prevent him carrying out the abuse of children and whether any action, or inaction, amounted to systemic failings.

The inquiry was formally established in January 2013 by the Northern IrelandExecutive.

Following her investigation six years ago into the handling of abuse allegations in Dublin, Ms Justice Murphy concluded:

“The welfare of children, which should have been the first priority, was not even a factor to be considered in the early stages .  Instead, the focus was on the avoidance of scandal and the preservation of the good name, status and assets of the institution and of what the institution regarded as its most important assets: the priests.”

Cardinal Brady apologises to Fr Brendan Smyth's victims after revelations two teenage boys were asked if they enjoyed abuse they suffered

26/06/2015 | 02:30

“The scandal that somebody who was ordained to serve people should so abuse the trust for their own pleasure was appalling and it was.

“To offset that, the scandal was kept a secret – very, very secret.
“Everybody involved would be bound to secrecy too.”

klik

En hoe zou het met “operatie kelk” zijn in België?

Jan Hertogen

Op 24/06/2015 juist 5 jaar geleden werd 'operatie kelk' gestart met de ‘doelbewust onregelmatige’ inbeslagname door toenmalige onderzoeksrechter De Troy, bijgestaan door z'n acolieten Audenaert en De Wael, op basis van een algemene en niet nader bepaalde saisine waarmee gelijktijdig in Mechelen en Leuven, toegang werd verschaft tot 481 persoonlijke verhalen van mensen die in het verleden in een pastorale relatie seksueel werden misbruikt. Die 'gelijktijdigheid zou de 'onderzoekers' zuur opbreken omdat ze de inval bij Adriaenssens verantwoordden omdat ze in de crypte van Mercier niets hadden gevonden.

De kerk zelf had toen psychiater Adriaenssens aan het hoofd gesteld van een commissie die met alle geldende wetenschappelijke technieken van opvang van slachtoffers, gericht op herstel en gesprek en met volledig correcte afspraken met het gerecht de slachtoffers uitnodigde hun verhaal te doen, daders én de kerk voor hun verantwoordelijkheid stelden en het perspectief opende naar genoegdoening. Met één klap werd op die bewuste 24 juni 2010 gans deze dynamiek onderuit gehaald. Geen enkele van deze 481 slachtoffers hebben nadien nog iets gehoord van het gerecht, van de kerk of van de commissie, behoudens 204 slachtoffers waarvan men nog een e-mail adres had met de vraag hun verhaal geanonimiseerd te mogen publiceren. 143 gaven daar de toelating voor en op 10 september 2010 werd hun wedervaren wereldkundig gemaakt in het Rapport van de commissie Adriaenssens. Het is dat verhaal dat de storm van reacties heeft losgemaakt, zonder dat deze 143 en de 338 anderen nog iets van iemand gehoord hebben. Dat het gerecht niets meer heeft laten horen tav de slachtoffers wiens 'dossier' ze in beslag namen is een regelrechte schande, zeker omdat de rechtspraak de gerechtelijke actie en wie ze uitgevoerd hebben over de volledige lijn in het ongelijk gesteld heeft. Er kon, tot vandaag, nog geen enkele verontschuldiging vanaf.

Hier volgt het verhaal van de alsmaar verder uitdeinende schade en schande die 'operatie kelk' heeft teweeggebracht, zonder dat iemand de verantwoordelijkheid heeft opgenomen, zonder dat de reguliere media ook maar enige aandacht heeft besteed aan het lot van de 481 die het dossier door hun verhaal aan de commissie Adriaenssens, hebben opengebroken en maatschappelijk bespreekbaar gemaakt.

"En alles gaat hier zunnen gewonen gang"
1. Na melding van de neef van Van Gheluwe van het misbruik door z’n onkel aan de Commissie Adriaenssens hebben op een 6-tal weken tijd 481 slachtoffers van seksueel misbruik hun verhaal gedaan aan psychiater Adriaenssens en z’n commissie. Maar op 24/06/2010 werd er doelbewust onregelmatig beslag gelegd op hun vertrouwelijke meldingen door ex-onderzoeksrechter De Troy. Geen enkele van de 481 slachtoffers heeft daarna ooit nog iets vernomen, niet van de commissie Adriaenssens, niet van de kerk en niet van het gerecht. Voor velen betekende het melding van het misbruik en de inbeslagname ervan een onevenwicht in hun persoonlijk bestaan, hun familiale relaties, hun zelfvertrouwen, zonder hierin ook maar enige hulp te kunnen vragen of  krijgen. Voor anderen was het een eerste stap in de onderkenning, de aanvaarding en voor sommigen een herstel, mede door de gespreksmogelijkheden met kerkelijke verantwoordelijken, de arbitragecommissie en de diocesane aanspreekpunten.

2. De onwettige inbeslagname op 24/06/2010, zoals ten overvloede toegegeven door Rik Devillé, was mee opgezet door de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk. Er was een spontane overdracht van Devillé-dossiers gebeurd aan het parket van Brussel op 16/06/2010, waarna Devillé mailde “Ik had vandaag een afspraak met Peter De Waele, cel pedofilie van de federale politie te Brussel. Samen met procureur Roggen en Verlinden is een procedure uitgewerkt hoe ik al mijn dossiers kon overdragen aan de cel pedofilie. Dat is met deze gebeurd. Het was een non-stopverhaal van 10 tot 16.30 u geworden. En eigenlijk is alleen de procedure nog maar rond. Het werk moet nu nog beginnen. Ik hoop dat hiermee één van de stappen is gezet in het samenspel van de verschillende instanties om alle info te verzamelen opdat gerechtigheid geschiedde”. Deze mail werd ook naar Adriaessens gestuurd, die toen al de bui moest hebben zien hangen. Maar misschien kon hij zich toen niet zoveel kwaadwilligheid voorstellen van mensen waarmee hij tot dan in volle vertrouwen en openheid samenwerkte. Wat hij ook niet kon weten is dat van de ‘honderden’ Devillé dossiers er maar 6 aanwezig waren in de 481 meldingen die bij hem waren toegekomen. De frustratie van Devillé dat een dossier hem ontsnapte waar hij al jaren zonder veel resultaat mee bezigwas moet enorm geweest zijn. Om meteen het vertrouwen te schenden van zowel zijn ‘dossiers’ als dit van honderden anderen is een wel erg zware kostprijs voor deze persoonlijke frustratie.

3. De doelbewust onregelmatige inbeslagname is gebeurd met medewerking van Peter de Waele, de zogezegde specialist in zaken van seksueel misbruik, die de 1 ste regel, nl respect voor het vertrouwelijke van de mededeling voor 481 mensen heeft doorbroken. De inbeslagname is gebeurd nadat Johan Delmulle, ex-hoofd van het Federaal Parket, op 23/06/2010 Bruno Bulthé, de vroegere Procureur des Konings in Brussel, dringend verzocht geen inbeslagname te doen gezien er een afstemming van het werk van de commissie Adriaenssens was op de vereisten van het gerecht in België. Door de saisine van Bulthé werd echter in één klap alle respect voor het gerecht in geval van seksueel misbruik de grond in geboord. Geen enkele van de toen betrokken magistraten en politiemensen is nu trouwens nog in functie. Maar er is ook nog geen enkele verontschuldiging gekomen van geen enkele van de uitvoerders van een actie die tot drie Cassaties toe alle geconfronteerd zijn met de onrechtmatigheid van hun gerechtelijke actie. Ook dat doet nog vele slachtoffers pijn.

4. Na inbeslagname door De Troy werden de 481 dossiers opengesteld voor de betrokken partijen, ondermeer het bureau Van Steenbrugge, dat met 3 advocaten gedurende 2 dagen alle vertrouwelijke mededelingen van de 481 Adriaenssens dossiers ingesproken heeft. Bij protest mijnentwege ter plaatse probeerde advocaat Mussche me te kalmeren, “Wij zullen jou dossier niet inkijken” hetgeen bevestigde wat hun bedoeling was, deze van iedereen in te kijken en te registreren.  Dat gebeurde voor een politiemacht van 4 die me molesteerde, en m’n ‘frozen shoulder’ voor eeuwig in de juiste positie plaatste en dit voor het oog van de ex-directeur van de federale politie Audenaert. Een uur later zat ik, namens de overleggroep slachtoffers-kerk, die driekwart van de toen publiek gekende slachtoffers vertegenwoordigde, bij de bevoegde bisschop voor een bespreking van wat de slachtoffers wenselijk achtten.

5. Uit het overleg slachtoffers-kerk is ondermeer een amendering van tientallen punten tav de kerkelijke brochure gebeurd alsmede een afstemming van de procedure van de arbitragecommissie op het slachtofferbelang, arbitragecommissie die tot tevredenheid van het overgrote deel van de 650 slachtoffers heeft gefunctioneerd. Alleen spijtig dat het voor de slachtoffers bij dat ene gesprek is moeten blijven terwijl in het kader van de deskundige begeleiding door de commissie Adriaenssens slachtoffers diepgaander en vollediger in hun herstel en erkenning zouden zijn opgevolgd.  Ook de totstandkoming van de aanspreekpunten in elk bisdom, in feite gedecentraliseerde commissies Adriaenssens, was onze uitdrukkelijke wens op 10 september 2010. Tot op vandaag en in de toekomst worden aldus slachtoffers van seksueel misbruik verzekerd om met hun verhaal te kunnen komen en ook een zekere financiële genoegdoening te krijgen..

6. Na het misbruik zelf, de onwettige inbeslagname en de ongevraagde inzage door ‘derden’ hadden de slachtoffers het wel gehad. Niet dus. Alsof het gerecht in haar toenmalige bezetting nog niet voldoende schade had berokkend aan de slachtoffers  verdwenen enkele dagen voor de overdracht van het dossier operatie kelk op 01/04/2012 van De Troy aan Callewaert minstens 445 pv’s. De verdwijning van deze 445 pv’s en een mogelijk onderzoek ernaar werd, zo blijkt nu pas, na enkele dagen al geklasseerd door het Parket Generaal wegens ‘geen misdijf’. 445 pv’s kunnen verdwijnen onder verantwoordelijkheid van de onderzoeksrechter en z’n ex-griffier Coppens, zonder dat er een haan naar kraait. Bulthé zou volgens De Troy volledige duidelijkheid kunnen geven zo verklaarde hij voor een KIB op 05/02/2013 dat de verdwijning behandelde. Hoe kan een rechtsgang in goede orde verzekerd worden als honderden pv’s met persoonlijke info van slachtoffers en daders zich in handen van derden kunnen bevinden? Fernand Keuleneer, advocaat van de kerk, legde z’n vinger op de wonde: “ Het blijft een onvoorstelbaar schandaal dat honderden processtukken “verdwenen”, zonder enig ernstig onderzoek naar de precieze oorzaken, beweegredenen van en verantwoordelijkheden voor deze “mysterieuze” verdwijning/ontvreemding.  Niemand lijkt zich druk te maken om het feit dat honderden originele stukken zich “ergens” bevinden.„ Blijft ook hier ‚de kerk’ over als enige die het slachtofferbelabng tegemoet komt?

7. Van Steenbrugge en co bleven volledig afwezig in de verdediging van het slachtofferbelang bij de verdwijning van deze pv’s . Integendeel, langs Roel Verschueren gaven zij volgende ventilatie op 02/02/2013: „Alle andere procedures lopen nog, met of zonder “operatie kelk’. Laten we niet vergeten dat we elk stuk dat in beslag werd genomen ondertussen kennen. Dat elk dossier werd ingekeken, of bepaalde mensen dat graag hebben of niet. Dat alle bewijzen geregistreerd zijn, en openbaar zullen gemaakt worden wanneer dit nodig is. Daarvoor is geen rechtbank meer nodig“. Devillé dikte met dezelfde arrogante zelfzekerheid dit statement nog eens aan voor Belga op 24/04/2015: “Ondertussen is het kerkelijk misbruikboek uitgegroeid tot een volwassen bibliotheek. Zich verschuilen achter verjaring, verdwijning, verloren gelegd dossier, onvolledig en andere juridische spitsvondigheden... het boek zal er niet vanzelf van dichtgaan. Al moesten de kuisvrouwen het uitbrengen, gerechtigheid zal geschieden.”  Hier wordt minstens geïnsinueerd dat de verdwenen dossiers‚ ergens’ ter beschikking’ staan en alleszins gekend zijn.

8. We hebben de titel van elk van deze pv’s kunnen nagaan, het betreft een volledige doorsnede van het dossier ‘operatie kelk’, met inbegrip van de ondervraging van Adriaenssens en ook het pv van het Comité P mbt de klacht van Peter de Waele en het parket tegen misbruik van m’n gsm bij de verschijning van Godelieve Halsberghe voor de parlementaire Commissie. In een ironisch artikeltje ging het over het spelletje  koud en warm .Ik vroeg aan Danneels of hij koud of warm zou zeggen als ik dichter bij de bewuste dossiers zou komen, aldus Halsberghe voor de commissie, hetgeen uiteindelijk het decisief element zou worden om ‘operatie kelk’ te starten. De verbeelding van de politie Brussel was blijkbaar te klein en VRT-journalist Leo Stoops maakte er een gesmaakt item van in Terzake 04/11/2011.

9. De slotconclussie van Operatie Kelk is dubbel: enerzijds is er de zorg voor de slachtoffers die uitsluitend door de kerk is opgebracht met de commissie Adraiessens, de Arbitragecommisie en met de huidige contactpunten in elke provincie. Daarnaast is er de ruimte die het gerecht voortdurend geboden heeft voor kwaadwilligheid, schending van de privacy, het toegang geven tot private informatie aan derden, onzorgvuldigheid en wanbeheer van documenten met persoonlijke informatie, het totaal in onwetendheid brengen en houden van slachtoffers van seksueel misbruik. Maar schrijnend was en is het onvermogen of de onwil van de meeste media, uitzonderingen niet te na gesproken, om het belang van de slachtoffers aan de orde te stellen en aan het woord te laten.

10. Wat de actuele stand van zaken betreft heeft het Hof van Cassatie op 12/05/2015 de klacht van de kerk verworpen en het dossier operatie kelk zonder gebrek geacht. Onderzoeksrechter Callewaert kan dus verder en eventueel tot inbeschuldigingstelling overgaan. Hierin kan ook m’n klacht wegens schuldig verzuim tav de inmiddels overleden bisschop Paul Schreurs aan de orde komen. Ik heb me ervan verzekerd dat dit pv niet tot de verdwenen pv’s behoort. M’n poging van 03/06/2015 me burgerlijke partij te stellen tegen De Troy, Coppens, De Waele, Audenaert en enkele anderen bij het parket van Brussel werd door onderzoeksrechter De Breucker verwezen naar het Generaal Parket wegens voorrang van rechtsmacht. Op 03/06/2015 deelde Johan Delmulle van het Generaal parket me mee dat de klacht mbt de ‘wegmaking van pv’s’ zoals hij de verdwijning noemde, geseponeerd is wegens ‘geen misdrijf’, zonder enige verdere uitleg. Blijft nog m’n klacht tegen de commissie Adriaenssens, De Troy en de Belgische staat van 24/06/2010 die van toen af al, onder een ander nr dan Operatie Kelk, door onderzoeksrechter Callewaert wordt opgevolgd, en die nog niet geseponeerd werd.

“En alles gaat dus hier zunnen gewonen gang”, zo meldden jonge dwangarbeiders in Duitsland aan het thuisfront. Slachtoffers van seksueel misbruik met melding aan de Commissie Adriaenssens kunnen hetzelfde zeggen.

Kamer neemt wetsvoorstellen van bewindslieden Veiligheid en Justitie aan

Nieuwsbericht | 23-06-2015

De Tweede Kamer heeft vandaag ingestemd met enkele wetsvoorstellen op het terrein van Veiligheid en Justitie. Zo werd het wetsvoorstel aangenomen dat regelt dat een malafide bestuurder maximaal vijf jaar geen rechtspersoon meer mag besturen - of daar commissaris mag blijven of worden - als de rechter een civiel bestuursverbod heeft opgelegd. Minister Van der Steur wil verhinderen dat malafide bestuurders hun activiteiten kunnen blijven voortzetten door hun fraudeleuze activiteiten te maskeren via een web van rechtspersonen of door steeds nieuwe ondernemingen op te richten en deze vervolgens failliet te laten gaan.

.....

 Er zal een bijdrage gelden van € 16 per dag, met een maximum van 2 jaar.

How much and How Many?

How Many

Jeff Anderson & Associates PA

6/22/2015 

Patrick J. Wall

One of the most common questions we are asked in child protection is how many minors does a child molester sexually abuse in their lifetime?

In the case of Norbertine Father Reverend Brendan Smyth O. Praem, we have a glimpse into the mind, methods and devastating results from a Priest who was allowed by the Roman Catholic Hierarchy to decimate children in Northern Ireland, the Republic of Ireland, Scotland, Wales and the United States.

 “Mr. Aiken said that Smyth was convicted of 117 cases of indecent assault against 41 children in the North and South. There were 74 convictions against 20 children in the Republic and 43 convictions against 21 children in Northern Ireland. The Northern Ireland convictions were between 1964 and 1984 and the Southern convictions between 1967 and 1993.”  http://www.irishtimes.com/news/crime-and-law/brendan-smyth-may-have-abused-more-than-200-children-1.2258487

 If we extrapolate just the number of Irish survivors alone, 41, and apply that to the number of priest perpetrators from the Suffolk County Grand Jury Report on the Diocese of Rockville Centre New York, 58, we can deduce the number of minors sexually abused by Bishops, Priests and Deacons on Long Island was at least 2,378.  http://www.natcath.org/NCR_Online/archives/022103/022103g.htm

            In her 2003 book, Predators, Anna C. Salter, Ph.D., writes:  “There are a lot of sexual offenses out there, and the people who commit them don’t get caught very often.  When an offender is caught and has a thorough evaluation with a polygraph backup, he will reveal dozens, sometimes hundreds, of offenses for which he was never apprehended.  In an unpublished study by psychologist Dr. Pamela Van Wyk, twenty-three offenders in her incarcerated treatment program entered the program admitting an average of three victims each.  Faced with a polygraph and the necessity of passing it to stay in the treatment program, they revealed an average of 175 victims each.”

 The thousands of survivors and their families who daily endure the repercussions of child sexual abuse by their Pastors, what Saint Pope John Paul the Great called a great scare upon the soul, need an avenue of redress.  The Grand Jury Report points out the obvious, that the statute of limitations and the doctrine of ex post facto defend those responsible for these heinous crimes against our children.

Donald Duck

 The fact of child sexual abuse by Roman Clerics is one piece of the puzzle.  The survivors from Rabbis, Ministers, Mullahs and Imamas is also a dark secret society would rather avoid.

 The harm done to our children, now adults, is just now manifesting itself.  The cost of these physical and mental health damages are falling upon the tax payer.  The time is now to shift the cost back to those who made the conscious decisions to keep the perpetrators in a position of authority over children. 

The time for statute of limitations reform has come.

waterschoenen

"Give a girl the right shoes, and she can conquer the world."    

Marilyn Monroe

Minova, Democratic Republic of the Congo. February 2014. 

Between February 12th and 19th, 2014, a temporary courtroom was set up in Minova, a market town that hugs the shore of Lake Kivu in eastern Congo, in order to hear the testimonies of resident rape victims. Trials are normally held in Goma, but for the victims, such travel would have been prohibitively expensive. So, the court came to them.

On trial were 39 FARDC (Armed Forces of the DRC) soldiers, accused of participating in a 10-day run of violence in November 2012. It was estimated that more than 1,000 women, children and men were raped in this town alone, yet only 37 soldiers faced rape charges. The attacks on civilians happened as FARDC soldiers were fleeing the rebels of the March 23 Movement (M23) who, at the time, had gained control of the key eastern city of Goma.

In 2011, the United Nations representative for Sexual Violence in Conflict dubbed the Democratic Republic of the Congo the “rape capital of the world.” The Minova trials represented an advance in bringing justice to victims of rape—an unprecedentedly large number of government soldiers were accused, and the case was being tried at such a high level of military court that there would be no possibility of appeal. 

Yet when the ruling came down on May 5th, 2014, only two of the 37 accused soldiers were convicted of rape.  One of the two convicted soldiers received a life sentence. 

press release

Geneva — The photojournalist Diana Zeyneb Alhindawi has been chosen by unanimous vote as the winner of the humanitarian Visa d'Or award for her depiction of the trial of 39 soldiers for rape in Minova, Democratic Republic of the Congo (DRC). The award is supported by the International Committee of the Red Cross (ICRC) and forms part of the annual Visa pour L'Image festival in Perpignan, France.

"The Minova Rape Trials" took place over eight days in a temporary court in South Kivu town. 39 soldiers accused of having participated in the rape of around 1000 Minova residents during November 2012 faced defendants who for their own security wore disguises during the trial.

This year's theme was women and war and was open to professional photojournalists. The 2015 Award will be formally presented to Ms Alhindawi in the southern French town of Perpignan on September 3 at the 27th Visa pour l'image photojournalism festival.

The members of the prize committee were Daphné Anglès, (New York Times), Armelle Canitrot, (La Croix), Magdalena Herrera (Géo), Jerôme Huffer (Paris Match), Cyril Drouhet (Le Figaro magazine), Georgios Comninos and David-Pierre Marquet (ICRC).

SOURCE International Committee of the Red Cross (ICRC)

kristallen bol; al freír de los huevos lo verá