Zal het 2 jaar gelden zijn geweest dat ik werkelijk niet wist waar grenzen hoorden te liggen, waar verantwoordelijkheid ligt. Een knap ingewikkeld gewetensconflict.
Een toegestuurde foto bij een ontroerend, liefhebbend verhaal van een vrouw die volstrekt niet door had wat er op die foto nog meer te zien was.
En zeker niet in welke moeilijke positie ze mij daarmee bracht.
De eerste foto die ik kreeg over de Nederlandse realiteit, die ik wel al die tijd had geweten - maar is herinneren weten? - en op basis van logisch denken niet anders dan kon vermoeden:
de Magdalena's waren niet alleen de Ierse realiteit geweest.
Het was ook de Nederlandse realiteit, het was één van mijn jeugdervaringen (hoe wisten we dat in vredesnaam? ). Die gruwel bij het zien van die documentaire, die avonden over die film met een paar mensen, die vreselijke avond in een bioscoop, het parkeerterrein erna.
De eerste foto die ik kreeg met een van de Nederlandse Magdalena's.
Wat moest ik er in godsnaam mee?
De congregatievrouw die ik om uitleg ervan vroeg loog. Of, misschien wel beter, dat hóóp ik.
Een ervaring die ik nodig had bij het lezen en proberen te snappen van een weerzinwekkend artikel; rk Maryland over de wetwijzigingsvoorstellen mbt de verjaringstermijnen daar , en een bijbehorende window (2 jaar).
De inzet van de gevechten ook van Mahony, Bernard Law.
De gecontinueerde minachting van die kerk ten opzichte van haar vroegere kinderen.
De gecontinueerde ontkenning, afgekocht met fooien van mede door een vergelijkbare window afgedwongen miljarden, verkrachting op verkrachting stapelend.
Zoekend naar mijn antwoord was er een vrouw met een webblog. Een van de vele slachtoffers van Marcial Maciel. En een lied. En me realiseren dat misschien wel het enige antwoord op dat RK Marlyland dat, mijn, bloedstollende lied is.
Maar het was maar een paar klikken verder om een Mexicaanse strafrecht zaak te vinden, waarin vandaag, na jaren, alweer een nieuwe grens werd gepasseerd.
Een bisschop - die gebruikt had gemaakt van zijn zwijgrecht - moest zijn schriftelijke antwoorden inleveren.
Zoals Mgr. Hurkmans dat wellicht ook deed en genoot van het uitzicht van zijn kamer
op de tiende verdieping van een hotel met uitzicht op de wolkenkrabbers in de stad. De bisschop heeft zijn verblijf ook gebruikt om te lezen en te ontspannen. Nieuws in kranten of op TV heeft hij niet gezien. Wel ging hij op de slotavond naar een religieus popconcert en maakte een uitstapje naar de heilige Juan Diego die eertijds een Mariaverschijning kreeg van de inmiddels beroemde Maria van Guadelouppe. “We reden door een landschap met cactussen en werden ontvangen door vrouwen met het nodige eten en een bandje van Mexicaanse mannen op gitaren die voor ons zongen.”
De eerste strafrecht zaak tegen een rk bisschop in Mexico
Beschuldigd van diefstal en fraude.
130 miljoen
Kunst, schilderijen, héél veel geld waard op een markt, uit een erfenis van een van die onwaarschijnlijk rijke Mexicaanse families.
En weer was ook Marcial Maciel niet dood.
no les creas,
don't believe them,
geloof ze niet.
Een deel uit een erfenis, van Mevr. Olga Azcárraga Madero, die bedoeld ten behoeve van priesters in nood...
Naast een Modigliani, Diego Rivera, Frieda Kahlo, een Orozco, Clausell en een Picasso alleen al één doek, Mujer caminando van Rufino Tamayo meer dan een miljoen waard zijn.
En een rk bischop van Ecatepec, Onésimo Cepeda Silva.
En vast, over een paar jaar, zo'n handig boek van een knappe onderzoeksjournalist die het allemaal even uitlegd, wie was wat en wie deed waar wat, zodat we allemaal weer kunnen weten of Tarcisio Bertone nu wel of niet een mexicaans kunstwerk kreeg tijdens de Wereldgezinsdagen, misschien zelfs wel van de president en zijn vrouw die het hem als antwoord op zijn Vaticaans cadeau: U mag van het Vaticaan scheiden en kerkelijk hertrouwen, mijnheer de president, overhandigde.
Zoals er nu La Orden Maldita is.
Ja, mijn kind, ik ben gelovig lid van een wereldkerk; een diep en diep misdadige organisatie. En ik hoop dat het nog heel, heel lang duurt voor ook jij dat wordt.
Maar dan hoop ik dat je eerst ook in Mexico bent geweest.
Vergeet dan Ariel Dorfmans Testament niet mee te nemen, kijk naar de escudos en herken de muziek.
...
Os meninos à volta da fogueira
Vão aprender coisas de sonho e de verdade
Vão aprender como se ganha uma bandeira
Vão saber o que custou a liberdade
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten