donderdag, februari 27, 2020

en dat, Hakan, klinkt mij nu net effe flink te beroerd !!

KLIK















Maar 't lastige ervan is dat je het dus wel zo maar even op mijn blog zet. en ik dus moet beslissen wat ik hier  wel [of niet]  mee doe.....

Maar allereerst even mijn sorry. Maar ik vind dit pas net. Ik heb even met mijn hoofd ergens anders gezeten, vandaar  dus mijn late reactie.
[ En ook mijn tweede: zo iets van nou, nou, ik heb toch liever een bakje biskwietjes  bij mijn eerste bakken koffie  's ochtends vroeg. ]
Want ik heb hier ook helemaal geen zin in!!
Maar toch, maar toch.....
je zegt een paar dingen  en da's foute boel bij mijn koffie inplaats van goedemorgen, wilt u nog een biskwietje of toch liever een boterham.
Want ik realiseer me dat ik hier, in ieder geval nu[!] er met mijn "spelregels voor dit blog" niet uit kom. En da's bepaald niet zo vaak het geval. Ze staan daar niet voor niks, ze geven grenzen aan waar iedereen die een reactie geeft zich maar aan heeft te houden en wat mij helpt om mijzelf ook aan te houden. Daarom vind ik ze ook al [knap lang inmiddels] zo handig op een rijtje gezet.
en dan fiets jij er dus nu effe zo maar effe dwars door heen.
Voorlopige conclussie dus maar: ik heb géén aanleg om een koffietent te beginnen. Maar [en ook dat al knap lang, geloof ik] dat donkerbruine vermoeden had ik al.

En nu zijn er dus een paar mogelijkheden!
En de eerste daarvan is: eerst nog maar eens nog een bak koffie zetten, en dan de andere eens op een rijtje zien te krijgen. Want dit is nog steeds míjn blog, waarin ik mijn keuzes maak! Mijn  personal bill of rights!
koffie dus!

Met [ver gezette] koffie dus dan nu maar. volgende keuzes dus.
Allereerst waarom koos ik dit hier neer te zetten en niet de -misschien wel meest realistische? fat weet ik nog niet - keuze te maken: meid, dit is internet, laat toch gaan.

Die neiging had ik wel even, hoor.
De wereld barst tenslotte van de idioten die buitengewoon veel lol schijnen te hebben aan hun Bokita mogelijkheden die internet biedt. anoniem, net als jij, en dan nog zo goed als gratis ook, op een wereldwijd podium klaarkomen met een soort veredelde broodrooster, wat is een computer ten slotte anders?
Dat soort mensen moet je dus negeren met de demonstratie: probeer het maar een hokkie verder-op: ik wil koffie....

Maar we hebben het hier over kinderen. En geweld tegen kinderen. geweld tegen mij. En misschien inderdaad ook wel tegenover jou.  En geweld tegenover mijn kinderen. Wat ook het kind van de buren kan zijn, of een stukkie verder op!  En misschien ook wel tegen jouw kinderen, net als jij, waar dan ook.
Dat weet ik niet en kan ik niet weten ook.
Maar wees ervan overtuigd dat ik wél weet wat geweld tegen kinderen is, door pure onverschilligheid mogelijk gemaakt.

Maar dat het ook mogelijk is dat dat gebeurt uit wanhoop.

En alle 2 kan ik niet oplossen!

En wanhoop kan ik niet wegnemen!

Maar ik weet wel, en verdomd goed ook!! dat wanhoop net zo als pure onverschilligheid kan leiden tot geweld. In ieder geval tegen kinderen. Puur onverschilligheid net als wanhoop organiseert geweld.  En vooral tegen kinderen!

Ik weet niet waarom jij schreef wat jij schreef. En wat je bedoeling ervan is [of was] Of misschien is [was] het wel gewoon een scheet die jij even dacht te moeten laten op mijn webblog.
Dat weet ik niet. En ik wil het ook niet weten.

Het is genoeg dat ik er ten diepste van overtuigd ben dat het zo simpel is om geweld te veroorzaken.
En ik wil daarover ook vooral geen discussie of wat dan ook met je aangaan.

Maar ik wil je wél vragen om de brief die naar de Tweede Kamer is gegaan, met een [voorlopig duidelijke uitleg]  van voorgestelde stappen nog eens op je dooie gemak heel serieus te lezen.

Dat is waarom dat rapport van de Comissie de Winter over geweld in plaats van noodzakelijke bescherming van die groepen hele kwetsbare kinderen werd gemaaakt en aangeboden werd.

Dit is het antwoord daarop.

Omdat mensen hun mond open hebben gedaan. Over wat er gebeurt is. En we keuzes moeten maken!

Welke keuzes jij maakt, zijn jouw keuzes. Jouw redenen.
Zoals ik de mijne heb voor mijn keuzes en je dus dit antwoord gaf en je dringend vraag - en nee!! dat is niet omdat ik sta te trappelen van optimisme en diep onder de indruk ben van wat daar allemaal wel en niet staat !! -  die brief aan de tweede kamer te lezen.
Ik hoop dat je dat zult willen doen en verder zult willen nadenken.
Over wat jij  vindt en wilt en doet. En die noodzaak van beschermen. En het hoe dan en jouw gereedschapskist.

Bedankt.
Mijn koffie is op.
Dag.

Met de groeten van de butler :
Die brief kun je wanneer je hier op klikt downloaden, ik schreef hem tenslotte niet.  

En heb je een politieke vraag of opmerking heb je hier wellicht iets aan KLIK  

Ik wens ook jou met of zonder koffie een goededag.

terug naar mijn spelregels voor mijn blog die ik kreeg




Geen opmerkingen: