BRUSSEL (KerkNet) – De oproep van mgr. Frans Wiertz, de bisschop van het Nederlandse Roermond, om de missiebisschop Franciscus Schraven (1873-1937) uit te roepen tot patroonheilige voor slachtoffers van seksueel misbruik, kent wereldwijd grote respons. De oproep is, naar aanleiding van de sluiting van de diocesane fase voor de zaligverklaring, terug te vinden in de berichtgeving van katholieke persagentschappen en websites van de Verenigde Staten tot in Azië.
.....
Tja, leuke PR stunt voor het bisdom met Neerlands hoogste aantallen slachtoffers van historisch kerkelijk seksueel en gewelds misbruik gepleegd op kinderen .
 |
| klik |
bron
En het niet even reageren, dank U ik heb Uw email ontvangen ( let op hier staat nog niet eens: gelezen) op het verzoek om aandacht te (laten) besteden aan een dergelijk kennelijk volkomen doorgedraaide bisdommelijke medewerker - niet bepaald een langs lopende kerstbalophanger - diens spoken en overeenkomstige visie op noodzakelijke aanpak over slachtoffers van seksueel misbruik - zelfs een volstrekt doorgedraaid figuur heeft tenslotte recht op een goede Kerst - demonstreert bepaald geen blijk van zelfs maar zoiets als simpel boerefatsoen.
Tegen dit soort hypocrisie kan géén Heilige Schraven op, heer Wiertz.
Nog maar effe doorzoeken dus naar een heilige als patroon voor kerkelijk gokken dat mensen er zo strontziek van worden dat ze hun schouders op halen en de moeite niet eens meer nemen hun mond open te doen.
Rinkel de kinkel kassa!
From: mij
Sent: Friday, December 20, 2013 7:18 PM
Subject: tav. Bisschop Frans Wiertz
Geachte Heer,
Hiermee verzoek ik U contact op te (laten) nemen met de Heer ..., medewerker van uw bisdom.
Naar ik heb begrepen is de Heer die ik verder niet ken en wiens naam ik niet onmogelijk foutief spel, ....
van de ....afdeling van uw bisdom.
Ik had vanmiddag slechts een nogal uitgebreid telefonisch contact met de Heer ...., dit nadat ik door .... ..... gezien mijn vraag naar de .... afdeling werd doorverwezen. Deze medewerker kon mij zelf niet doorverbinden daar ik via een 06 nummer naar hem doorgezet was.
....
Mijn verzoek aan U is het gevolg van het mij buitengewoon verontrustende gesprek dat ik vervolgens met de Heer .... had en ik tenslotte een eind heb gemaakt.
De Heer .... heeft mij meerdere malen en in niet mis te verstane bewoordingen laten weten dat door mijn telefoontje zijn kerst c.q.de rest van het jaar volledig "verpest" (zijn woorden) was.
Dat spijt mij buitengewoon.
Uit het gesprek met de Heer ...., datgene wat hij zei en zeker de wijze waarop hij dit deed was, behalve bijzonder verdrietig en dien overeenkomstig grof
kan ik niet anders dan concluderen dat dit door de Heer ... heel duidelijk zo ervaren emoties voortkomend uit diens, zoals hij meedeelde de afgelopen 3 jaar opgedane ervaringen zijn.
Ik heb ons gesprek beeindigd.
Ik wens de Heer ....niet anders dan hele goede dagen.
Van (historisch) (seksueel) misbruik zijn niet slechts de historische slachtoffers slachtoffer.
Ik hoop van harte dat - en dat bepaald niet alleen voor de Heer ... (en de zijnen) - u dan wel wie dan ook vanuit uw organisatie de Heer.... datgene kan bieden waarop ook hij recht maar vooral ook kennelijk ernstige behoefte heeft, mij restte niet anders dan het gesprek beeindigen.
En mijn erkenning van de realiteit, bij deze dus mijn verzoek daarom.
Met mijn dank.
Ik wens ook U goede dagen.
Met groet
4 opmerkingen:
Crispina, kun je mij een email sturen, ik heb een vraag over het bericht.
En ik heb je hulp nodig in enkele gevallen.
Eddie
webmaster www.volh.nl
Email info@volh.nl
Ik stel voor Eddie dat je indien mogelijk je vraag over het bericht gewoon open stelt, zoals ik indien ik uberhaupt een antwoord heb (kan of wil geven)dat ook doe.
Geen idee waar je aan denkt, maar in dit bericht staat ook iets niet over mij of een bisschop - en da's dus een openbare functie - maar beroerd genoeg ook over een knap kwetsbare medewerker.
En ik wil iedere zelfs maar schijn vermijden dat deze zich na alle gedonder dat er in dat bisdom al is geweest ook nog 's op z'n hoofd zou moeten krabben over de vraag of zij/hij de volgende is in dit diep treurige drama.
Het gedrag van een individuele medewerker, hoe vervelend dan ook maakt haar/hem niet tot openbare voetbal op het internet.
Het is al beroerd genoeg dat we met dergelijke professor murphy-ellende geconfronteerd worden, allemaal.
Dát moet gedeeld worden, want is in ons aller belang, daar hebben we met z'n allen rekening mee te houden, de rest vooralsnog een zaak van/met haar/zijn baas
En niet jouw of mijn verantwoordelijkheid.
't loopt zoals ook jou helaas ervaren realiteit maar al te rap gierend uit het bekende klauwtje
Niet doen dus! Er is al geweld genoeg naar personen (geweest)
Mbt. individuele gevallen, krijg ik effe de zenuwen van, want volgens mij ben jij de deskundige, maar doe 's een poging, we zien wel hoever we komen. Mits geen namen maar X Y en Z aub!
OK?
Dank je Eddie, lekker dat zowel jij als ik er bizarre uren op na houden.Daarmee was je mail een wondertje van goede timing. En dit vooralsnog 's een resultaat ervan.
Want ik zit me af te vragen wat als we het nu 's op die manier zouden proberen?
Want op zich heeft het geen meter met het (historisch) misbruik te maken, maar is het een kwestie van "gered gereedschap" en de gereedschapskist.
Behalve dat dat dus wel 'n kist is - en dan ook nog 's wel heel letterlijk ook - met actueel springstof. Organisatievraagstuk, maar dan wel aan de explosievenopruimingsdienst.
Ik zag ooit een, eigenlijk 2 prachtige stukjes film over dat Je bent een rund als je met vuurwerk stunt. Een van twee mannen van het NL RET team, die elkaar huilend in de armen vielen, de ander al heel lang geleden van een club gelovigen in Jeruzalem die de flarden van wat ooit levende mensen waren van straat mochten zien te ....geen idee wat je dan doet...vegen? Tussen de stukkies papiertjes en kauwgom op de stoep zoeken naar mens omdat er nog een ander mens in een bus zat? Zoals we bij de Bijlmerramp een paar groepen gouden mannen hadden
Iedereen wist dat het gebeurde maar er werd over gezwegen Ze zullen niet voor niks knap veel gedronken moeten hebben voor zij hun cadeautjes konden geven.
Ik kreeg een geweldig vernietigende blik van zo'n lokaal "opperhoofd" toen ik een paar weken later hem opbelde en langs ging omdat ik een paar vragen had, opperhoofie was kennelijk net zo stom als ik.... 't Zal niet toevallig zijn dat opperhoofies vernietigend blik cadeautje samenviel met het moment dat de rest van de wereld het weer gewoon over nam en mannetjes met sterren weer gewoon mannetjes met sterren konden zijn en wonderen naar de bliksem hielpen omdat ze precies wisten wat er moest gebeuren opdat we weer allemaal in maandverband met vleugeltjes zouden kunnen gaan geloven en gillende keukenmeiden spreekverboden door de strot geduwd kregen.
Een vriendje met een heel wijs bolletje noemde dat de rieten rokjes tijd: hier heb je een kwartje en nu braaf om het kampvuur dansen.
Kortom dienstopdracht bij deze, Eddie: laat je effe zoenen door iemand je bent een juweeltje.
En als diegene daar nou net effe geen zin in heeft zeg je maar dat het een dienstopdracht van de PKbank is: ze zegt dat ik het verdien! Dus kom op met die zoen ;-)
(oh uh enne je mag diegene met de dienstopdracht zoen, best die knipoog van mij geven :-)
Nou dat was even hard peinzen, waarde heer. Maar het antwoord op je email is nee.
En meer dan buitengewoon hartgrondig ook!
Heel globaal genomen om 2 redenen:
3.
1. Ik ben het er volledig mee eens dat wij er in dit land rode stoplichten op na houden en nog zo wat van die handige zaken van een samenleving óók buiten het hol: hu ho stop,levensgevaarlijk, effe wachten dus Pietje.
Een stoplicht is tenslotte niet anders dan de zuil van Hammurabi
dat zegt: ik ben de baas en daarom doen we het zo en zo.
Waarop allen bogen voor de koning en wisten: dat is een wijze mens, die mag de geschiedenis in.
Er is sindsdien een hele hoop gebeurt. Mannetjes in wagentjes enzo en de uitvinding van de bus
Vandaar dat we rode stoplichten hebben.
En ondanks alles, staat die zuil er (volgens mijn laatste informatie tenminste) er nog steeds.
En dat kunnen we maar beter zo houden óók!
2 Wij hakken inmiddels niet meer in steen en elkanders kop omdat iedereen met ook maar een half ons verstand weet: foei, mag niet dát kan je je kop kosten.
Wij gebruiken inmiddels de computer.
En we zijn druk bezig met snappen hoe we onze kinderen uit moeten leggen dat die rode stoplichten écht belangrijk zijn: stoppen Pietje, stoppen Marietje: levensgevaarlijk dus niet zomaar van de stoep aflopen, koppie gebruiken.
Nu hak ik graag in stenen, 't is iedere keer weer een wonder om zo'n fossiel te vinden die daar al weet ik veel hoeveel duizenden jaren op mij lag te wachten om gevonden te worden.
Maar ik heb ook graag het internet.
Dan kan ik tenminste opzoeken,welke kolonie beestjes ik nu weer in mijn handen heb.
(je ziet ik ben zo'n mergel hakker)
Maar behalve ter vervanging van wijze oude mannetjes die er alles van weten en hun kennis delen met zo'n sufferd als ik, wil ik dat internet voor nog een hele hoop andere dingen óók, voor dingen die ik leuk vind of meer van wil weten. Wat uiteindelijk hetzelfde is.
3 Ooit gingen mijn ouders, net als mijn over over bis over grootvader Hummurabi, dood. En dat had wat gevolgen. Voor mij en de rest van Hammurabi's nakomelingen bij dat noodzakelijke rode voetgangersstoplicht.
Maar dat wil bepaald niet zeggen dat ik mij daarmee sta ingeschreven voor de enkele reis naar Mars, waar ze met z'n allen nog 's uit willen gaan zoeken hoe je zou kunnen samenleven.
Wees ervan overtuigd dat ik de strafkolonies en andere werkkampen voor kinderen, of de leprakolonies, die de samenleving niet als Zorg afhankelijke Mensen niet wenste te erkennen al ken.
En ik ben dan ook niet van plan mij in welke kolonie van uitgestoten mensen dan ook te laten opsluiten.
En dat is precies waarvoor jij, ongetwijfeld niet met die bedoeling, mij zoals je laat zien uitgenodigt heb.
Nee!
Ik heb mijn eigen zuiltje.
van oma Hammurabi. Cadeautje van een hele wijze meid in Canada, daarom is zij dan ook Prof dr en nog wat huppeldepup en stond het gewoon in een boekje.
Dát Eddie, zijn mijn twee zuiltjes waarmee ik wil samenleven.
Die noemen we Mensenrechten.
Ik bepaal, en niet het tostieapparaat.
En al helemaal niet die van mijn buurman:
Hoeft niet, zeggen opa en oma Hammurabi! Daar hebben we stoplichten voor.
Hele wijze mensen van de huppelende sekte!
Een reactie posten