"Uitspraak Alicia in de documentaire van Maasja Ooms ..."bron: klik
 |
| KLIK |
De veertienjarige Sietske is op haar zevende uit huis geplaatst. Sindsdien is ze weggelopen bij negenendertig pleeggezinnen. Ze wil niet accepteren dat ze niet meer bij haar moeder kan wonen. Inmiddels zit ze al anderhalf jaar in een gesloten jeugdinrichting. De dag dat ze weer naar buiten mag, komt steeds dichterbij.
De zaal was vol, liet Deetman weten: hij kon er niet meer bij
Hij was 71. Hij had zijn mond nog nooit open gedaan. Maar gaf aantwoord op de meest voor de hand liggende vraag "waar zat je?"; het duurde jaren voor hij door het trotseren van haar verbod dat wist, hij tekende het, stapte in en reed erheen.
Hij verklootte zijn was.
Hij bewerksteligde een wonder: hij reed zichzelf en mij niet te pletter
terwijl hij zijn mond opendeed en zei zijn leven lang te hebben moeten bewijzen
dat het niet zijn schuld was, maar dat zijn leven lang heeft moeten aantonen waarmee hij die ene zin uitsprak die iedere onderzoekscommissie overbodig maakt.
Zij verklootten zijn was.
En de mijne
Hij werd zijn huis uitgezet.
Hij is 78 +
Zijn ouwetjes hun chauffeur kwijt, hij zijn theater-uitjes, ik die man die een vriend werd.
Moge de bomen in dat gat waar hij als een dief in de nacht werd gestald in een seniorenwoning dood zijn gevroren deze dagen zodat hij er om heen moet rijden terwijl hij zwijgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten