donderdag, februari 21, 2019

Mamoedt

Lava louça Maria 
lava bem
cada rosto que tu debarres
te cousta um vintém

Phoe, dat hakte d'r effe goed in: veni Creator in Rome. 
En dan, bij wijze van toegift en voor speciale genodigden  op een scherm ook nog 's in manlijke uitvoering - na ons dood nemen we tenslotte allemaal afscheid van ons lijf dus waarom zij niet - Cornelia met 'r orgeltje. Ik weet bovendien -gelukkig - allang niet meer of Cornelia niet gewoon Cornelis was, maar feit is dat de enige die iets aan die stilte in die krankzinnige situatie kon zij was. En dat deed ze dus. En dat is ze dus blijven doen tot iedereen weer terug was en in de bank zat waarop de pater een knikje kreeg dat ie weer door kon gaan. En dat deed hij dus.  
Misschien komt daar de tekst dan wel vandaan: "that's why I love Mankind"
Dank je wel, Cornelia-us, je zult ook niet hebben gesnapt wat er in vredesnaam daar beneden je balkonnetje gebeurde. Dát was Zusterschap! 
Dank je wel, Germana, dat je de moed had om niét naar een reunie te komen en me de avond ervoor toen ik je belde om het wel te doen vertelde waarom. samengevat in zoek het maar uit, ik wil al die kritiek niet horen,  maar je die ene keer je handtekening had veranderd op dat pest-blocnootjevelletje. Zou die paus in zijn vliegtuig hebben geweten dat hij jou citeerde? Voila, hier heje't, zoek het maar uit, doe je werk maar.  

Het spijt me dat je het vandaag - net als ik - niet ook hebt kunnen zien! 

Hoewel, ik ben blij dat je al die noodzakelijke  voorgaande jaren niet hebt hoeven weten, je dat bespaard is gebleven. Maar, terwijl ik vanmiddag met geen mogelijkheid om je heen kon omdat ik het graag met je had gezien, was daar dat stralende koppie van die Australische Maltees - dank je,  Scicluna! met zijn uitroep: "Ik kan naar mijn dochter toe en haar vertellen dat ik geloof", waarvan ik hoop dat hij én zijn dochter de moed nog hebben kunnen hebben gehad na al die jaren mishandeling daarna vandaag óók te hebben kunnen kijken. of desnoods zelfs zonder zijn dochter. 
Dank je wel, Diarmuid! Misschien wel vooral voor die avond dat ik je kon zien en je hondsmoeie uitspraak mocht horen en zien met het rapport in je hand hoe je je nog nooit zo eenzaam hebt gevoeld; geen van je collega's die je even hadden gebeld: hoe is 't met je
Schijtluizen.  
Zoveel andere mensen in zoveel jaren heb gezien

Maar op dat Veni Creator vanmiddag was ik mooi niet bereid. 
Misschien had ik Canada en Australië wel nodig om het antwoord te vinden op die vraag wat Tutu in vredesnaam stond te doen daar achter z'n gordijntje, toen de Voorzitter met zijn koppie op de tafel sloeg bij de getuigenis van een Vrouw over wat er gebeurde met haar zoon. 

En ik ben content met mijn knap pissig zijn toen ik na de persoon te hebben uitgelaten die bij  noodzakelijke binnenkomst zei, je lacht zo, wat is er? maar ik niet bij kop en kont had kunnen pakken: kom volgende week maar terug nu effe niet, dus braaf de PC uitzette en deed wat we moesten doen, de PC weer aanzette : niks noppes nada terug te vinden maar live moest zitten kijken naar een Pietersplein en gedwongen was met af te vragen of die 2 witte karretjes nu politie zou zijn of gewoon ijsboeren.  En ik nooit op dat plein zal komen ook, al was het maar omdat er me veel te vaak een klok klinkt en dat er dan zo eentje is die de waanzin betekent van geloven in God die zegt: laat alles nu acuut uit je vingers vallen en kom hier om mij te aanbidden, nee niks je zin nog effe afmaken, of nog effe dat bord weg zetten of desnoods je broek ophijsen: rennen, ik blijf niet eeuwig wachten; de nonnen waanzin, per decreet aan- en afgekondigd:  nu ga ik naar die waanzin God wat zich wijzigde in het nee, nu ben ik vrij...om de krant te lezen in oudrose of lindegroen in mijn vrije tijd, of wie dan ook er nu zat met een halve zin in haar of zijn hand of zijn broek op de enkels, bim bam boem, godsprikklok.

Maar de live die toch al geen live meer was, terug vinden was onmogelijk.
En da's maar goed ook: een van mijn kinderen kent dat plein wel en weet vast wel of het nu wel of geen ijsboerenkarretjes zijn: hij stond op het dak, liet een foto weten,  terwijl beneden hem, waar hij - gelukkig niet van wist, de ceremoniemeester van vandaag weer een nieuw rapport over Ierland stond uit te delen en pers vragen moest beantwoorden, waar hij duidelijk heel wat ongelukkiger mee was dan dat hij de afgelopen dagen toonbaar was.
.
Het deed me goed hem op die manier terug te zien.
Maar toen de karretjes weg waren, kennelijk waren de ijscoboer-bewaking in toenemende schaduw en een verassende lichtval toe aan ....tja...minestronesoep? ... was het live weer toe aan het directe live: een wel heel letterlijk galmende monseigneur, volstrekt onverstaanbaar was door zo'n 7 of 8 door elkaar heen roepende vertaling.....die niet anders dan verbijstering en grote ergernis kon oproepen over de onwaarschijnlijke knulligheid na de ervaring van ervoor zouden ze nu nog niet hebben gesnapt dat wij nu willen luisteren? 

Maar ook dat bleek een kwestie van een knopje en censuur: weg galm! 
Waarin verbijstering verbazing kon worden in de wetenschap dat ook hij flink wat en grote ergenis op zal roepen, maar da's niet de mijne. 
En da's, naast het mij realiseren dat ik wél een donkerbruin vermoeden heb hoe Germana zou hebben gekeken vandaag, en er zelfs een foto van heb, die mij verschrikkelijke pijn heeft gedaan en zelfs de definitieve breuk met die nonnen heeft betekend een paar jaar geleden, met alle gevolgen vandien,  waaronder mijn diepste minachting, net het verschil !!   

Toen ik opbelde naar de Congregatie en een antwoord wilde op mijn urgente vraag of (een van) die vrouw(en)  op die foto zuster huppeldepup was - wie is die vrouw waardoor ik bij het haar zien zo onwaarschijnlijk volkomen op tilt sla? wie is die vrouw was een zeer urgente vraag voor mij, waartoe ik zelfs oproepen deed voor hulp -  kreeg ik het antwoord van de  (leke-) "bestuursmedewerkster" dat ik goed moest begrijpen dat wanneer zij moest kiezen tussen mij en haar werk voor de congregatie zij zou kiezen voor de congregatie. 

Roma locuta estcausa finita est

En daarmee  konden (3)  hele domme -veel te jonge - advocaten de rekening van hun kantoor, of misschien wel gewoon hun bakkie minestronesoep . weer voldoen alle 3 betaald door de RKK: - 2 via het Meldpunt 1 (dat hoop ik tenminste voor haar) via de congregatie of het bisdom Haarlem of Joost mag weten wie. Niet door mij, niet door het Maagdenhuis  

Je moet toch wel een flink probleem in je bovenkamer (of je portomonee) hebben als je als advocaat voor een congregatie het voor elkaar krijgt dat Meldpunt te vragen mij niet te horen [of daar zelfs je briefpapiertje maar aan te willen lenen] om daar dan  vervolgens ter kennelijke noodzaak van geklop op vrome borsten geheel en al in stijl van de beroerdste geen-stijl vorm des-rkk-kinderbeschermings die gore verdachtmakingen over mij (én mijn ouders/grootmoeder)  gebaseerd op de fabels van de kinderbeschermingsleprakolonie]  op te kunnen schrijven: mevrouw 1 heeft waarschijnlijk de hele periode dat ik in hun tehuizen zat  heeft die tijd waarschijnlijk  aan de andere kant van de wereld op missie doorgebracht, mevrouw 2 - de [ voormalige leken-] bestuursmedewerkster [ die dan kennelijk de jaren sinds ons contact kennelijk een late roeping in uitstervende congregatie en dus inmiddels blijkens de stukken Zuster zou zijn in een congregatie waar al jaren geen nonnen meer worden aangenomen]  had in mijn tijd waarschijnlijk nog nooit van die hele congregatie gehoord  en dan zijn er ook nog geen archieven anders dan die van henzelf, [waarvoor ik al jaren ervoor met toestemming had gehad van de toenmalige overste, en directrice Amsterdam Laetitia,toegang toe had  gevraagd en zonder problemen  van haar kant had gekregen, slechts [erg veel] van een eveneens bij de congregatie behorende kennelijk door Gerard van Westerloo ter nagedachte aan zijn moeder gedoneerde Noordwijkerhoutse Stommelstaart - waardoor dezelfde "bestuurs"  medewerkster  - in het begin van ons contact - mij aanbood dat ik dat ik mijn memoires wel mocht schrijven welke zij dan in hun archief - zoals zij zei dat ook bij een andere vrouw zou zijn gebeurd - zou worden opgenomen [*]   anders dan - een boek-presentatie  ( Prof. Dr. A.N.P. van Heijst) een de-RKK-zeer-onwelgevallige-internetdiscussie over de Goede Herder, en een begrafenis van een voormalige kinderzuster, naast mijn weblog(s) op grond van míjn [van een andere Prof. Dr. geleende)  regels - presteerden! 
Hoe krijg je het voor elkaar om je daarvoor te lenen....bezopen!

Roma locuta estcausa finita est !! 

Want sinds de dood van mijn ouders was ik geen lid meer van die RKK. 
Dat is een mannentent: maar  dat RKK patriarchaat heb ik helemaal nooit gekend! 
Dat kwam pas daarna. 
IK was geen non! 

Ik zat in een vrouwentent waarbinnen God boog als Germana hem audiëntie verleende, en reken maar dat dát  héél verstandig van die God was.

Op diezelfde foto waar ik naar vroeg staan nog een aantal vrouwen, waaronder een hele jonge Germana, Ze had - niet met en niet zonder sluier - nu eenmaal geen pokerface.  

Ik denk dat ze  blij zou zijn geweest met die bijeenkomst in Rome, al komt die dan veel en veel te laat, en voor haar,  zowel als voor mij -én mijn kinderen - tientallen jaren te laat!  Maar voor ieder van ons geldt en gold dat we niet echt stekeblind of op ons achterhoofd zijn gevallen. 

Roma locuta estcausa finita est.


*waarbij men haar kennelijk had vergeten te informeren dat een flink deel van hun archief in netjes betaalde kopietjes gewoon in mijn huis ligt, welke ik ze zelfs aan had geboden nadat  een woedende ook al medewerkster, mij had verteld dat een groot deel van hun archief verloren zou zijn gegaan bij de verhuizing uit Amsterdam naar Bosbeek, Om nogal voor de hand liggende redenen  had men kennelijk nog nooit kennis gemaakt met de Voorhoutse broer Stommelstaart van O.L.V. 7 Smarten [en diens Overste, met zijn nieuwe archiefkluis  die de hersens had om gewoon even op te bellen en te vragen of ik enig idee had waar de al tientallen jaren ontbrekende boeken  notulenboeken van zijn congregatie zouden kunnen zijn [en her en der een vreemd stapeltje tegen kwam, zoals ik vreemde mensen met vreemde vragen tegenkwam] En het antwoord dus heel simpel een wederzijds ja kon zijn digitaliseren van ouwe troep brengt de hond in de pot en brengt zijn kikkervisjes voort.




















Hoe zou de onvoltooid toekomende tijd in het latijn eruit zien ?


Bedankt Paul!
Dank je, Theo.



Geen opmerkingen: