Lid Cie. Commissie Jeugdzaken:
DEN HAAG - Voor zware misdrijven moet een dader zijn hele leven blijven vrezen voor een veroordeling. De VVD wil dat verjaring voor deze delicten wordt afgeschaft, zei VVD-Kamerlid Ard van der Steur woensdag bij de behandeling van de begroting van het ministerie van Veiligheid en Justitie in de Tweede Kamer.
Afschaffing van de verjaring moet gelden voor misdrijven waarvoor nu verjaringstermijnen van meer dan twaalf jaar staan.
Van der Steur zei woedend te zijn over een lid van de actiegroep RaRa (Revolutionaire Anti-Racistische Actie) die onlangs in het tv-programma Andere Tijden openlijk sprak over de brandstichtingen bij vestigingen van de Makro in de jaren tachtig. De voormalige activist werd in hoger beroep grotendeels vrijgesproken voor zijn betrokkenheid. De feiten zijn nu verjaard.
Nu wil die Sancta Maria natuurljk helemaal niet zeggen dat de man uit een katholiek nest kwam, het duidt slechts op het rara van de katholieke kerk, een paar kilometer verderop kreeg ik tenslotte geen katholieke school, maar had wel een overdosis katholieke nesten.
En een daartoe in bruikleen verstrekte oude fiets de Courage, waarvan de niet-aanschaf zelfs mijn verplichte eigen bijdragen uit inkomsten uit arbeid te boven gingen. Waartoe dan ook ter finciering eindeloos werd brief gewisseld in de driehoek voogdij Hilversum -stalling voor het bisdom Haarlem van o.m. Amsterdamse katholiekjes - gemeente Amsterdam en Driehuis waardoor de kans niet uitgesloten mag worden dat indien een advocaat zich eens zou buigen over verjaring van fietsen daarover alsnog een claim wegens fraude ingediend kan worden. Het betreffende driehoeksoverleg moet gezien de mededelingen hierover naar buiten c.q. naar mij bij verzuim van plaatsing in het oude kippenhok tenminste 41/2 jaar hebben geduurd, de financiering van een nieuwe 2 hands uiteindelijk wel zijn toegewezen waarover echter geen mededelingen naar buiten werden verstrekt.
Tot die fiets dan weer werd ingeruild bij het cadeau worden gedaan aan een VVD coryfee die naast zijn pragmatische kennis in de dagelijke zaken des levens als hoe open je een bankrekening, koop je ondergoed danwel een tandenborstel of wanneer je je geen raad weet met de keuzevrijheid in een winkel es Lebe der Ostblock en de ook voor de op school de klassestrijd en koffieautomaat besprekende grote hoeveelheid te stapelen Hageveldse bekers geruststellende eigentijdse uniformiteit
van voor een week toereikende 3 identieke kledingstukken zodat er ondanks hartgrondige aversie tegen winkels toch zo af en toe wat in de was kan en van hoeveel alcohol slaat een mens blijvend grijsgroen uit net als van wat doe je met een huisarts een pot verf of een boor of wat -bijt uw tijd- zou je naast eindeloze hoeveelheden eieren koken nog meer met een sekondenschrijdend horloge en een wekker kunnen doen op een wijze die een beetje pre-conciliaire non nog volledig van de kook zou hebben gebracht dan wel bij gebrek aan visionaire neigingen als mop van het jaar aan een zich daarbij binnen het daartoe geldende tijdschema 1 3/8 vingers aflikkende bevriende directeur van een zorginstelling had kunnnen verpatsen net zo'n lol had in waterkanonnen als ik maar goddank veel meer wist over traangas en ras liberaal ook die kennis met Nijmeegs katholiek enthousiasme deelde. Helaas.
Hij zowel als ik wisten veel te weinig over fietsdiefstal.
Zijn vrouw als niet liberaal daarentegen beschikte weer over een overdosis Brabants- Nijmeegse katholieke kennis van ras en nesten.
En grapefruitmesjes met bijbehorend zilveren leggers, vanzelfsprekend mijn grootste gemis.
Zodat de dit geheel en al beamende namens de nog enige jaren verantwoordelijke RK voogdijvereniging niet-administratieve verantwoordelijke de wereld weer verbazingwekkend wonderschoon kon vinden toen wij niet elkaar maar ik haar nog weer jaren later tegen het lijf liep itt. wij sinds dat moment wederzijds konden beamen dat die middag zowel abonnement- en kaartjes uit de losse verkoophouders een geweldige voorstelling van Tour van Schayk hadden gezien en bespraken.
Waarop wij beide niet onmogelijk god dank zeiden voor haar partner en het nederlandse weer waardoor we nog konden opmerken dat het koud was en we elk met hand een andere kant op gingen.
Stadsschouwburgbezoekersverschillen in de pauze. Het was nog steeds zeker geen onaardig mens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten