Sliptong met citroen

Het Parool



4 OKTOBER 2016, 08:09

Scharretjes van de vorige dag

Mijn ouders hielden niet van dreigen. Als ik vervelend was, zei mijn moeder: “Als je nou niet ophoudt, ga je met je blote benen naar bed.” Oei!

Iets heftiger ging het er aan toe als het om eten ging. Voedsel was een heikele zaak in de jaren vlak naar de oorlog. Tijdens de hongerwinter had iedereen honger gehad met als gevolg dat je na de oorlog nooit ‘honger’ had maar ‘trek’, dat er nog geen boterham werd weggegooid en dat je altijd je bord moest leegeten.

1958

Dat van die boterham was niet erg, want mijn moeder bakte er overheerlijke wentelteefjes van, met een onvergetelijk snufje ­kaneel. Zoals ze van de resten rijst dikkertjes bakte die veel lekkerder waren dan de rijst met bruine suiker die eraan vooraf was gegaan.


Ook de scharretjes van de vorige dag, nu koud op brood, waren een lekkernij en de wekelijkse kliekjesdag was feest. Maar de bord leegeterij was een andere zaak. Ik lustte alles, behalve wat we op zondag aten, vermicellisoep vooraf en daarna

1961

spruitjes, ‘natte dotten’, zoals mijn moeder monter zei.

bron Werving 1965

Dat ik iedere werkdag mijn bordje keurig leeg at, was geen excuus om soep en spruit te laten staan, die borden moesten ook leeg, en zo zaten we iedere zondag met een drama van dreinen, kokhalzen en geschreeuw, dat er mee eindigde dat mijn vader zei dat ik de ­volgende dag mijn koffertje kon pakken. Ik ging naar Elim.

Wat Elim was, heb ik nooit geweten, maar daar zou ik wel anders piepen en binnen de kortste keren heimwee naar spruitjes krijgen, en naar vermicellisoep.

Leidend tot

de conclussie:

==>1 iedereen een diepvries

==>2 met onmiddelijke ingang stoppen met die zwarte piet !


Voor de PM:

==>beleidsonderzoek:  kaartjesverkoop in kinderbeschermingsinternaten zo gek nog niet?

vraag het de professor 

boodschap:

==> krieltjes halen en mijn tongetjes ontdooien!