dat allersmerigste woord denkbaar

Citaat:
Ik ben wel benieuwd of je kan doen ´alsof´, om door te dringen in de moslimwereld en ´r iets van mee te krijgen.
Stel je komt daar als zogenaamde bedevaartganger, met zo´n mutsje en baardgroei, als ´godsdienstonderzoeker´. Zou men je vragen om het Islamitische credo in het Arabisch te reciteren?
Als ik als man een keppeltje op heb in Jeruzalem, word ik aangezien voor Jood. Bij de Klaagmuur kocht ik er een, meer als herinnering dat ik daar was, de man spelde het me enthousiast op, met zo´n haarspeldje. Toen was meteen m´n vraag beantwoord dat hoe dat blijft zitten op je hoofd.

Dank je wel, KeesGerrit. Je gaf me 'n pracht cadeau!
De institutionele diversiteit én de smeltkroezen in het Nederlandse gestichtsleven en onze kennis daarvan die we zo(hebben moeten)verwaarlozen. Wat een instrument! Dank je wel.
itt het spleetje tussen vrouwenborsten in 'n bh was rijst met kousenband net zo vanzelfsprekend als het eiland in de zon, de kapjes en zure leverworst door de week wanneer er geen manen in blik waren of de zondagse mosselen in het huis van de bakker voorafgaand aan het broodje pekel bij de jood of op wat kennelijk het rime van het gebrek aan sterren der zee was de vraag naar paling en het gevecht met de beer waarbij David op zijn harp speelde wanneer er niet op kaarten maar naar schoorstenen, blinden en Jans tabak uitgekeken werd omdat je de was de deur uit deed terwijl Oom Piet weer terug uit Canada kwam. Maar wat zou toen paprika de havermout verving en je tbv van die stoomboot moest zorgen dat je erbij kwam omdat je anders niet mee mocht naar de Engelse boot en je naast de pont ook die cadeautjes zou kunnen missen ananas nu toch zijn?
God zij dank voor dat gejatte dossier van me.
Dat ene getypte velletje dat zo precies past dat ik de stukken puzzel waaraan geen ontkomen meer mogelijk is door mijn lijf kan voelen rennen tot ze in wat dan kennelijk mijn hersens zijn neerploffen op hun plek ten gevolge waarvan ik alleen maar als bij de eerste harttransplantatie die chirurg niet anders zal hebben kunnen ervaren bij dat moment van verrek moet je nou toch 's kijken 't werkt mijn lijf verbrouwereerd weer in bezit kan schuifelen bang het ongelooflijke te verbreken maar dat fluisteren ja, het is écht waar aanzwellend weet .
Dat ene gejatte velletje waarop een rechtbankklerk in doorslag dat ene zinnetje typte wat een geschokte archivaris me probeerde te geven maar die niets anders kon hebben dan het simpel boerenfatsoen van hersens voor welk gedemonstreerde aanwezigheid ik hem dankbaar was maar daarmee hoeveel ik verder ook verstond dat ene verdomde zinnetje nog steeds niet kon verstaan. Dat ene verboden zinnetje, dat ik zelf letterlijk zo uit had gesproken. Ja natuurlijk! Goddank wel! Vanzelfsprekend!
Die fluister van donderend weten van ja hoor, dat is écht waar!