een paar weken terug stuurde iemand me een gevonden (oud) artikeltje door over een professor van de KTA waarin de beschrijving van 's mans bibliotheek, van 't hele verhaal dat erbij hoorde klopte geen meter, maar het deed me veel plezier me te realiseren dat dat nou
een typisch ketterverhaal was.
de afzender en ik verschillen zo'n half jaar deetjeweetjezetje beiden te jong om iets van die jaren te hebben gesnapt waarmee onze nieren hartgrondig verschillen
maar we deelden een verhaal over een bibliotheek.
Ik won! Ik was de enige van die 4 mensen die van de betreffende heer in zijn óók nog in die bibliotheek gepropte keuken een door hem zeer gewaardeerde salade leerde maken tijdens het maken van een nieuw boek waardoor ik hem
wanneer de witlof in de groenteschappen ligt nog welhaast jaarlijks herdenk; ik heb slechts zijn kip vervangen door een goede köfte.
Het nieuwe boek wat wij maakten ben ik al lang kwijt wat daarvan rest is de pijn aan mijn nieuwe haarwortels en de gaatjes daar ongetwijfeld pal naast in mijn hoofd.
Maar waar ik me nooit enige vraag over heb gesteld is wat er in vredesnaam gebeurd zou zijn met zijn -inderdaad - redelijk waanzinnige bibliotheek, dit in volkomen tegenstelling tot me veelvuldig afvragen wat er toch gebeurd zou zijn
met de boeken van Starrenburg.
Zouden ze die op dat Bisdom Haarlem -al dan niet in overleg met Deetman - alsnog in de fik hebben gestoken of toch maar gewoon hebben verpatst?
 |
| --> Bartels kattebak |
Want zo af en toe ben ik toch wel heel erg benieuwd naar die man zijn boekenkast[en] maar ik heb 't donkerbruine vermoeden dat daar zelfs géén donkerblauw/paars spirituscopietje van bestaat.
En weet ik dankzij het lezen in een van die boeken van/over de Voorzienigheid en hoe een zuster beschrijft dat zij de regel van Augustinus niet had gelezen of kende - als ik mij niet vergis was dat een hostiebakster die behalve aan de steekselpapproduktie en bijbehorend kippenvel en enthousiasme van Zr. Josef's kippen en jatwerk van kinderen in Driehuis meende met haar gezegend werk ook zij de rillingen had ook zonder Augustinus,
lang nadat nonnen in Hilversum duidelijk maakten dat - wanneer je je kinderen effe zat was- je het niet in je hoofd mocht halen in de stromende regen zomaar Augustinus 'ns te willen lezen omdat je toch een paar dagen vrij had genomen, maar zij daartoe eerst de regionale moeder overste permissie moesten ontfutselen.
en ook dat is zonde!
Want een half jaar jongere ketter duidelijk maken wat steekselpap is, da's zo moeilijk niet, of de pest hebben aan een meeuwenvoerende Wolkers lukt ook nog wel, Maar het kippevel door Marga Klompé?
Niet dus.
* klik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten