Goede Morgen 'Waarde gelovigen, ik zal het risico van de publieke lynchpartij nemen'

21/05/10 07u00

In een pastorale brief aan alle gelovigen vragen de Belgische bisschoppen de slachtoffers van seksueel misbruik, hun naasten en de samenleving om vergeving (DM 20/5).

Douglas De Coninck reageert.

...

Ik schreef een toespraak voor de Brugse bisschop Roger Vangheluwe. Het staat hem vrij mijn tekst te gebruiken bij een eventuele comeback.

'Waarde gelovigen,Woorden schieten te kort om uitdrukking te geven aan het knagende besef van de blijvende en onherstelbare schade die ik heb aangericht. Er zijn limieten aan wat er te vergeven valt. Ik heb deze limiet overschreden en vraag geen vergiffenis.

De afgelopen weken heb ik gecontempleerd, eerst bij de paters in Westvleteren. Zoals velen onder u allicht in de krant konden lezen, ontving de abt e-mails met een tonaliteit waarvan hij het bestaan niet kon bevroeden. De abdij werd omsingeld door cameraploegen. De ruiten van ons bisschoppelijk paleis werden bekogeld met stenen. En ook dit stond in de krant: in Wevelgem spoorde een lerares in de catechese de kinderen ertoe aan om foto's van mij te verscheuren en te bespuwen. Dit is het punt waarop wij gekomen zijn: het vormsel houdt in dat wij onze kinderen leren haten en spuwen.

Het is in deze omstandigheden dat ik op eigen initiatief de abdij van Westvleteren heb verlaten. Het werd verondersteld een geheim te zijn, maar Facebook heeft het einde ingeluid van dat concept. Mocht u het dus nog niet weten: mijn actuele residentie is de abdij van de trappisten in het Noord-Franse Godewaersvelde.Wij worden hier gewekt om drie 4s ochtends om te bidden en beëindigen ons laatste gebed rond achten in de avond. Nachtwake, lauden, terts, sext, none, vespers en completen. We kunnen gerust stellen dat wij hier bidden dat de stukken ervan afvliegen. En nu ga ik u iets zeggen, waarde gelovigen. Grote nieuwe inzichten zijn er tijdens deze gebedstonden niet gekomen.

Het enige inzicht dat kwam, trof mij vorige zondag. De tv stond afgesteld op Eén, er bereikten ons beelden van de Gay Pride in Brussel. Wij, hier in de abdij, keken allen geboeid toe. Mijn gedachten gingen terug naar Roeselare waar ik in de jaren veertig opgroeide. In Roeselare hadden wij geen Gay Pride. De enigen binnen mijn omgeving die er misschien een hadden willen organiseren, waren geestelijken. Het waren zij die ons leerden deze zondige gedachten te onderdrukken. De hulp van Hem af te smeken. Dat is wat ik zestig jaar lang ben blijven doen en zie tot waar het ons heeft geleid.Wat ga ik nu doen, met de luttele jaren die mij resten? Mijzelf verstoppen in alweer een nieuw geheim klooster? Nog vroeger opstaan om te bidden? Mijzelf geselen tot ik erbij neerval?

Ik wil wel, waarde gelovigen, maar gaat een van deze keuzes ergens enig leed wegnemen of voorkomen?

Wij, geestelijken, moeten ons beginnen afvragen wat

....

verdere tekst

De kerk moet ophouden de ideale schuilplaats te zijn voor seksuele delinquenten. Daarom, waarde gelovigen, verlaat ik deze abdij en zult u mij de komende dagen en weken zien bij Phara, De zevende dag, Telefacts en Kanaal Z. Al wie mij uitnodigt krijgt mij in de studio. Ik zal praten, ik zal een persoonlijke getuigenis afleggen. En ik zal hopen dat dit kan helpen voorkomen dat anderen dezelfde stommiteiten begaan. Het lijkt mij nuttiger tijdsbesteding dan de vespers en de lauden.'

<