Ongeveer juli 1956 werden mijn broertje en ik in het kindertehuis ‘ de Voorzienigheid’ geplaatst. Ik was in januari 9 jaar geworden.
Als je jarig was, mocht je na afloop van de mis iets lekkers halen bij de rector in de sacristie. Dat lekkers bestond uit een rode (puur) of een blauwe (melk) reep chocolade.
Je was daar alleen met hem en moest bij hem op schoot zitten. Voordat ik mijn lekkers kreeg, deed hij zich te goed aan mijn jonge meisjes lichaam, zijn lekkers! Dat bestond voornamelijk uit betasten. In de biechtstoel wilde hij ook graag weten of je nog ‘vieze spelletjes’ had gedaan.
Als jonge puber werd hij er ook bijgehaald door de nonnen als je iets gedaan had wat niet door de beugel kon. Zoals die ene keer toen zuster Fereria zei dat ik een slecht meisje was. Ik zei toen: ” U bent slecht, want hier zit U mij stiekem te slaan en in de kerk zit U te bidden.” Toen werd ik in een kamertje geroepen waar de rector op mij zat te wachten. Doodsbang was ik voor die man. Je durfde er als kind niets van te zeggen, want het was een hooggeplaatst machtig persoon. Toen ik dertien was heb ik wel gezegd tegen een van de zusters: ‘ ik hoef geen reep meer!’
Maar niet alleen had grensoverschrijdend gedrag ook sommige nonnen konden er wat van, maar dit een andere keer.
De vader van klager is onbekend,mijn moeder werd uit de ouderlijke macht gezet toen ik zes jaar oud was.. Toen ik zes jaar oud was werd ik door het Leger des Heils van de straat gehaald en werd hij naar het weeshuis van de Zusters van de Voorzienigheid gebracht aan de Elandstraat/Lauriergracht. Klager is in 1962 naar het weeshuis gegaan en kwam daar in de groep de Duiventil, bij hoofdzuster Tacisia (juiste spelling van deze naam niet bekend).
Ik deed mijn eerste communie en werd daarna uitgenodigd om misdienaar te worden. Starrenburg bepaalde wie misdienaar kon worden. Ik zat in een groepje van misdienaars, meestal werd de mis met twee of drie misdienaars tegelijk gedaan. Ik herinner mij nog de andere jongens uit zijn groep misdienaars: Lotje D* , Peter M*, Peter *, Kees B*, H
enk F* en … G* (precieze naam niet meer bekend).
Voorafgaand aan de mis moesten de jongen zich in de pastorie melden, zich omkleden en kregen dan instructies wie wat tijdens de mis deed. Na de mis moesten de jongens op bevel van beklaagde helpen met omkleden. Starrenburg gaf dan opdrachten aan de jongens dat ze elkaar moesten kussen en betasten, zelf nam hij een van de jongens op schoot. De jongens moesten zich daarbij geheel ontkleden. Ik moest er regelmatig aan mee doen. Degene die bij Starrenburg op schoot zat moest zijn geslachtsdeel kussen en daarmee doorgaan totdat Starrenburg ter plekke klaarkwam. Klager herinnert zich nog dat hij de eerste keer bij Starrenburg op schoot moest zitten en toekijken hoe de andere jongens elkaar moesten betasten om zodoende te leren wat er gebeurde. Ik werd dan gekust door Starrenburg en moest ook Starrenburg zelf kussen. Ik moest hem dan ook oraal be
vredigen.
En dit alles voor het krijgen van een reep, niemand maar echt niemand ging er tegenin, en hij kon gewoon zijn gang, met die rot repen van hem.
Ik heb op enig moment het misbruik door Starrenburg gemeld bij de zuster Tacisia van de Duiventil. Ik moest toen naakt op de speelplaats buiten gaan staan met een bord om zijn nek met de tekst “Ik ben een viezerik”. Niettemin hoefde (mocht) ik daarna geen misdienaar meer te zijn. Het seksueel misbruik was daarna voorbij, wel werd de positie van mij in het weeshuis aanzienlijk slechter en werd ik lichamelijk mishandeld. De gebeurtenissen hebben hierdoor ongeveer een jaar plaatsgevonden, circa vanaf 1963/1964, meestal op zondag na de hoogmis.
Ik geef u mijn verhaal, mede met de hoop dat er meer zullen komen, welke door deze man zijn misbruikt, en dat het ook bij die een verlichting zal zijn, om het nu in vrijheid te kunnen vertellen, wat deze man heeft aang
ericht
Eindelijk, eindelijk vind ik voor het eerst in 70 jaar mede getuigen.
En dan te bedenken, dat hij mij al sexueel misbruikte in de periode 1936 – 1946.
Ik moest bij hem biechten, hij zittend op een stoel, ik op mijn kniën tussen zijn benen, hij tilde dan zijn rok op en ik moest zijn pik in mijn mond nemen.
Een reep kreeg ik niet, maar wel de absolutie voor mijn “zonden” die ik gebiecht had..
Ik heb dat in de reportage van “Een Vandaag” van 26 januari j.l. niet durven vertellen hoe ver hij ging, het was tenslotte voor de TV voor heel Nederland.
http://www.eenvandaag.nl/criminaliteit/37126/tussenrapportage_commissie_samson
Hoelang is die viespeuk dan wel niet door kunnen gaan en hoeveel slachtoffers heeft hij dan wel niet gemaakt in al die jaren. Ik ben er echt kapot van. "
* familienamen ivm privacy door mij weggehaald
Citaten:
"26 augustus 2011 om 14:55