Hoofd Meldpunt
Per
12 januari 2015 is drs. Jan W. Brenninkmeijer benoemd tot burgemeester
van Waalre. Om deze reden heeft de heer Brenninkmeijer zijn functie als
Hoofd van het Meldpunt Seksueel Misbruik RKK neergelegd.
Mr.
Liesbeth Sanders zal de heer Brenninkmeijer in zijn functie als Hoofd
Meldpunt opvolgen en zal deze vervullen in combinatie met die van haar
huidige functie, juridisch secretaris van de Klachtencommissie. Wij zijn de heer Brenninkmeijer zeer erkentelijk voor zijn inzet voor het Meldpunt.
Mr. R.H. van de Beeten
Bestuursvoorzitter
ter aanvulling: Ervaringen
Hoewel we de goed Nederlandse uitdrukking de kogel is door de kerk voorlopig waarschijnlijk maar beter kunnen schrappen, mocht er iemand in geïnteresseerd zijn en er haar of zijn voordeel in het erkennen van haar of zijn Recht mee kunnen doen, bij deze:
Na heel lang piekeren en een gevecht met mijzelf :
In juli 2014 was mij mij de maat heel veel meer dan vol (ik kreeg na kennelijk noodzakelijk intern overleg, een doorverwijzing, die -¨sorry ik had vakantie¨ niet alleen niet door werd gegeven maar de (hulpverlenings) medewerker had ook geen idee naar wie wat waar en hoe , dat moest ik zelf maar uitzoeken, ze zouden wel op internet staan¨ maar ik kon mij wel ¨een Ja laten toewijzen¨ ) bij dat Meldpunt en alles wat daar mee te maken had en besloot ik met dat (Deetman/RKK -) PR circus niets meer te maken te wensen te hebben.
En heb ik gebruik gemaakt van de mogelijkheden die de Cie. Samson (mij) bood.
Ik had die mogelijkheid zeker niet in de laatste plaats omdat het hele gesodemieter rondom de ¨financiële compensatie¨ mij geen ene meter interesseerde en ook nooit geïnteresseerd heeft ook.
Er is geen bedrag ter wereld wat kan vergoeden wat door de dood van mijn ouders mij, mijn (niet RK-) grootmoeder van moederskant, mijn mede-gezinsleden (en hun gezinnen) is aangedaan, wat ik niet anders kan samenvatten als het verraad van en aan mijn ouders en mijn grootmoeder door onze Nederlandse samenleving en de RKK (N) met haar fuctionarissen En gelovigen, van zowel die Nederlandse Staat en die kerk.
Het verraad aan mijn vader die - in de noodzakelijke oplossingen tgv. de dood door kanker van mijn moeder enige maanden daarna - de (leeftijds gebonden) Zorg voor de jongsten uit ons gezin vrijwillig met de RK zusters van de Voorzienigheid moest delen is verworden tot machtsmisbruik en (de keuze van volwassenen voor) het schijt hebben aan Rechten die ieder van ons had. En nódig had: Mensenrechten zijn -wil er een toekomst mogelijk zijn - géén overbodige luxe.
(Enige maanden later door het niet-onwaarschijnlijk mede tgv. hiervan overlijden van ook mijn vader moest de Rechtbank een Gezagsvoorziening treffen, waarmee de RK Kinderbescherming Hilversum - verantwoordelijk werd en die gefinacieerde Zorg deelde met diezelfde rk(n) zusters ).
Juni 2014 werd - na ruim 10 jaar - door het Meldpunt voor de zoveelste keer duidelijk gemaakt dat ik een volslagen onverantwoorde idioot zónder toekomstperspectief zou zijn wanneer ik nog langer mijn energie zou verspillen in het morbide spel wat er gespeeld is en nog steeds werd, met Deetman circus en alles wat we daarmee cadeau kregen - met slachtoffers van dit arrogante schijt hebben aan Rechten die slachtoffers van die rkk hebben.
Ik kon een beroep doen en deed dat dan ook op Slachtofferhulp.
En wist dat ik had gewonnen, Met die beslissing, maar dat werd en wordt nog steeds zeker bevestigd door de hulp die ik kreeg . Ook al had ik geen flauw idee van wat dan en hoe dat winnen er dan uit zou zien. Dat weet ik nog steeds niet.
Dat is stap voor stap.
Wat ik wel weet is dat het slechts minachting van de realiteit van en met ieders leven en lijden én daarmee toekomst! is door -zoals dat gebeurt - te doen alsof er 1 bepaald doel is wat slachtoffers kunnen behalen.
Leven en wat daarin ontstolen werd is géén hinkelbaan van A naar B, dát is slechts de ontkenning op ieders verantwoordelijkheid voor individueel Leven, slechts de zoveelste cartooneske machtsmanipulatie in respect en Zorgafhankelijkheid in samenleven die wat mij betreft ook wel heel kwalijk stinkt wanneer dat bedreven wordt onder de mantel van ¨vertegenwoordiging¨ en ¨slachtofferorganisatie¨.
Wat ik ook weet is dat ik hulp kreeg van een dijk van een medewerker van Slachtofferhulp in het waar maken van dat weten dat ik al had gewonnen.
Zij heeft mij een aantal zaken laten zien. Over mijn ( én haar) Recht.
die ik hard nodig had en blij ben ik dat kreeg.
Daar hoort bij dat ik alsnog - en bepaald niet tot mijn enthousiasme - een procedure bij dat Meldpunt aan zou moeten aangaan. Geen enthousiasme, wél vertrouwen: het is deel van de deal die ik met Slachtofferhulp sloot.
Vandaag heb ik dat dus gedaan.
Na een aantal vragen bij dat Meldpunt heb ik gesproken - na het nodige voorwerk met een kennelijk secretarieel medewerker- met Mevr. Braspenning, een van de juridisch medewerkers. die correct en ondersteunend antwoord gaf op een aantal van de (informatieve) vragen die ik had.
Ik heb nog steeds geen idee waar het op uit gaat komen.
Maar dit is een volgende stap En hij was goed: ik (wij) sloot (sloten) een goede deal: ik heb inderdaad gewonnen!
Door heel veel handen.
Dit is bovendien waar mijn kinderen, (achter)kleinkinderen van mijn ouders(grootmoeder) Recht op hebben.
Het is ook hun leven, hun erfdeel en hun toekomst.
Net als over de Batavieren die ooit Nederland binnen peddelden en nog zo wat zaken trekken ook zij hun eigen conclussies wel.
Voor hen gold een KinderRechten verdrag.
En daarom dit verhaal.
Misschien kan jij of jij het wel gebruiken in datgene wat jij wilt ..... (geloven is net als vertrouwen en nog zo wat dingen tenslotte een werkwoord, dus vul dat zelf maar in)
ter aanvulling: Ervaringen
Hoewel we de goed Nederlandse uitdrukking de kogel is door de kerk voorlopig waarschijnlijk maar beter kunnen schrappen, mocht er iemand in geïnteresseerd zijn en er haar of zijn voordeel in het erkennen van haar of zijn Recht mee kunnen doen, bij deze:
Na heel lang piekeren en een gevecht met mijzelf :
In juli 2014 was mij mij de maat heel veel meer dan vol (ik kreeg na kennelijk noodzakelijk intern overleg, een doorverwijzing, die -¨sorry ik had vakantie¨ niet alleen niet door werd gegeven maar de (hulpverlenings) medewerker had ook geen idee naar wie wat waar en hoe , dat moest ik zelf maar uitzoeken, ze zouden wel op internet staan¨ maar ik kon mij wel ¨een Ja laten toewijzen¨ ) bij dat Meldpunt en alles wat daar mee te maken had en besloot ik met dat (Deetman/RKK -) PR circus niets meer te maken te wensen te hebben.
En heb ik gebruik gemaakt van de mogelijkheden die de Cie. Samson (mij) bood.
Ik had die mogelijkheid zeker niet in de laatste plaats omdat het hele gesodemieter rondom de ¨financiële compensatie¨ mij geen ene meter interesseerde en ook nooit geïnteresseerd heeft ook.
Er is geen bedrag ter wereld wat kan vergoeden wat door de dood van mijn ouders mij, mijn (niet RK-) grootmoeder van moederskant, mijn mede-gezinsleden (en hun gezinnen) is aangedaan, wat ik niet anders kan samenvatten als het verraad van en aan mijn ouders en mijn grootmoeder door onze Nederlandse samenleving en de RKK (N) met haar fuctionarissen En gelovigen, van zowel die Nederlandse Staat en die kerk.
Het verraad aan mijn vader die - in de noodzakelijke oplossingen tgv. de dood door kanker van mijn moeder enige maanden daarna - de (leeftijds gebonden) Zorg voor de jongsten uit ons gezin vrijwillig met de RK zusters van de Voorzienigheid moest delen is verworden tot machtsmisbruik en (de keuze van volwassenen voor) het schijt hebben aan Rechten die ieder van ons had. En nódig had: Mensenrechten zijn -wil er een toekomst mogelijk zijn - géén overbodige luxe.
(Enige maanden later door het niet-onwaarschijnlijk mede tgv. hiervan overlijden van ook mijn vader moest de Rechtbank een Gezagsvoorziening treffen, waarmee de RK Kinderbescherming Hilversum - verantwoordelijk werd en die gefinacieerde Zorg deelde met diezelfde rk(n) zusters ).
Juni 2014 werd - na ruim 10 jaar - door het Meldpunt voor de zoveelste keer duidelijk gemaakt dat ik een volslagen onverantwoorde idioot zónder toekomstperspectief zou zijn wanneer ik nog langer mijn energie zou verspillen in het morbide spel wat er gespeeld is en nog steeds werd, met Deetman circus en alles wat we daarmee cadeau kregen - met slachtoffers van dit arrogante schijt hebben aan Rechten die slachtoffers van die rkk hebben.
Ik kon een beroep doen en deed dat dan ook op Slachtofferhulp.
En wist dat ik had gewonnen, Met die beslissing, maar dat werd en wordt nog steeds zeker bevestigd door de hulp die ik kreeg . Ook al had ik geen flauw idee van wat dan en hoe dat winnen er dan uit zou zien. Dat weet ik nog steeds niet.
Dat is stap voor stap.
Wat ik wel weet is dat het slechts minachting van de realiteit van en met ieders leven en lijden én daarmee toekomst! is door -zoals dat gebeurt - te doen alsof er 1 bepaald doel is wat slachtoffers kunnen behalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten