Let op. ik ben geen jurist. Ik heb nauwelijks juridische kennis!En van schadeclaims en de hele ontwikkelingen daar rondom heb ik absoluut geen flauw idee. (En tot een uur geleden om een aantal redenen ( gelukkig) niet willen hebben ook ).
Ik ben geen Belg.
Dat betekent dat ik onwaarschijnlijk grote flauwe kul uit kan slaan!
Houd daar dus rekening mee.
Ik ben iets aan het uitzoeken, en neem daartoe op dit - mijn - blog die vrijheid, zelfs op wat uiteindelijk best onwaarschjnlijk grote flauwe kul kan blijken te zijn: ik heb geen idee waar ik op uit kom. Dit is niet meer dan hardop denken en kijken en je mag mee kijken. Maar het is bovenal bepaald geen info en vraagstellingen waar je vrolijk van wordt!
Nog meer als wanneer dan ook: over dit onderwerp - met deze kop - geloof dus niet zo maar alles, gebruik je eigen hersens. En leen ze even uit wanneer je dat kunt.
- Wanneer je de kranten van 1997/ 1998 bekijkt lijken dat belangrijke jaren te zijn geweest in ontwikkelingen rond schadevergoedingen aan slachtoffers.Niet alleen in Nederland, ook in Belgie. Zelfs wereldwijd, met nogal grote verschillen.
En ik ben buitengewoon benieuwd wat dat (heeft) betekend voor vroegere slachtoffers van kerkelijk (seksueel) misbruik. Ik wil, op zijn jan boerefluitjes, dus zonder allerlei juridische vakliteratuur, weten of en hoe dat mee heeft gespeeld of speelt in de huidige situatie rond het misbruik.
Uitgerekend in die situatie lijkt - in ieder geval- Danneels een belangrijke rol te hebben gespeeld. Hij zou de eerste in Europa zijn geweest die hiervoor financieel aansprakelijk wordt gesteld.
Een priester verkracht minstens 8 kinderen, in de berechting lijkt Danneels een belangrijke rol te hebben gespeeld, wanneer de man uiteindelijk veroordeelt is, wordt er een schadeclaim ingediend tbv. een van de slachtoffers.
Die wordt, voor de eerste maal (in Belgie?) toegekend, 25.000 gulden.
Daneels gaat hiertegen (dus) in beroep.Nog afgezien van weet ik wat voor overwegingen: als hij de eerste was, kan hij naturlijk ook moeilijk anders.
Dan gaat het niet om het slachtoffer maar om de ontwikkeling van recht.
Heel beroerd voor het betroffen slachtoffer en zijn familie, Danneels zal bij zo'n zaak niet bepaald een stagaire van een of ander andvocatenkantoor hebben gehad.
Niet onwaarschijnlijk ook heel beroerd voor overige slachtoffers van die verkrachter.
Maar bovendien stond België stond op zijn kop door de Dutroux ellende.
Tot op de dag van heden is het mij nog steeds een raadsel wie wie waarvan beschuldigde en wat daar nu wel en niet van deugde, het moet een verschrikking zijn geweest. Ik heb genoeg aan mijn kennis over mijn eigen noodzakelijke beschermende reacties na het midden in de nacht vinden van affiches.
Danneels gaat - natuurlijk - in beroep.Het Hof spreekt uit dat Danneels geen werkgever - werknemer relatie met de veroordeelde priester-verkrachter heeft: geen schadevergoeding.
Hele zieke kerels konden hun poten niet thuis houden en kinderen mochten geen kinderen meer zijn.
En er moest Recht ontwikkelt worden.
In Europa.
Toen Tomas Doyle in '85 zijn rapport moest bespreken konden bisschoppen kennelijk niet snappen wat hij voorspelde.
Hij zelf waarschijnlijk ook niet.
Thomas Doyle had geen wollig christelijk verhaal.
Hij had een juridisch verhaal. En een financieel verhaal. Een keihard verhaal.
Het verhaal van een bestuurder.
Doyle schatte, verbazingwekkend goed, de financiële gevolgen van het kerk hierarchisch beleid in, 1985.
Maar hoe groot schatte bestuurders in dat het financieel voordeel zou zijn van verjaringstermijnen en het kerkelijk ontmoedigingsbeleid eind jaren 90 in Europa van die bedrijfsongevalletjes zoals van Luyn 2004 een slachtoffer benoemde?
Maar er is meer!
Want voordat er over schadevergoedingen Recht ontwikkeld kan worden moeten er misdrijven zijn gepleegd en een veroordeling zijn.
Zoals vóór dat je géén werkgever geacht wordt te zijn, was er wel die verkrachter-priester-géén-werknemer.
En Godfried kardinaal Danneels.
En vooral: zijn er slachtoffers. Kinderen.
Die géén beschermenswaardige Mensen mochten zijn van Danneels.
Voor rechtsontwikkeling over schadevergoedingen was er machtsmisbruik.
En volgens berichtgeving, kennelijk een doofpotlijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten