Een voor mij meest ongebruikelijke reactie, jezus laat het aub niet waar zijn, was de reactie op een mededeling vanavond. En ik ben de weg kwijt. Ik wist niet dat ik met mijn inmiddels verworven cynisme over dat misbruik nog kon denken: in godsnaam laat het niet waar zijn.
De mededeling was dat het nieuws had gemeld dat Der Papst Bruder "het" zelf ook had gedaan.
Het belgische nieuws zou de bron zijn voor deze info.
Geen Duits, laat staan Belgisch nieuws gezien of gelezen vandaag, dan die afschuwwekkende mededeling, die gelukkig binnen een paar minuten ontzenuwd kon worden.
En de verbazing. Top van een complexe ijsberg van inmiddels ruim een week: er waart een spook door Europa, wat is daarop U antwoord.
In ieder geval mijn woede. Tegenover die bisschoppen en hun gedemonstreerde volkomen onverantwoordde gedrag dat ze nu veel en veel te lang ten toon stellen.
Prachtig hoor, die kerkelijke figuren, zelfs Cor Mennen mocht het nog even komen zeggen vanavond: ja het was na USA en Ierland natuurlijk wel te verwachten....
Als dat dan te verwachten was, waarom hebben ze dan de verantwoordelijkheid tenminste nú niet genomen om te zorgen dat ze er op voorbereid waren?
Hebben ze nu werkelijk gedacht dat Diarmuid Martin een groen marsmannetje met een mijter op was??
Hoe hebben ze het in hun hersens durven halen om zó met (directe) slachtoffers om te gaan?
Hoe dúrven ze levens van mensen op deze manier op het spel te zetten?
En ik realiseer me dat het dezelfde gotspe is die die Amerikaanse bisschoppen hebben durven uithalen met Father Thomas Doyle. Maar dat was in 1985!
Diarmuid Martins zorgvuldigheid van werken is amper een jaar oud!
Ze zitten met die man in een gezamelijke Europeese bisschopsconferentie!
Hoe hebben ze het in hun gemijterde hoofden durven halen niet te luisteren, na te denken en aan het werk te gaan met de Ierse informatie en de zorgvuldigheid waarvan inmiddels ook duidelijk is dat die levensnoodzakelijk is?
Onverschilligheid en pure minachting ten opzichte van (directe) slachtoffers.
Maar óók ten opzichte van daders.
Maar zelfs dat, zoals de afgelopen jaren ruimschoots is gebleken, is die kerkelijke hiërarchie wél toevertrouwd.
Die Kerk is verkracht. Door haar eigen hierarchie!
Als iemand dan nog bidden kan, laat dat gebed dan maar zijn voor die Duitse vraag van gisteren: wat wist de paus zélf uit zijn bisschoppelijk Beierse tijd?
Ik heb me vannacht in ieder geval gerealiseerd dat met dit soort bisschoppen en kardinalen er nu misschien maar beter eentje - dat topje van die pyramide van smeerboel - desnoods die H Geest kan horen fluisteren: vertrouw maar op die onverwoestbare duitse gründlichheit en je geheime archieven.
En dat is onwaarschijnlijk smerig om jezelf te realiseren!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten