woensdag, januari 19, 2011

Tegengif; over misbruik maak je slechts één keuze: het is wel welletjes, het is meer dan genoeg geweest!

Pas na die keuze kun je het verhaal vinden!


Hij werd 79 jaar oud en was 52 jaar priester


En hij zou weleens een deel kunnen zijn van nóg een prachtig verhaal.
Van meerdere verhalen zelf, waarin mijn jeugdverhaal past.

Het begon - naast de blunder, die je wat mij betreft een eerste klasse mag noemen van de KNR/Deetman - met de ongetwijfeld domme vraag waarom is Mgr. Punt de Nederlandse legerbisschop, is die functie verbonden aan het bisdom Haarlem, of aan de persoon?
En mijn allergie tegen mijn (eigen) domme vragen, natuurlijk. Of misschien toch wel het op basis van kennis hartgrondige eens zijn met het werken van de Duitse Ronde Tafel vs. Neerlands decennia lange legitimerende gewauwel "Ja, maar je moet iets in zijn tijd zien", één van de verschillende toverspreuken van de stam waarmee macht en onmacht gehandhaaft kon blijven en waartoe firma's Echo, maar bepaald zij niet alleen, zich graag verbonden. Waaraan sinds het Deetman tijdperk in ieder geval een nieuwe spreuk werd toegevoegd: de een zijn bloot, de ander zijn dood is mijn brood.
Maar, en dat zou weleens dankzij de media - en de Belgen - en de persoon Deetman himself kunnen zijn, er is meer.
Oók in Nederland.
En dát is een heel goed teken.
Wanneer je, al dan niet gedwongen, lang genoeg in dat wereldje zit, is dat vooral opvallend.
Noodzakelijke veranderingen gaan niet komen door het werk van die Deetmancommissie, maar ze zijn er wél en ze zijn waarneembaar ook.
De macht van de toverspreuken van de stam neemt af. En dat is een heel goed verhaal, waar we veel meer gebruik van zouden kunnen maken in dat vinden van nog zoveel individuele verhalen is nog steeds een hele hoop noodzakelijk werk te doen.
Voorwaardelijk daarvoor zou wel eens kunnen zijn het stoppen van onzinnig geleuter over archieven. Maar dat begint met die keuze: het is wel welletjes, de allergie tegen je eigen domme vragen en het vervolgens in je handjes knijpen met, net als bij die Deetmancie. , die lach met een receptioniste, omdat het wel welletjes is.


Media stilte, Rik Torfs? Ik zou maar eens een beetje gelovig worden, mijnheer!
Of gewoon eens heel goed kijken naar de lach van slachtoffers die uit een rechtszaal komen.

Geen opmerkingen: