dat aan de bomen van gisteren
de vruchten van morgen bepaalt.
Geplaatst door onze redactie op woensdag 7 april 2010 om 13:40u (Bron: Bisdom Brugge)
BRUGGE (RKnieuws.net) - De winter heeft lang geduurd. Er scheen
geen einde aan te komen. Of liever: de winter begon altijd opnieuw. Wanneer we dachten: nu zal het beteren, dan kwam er telkens weer een nieuw offensief met vorst en sneeuw. De strooidiensten konden het niet bijhouden, de zoutvoorraad zat erdoor. Maar ook de kolen en de stookolie minderden veel te vlug. Het was een kostelijke tijd met in sommige gezinnen minder verwarming en verkleumde daklozen in stations en opvanghuizen. We zagen de ontreddering in naburige landen, zelfs in het ‘warme zuiden’.Het klimaat staat op zijn kop.
Plots was de lente daar. De veertigdagentijd was juist over de helft; enkele dagen later zou de lente officieel beginnen, maar we kregen ineens een hele voorproef. We herademden. Eindelijk, daar is de zon! Hadden we de zon nog niet gezien? Toch wel, af en toe op een van die ‘mooie winterse dagen’, met een heldere hemel en gezonde vrieskou. We konden een rustige wandeling maken, goed ingeduffeld, uitkijkend voor gladde plekken op de grond.
Het deed ons deugd, maar het was slechts een belofte. De zon was er wel, ze gaf veel licht, maar nog geen warmte. Het was niet de echte volle zon; een paar dagen later was er weer storm en natte sneeuw.
Nu is de echte zon daar. Ze begint haar volle kracht te tonen. De natuur ontwaakt, de bomen botten, ineens staan alle krokussen open en de vogels raken niet uitgezongen. En wij, mensen, zoeken hunkerend naar een plaatsje in de zon en uit de wind. De zon is nog niet op volle kracht; ze is nog te veel gesluierd. Er hang nog wat nevel, wat lage bewolking. Maar het komt, nu weten we het zeker. We leven van de belofte en genieten van de voorsmaak. Er zal nog wel af en toe een tussenspel zijn, maar de winter is voorbij.
Zo gaat het in het leven. Hoe langer een donkere, duistere, koude periode duurt, hoe meer we uitkijken naar licht en warmte. Zal ik er nooit door geraken? De moed zakt almaar dieper weg. En dan, zonder veel verwittiging, komt de opklaring. We kunnen ons dan opeens bevrijd en intens blij voelen.
Het leed, de winter en de ellende zijn voorbij. We mogen leven!
Het Paasfeest houdt in zich die belofte van nieuw en krachtig leven, veel meer dan een aardse zon ooit kan geven.
De toekomst komt ons tegemoet, aldus mgr. Roger Vangheluwe, bisschop van Brugge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten