 |
| been there got the t-shirt |
dinsdag, mei 31, 2016
zondag, mei 29, 2016
de auto immuunziekte van de goede herder. Hoeveel poten heeft een hond? *
 |
| KLIK |
Sorry dames. Ga maar weer liturgisch bloemschikken. Dat kunnen jullie heel erg goed.
Een paar jaar geleden nam ik deel aan een forum over het diaconaat. Ik zat naast een Nederlandse bisschop. We zaten nogal dicht naast elkaar. Ik stelde voor nou maar eens werk te maken van het diaconaat voor vrouwen. Onmiddellijk voelde ik het lichaam van de bisschop verstrakken, alsof hij - 's nachts in bed liggend - vreemde voetstappen in zijn huis hoorde. Vervolgens zei hij natuurlijk dat het hem niet zo'n goed idee leek. "U wilt toch niet dat deze talentvolle vrouwen ook met klerikalisme te maken krijgen?" Een curieuze redenering. Alsof je een vrouw afraadt Formule 1 te gaan rijden. "Niet doen, dat is heel erg gevaarlijk."
Stijn , ergens rond de veertig
 |
| KLIK |
"I laugh a lot when I go home and I know that the beautiful women of Kampala have goats on their heads."
Marie, Guangzhou
 |
| KLIK |
* Met dank aan de mooiste kinderen van de wereld.
zaterdag, mei 28, 2016
donderdag, mei 26, 2016
woensdag, mei 25, 2016
maandag, mei 23, 2016
"Hadden we het maar geweten"
De bel voor de volgende ronde
Ik ken een dierentuin waar ze de meest afschuwelijke olifant hadden (dwz: ik hóóp dat het is hadden en niet hebben), hoe dan ook: dierentuin met olifant.
En een bel. Mét klepel, en da's nou net de kwintessens, dat is de essentie: je schijnt zo'n beest te kunnen leren aan dat ding te trekken als hij eten wil.
En dat deed ie dus. en veelvuldig ook. Tot enthousiasme van zijn/haar/het publiek, dat zich hierop splitste een stevig deel dat hierop dan braaf met voedsel begon te gooien, het andere deel startte hierop met familiedrama's, beginnend met gatverredamme, gevolgd door het onder de armen propppen van kinderen en het commando: Krelis, mee, nu! eindigend bij de ook niet op zijn achterhoofd gevallen ijscoboer buiten het hek, familietherapeut bij uitsteek waar Krelissen geleerd werd nooit meer aan te komen met enthousiaste verhalen over zijn datzelfde beest.
Ik ken een dierentuin waar ze de meest afschuwelijke olifant hadden (dwz: ik hóóp dat het is hadden en niet hebben), hoe dan ook: dierentuin met olifant.
En een bel. Mét klepel, en da's nou net de kwintessens, dat is de essentie: je schijnt zo'n beest te kunnen leren aan dat ding te trekken als hij eten wil.
En dat deed ie dus. en veelvuldig ook. Tot enthousiasme van zijn/haar/het publiek, dat zich hierop splitste een stevig deel dat hierop dan braaf met voedsel begon te gooien, het andere deel startte hierop met familiedrama's, beginnend met gatverredamme, gevolgd door het onder de armen propppen van kinderen en het commando: Krelis, mee, nu! eindigend bij de ook niet op zijn achterhoofd gevallen ijscoboer buiten het hek, familietherapeut bij uitsteek waar Krelissen geleerd werd nooit meer aan te komen met enthousiaste verhalen over zijn datzelfde beest.
donderdag, mei 19, 2016
dinsdag, mei 17, 2016
Onderzoek naar 70 jaar geweld in jeugdzorg
17-5 - 2016
 |
| Download PDF |
Er komt een onderzoek naar geweld tegen uit huis geplaatste kinderen in de jeugdzorg van 1945 tot nu. Daarnaast wordt er een meldpunt ingesteld voor slachtoffers.
Het kabinet neemt daarmee het advies over van een commissie onder leiding van hoogleraar pedagogiek De Winter. De commissie zegt dat onderzoek noodzakelijk is voor maatschappelijke erkenning voor de slachtoffers. Minister Van der Steur noemt de conclusie van de commissie schokkend. "Het is dan ook goed dat de slachtoffers dankzij het vervolgonderzoek straks de erkenning krijgen waarop ze recht hebben", zegt de minister.
Het kabinet wil dat de onderste steen boven komt, zei staatssecretaris Van Rijn van Volksgezondheid bij de presentatie van het rapport van De Winter. "We moeten voorkomen dat dit zich herhaalt". Van Rijn onderstreept dat het onderzoek de nodige gevolgen zal hebben in de jeugdzorg en voor de mensen die er met hart en ziel werken.
Aanwijzingen
Het kabinet neemt daarmee het advies over van een commissie onder leiding van hoogleraar pedagogiek De Winter. De commissie zegt dat onderzoek noodzakelijk is voor maatschappelijke erkenning voor de slachtoffers. Minister Van der Steur noemt de conclusie van de commissie schokkend. "Het is dan ook goed dat de slachtoffers dankzij het vervolgonderzoek straks de erkenning krijgen waarop ze recht hebben", zegt de minister.
Het kabinet wil dat de onderste steen boven komt, zei staatssecretaris Van Rijn van Volksgezondheid bij de presentatie van het rapport van De Winter. "We moeten voorkomen dat dit zich herhaalt". Van Rijn onderstreept dat het onderzoek de nodige gevolgen zal hebben in de jeugdzorg en voor de mensen die er met hart en ziel werken.
Aanwijzingen
De commissie heeft verschillende aanwijzingen gevonden van langdurig en ernstig geweld tegen minderjarigen die onder verantwoordelijkheid van de overheid uit huis waren geplaatst.
De commissie Geweld Jeugdzorg kreeg van ruim 200 slachtoffers berichten over geweld in inrichtingen en pleeggezinnen. De slachtoffers zeiden tegen de commissie dat hun verhalen zelden serieus werden genomen.
De Winter wil dat onderzocht wordt of de huidige hulpverlening aan slachtoffers adequaat is, en of er wat moet veranderen. Bij het onderzoek moeten ook minderjarigen in de jeugd-ggz, doven- en blindeninstituten en jeugdzorg op de BES-eilanden (Bonaire, Sint Eustatius en Saba) worden betrokken. Over twee jaar moet er een rapport liggen.
Het kabinet maakt voor de zomer duidelijk hoe het onderzoek gaat verlopen. De commissie wil met name dat er wordt gekeken naar lichamelijk, geestelijk en seksueel geweld. Het gaat dan vooral om het trekken van lessen uit het verleden en erkenning van de slachtoffers.
De commissie Geweld Jeugdzorg is de derde commissie die misstanden in de zorg aan de kaak stelt.
 |
| Bron |
Commissie-Deetman:
De commissie-Deetman deed onderzoek naar het misbruik van kinderen binnen de Rooms-Katholieke Kerk. In katholieke instellingen zijn tussen 1945 en 1981 naar schatting 10.000 tot 20.000 kinderen het slachtoffer geworden. Kerkbestuurders hebben het misbruik binnenskamers gehouden, daders beschermd en de eigen reputatie van de kerk laten prevaleren boven de zorg voor de slachtoffers, concludeert Deetman.
 |
| KLIK |
Commissie-Samson:
De commissie-Samson deed onderzoek naar seksueel misbruik in de jeugd- en gehandicaptenzorg. De uitkomst was onder meer dat er in Nederland één onafhankelijk meldpunt moet komen voor alle vormen van misbruik.
maandag, mei 16, 2016
Rara, om wie gaat het hier?
En op het domme tikken van de klok
gaat de optocht door van sjokke sjok
eerst achter, dan voor moeders rok
in de optocht door de tijd
in de optocht door de tijd
 |
| ga het na - nationaal archief |
 |
| bron |
 |
| KLIK |
zaterdag, mei 14, 2016
vrijdag, mei 13, 2016
Meldpunt raadsel
Vandaag kreeg ik het meest raadsel achtige antwoord van het Meldpunt RKK die ik mij in kon (en kan) indenken binnen
Ik kan mij een (zelfs een stevig) aantal antwoorden voorstellen.
Ik heb er zelf tenslotte ook niet voor niets meer dan jaren over moeten doen om over mijn ervaringen stevig na te denken en antwoorden te vinden op - ook mijn - vraag naar het waarom in vredesnaam.
En die - zonder enig sarcasme of zelfs maar overlevers- ironie, laat staan sarcasme) schuifeltje voor schuifeltje gevonden en lees mij dan ook vooral niet verkeerd: de wijze waarop ik tijdens de zitting behandeld ben door de Commissie is - in volstrekte tegenstelling tot de ruim 12 jaar hieraan voorafgaande jaren, mensen en procedures Deetmannen en alles wat er uit de kast getrokken is en rolde deze afgelopen 6 jaar - zoals ik ook werd door L. Sanders van dat Meldpunt is voor mij bijzonder (én) belangrijk geweest. Zoals anderen - m.u.v. Slachtofferhulp volledig buiten dit circuit dat zijn geweest. Ik - maar ook mijn kinderen - kunnen hen daarvoor niet anders dan hartgrondig dank U zeggen !
En ik ben blij dat ik -omgeven door stom toevaligheden - die gelegenheid ook heb gehad en nam !
Maar De Klachtencommissie verklaart zich niet bevoegd?
Wie is dat - behalve ik -zelf - in een democratische samenleving gebaseert op MensenRechten dan in godsnaam wél (geweest tov. een compleet Zorg-afhankelijk minderjarig kind ondanks alle ook toen al bestaande Internationale Verdragen ?
Een Cie. Samson die - na mij (ik was een van de eerste klachtindieners zodra dat meldpunt opging)
liet weten dat ik daar niet onder viel en dat 2 dagen voor de presentatie van het Samson rapport , tot zij hun eigen fout inzagen nogmaals herhaalde, dezelfde Cie. Samson die mij -via Slachtofferhulp begeleidster liet weten - dat ik eerst een klacht moest indienen bij de RKK (en de excuses aan Don Rua cadeau deed?)
de Klachtencommissie die zich niet bevoegd verklaart ?
Een toenmalige directrice, kind van haar tijd in haar kerk een enkele vrouw die in die periode dan maar had moeten kunnen wat tot op heden noch de samenleving noch de rooms katholieke kerk kon?
Eén individu in een zorgtent, waar zij in geloofde, waar aan alles gebrek was - deskundigheid niet in de laatste plaats. Een vrouwen-zorgtent. Nonnen.
in een RK Kerk.
En kinderen.
Mensch, Mammoet dan toch.
Wat ben je in de steek gelaten door je congregatie-genoten.
En dan nooit die lach hebben kunnen hebben die ik dankzij die minachtende blik van de mooiste kinderen ter wereld kan hebben en koesteren. Snotneusies die hun moeder uitlegden waarom je-hempie-uittrekken- op-een-sportveld-omdat-dat-goed-is-voor-je-zomer-zon-nodig-hebbende-puber-vel in strijd is met hun professionele standaard: sexuele intimidatie.
Domme, domme moeder die haar mond dicht hield.
Over onbetrouwbare domme, domme manipulerende nonnen zwaaiend met hun boekjes
Wisten zij veel !
De Klachtencommissie verklaart zich niet bevoegd?
Ik wou dat ik snapte wat dat in vredesnaam betekent
Wie is er dan wél bevoegd?
Ik?
Ja zeker
Ik kan mij een (zelfs een stevig) aantal antwoorden voorstellen.
Ik heb er zelf tenslotte ook niet voor niets meer dan jaren over moeten doen om over mijn ervaringen stevig na te denken en antwoorden te vinden op - ook mijn - vraag naar het waarom in vredesnaam.
En die - zonder enig sarcasme of zelfs maar overlevers- ironie, laat staan sarcasme) schuifeltje voor schuifeltje gevonden en lees mij dan ook vooral niet verkeerd: de wijze waarop ik tijdens de zitting behandeld ben door de Commissie is - in volstrekte tegenstelling tot de ruim 12 jaar hieraan voorafgaande jaren, mensen en procedures Deetmannen en alles wat er uit de kast getrokken is en rolde deze afgelopen 6 jaar - zoals ik ook werd door L. Sanders van dat Meldpunt is voor mij bijzonder (én) belangrijk geweest. Zoals anderen - m.u.v. Slachtofferhulp volledig buiten dit circuit dat zijn geweest. Ik - maar ook mijn kinderen - kunnen hen daarvoor niet anders dan hartgrondig dank U zeggen !
En ik ben blij dat ik -omgeven door stom toevaligheden - die gelegenheid ook heb gehad en nam !
Maar De Klachtencommissie verklaart zich niet bevoegd?
Wie is dat - behalve ik -zelf - in een democratische samenleving gebaseert op MensenRechten dan in godsnaam wél (geweest tov. een compleet Zorg-afhankelijk minderjarig kind ondanks alle ook toen al bestaande Internationale Verdragen ?
Een Cie. Samson die - na mij (ik was een van de eerste klachtindieners zodra dat meldpunt opging)
liet weten dat ik daar niet onder viel en dat 2 dagen voor de presentatie van het Samson rapport , tot zij hun eigen fout inzagen nogmaals herhaalde, dezelfde Cie. Samson die mij -via Slachtofferhulp begeleidster liet weten - dat ik eerst een klacht moest indienen bij de RKK (en de excuses aan Don Rua cadeau deed?)
de Klachtencommissie die zich niet bevoegd verklaart ?
Een toenmalige directrice, kind van haar tijd in haar kerk een enkele vrouw die in die periode dan maar had moeten kunnen wat tot op heden noch de samenleving noch de rooms katholieke kerk kon?
Eén individu in een zorgtent, waar zij in geloofde, waar aan alles gebrek was - deskundigheid niet in de laatste plaats. Een vrouwen-zorgtent. Nonnen.
in een RK Kerk.
En kinderen.
Mensch, Mammoet dan toch.
Wat ben je in de steek gelaten door je congregatie-genoten.
En dan nooit die lach hebben kunnen hebben die ik dankzij die minachtende blik van de mooiste kinderen ter wereld kan hebben en koesteren. Snotneusies die hun moeder uitlegden waarom je-hempie-uittrekken- op-een-sportveld-omdat-dat-goed-is-voor-je-zomer-zon-nodig-hebbende-puber-vel in strijd is met hun professionele standaard: sexuele intimidatie.
Domme, domme moeder die haar mond dicht hield.
Over onbetrouwbare domme, domme manipulerende nonnen zwaaiend met hun boekjes
Wisten zij veel !
"...
niet binden en regeren
niet hinderen
niet achterna "
C.W.B.
de IJsvogel, 2016
De Klachtencommissie verklaart zich niet bevoegd?
Ik wou dat ik snapte wat dat in vredesnaam betekent
Wie is er dan wél bevoegd?
Ik?
Ja zeker
donderdag, mei 12, 2016
zondag, mei 08, 2016
vrijdag, mei 06, 2016
donderdag, mei 05, 2016
If you're ready to talk, we're ready to listen
5 - 5 - 2016
Late last week the Royal Commission announced it would be closing registrations for private sessions on 30 September 2016.
Late last week the Royal Commission announced it would be closing registrations for private sessions on 30 September 2016.
This is a significant event and the first very clear public announcement indicating that the Royal Commission is now entering into the final phases of its life.
The private sessions have played an integral part in the Commission’s work.
They have provided survivors with the opportunity to share their story directly with a Commissioner in a private, safe setting with both their own and the Commission’s support on hand.
In a statement from the Commission last week Peter McClellan said ‘the rate at which people come to the Commission seeking a private session shows no present sign of diminishing. It has averaged 37 per week over the past 12 months.’
‘If the present demand for private sessions continues throughout the life of the Commission, unless we close off applications well before we complete our final report, many people who may seek a private session will be disappointed.’
What has become clear from the Commission’s reports and comments from Peter McClellan is that information gathered from survivors in the private sessions has proved critical to the Commission’s investigations and, to a large extent, has influenced which institutions would be the subject of public hearings.
In the Commission’s interim report in 2014 the statistics drawn from the private hearings showed one in three people coming to tell their story to the Commission had been abused in a Catholic institution.
This one in three figure roughly represents the proportion of public hearings that have focused on the Catholic Church.
But more significantly than just pointing to where the Commission should investigate, the private sessions have played a very real part for many survivors in their personal journey of recovery.
This month the Commission heard its 5,000th private session nearly three years to the day since it heard its first in May 2013.
Following the announcement that private session registration would soon stop the Blue Knot Foundation issued a media release calling on the Federal Government to commit to a national redress scheme before the election.
Blue Knot Foundation President, Cathy Kezelman, said action was now needed to reassure survivors who had told their story ‘that their courage will be a catalyst for systemic changes to optimise the safety of our children in institutions in the future’.
‘The reassurance would be best achieved through a national redress scheme, which can deliver justice through compensation, a direct personal response from institutions and accessible and equitable counselling and psychological care,’ Dr Kezelman said.
Earlier this year we joined with the Blue Knot Foundation, CLAN and the Australian Council of Social Services calling on the Federal Government to act on the Commission’s redress recommendations and back a national, independent redress scheme for abuse survivors.
While the Labor opposition has said it would bring in a national scheme if it is returned to power the Turnbull government has rejected the Commission’s recommendation opting instead for a scheme that will see states and territories run separate but similar schemes.
Other than some of the state governments it is very hard to find anyone who supports this approach. What the survivors clearly want and what most institutions are also calling for is a national scheme.
There is still plenty of time for the Federal Government to demonstrate its support for the Commission and for survivors, by backing a scheme which will deliver fair, fast and consistent redress regardless of where or when a child was abused.
woensdag, mei 04, 2016
dinsdag, mei 03, 2016
Klabbers: "mijn rol niet bepalend bij afzien enquete."
De Limburger – Maandag 2 mei 2016
Met dank aan een Chinees in Utrecht !
En Herman Spronck natuurlijk
maandag, mei 02, 2016
"Hopefully, everyone can get on, move on, have a life," he said.
"Justice is served - he got what he wanted or what he needed, preying on kids. It's not on - hopefully the world knows that now."
Abonneren op:
Posts (Atom)
