zaterdag, juni 18, 2011

St William’s children’s home, Market Weighton, East Yorkshire, Priest’s secret past revealed. Alweer een De La Salle bedrijfsongevalletje

Hoeveel centimeter archiefplank zou 12 cubic feet in vredesnaam zijn?



















En dat is dan alleen nog maar door de tent zelf geschoond materiaal tot 1991.
Tel daar de meters dossier nog eens bij op die er sindsdien (wél en niet) geproduceerd zijn en je wordt ter plekke gelukkig met de gekte, dan wel enthousiast professioneel benul, die er toenemend in allerlei kringen in en rond archieven is waardoor steeds meer experimenten mogelijk worden. Vele handen maken licht werk start binnenkort....prachtig, prachtig, prachtig.
Je wordt, grote dank weer eens aan (een op te vissen)Bordalo er heel rustig door ook!



En begripvol voor een wegens te verwachtte grote drukte op zijn tenen wegsluipende bisschop.
Wie zit er tenslotte te wachten op een bedrijfsongevalletje?

Na zijn afscheid slechts voor genodigden heeft de man had het er in het NOS journaal open afscheid moeilijk mee bij de vraag of hij niet eerder had moeten ingrijpen ondat hij al eerder op de hoogte was congregatie vertaling van Simonis Wir haben es nicht gewußt te vinden. Gelukkig meende hij daartoe Deetman nog in de mijter te kunnen vinden, waardoor het voor de camera openlijke vertoon van zich rampzalig voelen over het seksueel misbruik ter plekke waarachies nog kon omslaan in slachtoffer van een dreigend "heel intervieuw over misbruik" waarin hij "uit zou moeten leggen hoe het dan zat" met een voor de camera gehouden Pilatushand.

Poef! Daar ging de van Luyn prijs voor jonge, gedreven studenten.

Zal z'n congregatie dan uitgerekend op een dag vol schone beloften vanuit Rome me daar effe blij mee zijn.

Fear them not therefore: for there is nothing covered, that shall not be revealed; and hid, that shall not be known.” citeerde een Noord Ierse overlever van AVoice4Victims Matheus.

Wat ben ik, alweer, blij dat ik ooit na veel werken en wéér zo'n walgelijk denigrerende opmerking van die non, die Voorzienigheids kinderboeken dichtsloeg, besloot dat 't wel genoeg was geweest en ze wat mij betreft harstikke dood kon vallen.

Een of andere hele boze wijsneus, een advocaat met veel roomse ervaring, zei mij zo'n tienduizend jaar terug ooit eens dat ze in Rome de tijd hadden en rekenen in tijdseenheden behorend bij de eeuwigheid.
Voldeed diens opmerking destijds volledig aan zijn doel -ik kreeg er inderdaad gierend de pest in - het is toch wel een in ieder geval wat mij betreft onverwachte bijwerking van al die smerigheid: die rollen zijn gewijzigd; zelfs een chimpansee ontdekt tenslotte gereedschap om een gewenste banaan te pakken.

Maar misschien nog wel veel blijer met mij ontdfekking nu, dat ik inderdaad nu niet eens meer uit mijn blote hoofd weet hoe deze zuster in hemelsnaam heette. Kennelijk is dát informatie die je op gegeven moment niet meer nodig hebt en dus ergens op een papiertje registreert en verder kunt wissen. Omdat eindelijk de taart, geëtste koppies en hun wapens er op die manier niet meer toe doen.
Rest die kers.

"En morgen wil ik blauwe aardappelen, blauwe groente en blauwe vla met blauwe yoghurt".
"Da's goed, schat."

Misschien maakte Bordalo daarom wel van die prachtige serviezen.
Niks geen dwangvoeding, hij vrat 't gewoon genietend en lachend op of gaf een tik tegen de theepottenkoppen waardoor ze bij het uitschenken mooi bibberen terwijl hij kreeg wat hij wilde: thee!
Ik ook.

Die Mattheus citerende N Ierse overlever die zou behalve gelovig ook wel 's een Bordalo fan kunnen zijn. Of misschien wel precies andersom...

Geen opmerkingen: