¨...
Het verhaal in het kort: Joseph Steinhage, die vanuit Rheine werkte voor
katholieke weekbladen, o.a. voor de Deutsche Post, een katholiek blad
voor Duitsers die in Nederland woonden, vluchtte in 1934 met zijn gezin
naar Oldenzaal. De gelijkschakeling van de pers in Duitsland wilde hij
niet meemaken. In hetzelfde jaar was
de Jezuïet Friedrich Muckermann de
grens over gevlucht. Muckermann was bekend in Duitsland, in woord en
geschrift bracht hij zijn anti-nazi standpunten naar buiten. De nazi’s
gaven hem op een gegeven moment het stempel ‘Staatvijand no. 1’.
Steinhage en Muckermann ontmoetten elkaar in het klooster bij Glanerbrug
en besloten de Deutsche Post om te vormen tot een nieuw tijdschrift:
Der Deutsche Weg. Het weekblad vond in de loop der jaren een weg naar
zo’n 3000 Duitstalige katholieken in 42 landen. Door de Duitsers werd
een en ander met argusogen gevolgd. Spionnen verschenen in Oldenzaal, de
Gestapo bemoeide zich ermee – een goede vriend bleek achteraf voor deze
geheime dienst gewerkt te hebben, kortom de situatie was te vergelijken
met die van het Gallische dorpje van Asterix en Obelix ten tijde van de
Romeinen.
De krant met de kleine oplage was de Duitsers een doorn in
het oog. Waarom?
Muckermann had veel invloed in katholiek Nederland, ook
bij het grote persburo Katholieke Wereldpost, dat er voor zorgde dat
katholieke dagbladen werden voorzien van anti-nazistische artikelen. De
Duitsers drongen er voortdurend bij de Nederlandse regering op aan het
blad te verbieden. Uiteindelijk werd een constructie bedacht, waarbij de
Oldenzaalse pastoor Frans Stokman, die ook zeer actief was bij de hulp
aan vluchtelingen uit Duitsland, chef-redacteur werd en de namen van
Steinhage en Muckermann uit de krant verdwenen.
Er was echter niets
veranderd: beide gevluchte Duitsers bleven de artikelen aanleveren,
Stokman was het uithangbord naar buiten.
...¨
klik NIOD
wordt vervolgd
¨...het stukje land
dat ik nu nog niet weet
maar waar ik naamloos rusten zal
...¨
Geen opmerkingen:
Een reactie posten