Alzo sprak mijnheer struik
dader van mijn toekomst
en bottelde zijn rozen.
k Heb menig uur bij u
versleten en genoten,
en nooit en heeft een uur met u
me een enklen stond verdroten.
‘k Heb menig menig blom voor u
gelezen en geschonken,
en, lijk een bie, met u, met u,
er honing uit gedronken;
maar nooit een uur zoo droef om u,
wanneer ik scheiden moste,
als de uur wanneer ik dicht bij u,
dien avond, neêrgezeten,
u spreken hoorde en sprak tot u
wat onze zielen weten.
krist o ze wie
ze wie ze wies
vies wies wies
Geen opmerkingen:
Een reactie posten