Een van de gesprekken die ik nog wel eens zou willen lezen is een ontmoeting tussen Thomas Doyle, een van de zéér weinigen die ik de ambtstitel Father toe ken, en Willem Wagenaar.
Twee denkende deskundigen die, goddank, al jaren het fatsoen hebben hun zeer deskundige monden open te doen, daarmee voor mij mijn heren - en + wordend.
Wagenaar die mede zorgde dat ik zo lang mijn mond hield, Doyle dat ik hem open deed; de Heren + en - dankzij hun klompen; ze hebben de deskundigheid te beschrijven wat iedereen op zijn klompen kan bedenken.
Van alle 2 kreeg ik vooral moed, hoewel ik Wagenaar misschien daarom nog maar eens een griezelige toverlantaarnserie cadeau moet doen. Zijn gaven hebben een paar nadelen voor klompenbezitters: hoe maak je jagende kinderbescherming duidelijk dat, ondanks alle wolven en grootmoeders, het niet waarschijnlijk is dat een kind van 3 velpon gebruikt...
vrijdag, juni 19, 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten