woensdag, februari 13, 2019

Het begon met ananas en een farao: de klomp op de kop van Lidwina van Schiedam na de berenkuil



met de Hema als pitstop
onder het groene laken van de Zeeman uit Santo Porto:




Misschien is de leukste zin uit al die boeken over De Voorzienigheid wel die over die non die geen flauw idee had wat de regel van Augustinus inhield, laat god zijn hand dan maar over haar  hart halen.

Mia De Schamphelaere vrijwilligt bij opvangpunt misbruik 


In het pas gepubliceerde rapport over de aanpak van het seksueel misbruik in de Belgische kerk zijn ook ervaringen opgenomen van hen die de opvangpunten leiden. Zo staat Mia De Schamphelaere in voor het zorgteam van de Unie van Religieuzen van Vlaanderen (URV) waar slachtoffers van misbruik binnen de Nederlandstalige orden en congregaties terechtkunnen. Tertio publiceerde een ingekorte versie van haar getuigenis, dat we hier andermaal ingekort weergeven.

Mia De Schamphelaere • De voorbije acht jaar ontmoette ik 57 gebroken mensen, van Maaseik tot Diksmuide, in herenhuizen en huurflats, in psychiatrische instellingen en detentiehuizen. Nooit raakte ik gewoon aan de gruwelijke verhalen van kindermisbruik. Telkens opnieuw maakte ik mij klein, werd ik een en al oor, liet ik de wonde opengaan en luisterde ik naar de levensverhalen die vooral overlevingsverhalen zonder uitkomst bleken te zijn.

Ik ontmoette evenveel keren een overste om het verhaal over te brengen, iets over de identiteit van de dader te weten te komen en erkenning voor het slachtoffer voor te bereiden. Sommige orden en congregaties waren professioneel in hun aanpak. Er werd onmiddellijk in het archief gedoken, data en identiteitsgegevens van de dader nagegaan, verslagen uitgeplozen. De grote orden en congregaties deden ook nooit moeilijk over het dadingvoorstel en het bedrag voor de morele genoegdoening.

Maar het veld van de religieuzen is als een oud lappendeken met een oneindige variëteit. Vaak kwam ik aankloppen bij hoogbejaarde oversten die maar moeizaam hun uitgeleefde klooster rechthielden. Ze aanhoorden het misbruikverhaal met tranen in de ogen en vroegen zich vertwijfeld af hoe ze dat moesten uitklaren. Anderen vertrouwden mij openhartig toe dat ze vroeger ook slachtoffer geweest waren en uit angst voor de eigen herinnering wegkeken van het misbruik.

Beluisterd worden
Bij zowel slachtoffer als overste drong ik aan op een ontmoeting om het verhaal te aanhoren en om concrete spijtbetuigingen uit te drukken. Bij de meeste gevallen was de dader al overleden, maar een zeldzame keer was die zelf aanwezig bij het erkenningsgesprek. Dat gesprek is voor veel slachtoffers belangrijker dan de materiële schadevergoeding.

Voor het eerst beluisterd worden over het leed dat je is aangedaan, zonder dat er getwijfeld wordt, zonder dat je bestookt wordt met vragen naar bewijs, aanvaard en erkend worden als slachtoffer en officiële kerkelijke excuses horen uitspreken, dat werkt zonder meer bevrijdend.

Kerkbeeld beschadigd
Aanvankelijk vond ik de motivatie voor mijn opdracht in mijn gehechtheid aan de kerk. Ik dacht haar te kunnen helpen, maar in de ervaring werd de oproep om het leed van de slachtoffers tegemoet te komen, sterker.

Ik dacht de kerk van Christus te moeten redden, maar ik ontmoette Christus in de minsten van de Zijnen, de gekwetsten in lichaam en ziel.


Het is mijn kerkbeeld dat nu beschadigd en gewond overblijft. En niet alleen dat van mij. Bij zovele oprechte gelovigen blijft er verdriet, schaamte en onmacht. Hoe is dit kunnen gebeuren, bij ons en wereldwijd? Waarom werd het leed dat aan kinderen en jongeren is aangedaan, niet tijdig gezien en gehoord? Was het niet Jezus zelf die voorspelde dat het beter is om met een molensteen in zee te worden geworpen dan om kleinen ten val te brengen (Lucas 17, 2)?

Exclusief mannelijke kerkstructuur heeft gefaald


We kunnen niet anders dan vaststellen dat er iets verkeerd gegroeid is in de structuren van de kerk zelf. De exclusief mannelijke kerkstructuur heeft gefaald. Er zijn dringende hervormingen nodig om de leefwereld van alle oprechte leerlingen van Jezus te laten doordringen in de top van de kerkstructuren. En zo de macht die hoort bij de leiding van de wereldwijde organisatie in balans te houden, controleerbaar en transparant te maken.

Meer  weten:

Pauwblauw

Overzichtsrapport over seksueel misbruik van minderjarigen in een pastorale relatie in de katholieke Kerk in België Naar een coherent beleid(pdf)

Amsterdams groen? Kun je schudden

Bedankt Josef, wat krijsten die krengen




Geen opmerkingen: